ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1012

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੭॥

gur sevaa sadaa sukh hai jis no hukam manaae |7|

குருவைச் சேவிப்பதன் மூலம், இறைவன் தனது கட்டளையின் ஹுகாமைக் கடைப்பிடிக்கத் தூண்டுபவர்களால் நித்திய அமைதி பெறப்படுகிறது. ||7||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸਭ ਧਾਤੁ ਹੈ ਮਾਟੀ ਰਲਿ ਜਾਈ ॥

sueinaa rupaa sabh dhaat hai maattee ral jaaee |

தங்கம் மற்றும் வெள்ளி, மற்றும் அனைத்து உலோகங்கள், இறுதியில் தூசி கலந்து

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥

bin naavai naal na chalee satigur boojh bujhaaee |

பெயர் இல்லாமல், எதுவும் உங்களுடன் சேர்ந்து போகாது; உண்மையான குரு இந்த புரிதலை அளித்துள்ளார்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਸਾਚੈ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੮॥੫॥

naanak naam rate se niramale saachai rahe samaaee |8|5|

ஓ நானக், நாமத்துடன் இயைந்தவர்கள் மாசற்றவர்கள், தூய்மையானவர்கள்; அவர்கள் சத்தியத்தில் இணைந்திருக்கிறார்கள். ||8||5||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

maaroo mahalaa 1 |

மாரூ, முதல் மெஹல்:

ਹੁਕਮੁ ਭਇਆ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਧੁਰਿ ਫਾਟੇ ਚੀਰੈ ॥

hukam bheaa rahanaa nahee dhur faatte cheerai |

உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டது, அவர் இருக்க முடியாது; தங்குவதற்கான அனுமதி கிழிக்கப்பட்டது.

ਏਹੁ ਮਨੁ ਅਵਗਣਿ ਬਾਧਿਆ ਸਹੁ ਦੇਹ ਸਰੀਰੈ ॥

ehu man avagan baadhiaa sahu deh sareerai |

இந்த மனம் அதன் தவறுகளுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது; அதன் உடலில் பயங்கர வலி ஏற்படுகிறது.

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਬਖਸਾਈਅਹਿ ਸਭਿ ਗੁਨਹ ਫਕੀਰੈ ॥੧॥

poorai gur bakhasaaeeeh sabh gunah fakeerai |1|

பரிபூரண குரு தனது வீட்டு வாசலில் பிச்சைக்காரனின் அனைத்து தவறுகளையும் மன்னிக்கிறார். ||1||

ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਬੁਝੁ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰਾ ॥

kiau raheeai utth chalanaa bujh sabad beechaaraa |

அவன் எப்படி இங்கே இருக்க முடியும்? அவன் எழுந்து புறப்பட வேண்டும். ஷபாத்தின் வார்த்தையை சிந்தித்துப் பாருங்கள், இதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jis too meleh so milai dhur hukam apaaraa |1| rahaau |

ஆண்டவரே, நீங்கள் யாரை ஒன்றுபடுத்துகிறீர்களோ, அவர் மட்டுமே ஒன்றுபட்டுள்ளார். எல்லையற்ற இறைவனின் முதன்மைக் கட்டளை இதுவே. ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਜਿਉ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਜੋ ਦੇਹਿ ਸੁ ਖਾਉ ॥

jiau too raakheh tiau rahaa jo dehi su khaau |

நீங்கள் என்னை வைத்திருப்பதால், நான் இருக்கிறேன்; நீங்கள் எனக்கு எதைக் கொடுத்தாலும் நான் சாப்பிடுகிறேன்.

ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਵਹਿ ਤਿਉ ਚਲਾ ਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥

jiau too chalaaveh tiau chalaa mukh amrit naau |

நீங்கள் என்னை வழிநடத்தும்போது, நான் என் வாயில் அமுத நாமத்துடன் பின்தொடர்கிறேன்.

ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਮੇਲਹਿ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥੨॥

mere tthaakur hath vaddiaaeea meleh man chaau |2|

எல்லா மகிமையான மகத்துவமும் என் ஆண்டவரும் எஜமானருமான கரங்களில் தங்கியிருக்கிறது; உன்னுடன் இணைய வேண்டும் என்று என் மனம் ஏங்குகிறது. ||2||

ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋਈ ॥

keetaa kiaa saalaaheeai kar dekhai soee |

வேறு எந்த ஒரு உயிரினத்தையும் ஏன் யாரும் புகழ்ந்து பேச வேண்டும்? அந்த இறைவன் செயல்படுகிறான், பார்க்கிறான்.

ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

jin keea so man vasai mai avar na koee |

என்னைப் படைத்தவர், என் மனதில் நிலைத்திருக்கிறார்; வேறு எதுவும் இல்லை.

ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਾਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥

so saachaa saalaaheeai saachee pat hoee |3|

எனவே அந்த உண்மையான இறைவனைப் போற்றுங்கள், நீங்கள் உண்மையான மரியாதையுடன் ஆசீர்வதிக்கப்படுவீர்கள். ||3||

ਪੰਡਿਤੁ ਪੜਿ ਨ ਪਹੁਚਈ ਬਹੁ ਆਲ ਜੰਜਾਲਾ ॥

panddit parr na pahuchee bahu aal janjaalaa |

சமய அறிஞரான பண்டிதர் ஓதினார், ஆனால் இறைவனை அடையவில்லை; அவன் உலக விவகாரங்களில் முற்றிலும் சிக்குண்டவன்.

ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਦੁਇ ਸੰਗਮੇ ਖੁਧਿਆ ਜਮਕਾਲਾ ॥

paap pun due sangame khudhiaa jamakaalaa |

அவர் நல்லொழுக்கம் மற்றும் தீமை இரண்டையும் கூட்டாக வைத்துக்கொள்கிறார், பசி மற்றும் மரணத்தின் தூதுவரால் துன்புறுத்தப்பட்டார்.

ਵਿਛੋੜਾ ਭਉ ਵੀਸਰੈ ਪੂਰਾ ਰਖਵਾਲਾ ॥੪॥

vichhorraa bhau veesarai pooraa rakhavaalaa |4|

பரிபூரண இறைவனால் காக்கப்படுபவன், பிரிவினையும், பயத்தையும் மறந்து விடுகிறான். ||4||

ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਭਾਈ ॥

jin kee lekhai pat pavai se poore bhaaee |

அவர்கள் மட்டுமே சரியானவர்கள், விதியின் உடன்பிறப்புகளே, யாருடைய மரியாதை சான்றளிக்கப்பட்டது.

ਪੂਰੇ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥

poore pooree mat hai sachee vaddiaaee |

பரிபூரணமான இறைவனின் புத்தி பூரணமானது. உண்மைதான் அவருடைய மகிமையான மகத்துவம்.

ਦੇਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੈ ਲੈ ਥਕਿ ਪਾਈ ॥੫॥

dede tott na aavee lai lai thak paaee |5|

அவருடைய பரிசுகள் ஒருபோதும் குறையாது, இருப்பினும் பெறுபவர்கள் பெறுவதில் சோர்வடைவார்கள். ||5||

ਖਾਰ ਸਮੁਦ੍ਰੁ ਢੰਢੋਲੀਐ ਇਕੁ ਮਣੀਆ ਪਾਵੈ ॥

khaar samudru dtandtoleeai ik maneea paavai |

உப்புக் கடலில் தேடினால் முத்து கிடைக்கிறது.

ਦੁਇ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣਾ ਮਾਟੀ ਤਿਸੁ ਖਾਵੈ ॥

due din chaar suhaavanaa maattee tis khaavai |

சில நாட்கள் அழகாகத் தெரிந்தாலும், கடைசியில் தூசியால் உண்ணப்படுகிறது.

ਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਸਤਿ ਸੇਵੀਐ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥੬॥

gur saagar sat seveeai de tott na aavai |6|

சத்தியக் கடலான குருவுக்குச் சேவை செய்தால், ஒருவருக்குக் கிடைக்கும் வரங்கள் குறையாது. ||6||

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਨਿ ਸੇ ਊਜਲੇ ਸਭ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥

mere prabh bhaavan se aoojale sabh mail bhareejai |

அவர்கள் மட்டுமே தூய்மையானவர்கள், என் கடவுளுக்குப் பிரியமானவர்கள்; மற்றவை அனைத்தும் அசுத்தத்தால் அசுத்தமானவை.

ਮੈਲਾ ਊਜਲੁ ਤਾ ਥੀਐ ਪਾਰਸ ਸੰਗਿ ਭੀਜੈ ॥

mailaa aoojal taa theeai paaras sang bheejai |

அசுத்தமானவர்கள், தத்துவஞானியின் கல்லான குருவைச் சந்திக்கும் போது தூய்மையாகிறார்கள்.

ਵੰਨੀ ਸਾਚੇ ਲਾਲ ਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥੭॥

vanee saache laal kee kin keemat keejai |7|

உண்மையான நகையின் நிறத்தின் மதிப்பை யார் மதிப்பிட முடியும்? ||7||

ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੀਰਥਿ ਨਹੀ ਦਾਨੇ ॥

bhekhee haath na labhee teerath nahee daane |

மத அங்கிகளை அணிந்தால், இறைவன் பெறப்படுவதில்லை, புனித யாத்திரைகளில் நன்கொடைகள் கொடுப்பதன் மூலம் பெறப்படுவதில்லை.

ਪੂਛਉ ਬੇਦ ਪੜੰਤਿਆ ਮੂਠੀ ਵਿਣੁ ਮਾਨੇ ॥

poochhau bed parrantiaa mootthee vin maane |

வேதம் படிப்பவர்களிடம் சென்று கேளுங்கள்; நம்பிக்கை இல்லாமல், உலகம் ஏமாற்றப்படுகிறது.

ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਕਰੇ ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਗਿਆਨੇ ॥੮॥੬॥

naanak keemat so kare pooraa gur giaane |8|6|

ஓ நானக், பரிபூரண குருவின் ஆன்மீக ஞானத்தால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட நகையை அவர் மட்டுமே மதிக்கிறார். ||8||6||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

maaroo mahalaa 1 |

மாரூ, ஐந்தாவது மெஹல்:

ਮਨਮੁਖੁ ਲਹਰਿ ਘਰੁ ਤਜਿ ਵਿਗੂਚੈ ਅਵਰਾ ਕੇ ਘਰ ਹੇਰੈ ॥

manamukh lahar ghar taj vigoochai avaraa ke ghar herai |

சுய-விருப்பமுள்ள மன்முக், மோகத்தால், தனது வீட்டைக் கைவிட்டு, நாசமாகிறார்; பின்னர், அவர் மற்றவர்களின் வீடுகளை உளவு பார்க்கிறார்.

ਗ੍ਰਿਹ ਧਰਮੁ ਗਵਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਭੇਟੈ ਦੁਰਮਤਿ ਘੂਮਨ ਘੇਰੈ ॥

grih dharam gavaae satigur na bhettai duramat ghooman gherai |

அவர் தனது வீட்டு கடமைகளை புறக்கணிக்கிறார், உண்மையான குருவை சந்திப்பதில்லை; அவன் தீய எண்ணத்தின் சுழலில் சிக்கிக் கொள்கிறான்.

ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਪਾਠ ਪੜਿ ਥਾਕਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਇ ਵਧੇਰੈ ॥

disantar bhavai paatth parr thaakaa trisanaa hoe vadherai |

வெளி நாடுகளில் அலைந்து திரிந்து, வேதம் படித்து, சோர்வடைகிறான், அவனுடைய தாகம் ஆசைகள் அதிகரிக்கின்றன.

ਕਾਚੀ ਪਿੰਡੀ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਉਦਰੁ ਭਰੈ ਜੈਸੇ ਢੋਰੈ ॥੧॥

kaachee pinddee sabad na cheenai udar bharai jaise dtorai |1|

அவனது அழியும் உடல் ஷபாத்தின் வார்த்தை நினைவில் இல்லை; ஒரு மிருகத்தைப் போல, அவர் தனது வயிற்றை நிரப்புகிறார். ||1||

ਬਾਬਾ ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ॥

baabaa aaisee ravat ravai saniaasee |

ஓ பாபா, இது துறந்த சந்நியாசியின் வாழ்க்கை முறை.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur kai sabad ek liv laagee terai naam rate tripataasee |1| rahaau |

குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவர் ஏக இறைவனிடம் அன்பை நிலைநாட்ட வேண்டும். ஆண்டவரே, உமது திருநாமத்தால் பதிக்கப்பட்டவர், அவர் திருப்தியுடனும் நிறைவுடனும் இருக்கிறார். ||1||இடைநிறுத்தம்||