ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 312
ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਿਖੀ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
tis agai pichhai dtoee naahee gurasikhee man veechaariaa |அவன் இங்கேயோ அல்லது இனியோ தங்குமிடம் காணமாட்டான்; குர்சீக்கியர்கள் தங்கள் மனதில் இதை உணர்ந்திருக்கிறார்கள்.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥
satiguroo no mile seee jan ubare jin hiradai naam samaariaa |உண்மையான குருவைச் சந்திக்கும் அந்த எளியவர் இரட்சிக்கப்படுகிறார்; இறைவனின் திருநாமமான நாமத்தை அவன் இதயத்தில் போற்றுகிறான்.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਤਹਹੁ ਹਰਿ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੨॥
jan naanak ke gurasikh putahahu har japiahu har nisataariaa |2|சேவகர் நானக் கூறுகிறார்: ஓ குர்சிக்குகளே, என் மகன்களே, இறைவனை தியானியுங்கள்; கர்த்தர் மட்டுமே உன்னைக் காப்பாற்றுவார். ||2||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਖਿਆ ਬਿਕਾਰ ॥
haumai jagat bhulaaeaa duramat bikhiaa bikaar |அகங்காரம், தீய எண்ணம் மற்றும் ஊழலின் விஷம் ஆகியவற்றுடன் உலகை வழிதவறச் செய்துள்ளது.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅੰਧਿਆਰ ॥
satigur milai ta nadar hoe manamukh andh andhiaar |உண்மையான குருவுடன் சந்திப்பதால், இறைவனின் அருள் பார்வையால் நாம் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறோம், அதே நேரத்தில் சுய விருப்பமுள்ள மன்முகன் இருளில் சுற்றித் திரிகிறார்.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਜਿਸ ਨੋ ਸਬਦਿ ਲਾਏ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
naanak aape mel le jis no sabad laae piaar |3|ஓ நானக், இறைவன் தனது ஷபாத்தின் வார்த்தையை நேசிக்கும்படி தூண்டுபவர்களை தன்னுள் உள்வாங்குகிறார். ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰੁ ਭਿਜੈ ॥
sach sache kee sifat salaah hai so kare jis andar bhijai |மெய்யானவரின் புகழும் மகிமையும் உண்மையே; அவர் ஒருவரே அவற்றைப் பேசுகிறார், யாருடைய மனம் உள்ளத்தில் மென்மையாக இருக்கிறது.
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਕੰਧੁ ਨ ਕਬਹੂ ਛਿਜੈ ॥
jinee ik man ik araadhiaa tin kaa kandh na kabahoo chhijai |ஏக இறைவனை ஏக மனத்துடன் வழிபடுபவர்கள் - அவர்களின் உடல்கள் அழியாது.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਪੁਰਖ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਜੈ ॥
dhan dhan purakh saabaas hai jin sach rasanaa amrit pijai |உண்மையான நாமத்தின் அமுத அமிர்தத்தைத் தன் நாவினால் ருசிப்பவர் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர், ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர் மற்றும் போற்றப்படுபவர்.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਮਨਿ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਲਿਜੈ ॥
sach sachaa jin man bhaavadaa se man sachee daragah lijai |உண்மையின் உண்மையால் மனம் மகிழ்ந்த ஒருவர், உண்மை நீதிமன்றத்தில் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவார்.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਸਚਿਆਰੀਆ ਮੁਖ ਉਜਲ ਸਚੁ ਕਰਿਜੈ ॥੨੦॥
dhan dhan janam sachiaareea mukh ujal sach karijai |20|அந்த உண்மைப் பிறவிகளின் பிறப்பு புண்ணியமானது; உண்மையான இறைவன் அவர்களின் முகங்களை பிரகாசமாக்குகிறான். ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |சலோக், நான்காவது மெஹல்:
ਸਾਕਤ ਜਾਇ ਨਿਵਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
saakat jaae niveh gur aagai man khotte koorr koorriaare |நம்பிக்கையற்ற இழிந்தவர்கள் குருவின் முன் சென்று வணங்குகிறார்கள், ஆனால் அவர்களின் மனம் சிதைந்து பொய்யானது, முற்றிலும் பொய்யானது.
ਜਾ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਉਠਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਬਹਿ ਜਾਹਿ ਘੁਸਰਿ ਬਗੁਲਾਰੇ ॥
jaa gur kahai utthahu mere bhaaee beh jaeh ghusar bagulaare |"விதியின் உடன்பிறப்புகளே, எழுந்திருங்கள்" என்று குரு கூறும்போது, அவர்கள் கொக்குகள் போல் கூட்டமாக அமர்ந்தனர்.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਰਤੈ ਚੁਣਿ ਕਢੇ ਲਧੋਵਾਰੇ ॥
gurasikhaa andar satigur varatai chun kadte ladhovaare |உண்மையான குரு அவரது குர்சிக்குகள் மத்தியில் மேலோங்குகிறார்; அவர்கள் அலைந்து திரிபவர்களைத் தேர்ந்தெடுத்து வெளியேற்றுகிறார்கள்.
ਓਇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਬਹਿ ਮੁਹੁ ਛਪਾਇਨਿ ਨ ਰਲਨੀ ਖੋਟੇਆਰੇ ॥
oe agai pichhai beh muhu chhapaaein na ralanee khotteaare |அங்கும் இங்கும் அமர்ந்து முகத்தை மறைத்துக் கொள்கிறார்கள்; போலியாக இருப்பதால், அவை உண்மையானவற்றுடன் கலக்க முடியாது.
ਓਨਾ ਦਾ ਭਖੁ ਸੁ ਓਥੈ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕੂੜੁ ਲਹਨਿ ਭੇਡਾਰੇ ॥
onaa daa bhakh su othai naahee jaae koorr lahan bheddaare |அங்கே அவர்களுக்கு உணவு இல்லை; பொய்யானது ஆடுகளைப் போல அசுத்தத்திற்குள் செல்லும்.
ਜੇ ਸਾਕਤੁ ਨਰੁ ਖਾਵਾਈਐ ਲੋਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਢੈ ਮੁਖਿ ਉਗਲਾਰੇ ॥
je saakat nar khaavaaeeai locheeai bikh kadtai mukh ugalaare |நம்பிக்கையற்ற இழிந்தவனுக்கு உணவளிக்க முயன்றால் அவன் வாயிலிருந்து விஷத்தை உமிழ்வான்.
ਹਰਿ ਸਾਕਤ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਓਇ ਮਾਰੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
har saakat setee sang na kareeahu oe maare sirajanahaare |ஆண்டவரே, படைப்பாளி ஆண்டவரால் சபிக்கப்பட்ட நம்பிக்கையற்ற இழிந்தவர்களுடன் நான் இருக்க வேண்டாம்.
ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਸੋਈ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
jis kaa ihu khel soee kar vekhai jan naanak naam samaare |1|இந்த நாடகம் இறைவனுடையது; அவர் அதைச் செய்கிறார், அவர் அதைக் கவனிக்கிறார். சேவகன் நானக் இறைவனின் நாமத்தை போற்றுகிறார். ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |நான்காவது மெஹல்:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
satigur purakh agam hai jis andar har ur dhaariaa |உண்மையான குரு, முதன்மையானவர், அணுக முடியாதவர்; இறைவனின் திருநாமத்தை அவர் இதயத்தில் பதித்துள்ளார்.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
satiguroo no aparr koe na sakee jis val sirajanahaariaa |உண்மையான குருவுக்கு இணையாக யாரும் இருக்க முடியாது; படைத்த இறைவன் அவன் பக்கம் இருக்கிறான்.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਖੜਗੁ ਸੰਜੋਉ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਜਿਤੁ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa kharrag sanjoau har bhagat hai jit kaal kanttak maar viddaariaa |இறைவனின் பக்தி வழிபாடு உண்மையான குருவின் வாளும் கவசமும் ஆகும்; அவர் சித்திரவதை செய்பவரைக் கொன்று வெளியேற்றினார்.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਰਖਣਹਾਰਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਪਿਛੈ ਹਰਿ ਸਭਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa rakhanahaaraa har aap hai satiguroo kai pichhai har sabh ubaariaa |இறைவனே உண்மையான குருவின் பாதுகாவலர். உண்மையான குருவின் அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றும் அனைவரையும் இறைவன் காப்பாற்றுகிறான்.
ਜੋ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਸੋ ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰੈ ਮਾਰਿਆ ॥
jo mandaa chitavai poore satiguroo kaa so aap upaavanahaarai maariaa |சரியான உண்மையான குருவைப் பற்றி தீய எண்ணம் கொண்டவன் - படைத்த இறைவனே அவனை அழிக்கிறான்.
ਏਹ ਗਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੇ ਕੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਗਮੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥੨॥
eh gal hovai har daragah sache kee jan naanak agam veechaariaa |2|இந்த வார்த்தைகள் கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில் உண்மை என்று உறுதிப்படுத்தப்படும்; வேலைக்காரன் நானக் இந்த மர்மத்தை வெளிப்படுத்துகிறான். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਚੁ ਸੁਤਿਆ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਾ ਉਠੇ ਤਾ ਸਚੁ ਚਵੇ ॥
sach sutiaa jinee araadhiaa jaa utthe taa sach chave |உறங்கும் போது உண்மையான இறைவனின் மீது நிலைத்திருப்பவர்கள், விழித்திருக்கும் போது உண்மையான நாமத்தை உச்சரிப்பார்கள்.
ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਰਵੇ ॥
se virale jug meh jaaneeeh jo guramukh sach rave |உண்மையான இறைவனின் மீது வாசம் செய்யும் குருமுகர்கள் உலகில் எவ்வளவு அரிதானவர்கள்.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਲਵੇ ॥
hau balihaaree tin kau ji anadin sach lave |உண்மையான நாமத்தை இரவும் பகலும் ஜபிப்பவர்களுக்கு நான் தியாகம்.
ਜਿਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਚਾ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥
jin man tan sachaa bhaavadaa se sachee daragah gave |உண்மையான இறைவன் அவர்களின் மனதையும் உடலையும் மகிழ்விப்பவர்; அவர்கள் உண்மையான இறைவனின் நீதிமன்றத்திற்குச் செல்கிறார்கள்.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਦਾ ਨਵੇ ॥੨੧॥
jan naanak bolai sach naam sach sachaa sadaa nave |21|வேலைக்காரன் நானக் உண்மையான பெயரைப் பாடுகிறார்; உண்மையாகவே, உண்மையான இறைவன் என்றென்றும் புதியவர். ||21||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |சலோக், நான்காவது மெஹல்:
ਕਿਆ ਸਵਣਾ ਕਿਆ ਜਾਗਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
kiaa savanaa kiaa jaaganaa guramukh te paravaan |யார் தூங்குகிறார்கள், யார் விழித்திருக்கிறார்கள்? குருமுகமாக இருப்பவர்கள் அங்கீகரிக்கப்பட்டவர்கள்.