ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 607

ਗਲਿ ਜੇਵੜੀ ਆਪੇ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਿਉ ਪ੍ਰਭੁ ਖਿੰਚੈ ਤਿਉ ਜਾਹਾ ॥

gal jevarree aape paaeidaa piaaraa jiau prabh khinchai tiau jaahaa |

பிரியமானவர் தாமே அவர்கள் கழுத்தில் சங்கிலிகளைப் போடுகிறார்; கடவுள் அவர்களை இழுப்பது போல, அவர்கள் போக வேண்டும்.

ਜੋ ਗਰਬੈ ਸੋ ਪਚਸੀ ਪਿਆਰੇ ਜਪਿ ਨਾਨਕ ਭਗਤਿ ਸਮਾਹਾ ॥੪॥੬॥

jo garabai so pachasee piaare jap naanak bhagat samaahaa |4|6|

அகந்தையைக் கடைப்பிடிப்பவன் அழிக்கப்படுவான், அன்பே; இறைவனை தியானித்து, நானக் பக்தி வழிபாட்டில் ஆழ்ந்தார். ||4||6||

ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੪ ਦੁਤੁਕੇ ॥

soratth mahalaa 4 dutuke |

சோரத், நான்காவது மெஹல், தோ-துகே:

ਅਨਿਕ ਜਨਮ ਵਿਛੁੜੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

anik janam vichhurre dukh paaeaa manamukh karam karai ahankaaree |

எண்ணற்ற வாழ்நாள் முழுவதும் இறைவனை விட்டுப் பிரிந்து, தன்னம்பிக்கை கொண்ட மன்முகன், அகங்காரச் செயல்களில் ஈடுபட்டு வேதனையில் தவிக்கிறான்.

ਸਾਧੂ ਪਰਸਤ ਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਗੋਬਿਦ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧॥

saadhoo parasat hee prabh paaeaa gobid saran tumaaree |1|

பரிசுத்த துறவியைப் பார்த்து, நான் கடவுளைக் கண்டேன்; பிரபஞ்சத்தின் கர்த்தாவே, நான் உமது சரணாலயத்தைத் தேடுகிறேன். ||1||

ਗੋਬਿਦ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥

gobid preet lagee at piaaree |

கடவுளின் அன்பு எனக்கு மிகவும் பிடித்தமானது.

ਜਬ ਸਤਸੰਗ ਭਏ ਸਾਧੂ ਜਨ ਹਿਰਦੈ ਮਿਲਿਆ ਸਾਂਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥

jab satasang bhe saadhoo jan hiradai miliaa saant muraaree | rahaau |

நான் சத் சங்கத்தில் சேர்ந்தபோது, புனித மக்களின் நிறுவனம், அமைதியின் திருவுருவமான இறைவன், என் இதயத்தில் வந்தான். ||இடைநிறுத்தம்||

ਤੂ ਹਿਰਦੈ ਗੁਪਤੁ ਵਸਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਤੇਰਾ ਭਾਉ ਨ ਬੁਝਹਿ ਗਵਾਰੀ ॥

too hiradai gupat vaseh din raatee teraa bhaau na bujheh gavaaree |

நீ இரவும் பகலும் என் இதயத்தில் மறைந்திருக்கிறாய், ஆண்டவரே; ஆனால் ஏழை முட்டாள்கள் உங்கள் அன்பை புரிந்து கொள்ள மாட்டார்கள்.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੀ ॥੨॥

satigur purakh miliaa prabh pragattiaa gun gaavai gun veechaaree |2|

எல்லாம் வல்ல உண்மையான குருவுடன் சந்திப்பு, கடவுள் எனக்கு வெளிப்படுத்தினார்; நான் அவருடைய மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறேன், அவருடைய மகிமைகளைப் பிரதிபலிக்கிறேன். ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਭਇਆ ਸਾਤਿ ਆਈ ਦੁਰਮਤਿ ਬੁਧਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥

guramukh pragaas bheaa saat aaee duramat budh nivaaree |

குர்முகாக, நான் ஞானமடைந்தேன்; அமைதி வந்துவிட்டது, தீய எண்ணம் என் மனதில் இருந்து அகற்றப்பட்டது.

ਆਤਮ ਬ੍ਰਹਮੁ ਚੀਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪੁਰਖ ਤੁਮਾਰੀ ॥੩॥

aatam braham cheen sukh paaeaa satasangat purakh tumaaree |3|

கடவுளுடன் தனிப்பட்ட ஆன்மாவின் உறவைப் புரிந்துகொண்டு, நான் அமைதியைக் கண்டேன், உங்கள் சத் சங்கத்தில், உங்கள் உண்மையான சபை, ஓ. ||3||

ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਿਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਭਈ ਤੁਮਾਰੀ ॥

purakhai purakh miliaa gur paaeaa jin kau kirapaa bhee tumaaree |

உங்கள் கருணையால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள், எல்லாம் வல்ல இறைவனைச் சந்தித்து, குருவைக் கண்டுபிடியுங்கள்.

ਨਾਨਕ ਅਤੁਲੁ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਤੁ ਰਹੈ ਬਨਵਾਰੀ ॥੪॥੭॥

naanak atul sahaj sukh paaeaa anadin jaagat rahai banavaaree |4|7|

நானக் அளவிட முடியாத, பரலோக அமைதியைக் கண்டார்; இரவும் பகலும், அவர் பிரபஞ்சத்தின் காடுகளின் அதிபதியான இறைவனுக்காக விழித்திருக்கிறார். ||4||7||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥

soratth mahalaa 4 |

சோரத், நான்காவது மெஹல்:

ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

har siau preet antar man bedhiaa har bin rahan na jaaee |

என் மனதின் உள் ஆழம் இறைவன் மீதுள்ள அன்பினால் துளைக்கப்படுகிறது; இறைவன் இல்லாமல் என்னால் வாழ முடியாது.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਬਿਨੁ ਨੀਰੈ ਬਿਨਸੈ ਤਿਉ ਨਾਮੈ ਬਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧॥

jiau machhulee bin neerai binasai tiau naamai bin mar jaaee |1|

தண்ணீரின்றி மீன் செத்து மடிவது போல, இறைவனின் திருநாமம் இல்லாமல் நான் இறந்து விடுகிறேன். ||1||

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਜਲੁ ਦੇਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਈ ॥

mere prabh kirapaa jal devahu har naaee |

என் கடவுளே, உமது நாமத்தின் ஜலத்தால் என்னை ஆசீர்வதியும்.

ਹਉ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਗਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸਾਂਤਿ ਪਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

hau antar naam mangaa din raatee naame hee saant paaee | rahaau |

நான் இரவும் பகலும் உமது நாமத்திற்காக மன்றாடுகிறேன். பெயரின் மூலம், நான் அமைதியைக் காண்கிறேன். ||இடைநிறுத்தம்||

ਜਿਉ ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਜਲ ਬਿਨੁ ਬਿਲਲਾਵੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਈ ॥

jiau chaatrik jal bin bilalaavai bin jal piaas na jaaee |

பாட்டு-பறவை தண்ணீரின்றி அழுகிறது - தண்ணீரின்றி அதன் தாகம் தணியாது.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਲੁ ਪਾਵੈ ਸੁਖ ਸਹਜੇ ਹਰਿਆ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥੨॥

guramukh jal paavai sukh sahaje hariaa bhaae subhaaee |2|

குர்முக் பரலோக பேரின்பத்தின் நீரைப் பெறுகிறார், மேலும் புத்துணர்ச்சி பெறுகிறார், இறைவனின் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட அன்பின் மூலம் மலருகிறார். ||2||

ਮਨਮੁਖ ਭੂਖੇ ਦਹ ਦਿਸ ਡੋਲਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥

manamukh bhookhe dah dis ddoleh bin naavai dukh paaee |

பத்துத் திசைகளிலும் சுற்றித் திரியும் தானே விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் பசியோடு இருக்கிறார்கள்; பெயர் இல்லாமல் வேதனையில் தவிக்கிறார்கள்.

ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਆਵੈ ਦਰਗਹਿ ਮਿਲੈ ਸਜਾਈ ॥੩॥

janam marai fir jonee aavai darageh milai sajaaee |3|

அவர்கள் பிறந்து, இறப்பதற்கு மட்டுமே, மீண்டும் மறுபிறவிக்குள் நுழைகிறார்கள்; கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில், அவர்கள் தண்டிக்கப்படுகிறார்கள். ||3||

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਹਰਿ ਰਸੁ ਅੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥

kripaa kareh taa har gun gaavah har ras antar paaee |

ஆனால் இறைவன் தனது கருணையைக் காட்டினால், அவருடைய மகிமையைப் பாடுவதற்கு ஒருவர் வருகிறார்; தன் சுயத்தின் உட்கருவின் ஆழத்தில், இறைவனின் அமுதத்தின் உன்னத சாரத்தை அவன் காண்கிறான்.