ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 513
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh ubare ji aap mele karataar |2|ஓ நானக், குர்முகர்கள் காப்பாற்றப்பட்டனர்; படைத்த இறைவன் அவர்களைத் தன்னோடு இணைத்துக் கொள்கிறான். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਭਗਤ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹਦੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਹਾਏ ॥
bhagat sachai dar sohade sachai sabad rahaae |பக்தர்கள் இறைவனின் உண்மையான நீதிமன்றத்தில் அழகாகத் தெரிகிறார்கள்; அவர்கள் ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையில் நிலைத்திருக்கிறார்கள்.
ਹਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਨ ਊਪਜੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਸਾਏ ॥
har kee preet tin aoopajee har prem kasaae |இறைவனின் அன்பு அவர்களுக்குள் பொங்கி வழிகிறது; அவர்கள் இறைவனின் அன்பினால் ஈர்க்கப்படுகிறார்கள்.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਿਆਏ ॥
har rang raheh sadaa rang raate rasanaa har ras piaae |அவர்கள் இறைவனின் அன்பில் நிலைத்திருக்கிறார்கள், அவர்கள் இறைவனின் அன்பில் என்றென்றும் நிறைந்திருக்கிறார்கள், மேலும் தங்கள் நாவுகளால், அவர்கள் இறைவனின் உன்னதமான சாரத்தை குடிக்கிறார்கள்.
ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨੑੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥
safal janam jinaee guramukh jaataa har jeeo ridai vasaae |இறைவனை அங்கீகரித்து இதயங்களில் பதிய வைக்கும் குருமுகர்களின் வாழ்வு பலனளிக்கும்.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥੧੧॥
baajh guroo firai bilalaadee doojai bhaae khuaae |11|குரு இல்லாமல், அவர்கள் துயரத்தில் அழுது அலைகிறார்கள்; இருமையின் காதலில், அவர்கள் பாழாகிறார்கள். ||11||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭਗਤੀ ਖਟਿਆ ਹਰਿ ਉਤਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥
kalijug meh naam nidhaan bhagatee khattiaa har utam pad paaeaa |கலியுகத்தின் இருண்ட யுகத்தில், பக்தர்கள் இறைவனின் நாமம் என்ற புதையலைச் சம்பாதிக்கிறார்கள்; அவர்கள் இறைவனின் உன்னத நிலையைப் பெறுகிறார்கள்.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
satigur sev har naam man vasaaeaa anadin naam dhiaaeaa |உண்மையான குருவுக்கு சேவை செய்து, இறைவனின் திருநாமத்தை மனதில் பதித்து, இரவும் பகலும் நாமத்தை தியானிக்கிறார்கள்.
ਵਿਚੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਉਦਾਸੀ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਜਲਾਇਆ ॥
viche grih gur bachan udaasee haumai mohu jalaaeaa |குருவின் போதனைகள் மூலம் அவர்கள் தங்கள் சொந்த வீட்டிற்குள்ளேயே, இணைக்கப்படாமல் இருக்கிறார்கள்; அவை அகங்காரத்தையும் உணர்ச்சிப் பற்றையும் எரித்துவிடுகின்றன.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul jagat taraaeaa dhan janedee maaeaa |அவர்கள் தங்களைக் காப்பாற்றுகிறார்கள், அவர்கள் உலகம் முழுவதையும் காப்பாற்றுகிறார்கள். அவர்களைப் பெற்ற தாய்மார்கள் பாக்கியவான்கள்.
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੋਈ ਪਾਏ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
aaisaa satigur soee paae jis dhur masatak har likh paaeaa |அத்தகைய ஒரு உண்மையான குருவை அவர் மட்டுமே காண்கிறார், யாருடைய நெற்றியில் இறைவன் அத்தகைய முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட விதியை பொறித்திருக்கிறாரோ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
jan naanak balihaaree gur aapane vittahu jin bhram bhulaa maarag paaeaa |1|வேலைக்காரன் நானக் தன் குருவுக்கு ஒரு தியாகம்; அவர் சந்தேகத்தில் அலைந்து கொண்டிருந்தபோது, அவரை பாதையில் வைத்தார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਵੇਖਿ ਭੁਲੇ ਜਿਉ ਦੇਖਿ ਦੀਪਕਿ ਪਤੰਗ ਪਚਾਇਆ ॥
trai gun maaeaa vekh bhule jiau dekh deepak patang pachaaeaa |மாயாவை அவளது மூன்று குணங்களோடு பார்த்து, அவன் வழிதவறிச் செல்கிறான்; அவர் அந்துப்பூச்சியைப் போன்றவர், அது சுடரைக் கண்டு, நுகரப்படும்.
ਪੰਡਿਤ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਮਾਇਆ ਵੇਖਹਿ ਦਿਖਾ ਕਿਨੈ ਕਿਹੁ ਆਣਿ ਚੜਾਇਆ ॥
panddit bhul bhul maaeaa vekheh dikhaa kinai kihu aan charraaeaa |தவறாக, ஏமாற்றப்பட்ட பண்டிதர்கள் மாயாவைப் பார்த்து, யாரேனும் தங்களுக்கு ஏதாவது வழங்குகிறார்களா என்று பார்க்கிறார்கள்.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪੜਹਿ ਨਿਤ ਬਿਖਿਆ ਨਾਵਹੁ ਦਯਿ ਖੁਆਇਆ ॥
doojai bhaae parreh nit bikhiaa naavahu day khuaaeaa |இருமையின் அன்பில், அவர்கள் பாவத்தைப் பற்றி தொடர்ந்து படிக்கிறார்கள், அதே நேரத்தில் இறைவன் தம்முடைய பெயரை அவர்களிடமிருந்து விலக்கிவிட்டார்.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਓਨੑਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ਬਹੁ ਗਰਬੁ ਵਧਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule onaa ahankaar bahu garab vadhaaeaa |யோகிகளும், அலைந்து திரிந்த துறவிகளும், சந்நியாசிகளும் வழி தவறிவிட்டனர்; அவர்களின் அகங்காரமும் ஆணவமும் வெகுவாக அதிகரித்துள்ளன.
ਛਾਦਨੁ ਭੋਜਨੁ ਨ ਲੈਹੀ ਸਤ ਭਿਖਿਆ ਮਨਹਠਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
chhaadan bhojan na laihee sat bhikhiaa manahatth janam gavaaeaa |அவர்கள் உண்மையான தானமான ஆடை மற்றும் உணவுகளை ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்கள், அவர்களின் பிடிவாதமான மனத்தால் அவர்களின் வாழ்க்கை பாழாகிறது.
ਏਤੜਿਆ ਵਿਚਹੁ ਸੋ ਜਨੁ ਸਮਧਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
etarriaa vichahu so jan samadhaa jin guramukh naam dhiaaeaa |இவர்களில், அவர் ஒருவரே, குர்முகாக, இறைவனின் நாமமான நாமத்தை தியானிப்பவர்.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ਜਾ ਕਰਦੇ ਸਭਿ ਕਰਾਇਆ ॥੨॥
jan naanak kis no aakh sunaaeeai jaa karade sabh karaaeaa |2|வேலைக்காரன் நானக் யாரிடம் பேசி குறை சொல்ல வேண்டும்? இறைவன் செயல்பட வைப்பது போல் அனைவரும் செயல்படுகிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਰੇਤੁ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
maaeaa mohu paret hai kaam krodh ahankaaraa |மாயா மீதான உணர்ச்சிப் பற்று, பாலியல் ஆசை, கோபம் மற்றும் அகங்காரம் ஆகியவை பேய்கள்.
ਏਹ ਜਮ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਏਨੑਾ ਉਪਰਿ ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਕਰਾਰਾ ॥
eh jam kee sirakaar hai enaa upar jam kaa ddandd karaaraa |அவர்களால், மனிதர்கள் மரணத்திற்கு ஆளாகிறார்கள்; அவர்களின் தலைக்கு மேலே மரண தூதரின் கனமான கிளப் தொங்குகிறது.
ਮਨਮੁਖ ਜਮ ਮਗਿ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਨੑ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥
manamukh jam mag paaeeani jina doojaa bhaau piaaraa |சுய-விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள், இருமையைக் காதலித்து, மரணப் பாதைக்கு அழைத்துச் செல்லப்படுகிறார்கள்.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਕੋ ਸੁਣੈ ਨ ਪੂਕਾਰਾ ॥
jam pur badhe maareean ko sunai na pookaaraa |மரண நகரத்தில் கட்டி வைத்து அடிக்கப்படுகிறார்கள், அவர்களின் அழுகையை யாரும் கேட்பதில்லை.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੨॥
jis no kripaa kare tis gur milai guramukh nisataaraa |12|இறைவன் அருளால் ஆசி பெற்றவன் குருவை சந்திக்கிறான்; குர்முகாக, அவர் விடுதலை பெற்றவர். ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਗਈ ਖਾਇ ॥
haumai mamataa mohanee manamukhaa no gee khaae |அகங்காரம் மற்றும் அகங்காரம் ஆகியவற்றால், சுய விருப்பமுள்ள மன்முகிகள் மயக்கப்பட்டு, நுகரப்படுகிறார்கள்.
ਜੋ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਤਿਨਾ ਵਿਆਪਿ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥
jo mohi doojai chit laaeide tinaa viaap rahee lapattaae |இருமையின் மீது தங்கள் நனவை மையமாகக் கொண்டவர்கள் அதில் சிக்கி, சிக்கித் தவிக்கின்றனர்.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਏਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
gur kai sabad parajaaleeai taa eh vichahu jaae |ஆனால் குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையால் அது எரிக்கப்படும்போது, அது உள்ளிருந்து விலகிச் செல்கிறது.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
tan man hovai ujalaa naam vasai man aae |உடலும் மனமும் பொலிவு பெற்று பிரகாசமாகி, இறைவனின் திருநாமமாகிய நாமம் மனதிற்குள் குடியிருக்கும்.
ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak maaeaa kaa maaran har naam hai guramukh paaeaa jaae |1|ஓ நானக், இறைவனின் திருநாமமே மாயாவுக்கு மருந்தாகும்; குர்முக் அதைப் பெறுகிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਇਹੁ ਮਨੁ ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਭਰਮਿਆ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eihu man ketarriaa jug bharamiaa thir rahai na aavai jaae |இந்த மனம் பல யுகங்களாக அலைந்து திரிந்தது; அது நிலையாக இருக்கவில்லை - வந்து கொண்டே போகிறது.
ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਤਾ ਭਰਮਾਇਅਨੁ ਕਰਿ ਪਰਪੰਚੁ ਖੇਲੁ ਉਪਾਇ ॥
har bhaanaa taa bharamaaeian kar parapanch khel upaae |அது இறைவனின் விருப்பத்திற்குப் பிரியமாக இருக்கும்போது, அவர் ஆன்மாவை அலையச் செய்கிறார்; உலக நாடகத்தை இயக்கத்தில் அமைத்துள்ளார்.
ਜਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਤਾ ਗੁਰ ਮਿਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
jaa har bakhase taa gur milai asathir rahai samaae |இறைவன் மன்னிக்கும்போது, ஒருவன் குருவைச் சந்தித்து, நிலைபெற்று, இறைவனில் ஆழ்ந்துவிடுகிறான்.