ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 149

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਕਾਲੁ ਵਿਧਉਸਿਆ ॥

sachaa sabad beechaar kaal vidhausiaa |

ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையைப் பிரதிபலித்தால், மரணம் வெல்லப்படுகிறது.

ਢਾਢੀ ਕਥੇ ਅਕਥੁ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥

dtaadtee kathe akath sabad savaariaa |

இறைவனின் சொல்லப்படாத பேச்சைப் பேசுவது, அவருடைய ஷபாத்தின் வார்த்தையால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது.

ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਹਿ ਰਾਸਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰਿਆ ॥੨੩॥

naanak gun geh raas har jeeo mile piaariaa |23|

நானக் நல்லொழுக்கத்தின் பொக்கிஷத்தை இறுக்கமாகப் பிடித்துக்கொண்டு, அன்பான, பிரியமான இறைவனைச் சந்திக்கிறார். ||23||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਖਤਿਅਹੁ ਜੰਮੇ ਖਤੇ ਕਰਨਿ ਤ ਖਤਿਆ ਵਿਚਿ ਪਾਹਿ ॥

khatiahu jame khate karan ta khatiaa vich paeh |

தங்கள் கடந்த கால தவறுகளின் கர்மாவின் காரணமாக பிறந்தவர்கள், அதிக தவறுகளை செய்கிறார்கள், மேலும் தவறுகளில் விழுகிறார்கள்.

ਧੋਤੇ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰਹਿ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣ ਪਾਹਿ ॥

dhote mool na utareh je sau dhovan paeh |

கழுவுவதன் மூலம், அவர்கள் நூற்றுக்கணக்கான முறை கழுவினாலும், அவற்றின் மாசு நீக்கப்படுவதில்லை.

ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਬਖਸੀਅਹਿ ਨਾਹਿ ਤ ਪਾਹੀ ਪਾਹਿ ॥੧॥

naanak bakhase bakhaseeeh naeh ta paahee paeh |1|

ஓ நானக், கடவுள் மன்னித்தால், அவர்கள் மன்னிக்கப்படுகிறார்கள்; இல்லையெனில், அவர்கள் உதைக்கப்பட்டு அடிக்கப்படுகின்றனர். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਨਾਨਕ ਬੋਲਣੁ ਝਖਣਾ ਦੁਖ ਛਡਿ ਮੰਗੀਅਹਿ ਸੁਖ ॥

naanak bolan jhakhanaa dukh chhadd mangeeeh sukh |

ஓ நானக், ஆறுதல் கேட்டு வலியிலிருந்து விடுபடுமாறு கேட்பது அபத்தமானது.

ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਦੁਇ ਦਰਿ ਕਪੜੇ ਪਹਿਰਹਿ ਜਾਇ ਮਨੁਖ ॥

sukh dukh due dar kaparre pahireh jaae manukh |

இன்பமும் துன்பமும் இறைவனின் அவையில் அணிய வேண்டிய இரண்டு ஆடைகள்.

ਜਿਥੈ ਬੋਲਣਿ ਹਾਰੀਐ ਤਿਥੈ ਚੰਗੀ ਚੁਪ ॥੨॥

jithai bolan haareeai tithai changee chup |2|

பேசுவதன் மூலம் நீங்கள் எங்கே இழக்க நேரிடுகிறீர்களோ, அங்கே நீங்கள் அமைதியாக இருக்க வேண்டும். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਦੇਖਿ ਅੰਦਰੁ ਭਾਲਿਆ ॥

chaare kunddaa dekh andar bhaaliaa |

நான்கு திசைகளிலும் சுற்றிப் பார்த்த பிறகு, நான் என் சுயத்தையே பார்த்தேன்.

ਸਚੈ ਪੁਰਖਿ ਅਲਖਿ ਸਿਰਜਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥

sachai purakh alakh siraj nihaaliaa |

அங்கே, உண்மையான, கண்ணுக்குத் தெரியாத இறைவனைப் படைத்தேன்.

ਉਝੜਿ ਭੁਲੇ ਰਾਹ ਗੁਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ॥

aujharr bhule raah gur vekhaaliaa |

நான் வனாந்தரத்தில் அலைந்து கொண்டிருந்தேன், ஆனால் இப்போது குரு எனக்கு வழி காட்டியுள்ளார்.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਚੇ ਵਾਹੁ ਸਚੁ ਸਮਾਲਿਆ ॥

satigur sache vaahu sach samaaliaa |

உண்மை, உண்மையான குரு, அவர் மூலம் நாம் சத்தியத்தில் இணைகிறோம்.

ਪਾਇਆ ਰਤਨੁ ਘਰਾਹੁ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ॥

paaeaa ratan gharaahu deevaa baaliaa |

என் சொந்த வீட்டில் நான் நகையைக் கண்டேன்; உள்ளே விளக்கு எரிந்தது.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਿ ਸੁਖੀਏ ਸਚ ਵਾਲਿਆ ॥

sachai sabad salaeh sukhee sach vaaliaa |

ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையைப் புகழ்பவர்கள், சத்தியத்தின் சமாதானத்தில் நிலைத்திருக்கிறார்கள்.

ਨਿਡਰਿਆ ਡਰੁ ਲਗਿ ਗਰਬਿ ਸਿ ਗਾਲਿਆ ॥

niddariaa ddar lag garab si gaaliaa |

ஆனால் கடவுள் பயம் இல்லாதவர்கள் பயத்தால் ஆட்கொள்ளப்படுகிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் பெருமையால் அழிக்கப்படுகிறார்கள்.

ਨਾਵਹੁ ਭੁਲਾ ਜਗੁ ਫਿਰੈ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥੨੪॥

naavahu bhulaa jag firai betaaliaa |24|

பெயரை மறந்துவிட்டு, உலகம் காட்டுப் பேயாக அலைகிறது. ||24||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਭੈ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਭੈ ਮਰੈ ਭੀ ਭਉ ਮਨ ਮਹਿ ਹੋਇ ॥

bhai vich jamai bhai marai bhee bhau man meh hoe |

பயத்தில் நாம் பிறக்கிறோம், பயத்தில் இறக்கிறோம். மனதில் எப்போதும் பயம் இருக்கும்.

ਨਾਨਕ ਭੈ ਵਿਚਿ ਜੇ ਮਰੈ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥

naanak bhai vich je marai sahilaa aaeaa soe |1|

ஓ நானக், ஒருவர் கடவுளுக்குப் பயந்து இறந்தால், அவர் உலகிற்கு வருவது ஆசீர்வதிக்கப்பட்டு அங்கீகரிக்கப்படுகிறது. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਭੈ ਵਿਣੁ ਜੀਵੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਖੁਸੀਆ ਖੁਸੀ ਕਮਾਇ ॥

bhai vin jeevai bahut bahut khuseea khusee kamaae |

கடவுள் பயம் இல்லாமல், நீங்கள் மிக மிக நீண்ட காலம் வாழலாம் மற்றும் மிகவும் மகிழ்ச்சியான இன்பங்களை அனுபவிக்கலாம்.

ਨਾਨਕ ਭੈ ਵਿਣੁ ਜੇ ਮਰੈ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥੨॥

naanak bhai vin je marai muhi kaalai utth jaae |2|

ஓ நானக், கடவுளுக்குப் பயப்படாமல் இறந்தால், நீங்கள் கறுக்கப்பட்ட முகத்துடன் எழுந்து புறப்படுவீர்கள். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤ ਸਰਧਾ ਪੂਰੀਐ ॥

satigur hoe deaal ta saradhaa pooreeai |

உண்மையான குரு கருணை காட்டினால், உங்கள் ஆசைகள் நிறைவேறும்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਨ ਕਬਹੂੰ ਝੂਰੀਐ ॥

satigur hoe deaal na kabahoon jhooreeai |

உண்மையான குரு கருணை காட்டினால், நீங்கள் ஒருபோதும் வருத்தப்பட மாட்டீர்கள்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾ ਦੁਖੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥

satigur hoe deaal taa dukh na jaaneeai |

உண்மையான குரு கருணை காட்டினால், உங்களுக்கு வலி தெரியாது.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀਐ ॥

satigur hoe deaal taa har rang maaneeai |

உண்மையான குரு கருணை காட்டினால், இறைவனின் அன்பை அனுபவிப்பீர்கள்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾ ਜਮ ਕਾ ਡਰੁ ਕੇਹਾ ॥

satigur hoe deaal taa jam kaa ddar kehaa |

உண்மையான குரு கருணை உள்ளவராக இருக்கும் போது, நீங்கள் ஏன் மரணத்திற்கு பயப்பட வேண்டும்?

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾ ਸਦ ਹੀ ਸੁਖੁ ਦੇਹਾ ॥

satigur hoe deaal taa sad hee sukh dehaa |

உண்மையான குரு கருணையுடன் இருந்தால், உடல் எப்போதும் அமைதியுடன் இருக்கும்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈਐ ॥

satigur hoe deaal taa nav nidh paaeeai |

உண்மையான குரு கருணை காட்டினால் ஒன்பது பொக்கிஷங்கள் கிடைக்கும்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥੨੫॥

satigur hoe deaal ta sach samaaeeai |25|

உண்மையான குரு கருணையுடன் இருந்தால், நீங்கள் உண்மையான இறைவனில் லயிக்கப்படுவீர்கள். ||25||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਸਿਰੁ ਖੋਹਾਇ ਪੀਅਹਿ ਮਲਵਾਣੀ ਜੂਠਾ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਖਾਹੀ ॥

sir khohaae peeeh malavaanee jootthaa mang mang khaahee |

அவர்கள் தலைமுடியைப் பிடுங்கி, அசுத்தமான தண்ணீரில் குடிக்கிறார்கள்; அவர்கள் முடிவில்லாமல் மன்றாடுகிறார்கள் மற்றும் மற்றவர்கள் எறிந்த குப்பைகளை சாப்பிடுகிறார்கள்.