ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 648

ਇਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਸਭੁ ਰਾਜੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਲੇਇ ॥

eiau guramukh aap nivaareeai sabh raaj srisatt kaa lee |

இப்படித்தான் குர்முகர்கள் தங்கள் சுயமரியாதையை ஒழித்து, உலகம் முழுவதையும் ஆள வருகிறார்கள்.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥

naanak guramukh bujheeai jaa aape nadar karee |1|

ஓ நானக், இறைவன் தனது கருணைப் பார்வையை வீசும்போது, குர்முக் புரிந்துகொள்கிறார். ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਆਏ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥

jin guramukh naam dhiaaeaa aae te paravaan |

இறைவனின் நாமமான நாமத்தை தியானிக்கும் குர்முகர்கள் உலகிற்கு வருவது ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட மற்றும் அங்கீகரிக்கப்பட்டதாகும்.

ਨਾਨਕ ਕੁਲ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥੨॥

naanak kul udhaareh aapanaa daragah paaveh maan |2|

ஓ நானக், அவர்கள் தங்கள் குடும்பங்களைக் காப்பாற்றுகிறார்கள், அவர்கள் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் கௌரவிக்கப்படுகிறார்கள். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਖੀਆ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਮੇਲਾਈਆ ॥

guramukh sakheea sikh guroo melaaeea |

குரு தனது சீக்கியர்களான குர்முகர்களை இறைவனுடன் இணைக்கிறார்.

ਇਕਿ ਸੇਵਕ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਇਕਿ ਗੁਰਿ ਕਾਰੈ ਲਾਈਆ ॥

eik sevak gur paas ik gur kaarai laaeea |

குரு அவர்களில் சிலரை தன்னுடன் வைத்துக் கொள்கிறார், மற்றவர்களை தனது சேவையில் ஈடுபடுத்துகிறார்.

ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਤਿਨਾ ਭਾਉ ਗੁਰੂ ਦੇਵਾਈਆ ॥

jinaa gur piaaraa man chit tinaa bhaau guroo devaaeea |

யார் தங்கள் அன்பானவரைத் தங்கள் உணர்வுள்ள மனங்களில் போற்றுகிறார்களோ, அவர்களை குரு தனது அன்பினால் ஆசீர்வதிக்கிறார்.

ਗੁਰ ਸਿਖਾ ਇਕੋ ਪਿਆਰੁ ਗੁਰ ਮਿਤਾ ਪੁਤਾ ਭਾਈਆ ॥

gur sikhaa iko piaar gur mitaa putaa bhaaeea |

குரு தனது நண்பர்கள், குழந்தைகள் மற்றும் உடன்பிறந்தவர்கள் போன்ற அனைத்து குர்சிக்களையும் சமமாக நேசிக்கிறார்.

ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਹੁ ਸਭਿ ਗੁਰੁ ਆਖਿ ਗੁਰੂ ਜੀਵਾਈਆ ॥੧੪॥

gur satigur bolahu sabh gur aakh guroo jeevaaeea |14|

எனவே அனைவரும் உண்மையான குருவான குருவின் நாமத்தை ஜபம் செய்யுங்கள்! குருவின் நாமத்தை உச்சரிப்பதால், நீங்கள் புத்துணர்ச்சி பெறுவீர்கள். ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਅਵਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

naanak naam na chetanee agiaanee andhule avare karam kamaeh |

ஓ நானக், குருடர்கள், அறியாத முட்டாள்கள் இறைவனின் நாமத்தை நினைவில் கொள்வதில்லை; அவர்கள் மற்ற நடவடிக்கைகளில் தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்கிறார்கள்.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਫਿਰਿ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੧॥

jam dar badhe maareeeh fir visattaa maeh pachaeh |1|

அவர்கள் மரண தூதரின் வாசலில் கட்டப்பட்டு வாயில் அடைக்கப்பட்டுள்ளனர்; அவர்கள் தண்டிக்கப்படுகிறார்கள், இறுதியில், அவை எருவில் அழுகிவிடும். ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥

naanak satigur seveh aapanaa se jan sache paravaan |

ஓ நானக், அந்த எளிய மனிதர்கள் உண்மையானவர்கள் மற்றும் அங்கீகரிக்கப்பட்டவர்கள், அவர்கள் உண்மையான குருவுக்கு சேவை செய்கிறார்கள்.

ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇ ਰਹੇ ਚੂਕਾ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥੨॥

har kai naae samaae rahe chookaa aavan jaan |2|

அவர்கள் கர்த்தருடைய நாமத்தில் மூழ்கி இருப்பார்கள், அவர்களுடைய வருகையும் போவதும் நின்றுவிடுகிறது. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਮਾਇਆ ਸੰਚੀਐ ਅੰਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ॥

dhan sanpai maaeaa sancheeai ante dukhadaaee |

மாயாவின் செல்வத்தையும் சொத்துக்களையும் சேகரிப்பது இறுதியில் வலியை மட்டுமே தருகிறது.

ਘਰ ਮੰਦਰ ਮਹਲ ਸਵਾਰੀਅਹਿ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥

ghar mandar mahal savaareeeh kichh saath na jaaee |

வீடுகள், மாளிகைகள் மற்றும் அலங்கரிக்கப்பட்ட அரண்மனைகள் யாருடனும் செல்லாது.

ਹਰ ਰੰਗੀ ਤੁਰੇ ਨਿਤ ਪਾਲੀਅਹਿ ਕਿਤੈ ਕਾਮਿ ਨ ਆਈ ॥

har rangee ture nit paaleeeh kitai kaam na aaee |

அவர் பல வண்ணங்களில் குதிரைகளை வளர்க்கலாம், ஆனால் அவை அவருக்கு எந்தப் பயனும் அளிக்காது.

ਜਨ ਲਾਵਹੁ ਚਿਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸਿਉ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥

jan laavahu chit har naam siau ant hoe sakhaaee |

மனிதனே, உன் உணர்வை இறைவனின் பெயருடன் இணைத்து, இறுதியில் அது உனக்கு துணையாகவும் உதவியாகவும் இருக்கும்.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੧੫॥

jan naanak naam dhiaaeaa guramukh sukh paaee |15|

சேவகன் நானக் இறைவனின் நாமத்தை தியானிக்கிறான்; குர்முக் அமைதியுடன் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறார். ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਬਿਨੁ ਕਰਮੈ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

bin karamai naau na paaeeai poorai karam paaeaa jaae |

நல்ல செயல்களின் கர்மா இல்லாமல், பெயர் கிடைக்காது; அதை சரியான நல்ல கர்மாவால் மட்டுமே பெற முடியும்.

ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

naanak nadar kare je aapanee taa guramat mel milaae |1|

ஓ நானக், இறைவன் தனது கருணைப் பார்வையைச் செலுத்தினால், குருவின் அறிவுறுத்தலின் கீழ், ஒருவன் அவரது ஒன்றியத்தில் ஐக்கியமாகிறான். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਇਕ ਦਝਹਿ ਇਕ ਦਬੀਅਹਿ ਇਕਨਾ ਕੁਤੇ ਖਾਹਿ ॥

eik dajheh ik dabeeeh ikanaa kute khaeh |

சிலர் எரிக்கப்படுகிறார்கள், சிலர் புதைக்கப்படுகிறார்கள்; சிலவற்றை நாய்கள் உண்ணும்.

ਇਕਿ ਪਾਣੀ ਵਿਚਿ ਉਸਟੀਅਹਿ ਇਕਿ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹਸਣਿ ਪਾਹਿ ॥

eik paanee vich usatteeeh ik bhee fir hasan paeh |

சிலர் தண்ணீரில் வீசப்படுகிறார்கள், மற்றவர்கள் கிணறுகளில் வீசப்படுகிறார்கள்.

ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

naanak ev na jaapee kithai jaae samaeh |2|

ஓ நானக், அவர்கள் எங்கு செல்கிறார்கள், எதில் இணைகிறார்கள் என்பது தெரியவில்லை. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਤਿਨ ਕਾ ਖਾਧਾ ਪੈਧਾ ਮਾਇਆ ਸਭੁ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਜੋ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਰਾਤੇ ॥

tin kaa khaadhaa paidhaa maaeaa sabh pavit hai jo naam har raate |

இறைவனின் திருநாமத்துடன் இயைந்தவர்களின் உணவு, உடை, உலக உடைமைகள் அனைத்தும் புனிதமானவை.

ਤਿਨ ਕੇ ਘਰ ਮੰਦਰ ਮਹਲ ਸਰਾਈ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਅਭਿਆਗਤ ਜਾਇ ਵਰਸਾਤੇ ॥

tin ke ghar mandar mahal saraaee sabh pavit heh jinee guramukh sevak sikh abhiaagat jaae varasaate |

அனைத்து வீடுகளும், கோவில்களும், அரண்மனைகளும், வழித்தடங்களும் புனிதமானவை, அங்கு குர்முகர்கள், தன்னலமற்ற ஊழியர்கள், சீக்கியர்கள் மற்றும் உலகத்தை துறந்தவர்கள், சென்று ஓய்வெடுக்கிறார்கள்.

ਤਿਨ ਕੇ ਤੁਰੇ ਜੀਨ ਖੁਰਗੀਰ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਸਾਧ ਸੰਤ ਚੜਿ ਜਾਤੇ ॥

tin ke ture jeen khurageer sabh pavit heh jinee guramukh sikh saadh sant charr jaate |

அனைத்து குதிரைகள், சேணங்கள் மற்றும் குதிரை போர்வைகள் புனிதமானவை, அதன் மீது குர்முக்குகள், சீக்கியர்கள், புனிதர்கள் மற்றும் புனிதர்கள், ஏறி சவாரி செய்கிறார்கள்.