ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 602

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

janam janam ke kilabikh dukh kaatte aape mel milaaee | rahaau |

எண்ணற்ற வாழ்வின் பாவங்களும் துக்கங்களும் அழிந்தன; கர்த்தர் அவர்களைத் தம் சங்கத்தில் இணைக்கிறார். ||இடைநிறுத்தம்||

ਇਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨ ਭਾਈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾ ਸੈਂਸਾਰਾ ॥

eihu kuttanb sabh jeea ke bandhan bhaaee bharam bhulaa sainsaaraa |

இந்த உறவினர்கள் அனைவரும் ஆன்மாவின் மீது சங்கிலிகள் போன்றவர்கள், விதியின் உடன்பிறப்புகளே; உலகம் சந்தேகத்தால் ஏமாற்றப்படுகிறது.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੰਧਨ ਟੂਟਹਿ ਨਾਹੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥

bin gur bandhan ttootteh naahee guramukh mokh duaaraa |

குரு இல்லாமல் சங்கிலிகளை உடைக்க முடியாது; குர்முகர்கள் இரட்சிப்பின் கதவைக் கண்டுபிடித்தனர்.

ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥

karam kareh gurasabad na pachhaaneh mar janameh vaaro vaaraa |2|

குருவின் சபாத்தின் சொல்லை உணராமல் சடங்குகளைச் செய்பவன் மீண்டும் மீண்டும் இறந்து மீண்டும் பிறப்பான். ||2||

ਹਉ ਮੇਰਾ ਜਗੁ ਪਲਚਿ ਰਹਿਆ ਭਾਈ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਕੇਰਾ ॥

hau meraa jag palach rahiaa bhaaee koe na kis hee keraa |

விதியின் உடன்பிறப்புகளே, அகங்காரத்திலும் உடைமையிலும் உலகம் சிக்கியுள்ளது, ஆனால் யாரும் வேறு யாருக்கும் சொந்தமானவர்கள் அல்ல.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲੁ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣ ਗਾਵਨਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਇ ਬਸੇਰਾ ॥

guramukh mahal paaein gun gaavan nij ghar hoe baseraa |

குர்முகிகள் இறைவனின் திருவருளைப் பாடி, இறைவனின் திருவுருவ மாளிகையை அடைகின்றனர்; அவர்கள் தங்கள் சொந்த உள்ளத்தின் வீட்டில் வசிக்கிறார்கள்.

ਐਥੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥੩॥

aaithai boojhai su aap pachhaanai har prabh hai tis keraa |3|

இங்கே புரிந்து கொண்டவன், தன்னை உணர்ந்து கொள்கிறான்; கர்த்தராகிய தேவன் அவருக்கு சொந்தமானவர். ||3||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਭਾਈ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥

satiguroo sadaa deaal hai bhaaee vin bhaagaa kiaa paaeeai |

உண்மையான குரு என்றென்றும் கருணை உள்ளவர், விதியின் உடன்பிறப்புகளே; நல்ல விதி இல்லாமல், யார் எதைப் பெற முடியும்?

ਏਕ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਭ ਊਪਰਿ ਜੇਹਾ ਭਾਉ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ॥

ek nadar kar vekhai sabh aoopar jehaa bhaau tehaa fal paaeeai |

அவர் தனது கருணைப் பார்வையால் அனைவரையும் ஒரே மாதிரியாகப் பார்க்கிறார், ஆனால் மக்கள் தங்கள் வெகுமதிகளின் பலனை இறைவனிடம் தங்கள் அன்பின்படி பெறுகிறார்கள்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥੪॥੬॥

naanak naam vasai man antar vichahu aap gavaaeeai |4|6|

ஓ நானக், இறைவனின் திருநாமமாகிய நாமம் மனதிற்குள் குடியிருக்கும்போது, தன்னம்பிக்கை உள்ளிருந்து அழிந்துவிடும். ||4||6||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ਚੌਤੁਕੇ ॥

soratth mahalaa 3 chauatuke |

சோரத், மூன்றாம் மெஹல், சௌ-துகே:

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਸਚੀ ਹਿਰਦੈ ਬਾਣੀ ॥

sachee bhagat satigur te hovai sachee hiradai baanee |

உண்மையான குருவின் பானியின் உண்மையான வார்த்தை இதயத்தில் இருக்கும்போது மட்டுமே உண்மையான பக்தி வழிபாடு பெறப்படுகிறது.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੀ ॥

satigur seve sadaa sukh paae haumai sabad samaanee |

உண்மையான குருவைச் சேவிப்பதால் நித்திய அமைதி கிடைக்கும்; அகங்காரம் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம் அழிக்கப்படுகிறது.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਇਆਣੀ ॥

bin gur saache bhagat na hovee hor bhoolee firai eaanee |

குரு இல்லாமல் உண்மையான பக்தி இல்லை; இல்லையெனில், மக்கள் அறியாமையால் ஏமாற்றப்பட்டு, சுற்றித் திரிவார்கள்.

ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਪਾਣੀ ॥੧॥

manamukh fireh sadaa dukh paaveh ddoob mue vin paanee |1|

தன்னம்பிக்கை கொண்ட மன்முகர்கள் தொடர்ந்து வலியில் துன்பப்பட்டு அலைகின்றனர்; தண்ணீர் இல்லாமல் கூட மூழ்கி இறக்கிறார்கள். ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਰਣਾਈ ॥

bhaaee re sadaa rahahu saranaaee |

விதியின் உடன்பிறப்புகளே, இறைவனின் சரணாலயத்தில், அவருடைய பாதுகாப்பில் என்றென்றும் இருங்கள்.

ਆਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

aapanee nadar kare pat raakhai har naamo de vaddiaaee | rahaau |

தம்முடைய கிருபையின் பார்வையை அளித்து, அவர் நம்முடைய மரியாதையைக் காத்து, கர்த்தருடைய நாமத்தின் மகிமையால் நம்மை ஆசீர்வதிக்கிறார். ||இடைநிறுத்தம்||

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਵੀਚਾਰਾ ॥

poore gur te aap pachhaataa sabad sachai veechaaraa |

பரிபூரண குருவின் மூலம், ஒருவர் தன்னைப் புரிந்துகொண்டு, ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்.

ਹਿਰਦੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਦ ਵਸਿਆ ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥

hiradai jagajeevan sad vasiaa taj kaam krodh ahankaaraa |

உலகத்தின் ஜீவனாகிய இறைவன், அவன் இதயத்தில் எப்போதும் நிலைத்திருப்பான், அவன் பாலுறவு ஆசை, கோபம், அகங்காரம் ஆகியவற்றைத் துறக்கிறான்.

ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥

sadaa hajoor raviaa sabh tthaaee hiradai naam apaaraa |

இறைவன் எல்லா இடங்களிலும் வியாபித்து வியாபித்திருக்கிறான்; எல்லையற்ற இறைவனின் பெயர் இதயத்தில் பதிந்துள்ளது.

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀ ਨਾਉ ਮੀਠਾ ਮਨਹਿ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥

jug jug baanee sabad pachhaanee naau meetthaa maneh piaaraa |2|

யுகங்கள் முழுவதும், அவரது பானியின் வார்த்தையின் மூலம், அவரது ஷபாத் உணரப்படுகிறது, மேலும் பெயர் மிகவும் இனிமையாகவும், மனதிற்கு பிரியமாகவும் மாறுகிறது. ||2||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥

satigur sev jin naam pachhaataa safal janam jag aaeaa |

குருவைச் சேவித்து, இறைவனின் நாமமான நாமத்தை உணர்ந்து கொள்கிறான்; அவனுடைய வாழ்வும், அவன் உலகத்திற்கு வருதலும் பலனளிக்கின்றன.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਅਘਾਇਆ ॥

har ras chaakh sadaa man tripatiaa gun gaavai gunee aghaaeaa |

இறைவனின் உன்னத அமுதத்தை ருசித்து, அவன் மனம் என்றென்றும் திருப்தியடைந்து திருப்தி அடைகிறது; மகிமை வாய்ந்த இறைவனின் பெருமைகளைப் பாடி, அவர் நிறைவடைந்து திருப்தி அடைகிறார்.

ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥

kamal pragaas sadaa rang raataa anahad sabad vajaaeaa |

அவரது இதயத் தாமரை மலர்கிறது, அவர் எப்போதும் இறைவனின் அன்பில் மூழ்கி இருக்கிறார், மேலும் ஷபாத்தின் அசைக்கப்படாத மெல்லிசை அவருக்குள் ஒலிக்கிறது.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥

tan man niramal niramal baanee sache sach samaaeaa |3|

அவனுடைய உடலும் மனமும் மாசற்ற தூய்மையடைகின்றன; அவரது பேச்சும் மாசற்றதாகி, அவர் உண்மையின் உண்மையில் இணைகிறார். ||3||

ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਗਤਿ ਕੋਇ ਨ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮਤਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਈ ॥

raam naam kee gat koe na boojhai guramat ridai samaaee |

இறைவனின் திருநாமத்தின் நிலை யாருக்கும் தெரியாது; குருவின் போதனைகள் மூலம், அது இதயத்தில் நிலைத்திருக்கும்.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਮਗੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥

guramukh hovai su mag pachhaanai har ras rasan rasaaee |

குர்முக் ஆனவர், பாதையைப் புரிந்து கொள்கிறார்; அவரது நாக்கு இறைவனின் அமிர்தத்தின் உன்னத சாரத்தை சுவைக்கிறது.

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥

jap tap sanjam sabh gur te hovai hiradai naam vasaaee |

தியானம், கடுமையான சுயக்கட்டுப்பாடு மற்றும் சுயக்கட்டுப்பாடு அனைத்தும் குருவிடமிருந்து பெறப்படுகின்றன; இறைவனின் நாமம் இதயத்தில் நிலைத்திருக்கும்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਨਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੭॥

naanak naam samaaleh se jan sohan dar saachai pat paaee |4|7|

ஓ நானக், நாமத்தைப் போற்றும் அந்த எளியவர்கள் அழகானவர்கள்; அவர்கள் உண்மையான இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் மதிக்கப்படுகிறார்கள். ||4||7||

ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥

soratth mahalaa 3 dutuke |

சோரத், மூன்றாம் மெஹல், தோ-துகே:

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਉਲਟੀ ਭਈ ਭਾਈ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਤਾ ਬੂਝ ਪਾਇ ॥

satigur miliaai ulattee bhee bhaaee jeevat marai taa boojh paae |

உண்மையான குருவைச் சந்தித்தால், ஒருவன் உலகத்திலிருந்து விலகிச் செல்கிறான், விதியின் உடன்பிறப்புகளே; அவர் உயிருடன் இருக்கும் போது இறந்த நிலையில், அவர் உண்மையான புரிதலைப் பெறுகிறார்.

ਸੋ ਗੁਰੂ ਸੋ ਸਿਖੁ ਹੈ ਭਾਈ ਜਿਸੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

so guroo so sikh hai bhaaee jis jotee jot milaae |1|

அவர் ஒருவரே குரு, அவர் ஒரு சீக்கியர், ஓ விதியின் உடன்பிறப்புகளே, அதன் ஒளி ஒளியில் இணைகிறது. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

man re har har setee liv laae |

ஓ என் மனமே, ஹர், ஹர் என்ற இறைவனின் திருநாமத்துடன் அன்புடன் இணைந்திரு.

ਮਨ ਹਰਿ ਜਪਿ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਭਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਥਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

man har jap meetthaa laagai bhaaee guramukh paae har thaae | rahaau |

இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரிப்பது மனதிற்கு இனிமையாகத் தோன்றுகிறது, விதியின் உடன்பிறப்புகளே; குர்முகர்கள் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் இடம் பெறுகிறார்கள். ||இடைநிறுத்தம்||