ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 851

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

manamukh agiaanee andhule janam mareh fir aavai jaae |

அறியாமை சுய விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் குருடர்கள். அவர்கள் பிறந்து, மீண்டும் இறப்பதற்கு மட்டுமே, வந்து போவது தொடர்கிறது.

ਕਾਰਜ ਸਿਧਿ ਨ ਹੋਵਨੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਏ ॥

kaaraj sidh na hovanee ant geaa pachhutaae |

அவர்களின் விவகாரங்கள் தீர்க்கப்படவில்லை, இறுதியில், அவர்கள் வருந்தி, மனந்திரும்புகிறார்கள்.

ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥

jis karam hovai tis satigur milai so har har naam dhiaae |

இறைவனின் அருளைப் பெற்ற ஒருவன், உண்மையான குருவைச் சந்திக்கிறான்; அவர் மட்டுமே இறைவனின் பெயரை தியானிக்கிறார், ஹர், ஹர்.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿੑ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਏ ॥੧॥

naam rate jan sadaa sukh paaeini jan naanak tin bal jaae |1|

நாமத்தில் மூழ்கி, இறைவனின் பணிவான அடியார்கள் நிலையான அமைதியைக் காண்கிறார்கள்; வேலைக்காரன் நானக் அவர்களுக்கு ஒரு தியாகம். ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਗਿ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਮੋਹਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥

aasaa manasaa jag mohanee jin mohiaa sansaar |

நம்பிக்கையும் ஆசையும் உலகைக் கவர்ந்திழுக்கும்; அவை முழு பிரபஞ்சத்தையும் கவர்ந்திழுக்கின்றன.

ਸਭੁ ਕੋ ਜਮ ਕੇ ਚੀਰੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਜੇਤਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥

sabh ko jam ke cheere vich hai jetaa sabh aakaar |

எல்லோரும், மற்றும் உருவாக்கப்பட்ட அனைத்தும், மரணத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் உள்ளன.

ਹੁਕਮੀ ਹੀ ਜਮੁ ਲਗਦਾ ਸੋ ਉਬਰੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥

hukamee hee jam lagadaa so ubarai jis bakhasai karataar |

இறைவனின் கட்டளையின் ஹுகம் மூலம், மரணம் மனிதனைப் பிடிக்கிறது; அவர் மட்டுமே இரட்சிக்கப்படுகிறார், படைப்பாளர் இறைவன் மன்னிக்கிறார்.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਹੁ ਮਨੁ ਤਾਂ ਤਰੈ ਜਾ ਛੋਡੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

naanak guraparasaadee ehu man taan tarai jaa chhoddai ahankaar |

ஓ நானக், குருவின் அருளால், தன் அகங்காரத்தை கைவிட்டால், இந்த மனிதர் நீந்திக் கடப்பார்.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਾਰੇ ਨਿਰਾਸੁ ਹੋਇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥

aasaa manasaa maare niraas hoe gurasabadee veechaar |2|

நம்பிக்கையையும் ஆசையையும் வென்று, இணைக்கப்படாமல் இருங்கள்; குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையை சிந்தியுங்கள். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਜਿਥੈ ਜਾਈਐ ਜਗਤ ਮਹਿ ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਸਾਈ ॥

jithai jaaeeai jagat meh tithai har saaee |

இவ்வுலகில் நான் எங்கு சென்றாலும் அங்கே இறைவனைக் காண்கிறேன்.

ਅਗੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਸਚਾ ਨਿਆਈ ॥

agai sabh aape varatadaa har sachaa niaaee |

மறுமையிலும், உண்மை நீதிபதியாகிய இறைவன், எங்கும் வியாபித்து வியாபித்து இருக்கிறான்.

ਕੂੜਿਆਰਾ ਕੇ ਮੁਹ ਫਿਟਕੀਅਹਿ ਸਚੁ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ॥

koorriaaraa ke muh fittakeeeh sach bhagat vaddiaaee |

பொய்யானவர்களின் முகங்கள் சபிக்கப்படுகின்றன, அதே நேரத்தில் உண்மையான பக்தர்கள் புகழ்பெற்ற மகத்துவத்துடன் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறார்கள்.

ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚਾ ਨਿਆਉ ਹੈ ਸਿਰਿ ਨਿੰਦਕ ਛਾਈ ॥

sach saahib sachaa niaau hai sir nindak chhaaee |

இறைவனும் எஜமானரும் உண்மையே, அவருடைய நீதி உண்மையே. அவதூறு செய்பவர்களின் தலைகள் சாம்பலால் மூடப்பட்டிருக்கும்.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੫॥

jan naanak sach araadhiaa guramukh sukh paaee |5|

வேலைக்காரன் நானக் உண்மையான இறைவனை வணங்கி வணங்குகிறான்; குர்முகாக அவர் அமைதி காண்கிறார். ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥

poorai bhaag satigur paaeeai je har prabh bakhas karee |

கடவுள் மன்னிப்பு வழங்கினால், சரியான விதியின் மூலம், உண்மையான குருவை ஒருவர் கண்டுபிடிப்பார்.

ਓਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਓਪਾਉ ਹੈ ਨਾਉ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

opaavaa sir opaau hai naau paraapat hoe |

எல்லா முயற்சிகளிலும் இறைவனின் திருநாமத்தை அடைவதே சிறந்த முயற்சி.

ਅੰਦਰੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

andar seetal saant hai hiradai sadaa sukh hoe |

இது இதயத்தில் ஆழமான குளிர்ச்சியையும், நிதானமான அமைதியையும், நித்திய அமைதியையும் தருகிறது.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਪੈਨੑਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਡਿਆਈ ਹੋਇ ॥੧॥

amrit khaanaa painanaa naanak naae vaddiaaee hoe |1|

பிறகு, அமுத அமிர்தத்தைச் சாப்பிட்டு அணிந்துகொள்கிறார்; ஓ நானக், நாமத்தின் மூலம், புகழ்பெற்ற மகத்துவம் வருகிறது. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਪਾਇਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥

e man gur kee sikh sun paaeihi gunee nidhaan |

ஓ மனமே, குருவின் உபதேசங்களைக் கேட்பதால், அறத்தின் பொக்கிஷத்தைப் பெறுவீர்கள்.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

sukhadaataa terai man vasai haumai jaae abhimaan |

அமைதியை அளிப்பவர் உங்கள் மனதில் நிலைத்திருப்பார்; நீங்கள் அகங்காரம் மற்றும் அகந்தையிலிருந்து விடுபடுவீர்கள்.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੨॥

naanak nadaree paaeeai amrit gunee nidhaan |2|

ஓ நானக், அவரது அருளால், அறத்தின் பொக்கிஷமான அமுத அமிர்தத்தால் ஒருவர் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறார். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਜਿਤਨੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸਾਹ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਉਮਰਾਵ ਸਿਕਦਾਰ ਹਹਿ ਤਿਤਨੇ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਕੀਏ ॥

jitane paatisaah saah raaje khaan umaraav sikadaar heh titane sabh har ke kee |

அரசர்கள், பேரரசர்கள், ஆட்சியாளர்கள், பிரபுக்கள், பிரபுக்கள் மற்றும் தலைவர்கள், அனைவரும் இறைவனால் படைக்கப்பட்டவர்கள்.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਓਇ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਅਰਥੀਏ ॥

jo kichh har karaavai su oe kareh sabh har ke arathee |

இறைவன் எதைச் செய்ய வைப்பானோ அதை அவர்கள் செய்கிறார்கள்; அவர்கள் அனைவரும் இறைவனைச் சார்ந்துள்ள பிச்சைக்காரர்கள்.

ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਿਨਿ ਸਭਿ ਵਰਨ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਗੋਲੇ ਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣ ਕਉ ਦੀਏ ॥

so aaisaa har sabhanaa kaa prabh satigur kai val hai tin sabh varan chaare khaanee sabh srisatt gole kar satigur agai kaar kamaavan kau dee |

அத்தகைய கடவுள், அனைவருக்கும் இறைவன்; அவர் உண்மையான குருவின் பக்கம் இருக்கிறார். அனைத்து சாதிகளும் சமூக வர்க்கங்களும், படைப்பின் நான்கு ஆதாரங்களும், முழு பிரபஞ்சமும் உண்மையான குருவின் அடிமைகள்; கடவுள் அவர்களை தமக்காக வேலை செய்ய வைக்கிறார்.

ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਦੁਸਮਨ ਦੂਤ ਸਭਿ ਮਾਰਿ ਕਢੀਏ ॥

har seve kee aaisee vaddiaaee dekhahu har santahu jin vichahu kaaeaa nagaree dusaman doot sabh maar kadtee |

இறைவனின் புனிதர்களே, இறைவனுக்குச் சேவை செய்வதன் மகிமையைப் பாருங்கள்; சத்துருக்கள் மற்றும் தீயவர்கள் அனைவரையும் வென்று உடலை கிராமத்திலிருந்து விரட்டியடித்துள்ளார்.