ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1088

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਖਾ ॥੩॥

aap karaae kare aap aape har rakhaa |3|

அவனே செய்பவன், அவனே காரணம்; இறைவன் தாமே நமது இரட்சிப்பு அருள். ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਨਹੀ ਭੇਟਿਆ ਭੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਬਿੰਦ ॥

jinaa gur nahee bhettiaa bhai kee naahee bind |

குருவை சந்திக்காதவர்கள், கடவுள் பயம் இல்லாதவர்கள்,

ਆਵਣੁ ਜਾਵਣੁ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਚਿੰਦ ॥

aavan jaavan dukh ghanaa kade na chookai chind |

மறுபிறவியில் தொடர்ந்து வருவதையும், போவதையும் தொடருங்கள், மேலும் பயங்கரமான வலியை அனுபவியுங்கள்; அவர்களின் கவலை ஒருபோதும் தணியாது.

ਕਾਪੜ ਜਿਵੈ ਪਛੋੜੀਐ ਘੜੀ ਮੁਹਤ ਘੜੀਆਲੁ ॥

kaaparr jivai pachhorreeai gharree muhat gharreeaal |

அவர்கள் பாறைகளில் துவைக்கப்படும் ஆடைகளைப் போல அடிக்கப்படுகிறார்கள், ஒவ்வொரு மணி நேரமும் ஓசை ஒலிப்பது போல அடிக்கப்படுகிறார்கள்.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਚੁਕੈ ਜੰਜਾਲੁ ॥੧॥

naanak sache naam bin sirahu na chukai janjaal |1|

ஓ நானக், உண்மையான பெயர் இல்லாமல், ஒருவரின் தலையில் தொங்கும் இந்த சிக்கல்கள் அகற்றப்படாது. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਢੂਢੀ ਸਜਣਾ ਹਉਮੈ ਬੁਰੀ ਜਗਤਿ ॥

tribhavan dtoodtee sajanaa haumai buree jagat |

மூவுலகிலும் தேடினேன் தோழி; அகங்காரம் உலகிற்கு கேடு.

ਨਾ ਝੁਰੁ ਹੀਅੜੇ ਸਚੁ ਚਉ ਨਾਨਕ ਸਚੋ ਸਚੁ ॥੨॥

naa jhur heearre sach chau naanak sacho sach |2|

என் ஆத்துமாவே, கவலைப்படாதே; உண்மையைப் பேசு, ஓ நானக், உண்மை, உண்மையை மட்டுமே பேசு. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ॥

guramukh aape bakhasion har naam samaane |

குருமுகர்களை இறைவன் தானே மன்னிக்கிறான்; அவர்கள் இறைவனின் திருநாமத்தில் மூழ்கி மூழ்கியுள்ளனர்.

ਆਪੇ ਭਗਤੀ ਲਾਇਓਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੇ ॥

aape bhagatee laaeion gur sabad neesaane |

அவரே அவர்களை பக்தி வழிபாட்டுடன் இணைக்கிறார்; அவர்கள் குருவின் சபாத்தின் அடையாளத்தை தாங்குகிறார்கள்.

ਸਨਮੁਖ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਸਚੈ ਦਰਿ ਜਾਣੇ ॥

sanamukh sadaa sohane sachai dar jaane |

குருவை நோக்கி சன்முகமாகத் திரும்புபவர்கள் அழகானவர்கள். அவர்கள் உண்மையான இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் பிரபலமானவர்கள்.

ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਕਤਿ ਹੈ ਜਿਨ ਰਾਮ ਪਛਾਣੇ ॥

aaithai othai mukat hai jin raam pachhaane |

இவ்வுலகிலும், மறுமையிலும், அவர்கள் விடுதலை பெறுகிறார்கள்; அவர்கள் இறைவனை உணர்கிறார்கள்.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੇ ਜਨ ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥

dhan dhan se jan jin har seviaa tin hau kurabaane |4|

இறைவனுக்கு சேவை செய்யும் எளிய மனிதர்கள் பாக்கியவான்கள், பாக்கியவான்கள். அவர்களுக்கு நான் தியாகம். ||4||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਮਹਲ ਕੁਚਜੀ ਮੜਵੜੀ ਕਾਲੀ ਮਨਹੁ ਕਸੁਧ ॥

mahal kuchajee marravarree kaalee manahu kasudh |

முரட்டுத்தனமான, தவறான நடத்தை கொண்ட மணமகள் உடல்-சமாதியில் இணைக்கப்பட்டுள்ளார்; அவள் கருப்பாக இருக்கிறாள், அவளுடைய மனம் தூய்மையற்றது.

ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਨਿ ਤਾ ਪਿਰੁ ਰਵੈ ਨਾਨਕ ਅਵਗੁਣ ਮੁੰਧ ॥੧॥

je gun hovan taa pir ravai naanak avagun mundh |1|

அவள் நல்லொழுக்கமுள்ளவளாக இருந்தால் மட்டுமே அவள் கணவனாகிய இறைவனை அனுபவிக்க முடியும். ஓ நானக், ஆன்மா மணமகள் தகுதியற்றவள், நல்லொழுக்கம் இல்லாதவள். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਸਾਚੁ ਸੀਲ ਸਚੁ ਸੰਜਮੀ ਸਾ ਪੂਰੀ ਪਰਵਾਰਿ ॥

saach seel sach sanjamee saa pooree paravaar |

அவளுக்கு நல்ல நடத்தை, உண்மையான சுய ஒழுக்கம் மற்றும் சரியான குடும்பம் உள்ளது.

ਨਾਨਕ ਅਹਿਨਿਸਿ ਸਦਾ ਭਲੀ ਪਿਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੨॥

naanak ahinis sadaa bhalee pir kai het piaar |2|

ஓ நானக், இரவும் பகலும், அவள் எப்போதும் நல்லவள்; அவள் தன் அன்பான கணவர் இறைவனை நேசிக்கிறாள். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ॥

aapanaa aap pachhaaniaa naam nidhaan paaeaa |

தன்னை உணர்ந்தவன், இறைவனின் திருநாமமாகிய நாமம் என்ற பொக்கிஷத்தால் ஆசிர்வதிக்கப்படுகிறான்.

ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥

kirapaa kar kai aapanee gur sabad milaaeaa |

அவரது கருணையை வழங்கி, குரு அவரை தனது ஷபாத்தின் வார்த்தையில் இணைக்கிறார்.

ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਿਰਮਲੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਆਇਆ ॥

gur kee baanee niramalee har ras peeaeaa |

குருவின் பானியின் வார்த்தை மாசற்றது மற்றும் தூய்மையானது; அதன் மூலம், ஒருவர் இறைவனின் உன்னத சாரத்தை பருகுகிறார்.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਅਨ ਰਸ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥

har ras jinee chaakhiaa an ras tthaak rahaaeaa |

இறைவனின் உன்னத சாரத்தை ருசிப்பவர்கள், மற்ற சுவைகளை விட்டுவிடுகிறார்கள்.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਭਏ ਫਿਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥

har ras pee sadaa tripat bhe fir trisanaa bhukh gavaaeaa |5|

இறைவனின் உன்னதமான சாரத்தில் குடித்து, அவர்கள் என்றென்றும் திருப்தி அடைகிறார்கள்; அவர்களின் பசியும் தாகமும் தணிக்கப்படுகின்றன. ||5||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਪਿਰ ਖੁਸੀਏ ਧਨ ਰਾਵੀਏ ਧਨ ਉਰਿ ਨਾਮੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥

pir khusee dhan raavee dhan ur naam seegaar |

அவளுடைய கணவன் இறைவன் மகிழ்ச்சியடைந்தான், அவன் தன் மணமகளை அனுபவிக்கிறான்; ஆன்மா மணமகள் தனது இதயத்தை இறைவனின் நாமத்தால் அலங்கரிக்கிறாள்.

ਨਾਨਕ ਧਨ ਆਗੈ ਖੜੀ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥੧॥

naanak dhan aagai kharree sobhaavantee naar |1|

ஓ நானக், அவர் முன் நிற்கும் அந்த மணமகள் மிகவும் உன்னதமான மற்றும் மரியாதைக்குரிய பெண். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥

sasurai peeeai kant kee kant agam athaahu |

மறுமையில் தன் மாமனார் வீட்டிலும், இவ்வுலகில் தன் பெற்றோர் வீட்டிலும் அவள் தன் கணவன் இறைவனுக்கே உரியவள். அவரது கணவர் அணுக முடியாதவர் மற்றும் புரிந்துகொள்ள முடியாதவர்.