ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 1418
ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੪੧॥
naanak kee prabh benatee har bhaavai bakhas milaae |41|நானக் இந்த பிரார்த்தனையை முன்வைக்கிறார்: கடவுளே, தயவுசெய்து என்னை மன்னித்து, உங்களுடன் என்னை ஐக்கியப்படுத்துங்கள். ||41||
ਮਨ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਨਾ ਸੁਝੈ ਦਰਬਾਰੁ ॥
man aavan jaan na sujhee naa sujhai darabaar |மறுபிறவி வருவதையும், போவதையும் அமரர் புரிந்து கொள்ளவில்லை; அவன் கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தைப் பார்ப்பதில்லை.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਲੇਟਿਆ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
maaeaa mohi palettiaa antar agiaan gubaar |அவர் உணர்ச்சிப் பற்றுதல் மற்றும் மாயாவால் மூடப்பட்டிருக்கிறார், மேலும் அவரது உள்ளத்தில் அறியாமை இருள் உள்ளது.
ਤਬ ਨਰੁ ਸੁਤਾ ਜਾਗਿਆ ਸਿਰਿ ਡੰਡੁ ਲਗਾ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ॥
tab nar sutaa jaagiaa sir ddandd lagaa bahu bhaar |உறங்கும் நபர், கனமான கிளப்பினால் தலையில் அடிபடும் போதுதான் விழிப்பார்.
ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਕਰਾਂ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਚੇਤਿਆ ਸੇ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guramukhaan karaan upar har chetiaa se paaein mokh duaar |குர்முகிகள் இறைவனையே வாழ்கின்றனர்; அவர்கள் இரட்சிப்பின் கதவைக் கண்டுபிடிப்பார்கள்.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਓਹਿ ਉਧਰੇ ਸਭ ਕੁਟੰਬ ਤਰੇ ਪਰਵਾਰ ॥੪੨॥
naanak aap ohi udhare sabh kuttanb tare paravaar |42|ஓ நானக், அவர்களே காப்பாற்றப்பட்டுள்ளனர், மேலும் அவர்களது உறவினர்கள் அனைவரும் கடக்கப்படுகிறார்கள். ||42||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥
sabad marai so muaa jaapai |ஷபாத்தின் வார்த்தையில் யார் இறந்தாலும், அவர் உண்மையிலேயே இறந்தவர் என்று அறியப்படுகிறது.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
guraparasaadee har ras dhraapai |குருவின் அருளால், இறைவனின் உன்னதமான சாரத்தால் மரணமடைந்தவர் திருப்தி அடைகிறார்.
ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
har darageh gur sabad siyaapai |குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவர் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் அங்கீகரிக்கப்படுகிறார்.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਆ ਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
bin sabadai muaa hai sabh koe |ஷபாத் இல்லாமல், எல்லோரும் இறந்துவிட்டார்கள்.
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਅਪੁਨਾ ਜਨਮੁ ਖੋਇ ॥
manamukh muaa apunaa janam khoe |சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் இறந்துவிடுகிறார்; அவரது வாழ்க்கை வீணானது.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
har naam na cheteh ant dukh roe |இறைவனின் திருநாமத்தை நினைவு செய்யாதவர்கள் கடைசியில் வேதனையில் அழுவார்கள்.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪੩॥
naanak karataa kare su hoe |43|ஓ நானக், படைத்த இறைவன் எது செய்தாலும் அது நிறைவேறும். ||43||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਢੇ ਕਦੇ ਨਾਹੀ ਜਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਸੁਰਤਿ ਗਿਆਨੁ ॥
guramukh budte kade naahee jinaa antar surat giaan |குர்முகர்கள் முதுமை அடைவதில்லை; அவர்களுக்குள் உள்ளுணர்வு மற்றும் ஆன்மீக ஞானம் உள்ளது.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜ ਧਿਆਨੁ ॥
sadaa sadaa har gun raveh antar sahaj dhiaan |அவர்கள் இறைவனின் துதிகளை என்றென்றும் பாடுகிறார்கள்; உள்ளுக்குள், அவர்கள் உள்ளுணர்வாக இறைவனை தியானிக்கிறார்கள்.
ਓਇ ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਬਿਬੇਕ ਰਹਹਿ ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ॥
oe sadaa anand bibek raheh dukh sukh ek samaan |அவர்கள் இறைவனைப் பற்றிய பேரின்ப அறிவில் என்றென்றும் வாழ்கிறார்கள்; அவர்கள் துன்பத்தையும் இன்பத்தையும் ஒன்றாகப் பார்க்கிறார்கள்.
ਤਿਨਾ ਨਦਰੀ ਇਕੋ ਆਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪੪॥
tinaa nadaree iko aaeaa sabh aatam raam pachhaan |44|அவர்கள் அனைத்திலும் ஒரே இறைவனைக் காண்கிறார்கள், மேலும் எல்லாவற்றிலும் பரம ஆத்மாவாகிய இறைவனை உணர்கிறார்கள். ||44||
ਮਨਮੁਖੁ ਬਾਲਕੁ ਬਿਰਧਿ ਸਮਾਨਿ ਹੈ ਜਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਹੀ ॥
manamukh baalak biradh samaan hai jinaa antar har surat naahee |சுய விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் முட்டாள் குழந்தைகளைப் போன்றவர்கள்; அவர்கள் தங்கள் எண்ணங்களில் இறைவனை வைப்பதில்லை.
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਂਹੀ ॥
vich haumai karam kamaavade sabh dharam raae kai jaanhee |அவர்கள் தங்கள் எல்லா செயல்களையும் அகங்காரத்தில் செய்கிறார்கள், மேலும் அவர்கள் தர்மத்தின் நேர்மையான நீதிபதிக்கு பதிலளிக்க வேண்டும்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਛੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
guramukh hachhe niramale gur kai sabad subhaae |குர்முகர்கள் நல்லவர்கள், மாசற்ற தூய்மையானவர்கள்; அவை குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையால் அலங்கரிக்கப்பட்டு மேன்மைப்படுத்தப்படுகின்றன.
ਓਨਾ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਗਈ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
onaa mail patang na lagee ji chalan satigur bhaae |அவர்களிடம் ஒரு சிறு அழுக்கு கூட ஒட்டாது; அவர்கள் உண்மையான குருவின் விருப்பத்திற்கு இசைவாக நடக்கிறார்கள்.
ਮਨਮੁਖ ਜੂਠਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣ ਪਾਇ ॥
manamukh jootth na utarai je sau dhovan paae |நூற்றுக்கணக்கான முறை கழுவினாலும் மன்முகங்களின் அழுக்குகள் கழுவப்படுவதில்லை.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੪੫॥
naanak guramukh melian gur kai ank samaae |45|ஓ நானக், குர்முகர்கள் இறைவனுடன் இணைந்துள்ளனர்; அவர்கள் குருவின் இருப்பில் இணைகிறார்கள். ||45||
ਬੁਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਕੇਹਾ ਸਿਝੈ ॥
buraa kare su kehaa sijhai |ஒருவன் எப்படி கெட்ட காரியங்களைச் செய்து, தன்னுடனேயே வாழ முடியும்?
ਆਪਣੈ ਰੋਹਿ ਆਪੇ ਹੀ ਦਝੈ ॥
aapanai rohi aape hee dajhai |தனது சொந்த கோபத்தால், அவர் தன்னை மட்டுமே எரித்துக் கொள்கிறார்.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਮਲਾ ਰਗੜੈ ਲੁਝੈ ॥
manamukh kamalaa ragarrai lujhai |சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் கவலைகள் மற்றும் பிடிவாதமான போராட்டங்களால் தன்னைப் பைத்தியமாக்கிக் கொள்கிறான்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤਿਸੁ ਸਭ ਕਿਛੁ ਸੁਝੈ ॥
guramukh hoe tis sabh kichh sujhai |ஆனால் குர்முகாக மாறுபவர்களுக்கு எல்லாம் புரியும்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਸਿਉ ਲੁਝੈ ॥੪੬॥
naanak guramukh man siau lujhai |46|ஓ நானக், குர்முக் தனது சொந்த மனதுடன் போராடுகிறார். ||46||
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
jinaa satigur purakh na sevio sabad na keeto veechaar |உண்மையான குருவுக்கு சேவை செய்யாதவர்கள், முதன்மையானவர், ஷபாத்தின் வார்த்தையைப் பற்றி சிந்திக்காதவர்கள்.
ਓਇ ਮਾਣਸ ਜੂਨਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਪਸੂ ਢੋਰ ਗਾਵਾਰ ॥
oe maanas joon na aakheean pasoo dtor gaavaar |- அவர்களை மனிதர்கள் என்று அழைக்காதீர்கள்; அவை வெறும் விலங்குகள் மற்றும் முட்டாள் மிருகங்கள்.
ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਹਰਿ ਸਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਪਿਆਰੁ ॥
onaa antar giaan na dhiaan hai har sau preet na piaar |அவர்களுக்குள் ஆன்மீக ஞானமோ தியானமோ இல்லை; அவர்கள் இறைவனிடம் அன்பாக இல்லை.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਵਿਕਾਰ ਮਹਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
manamukh mue vikaar meh mar jameh vaaro vaar |சுய-விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் தீமையிலும் ஊழலிலும் இறக்கின்றனர்; அவர்கள் இறந்து மீண்டும் பிறக்கிறார்கள்.
ਜੀਵਦਿਆ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਜੀਵਦੇ ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
jeevadiaa no milai su jeevade har jagajeevan ur dhaar |அவர்கள் மட்டுமே வாழ்கிறார்கள், யார் உயிருடன் இணைகிறார்கள்; உயிரின் இறைவனாகிய இறைவனை உங்கள் இதயத்தில் பதித்துக்கொள்ளுங்கள்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪੭॥
naanak guramukh sohane tith sachai darabaar |47|ஓ நானக், உண்மையான இறைவனின் அந்த நீதிமன்றத்தில் குர்முகர்கள் அழகாக இருக்கிறார்கள். ||47||
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਸਾਜਿਆ ਹਰਿ ਵਸੈ ਜਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
har mandar har saajiaa har vasai jis naal |இறைவன் ஹரிமந்திர், இறைவனின் ஆலயம் கட்டினார்; இறைவன் அதற்குள் வசிக்கிறான்.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਰਜਾਲਿ ॥
guramatee har paaeaa maaeaa moh parajaal |குருவின் உபதேசத்தைப் பின்பற்றி நான் இறைவனைக் கண்டேன்; மாயாவின் மீதான எனது உணர்வுப்பூர்வமான இணைப்பு எரிந்து விட்டது.
ਹਰਿ ਮੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਨੇਕ ਹੈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
har mandar vasat anek hai nav nidh naam samaal |எண்ணற்ற விஷயங்கள் ஹரிமந்திரில், இறைவனின் ஆலயத்தில் உள்ளன; நாமத்தை சிந்தியுங்கள், ஒன்பது பொக்கிஷங்களும் உங்களுடையதாக இருக்கும்.
ਧਨੁ ਭਗਵੰਤੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧਾ ਹਰਿ ਭਾਲਿ ॥
dhan bhagavantee naanakaa jinaa guramukh ladhaa har bhaal |அந்த மகிழ்ச்சியான ஆன்மா மணமகள், ஓ நானக், குர்முகாக, இறைவனைத் தேடிக் கண்டடைகிறாள்.
ਵਡਭਾਗੀ ਗੜ ਮੰਦਰੁ ਖੋਜਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਪਾਇਆ ਨਾਲਿ ॥੪੮॥
vaddabhaagee garr mandar khojiaa har hiradai paaeaa naal |48|பெரும் அதிர்ஷ்டத்தால், ஒருவர் உடல்-கோட்டைக் கோவிலைத் தேடி, இதயத்தில் இறைவனைக் காண்கிறார். ||48||
ਮਨਮੁਖ ਦਹ ਦਿਸਿ ਫਿਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਤਿਸਨਾ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰ ॥
manamukh dah dis fir rahe at tisanaa lobh vikaar |தீவிர ஆசை, பேராசை மற்றும் ஊழலால் வழிநடத்தப்படும் சுய-விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் பத்து திசைகளிலும் தொலைந்து திரிகிறார்கள்.