ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 304
ਜੋ ਗੁਰੁ ਗੋਪੇ ਆਪਣਾ ਸੁ ਭਲਾ ਨਾਹੀ ਪੰਚਹੁ ਓਨਿ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ॥
jo gur gope aapanaa su bhalaa naahee panchahu on laahaa mool sabh gavaaeaa |தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்களே, சுயமாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்களே, தனது குருவை பகிரங்கமாக உறுதிப்படுத்தாதவர் நல்லவர் அல்ல; அவர் தனது லாபம் மற்றும் மூலதனம் அனைத்தையும் இழக்கிறார்.
ਪਹਿਲਾ ਆਗਮੁ ਨਿਗਮੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਬਚਨੁ ਉਪਰਿ ਆਇਆ ॥
pahilaa aagam nigam naanak aakh sunaae poore gur kaa bachan upar aaeaa |ஓ நானக், மக்கள் சாஸ்திரங்களையும் வேதங்களையும் ஓதுவார்கள், ஓதுவார்கள், ஆனால் இப்போது பரிபூரண குருவின் வார்த்தைகள் எல்லாவற்றிலும் மிக உயர்ந்ததாகிவிட்டது.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਵਡਿਆਈ ਭਾਵੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਮਨਮੁਖਾ ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਇਆ ॥੨॥
gurasikhaa vaddiaaee bhaavai gur poore kee manamukhaa oh velaa hath na aaeaa |2|பரிபூரண குருவின் மகிமையான மகத்துவம் குர்சிக்குக்கு மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது; சுய விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் இந்த வாய்ப்பை இழந்துவிட்டனர். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸੋ ਲਏ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਟਿਕੇ ॥
sach sachaa sabh doo vaddaa hai so le jis satigur ttike |உண்மையான இறைவன் உண்மையிலேயே எல்லாவற்றிலும் பெரியவர்; குருவால் அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட அவரை அவர் மட்டுமே பெறுகிறார்.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦਾ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਇਕੇ ॥
so satigur ji sach dhiaaeidaa sach sachaa satigur ike |அவர் உண்மையான குரு, உண்மையான இறைவனை தியானிக்கிறார். உண்மையான இறைவனும் உண்மையான குருவும் உண்மையில் ஒன்றுதான்.
ਸੋਈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਕੀਤੇ ਵਸਿ ਛਿਕੇ ॥
soee satigur purakh hai jin panje doot keete vas chhike |அவர் உண்மையான குரு, முதன்மையானவர், அவர் தனது ஐந்து உணர்ச்சிகளை முழுவதுமாக வென்றார்.
ਜਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਤਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਮੁਹ ਫਿਕੇ ॥
ji bin satigur seve aap ganaaeide tin andar koorr fitt fitt muh fike |உண்மையான குருவுக்கு சேவை செய்யாதவர், தன்னைத் தானே புகழ்ந்துகொள்பவர், உள்ளத்தில் பொய்யால் நிரப்பப்படுகிறார். சபிக்கப்பட்ட, சபிக்கப்பட்ட அவரது அசிங்கமான முகம்.
ਓਇ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵਨੀ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਚੁਕੇ ॥੮॥
oe bole kisai na bhaavanee muh kaale satigur te chuke |8|அவருடைய வார்த்தைகள் யாருக்கும் பிடிக்கவில்லை; அவன் முகம் கருமையாகி, உண்மையான குருவை விட்டுப் பிரிந்தான். ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |சலோக், நான்காவது மெஹல்:
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਸਭੁ ਖੇਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਿਰਸਾਣੀ ਲਾਇਆ ॥
har prabh kaa sabh khet hai har aap kirasaanee laaeaa |எல்லாரும் கடவுளாகிய ஆண்டவரின் களம்; கர்த்தர் தாமே இந்த வயலை பண்படுத்துகிறார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਜਮਾਈਅਨੁ ਮਨਮੁਖੀ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ॥
guramukh bakhas jamaaeean manamukhee mool gavaaeaa |குர்முக் மன்னிப்பின் பயிரை வளர்க்கிறார், அதே நேரத்தில் சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் தனது வேர்களைக் கூட இழக்கிறார்.
ਸਭੁ ਕੋ ਬੀਜੇ ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਨੋ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਖੇਤੁ ਜਮਾਇਆ ॥
sabh ko beeje aapane bhale no har bhaavai so khet jamaaeaa |அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் சொந்த நலனுக்காக நடவு செய்கிறார்கள், ஆனால் கர்த்தர் தனக்குப் பிரியமான நிலத்தை மட்டுமே வளர்க்கிறார்.
ਗੁਰਸਿਖੀ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਇਆ ॥
gurasikhee har amrit beejiaa har amrit naam fal amrit paaeaa |குர்சிக் இறைவனின் அமுத அமிர்தத்தின் விதையை விதைத்து, இறைவனின் அமுத நாமத்தை தனது அமுதப் பழமாகப் பெறுகிறார்.
ਜਮੁ ਚੂਹਾ ਕਿਰਸ ਨਿਤ ਕੁਰਕਦਾ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਮਾਰਿ ਕਢਾਇਆ ॥
jam choohaa kiras nit kurakadaa har karatai maar kadtaaeaa |மரணத்தின் சுட்டி பயிரை தொடர்ந்து கடித்துக் கொண்டிருக்கிறது, ஆனால் படைத்த இறைவன் அதை அடித்து விரட்டினான்.
ਕਿਰਸਾਣੀ ਜੰਮੀ ਭਾਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬੋਹਲ ਬਖਸ ਜਮਾਇਆ ॥
kirasaanee jamee bhaau kar har bohal bakhas jamaaeaa |கர்த்தருடைய அன்பினால் பண்ணை வெற்றியடைந்தது, கடவுளின் அருளால் பயிர் விளைந்தது.
ਤਿਨ ਕਾ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਸਭੁ ਲਾਹਿਓਨੁ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ॥
tin kaa kaarraa andesaa sabh laahion jinee satigur purakh dhiaaeaa |உண்மையான குருவான முதன்மையானவரைத் தியானித்தவர்களின் எரிச்சலையும் கவலையையும் நீக்கிவிட்டார்.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ॥੧॥
jan naanak naam araadhiaa aap tariaa sabh jagat taraaeaa |1|ஓ சேவகன் நானக், இறைவனின் நாமத்தை வணங்கி வழிபடுகிறவனே, நீந்தி கடந்து முழு உலகத்தையும் காப்பாற்றுகிறான். ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |நான்காவது மெஹல்:
ਸਾਰਾ ਦਿਨੁ ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਹੋਰੇ ਗਲਾ ॥
saaraa din laalach attiaa manamukh hore galaa |சுய-விருப்பமுள்ள மன்முக் நாள் முழுவதும் பேராசையால் ஆக்கிரமிக்கப்படுகிறார், இருப்பினும் அவர் வேறுவிதமாகக் கூறலாம்.
ਰਾਤੀ ਊਘੈ ਦਬਿਆ ਨਵੇ ਸੋਤ ਸਭਿ ਢਿਲਾ ॥
raatee aooghai dabiaa nave sot sabh dtilaa |இரவில், அவர் சோர்வால் கடக்கப்படுகிறார், மேலும் அவரது ஒன்பது துளைகளும் பலவீனமடைகின்றன.
ਮਨਮੁਖਾ ਦੈ ਸਿਰਿ ਜੋਰਾ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਭਲਾ ॥
manamukhaa dai sir joraa amar hai nit deveh bhalaa |மன்முகின் தலைக்கு மேல் பெண்ணின் ஆணை; அவளிடம், அவன் எப்பொழுதும் நன்மைக்கான வாக்குறுதிகளை வழங்குகிறான்.
ਜੋਰਾ ਦਾ ਆਖਿਆ ਪੁਰਖ ਕਮਾਵਦੇ ਸੇ ਅਪਵਿਤ ਅਮੇਧ ਖਲਾ ॥
joraa daa aakhiaa purakh kamaavade se apavit amedh khalaa |பெண்களின் கட்டளைப்படி செயல்படும் ஆண்கள் தூய்மையற்றவர்கள், அசுத்தமானவர்கள், முட்டாள்கள்.
ਕਾਮਿ ਵਿਆਪੇ ਕੁਸੁਧ ਨਰ ਸੇ ਜੋਰਾ ਪੁਛਿ ਚਲਾ ॥
kaam viaape kusudh nar se joraa puchh chalaa |அந்த தூய்மையற்ற ஆண்கள் பாலுறவு ஆசையில் மூழ்கியுள்ளனர்; அவர்கள் தங்கள் பெண்களிடம் ஆலோசனை செய்து அதன்படி நடக்கிறார்கள்.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਆਖਿਐ ਜੋ ਚਲੈ ਸੋ ਸਤਿ ਪੁਰਖੁ ਭਲ ਭਲਾ ॥
satigur kai aakhiaai jo chalai so sat purakh bhal bhalaa |உண்மையான குரு சொன்னபடி நடப்பவரே உண்மையான மனிதர், சிறந்தவர்.
ਜੋਰਾ ਪੁਰਖ ਸਭਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਖੇਲ ਸਭਿ ਖਿਲਾ ॥
joraa purakh sabh aap upaaeian har khel sabh khilaa |அவரே எல்லா பெண்களையும் ஆண்களையும் படைத்தார்; இறைவன் ஒவ்வொரு நாடகத்தையும் ஆடுகின்றான்.
ਸਭ ਤੇਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣੀ ਨਾਨਕ ਭਲ ਭਲਾ ॥੨॥
sabh teree banat banaavanee naanak bhal bhalaa |2|முழு படைப்பையும் படைத்தாய்; ஓ நானக், இது சிறந்தவற்றில் சிறந்தது. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਤੂ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੁਲੀਐ ॥
too veparavaahu athaahu hai atul kiau tuleeai |நீங்கள் கவலையற்றவர், புரிந்துகொள்ள முடியாதவர் மற்றும் அளவிட முடியாதவர்; நீங்கள் எப்படி அளவிட முடியும்?
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਦੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੀਐ ॥
se vaddabhaagee ji tudh dhiaaeide jin satigur mileeai |உண்மையான குருவை சந்தித்தவர்களும், உம்மை தியானிப்பவர்களும் மிகவும் பாக்கியசாலிகள்.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਣੀਐ ॥
satigur kee baanee sat saroop hai gurabaanee baneeai |உண்மையான குருவின் பானியின் வார்த்தை சத்தியத்தின் உருவகம்; குர்பானி மூலம் ஒருவன் பரிபூரணமாகிறான்.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਰੀਸੈ ਹੋਰਿ ਕਚੁ ਪਿਚੁ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੇ ਝੜਿ ਪੜੀਐ ॥
satigur kee reesai hor kach pich bolade se koorriaar koorre jharr parreeai |பொறாமையுடன் உண்மையான குருவைப் பின்பற்றி, சிலர் நல்லது கெட்டது பற்றி பேசலாம், ஆனால் பொய்யானது அவர்களின் பொய்யால் அழிக்கப்படுகிறது.
ਓਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਹੋਰੁ ਮੁਖਿ ਹੋਰੁ ਹੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਨੋ ਝਖਿ ਮਰਦੇ ਕੜੀਐ ॥੯॥
onaa andar hor mukh hor hai bikh maaeaa no jhakh marade karreeai |9|அவர்களுக்குள் ஆழமானது ஒன்று, அவர்கள் வாயில் வேறு ஒன்று உள்ளது; அவர்கள் மாயாவின் விஷத்தை உறிஞ்சி, பின்னர் வலியுடன் வீணடிக்கிறார்கள். ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |சலோக், நான்காவது மெஹல்:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਿਰਮਲੀ ਨਿਰਮਲ ਜਨੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸੇਵਾ ਘਾਲੇ ॥
satigur kee sevaa niramalee niramal jan hoe su sevaa ghaale |உண்மையான குருவின் சேவை மாசற்றது மற்றும் தூய்மையானது; தூய்மையான அந்த எளிய மனிதர்கள் இந்த சேவையைச் செய்கிறார்கள்.
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਝੂਠੁ ਓਇ ਆਪੇ ਸਚੈ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲੇ ॥
jin andar kapatt vikaar jhootth oe aape sachai vakh kadte jajamaale |உள்ளுக்குள் வஞ்சகமும், ஊழலும், பொய்யும் உள்ளவர்களை, மெய்யான இறைவன் தொழுநோயாளிகளைப் போலத் துரத்துகிறான்.