ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 787

ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਪਿਰੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਮੁਖਿ ਦਝਿ ਮੁਈ ਗਾਵਾਰਿ ॥

soohai ves pir kinai na paaeio manamukh dajh muee gaavaar |

அவளுடைய சிவப்பு நிற ஆடையை அணிந்ததன் மூலம், அவளுடைய கணவன் இறைவனை யாரும் கண்டுபிடிக்கவில்லை; சுய-விருப்பமுள்ள மன்முக் எரிக்கப்படுகிறான்.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਗਇਆ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥

satigur miliaai soohaa ves geaa haumai vichahu maar |

உண்மையான குருவைச் சந்தித்து, தன் சிவப்பு நிற ஆடையை உதறிவிட்டு, அகங்காரத்தை உள்ளிருந்து அழித்துவிடுகிறாள்.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਲਾਲੁ ਹੋਆ ਰਸਨਾ ਰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥

man tan rataa laal hoaa rasanaa ratee gun saar |

அவளுடைய மனமும் உடலும் அவனது அன்பின் அடர் சிவப்பு நிறத்தால் நிரம்பியுள்ளது, மேலும் அவளுடைய நாக்கு அவரது புகழ்ச்சிகளையும் சிறப்பையும் பாடுகிறது.

ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭੈ ਭਾਇ ਕਰੇ ਸੀਗਾਰੁ ॥

sadaa sohaagan sabad man bhai bhaae kare seegaar |

அவள் மனதில் ஷபாத்தின் வார்த்தையுடன் என்றென்றும் அவனது ஆன்மா மணமகளாக மாறுகிறாள்; அவள் கடவுள் பயத்தையும் கடவுளின் அன்பையும் தன் ஆபரணங்களாகவும் அலங்காரங்களாகவும் ஆக்குகிறாள்.

ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥

naanak karamee mahal paaeaa pir raakhiaa ur dhaar |1|

ஓ நானக், அவருடைய கருணையுள்ள கருணையால், அவள் இறைவனின் பிரசன்னத்தின் மாளிகையைப் பெற்று, அவனைத் தன் இதயத்தில் நிலைநிறுத்திக் கொள்கிறாள். ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਮੁੰਧੇ ਸੂਹਾ ਪਰਹਰਹੁ ਲਾਲੁ ਕਰਹੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥

mundhe soohaa paraharahu laal karahu seegaar |

மணமகளே, உனது சிவப்பு ஆடையை கைவிட்டு, அவனுடைய அன்பின் கருஞ்சிவப்பு நிறத்தால் உன்னை அலங்கரித்துக்கொள்.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥

aavan jaanaa veesarai gurasabadee veechaar |

குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையைச் சிந்தித்து, உங்கள் வரவு, போவது மறக்கப்படும்.

ਮੁੰਧ ਸੁਹਾਵੀ ਸੋਹਣੀ ਜਿਸੁ ਘਰਿ ਸਹਜਿ ਭਤਾਰੁ ॥

mundh suhaavee sohanee jis ghar sahaj bhataar |

ஆன்மா மணமகள் அலங்கரிக்கப்பட்ட மற்றும் அழகானவர்; அவளது கணவனாகிய பரலோக இறைவன் அவள் வீட்டில் வசிக்கிறார்.

ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਰਾਵੀਐ ਰਾਵੇ ਰਾਵਣਹਾਰੁ ॥੨॥

naanak saa dhan raaveeai raave raavanahaar |2|

ஓ நானக், மணமகள் அவரைக் கவர்ந்து மகிழ்கிறாள்; மற்றும் அவன், ரவிஷர், அவளைக் கவர்ந்து ரசிக்கிறான். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਮੋਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਗਧੁ ਰਤਾ ॥

mohu koorr kuttanb hai manamukh mugadh rataa |

முட்டாள்தனமான, சுய-விருப்பமுள்ள மன்முக் குடும்பத்தின் மீதான தவறான பற்றுதலில் மூழ்கியிருக்கிறான்.

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਮੁਏ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਲਿਤਾ ॥

haumai meraa kar mue kichh saath na litaa |

அகங்காரத்தையும் தன்னம்பிக்கையையும் கடைப்பிடித்து, அவர் இறந்துவிடுகிறார், அவருடன் எதையும் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.

ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸੁਝਈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿਤਾ ॥

sir upar jamakaal na sujhee doojai bharamitaa |

மரணத்தின் தூதர் தன் தலைக்கு மேல் சுற்றிக் கொண்டிருப்பதை அவர் புரிந்து கொள்ளவில்லை; அவர் இருமையால் ஏமாற்றப்படுகிறார்.

ਫਿਰਿ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਜਮਕਾਲਿ ਵਸਿ ਕਿਤਾ ॥

fir velaa hath na aavee jamakaal vas kitaa |

இந்த வாய்ப்பு மீண்டும் அவர் கைக்கு வராது; மரணத்தின் தூதர் அவரைக் கைப்பற்றுவார்.

ਜੇਹਾ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਓਨੁ ਸੇ ਕਰਮ ਕਮਿਤਾ ॥੫॥

jehaa dhur likh paaeion se karam kamitaa |5|

அவர் தனது முன் விதிக்கப்பட்ட விதியின்படி செயல்படுகிறார். ||5||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਸਤੀਆ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜੋ ਮੜਿਆ ਲਗਿ ਜਲੰਨਿੑ ॥

sateea ehi na aakheean jo marriaa lag jalani |

கணவனின் பிணங்களுடன் தன்னையும் எரித்துக் கொள்ளும் அவர்களை 'சேட்டி' என்று அழைக்காதீர்கள்.

ਨਾਨਕ ਸਤੀਆ ਜਾਣੀਅਨਿੑ ਜਿ ਬਿਰਹੇ ਚੋਟ ਮਰੰਨਿੑ ॥੧॥

naanak sateea jaaneeani ji birahe chott marani |1|

ஓ நானக், பிரிவின் அதிர்ச்சியில் இறக்கும் அவர்கள் மட்டுமே 'சடீ' என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள். ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਭੀ ਸੋ ਸਤੀਆ ਜਾਣੀਅਨਿ ਸੀਲ ਸੰਤੋਖਿ ਰਹੰਨਿੑ ॥

bhee so sateea jaaneean seel santokh rahani |

அடக்கம் மற்றும் மனநிறைவுடன் இருப்பவர்கள் 'சடீ' என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

ਸੇਵਨਿ ਸਾਈ ਆਪਣਾ ਨਿਤ ਉਠਿ ਸੰਮੑਾਲੰਨਿੑ ॥੨॥

sevan saaee aapanaa nit utth samaalani |2|

அவர்கள் தங்கள் இறைவனுக்கு சேவை செய்கிறார்கள், அதிகாலையில் எழுந்து அவரை தியானிக்கிறார்கள். ||2||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਕੰਤਾ ਨਾਲਿ ਮਹੇਲੀਆ ਸੇਤੀ ਅਗਿ ਜਲਾਹਿ ॥

kantaa naal maheleea setee ag jalaeh |

விதவைகள் தங்கள் கணவர்களின் சடலங்களுடன் தீயில் தங்களை எரித்துக் கொள்கிறார்கள்.

ਜੇ ਜਾਣਹਿ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਤਾ ਤਨਿ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥

je jaaneh pir aapanaa taa tan dukh sahaeh |

அவர்கள் உண்மையிலேயே தங்கள் கணவர்களை அறிந்திருந்தால், அவர்கள் பயங்கரமான உடல் வலியை அனுபவிக்கிறார்கள்.

ਨਾਨਕ ਕੰਤ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸੇ ਕਿਉ ਅਗਿ ਜਲਾਹਿ ॥

naanak kant na jaananee se kiau ag jalaeh |

ஓ நானக், அவர்கள் உண்மையில் தங்கள் கணவர்களை அறியவில்லை என்றால், அவர்கள் ஏன் தங்களை நெருப்பில் எரித்துக் கொள்ள வேண்டும்?

ਭਾਵੈ ਜੀਵਉ ਕੈ ਮਰਉ ਦੂਰਹੁ ਹੀ ਭਜਿ ਜਾਹਿ ॥੩॥

bhaavai jeevau kai mrau doorahu hee bhaj jaeh |3|

கணவர்கள் உயிருடன் இருந்தாலும், இறந்தாலும் அந்த மனைவிகள் அவர்களிடமிருந்து வெகு தொலைவில் இருக்கிறார்கள். ||3||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਤੁਧੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਨਾਲਿ ਉਪਾਇਆ ਲੇਖੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ॥

tudh dukh sukh naal upaaeaa lekh karatai likhiaa |

இன்பத்தோடு வலியையும் படைத்தாய்; படைப்பாளியே, நீங்கள் எழுதிய எழுத்து இதுவே.

ਨਾਵੈ ਜੇਵਡ ਹੋਰ ਦਾਤਿ ਨਾਹੀ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰਿਖਿਆ ॥

naavai jevadd hor daat naahee tis roop na rikhiaa |

நாமத்தைப் போல் பெரிய வரம் வேறில்லை; அதற்கு எந்த வடிவமும் அடையாளமும் இல்லை.

ਨਾਮੁ ਅਖੁਟੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ॥

naam akhutt nidhaan hai guramukh man vasiaa |

இறைவனின் திருநாமமாகிய நாமம் வற்றாத பொக்கிஷம்; அது குர்முகின் மனதில் நிலைத்திருக்கிறது.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਮੁ ਦੇਵਸੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖੁ ਨ ਲਿਖਿਆ ॥

kar kirapaa naam devasee fir lekh na likhiaa |

அவருடைய கருணையில், அவர் நமக்கு நாமத்தை அருளுகிறார், பின்னர், வலி மற்றும் இன்பம் எழுதப்படவில்லை.

ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਿਆ ॥੬॥

sevak bhaae se jan mile jin har jap japiaa |6|

அன்புடன் சேவை செய்யும் அந்த பணிவான அடியார்கள், இறைவனைச் சந்தித்து, இறைவனின் திருநாமத்தைப் பாடுகிறார்கள். ||6||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

சலோக், இரண்டாவது மெஹல்:

ਜਿਨੀ ਚਲਣੁ ਜਾਣਿਆ ਸੇ ਕਿਉ ਕਰਹਿ ਵਿਥਾਰ ॥

jinee chalan jaaniaa se kiau kareh vithaar |

தாங்கள் புறப்பட வேண்டும் என்று அவர்களுக்குத் தெரியும், அப்படியானால் ஏன் இப்படி ஆடம்பரமான காட்சிகளை உருவாக்குகிறார்கள்?

ਚਲਣ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਜ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੧॥

chalan saar na jaananee kaaj savaaranahaar |1|

தாங்கள் புறப்பட வேண்டும் என்று தெரியாதவர்கள், தங்கள் விவகாரங்களைத் தொடர்ந்து ஏற்பாடு செய்கிறார்கள். ||1||

ਮਃ ੨ ॥

mahalaa 2 |

இரண்டாவது மெஹல்:

ਰਾਤਿ ਕਾਰਣਿ ਧਨੁ ਸੰਚੀਐ ਭਲਕੇ ਚਲਣੁ ਹੋਇ ॥

raat kaaran dhan sancheeai bhalake chalan hoe |

அவர் தனது வாழ்க்கையின் இரவில் செல்வத்தை குவிப்பார், ஆனால் காலையில், அவர் புறப்பட வேண்டும்.

ਨਾਨਕ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥

naanak naal na chalee fir pachhutaavaa hoe |2|

ஓ நானக், அது அவருடன் சேர்ந்து போகாது, அதனால் அவர் வருந்துகிறார். ||2||

ਮਃ ੨ ॥

mahalaa 2 |

இரண்டாவது மெஹல்:

ਬਧਾ ਚਟੀ ਜੋ ਭਰੇ ਨਾ ਗੁਣੁ ਨਾ ਉਪਕਾਰੁ ॥

badhaa chattee jo bhare naa gun naa upakaar |

அழுத்தத்தின் கீழ் அபராதம் செலுத்துவது, தகுதியையோ நன்மையையோ தராது.

ਸੇਤੀ ਖੁਸੀ ਸਵਾਰੀਐ ਨਾਨਕ ਕਾਰਜੁ ਸਾਰੁ ॥੩॥

setee khusee savaareeai naanak kaaraj saar |3|

அதுவே ஒரு நல்ல செயல், ஓ நானக், இது ஒருவரின் சொந்த விருப்பத்தின் பேரில் செய்யப்படுகிறது. ||3||

ਮਃ ੨ ॥

mahalaa 2 |

இரண்டாவது மெஹல்:

ਮਨਹਠਿ ਤਰਫ ਨ ਜਿਪਈ ਜੇ ਬਹੁਤਾ ਘਾਲੇ ॥

manahatth taraf na jipee je bahutaa ghaale |

எவ்வளவோ முயற்சி செய்தாலும் பிடிவாத மனப்பான்மை இறைவனை தன் பக்கம் இழுக்காது.

ਤਰਫ ਜਿਣੈ ਸਤ ਭਾਉ ਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥੪॥

taraf jinai sat bhaau de jan naanak sabad veechaare |4|

ஓ வேலைக்காரன் நானக், உனது உண்மையான அன்பை அவருக்கு வழங்குவதன் மூலமும், ஷபாத்தின் வார்த்தையை சிந்திப்பதன் மூலமும் இறைவன் உங்கள் பக்கம் வெற்றி பெறுகிறான். ||4||