ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1204

ਪੂਛਉ ਪੂਛਉ ਦੀਨ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਕੋਊ ਕਹੈ ਪ੍ਰਿਅ ਦੇਸਾਂਗਿਓ ॥

poochhau poochhau deen bhaant kar koaoo kahai pria desaangio |

"என் கணவர் ஆண்டவர் எந்த நாட்டில் வாழ்கிறார் என்று யார் என்னிடம் சொல்ல முடியும்?" என்று பணிவுடன் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

ਹੀਂਓੁ ਦੇਂਉ ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਉ ਸੀਸੁ ਚਰਣ ਪਰਿ ਰਾਖਿਓ ॥੨॥

heeno denau sabh man tan arpau sees charan par raakhio |2|

நான் அவருக்கு என் இதயத்தை அர்ப்பணிப்பேன், என் மனதையும் உடலையும் எல்லாவற்றையும் அர்ப்பணிப்பேன்; நான் என் தலையை அவர் காலடியில் வைக்கிறேன். ||2||

ਚਰਣ ਬੰਦਨਾ ਅਮੋਲ ਦਾਸਰੋ ਦੇਂਉ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਰਦਾਗਿਓ ॥

charan bandanaa amol daasaro denau saadhasangat aradaagio |

இறைவனின் தன்னார்வ அடிமையின் பாதங்களில் வணங்குகிறேன்; புனித நிறுவனமான சாத் சங்கத்தை எனக்கு ஆசீர்வதிக்குமாறு நான் அவரைக் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵਹੁ ਨਿਮਖ ਦਰਸੁ ਪੇਖਾਗਿਓ ॥੩॥

karahu kripaa mohi prabhoo milaavahu nimakh daras pekhaagio |3|

நான் கடவுளைச் சந்திக்கவும், அவருடைய தரிசனத்தின் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட தரிசனத்தை ஒவ்வொரு கணமும் பார்க்கவும், எனக்கு கருணை காட்டுங்கள். ||3||

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭਈ ਤਬ ਭੀਤਰਿ ਆਇਓ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਸੀਤਲਾਗਿਓ ॥

drisatt bhee tab bheetar aaeio meraa man anadin seetalaagio |

அவர் என்னிடம் கருணை காட்டும்போது, அவர் என் உள்ளத்தில் வசிக்க வருகிறார். இரவும் பகலும் என் மனம் அமைதியாகவும் அமைதியாகவும் இருக்கிறது.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਰਸਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਬਾਜਿਓ ॥੪॥੫॥

kahu naanak ras mangal gaae sabad anaahad baajio |4|5|

நானக் கூறுகிறார், நான் மகிழ்ச்சியின் பாடல்களைப் பாடுகிறேன்; ஷபாத்தின் அடிக்கப்படாத வார்த்தை எனக்குள் ஒலிக்கிறது. ||4||5||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥

saarag mahalaa 5 |

சாரங், ஐந்தாவது மெஹல்:

ਮਾਈ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਾਧਾ ॥

maaee sat sat sat har sat sat sat saadhaa |

ஓ தாயே, உண்மையே, உண்மையே இறைவன், உண்மையே, உண்மையே, உண்மையே அவனுடைய பரிசுத்த துறவி.

ਬਚਨੁ ਗੁਰੂ ਜੋ ਪੂਰੈ ਕਹਿਓ ਮੈ ਛੀਕਿ ਗਾਂਠਰੀ ਬਾਧਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bachan guroo jo poorai kahio mai chheek gaanttharee baadhaa |1| rahaau |

பரிபூரண குரு சொன்ன வார்த்தையை நான் என் மேலங்கியில் கட்டிக்கொண்டேன். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਨਿਸਿ ਬਾਸੁਰ ਨਖਿਅਤ੍ਰ ਬਿਨਾਸੀ ਰਵਿ ਸਸੀਅਰ ਬੇਨਾਧਾ ॥

nis baasur nakhiatr binaasee rav saseear benaadhaa |

இரவும் பகலும், வானத்தில் உள்ள நட்சத்திரங்களும் மறைந்துவிடும். சூரியனும் சந்திரனும் அழியும்.

ਗਿਰਿ ਬਸੁਧਾ ਜਲ ਪਵਨ ਜਾਇਗੋ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਅਟਲਾਧਾ ॥੧॥

gir basudhaa jal pavan jaaeigo ik saadh bachan attalaadhaa |1|

மலைகளும், பூமியும், நீரும், காற்றும் ஒழிந்து போகும். பரிசுத்த துறவியின் வார்த்தை மட்டுமே நிலைத்திருக்கும். ||1||

ਅੰਡ ਬਿਨਾਸੀ ਜੇਰ ਬਿਨਾਸੀ ਉਤਭੁਜ ਸੇਤ ਬਿਨਾਧਾ ॥

andd binaasee jer binaasee utabhuj set binaadhaa |

முட்டையில் பிறந்தவர்கள் அழிந்து போவார்கள், கருவில் பிறந்தவர்கள் அழிந்து போவார்கள். மண்ணிலும் வியர்வையிலும் பிறந்தவர்களும் அழிந்து போவார்கள்.

ਚਾਰਿ ਬਿਨਾਸੀ ਖਟਹਿ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਨਿਹਚਲਾਧਾ ॥੨॥

chaar binaasee khatteh binaasee ik saadh bachan nihachalaadhaa |2|

நான்கு வேதங்கள் ஒழியும், ஆறு சாஸ்திரங்களும் ஒழியும். பரிசுத்த துறவியின் வார்த்தை மட்டுமே நித்தியமானது. ||2||

ਰਾਜ ਬਿਨਾਸੀ ਤਾਮ ਬਿਨਾਸੀ ਸਾਤਕੁ ਭੀ ਬੇਨਾਧਾ ॥

raaj binaasee taam binaasee saatak bhee benaadhaa |

ராஜாஸ், ஆற்றல்மிக்க செயல்பாட்டின் தரம் மறைந்துவிடும். தாமஸ், மந்தமான இருளின் குணம் நீங்கும். சாத்வாக்கள், அமைதியான ஒளியின் தரமும் மறைந்துவிடும்.

ਦ੍ਰਿਸਟਿਮਾਨ ਹੈ ਸਗਲ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਆਗਾਧਾ ॥੩॥

drisattimaan hai sagal binaasee ik saadh bachan aagaadhaa |3|

காணும் அனைத்தும் மறைந்து போகும். பரிசுத்த துறவியின் வார்த்தை மட்டுமே அழிவுக்கு அப்பாற்பட்டது. ||3||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪ ਹੀ ਆਪੇ ਸਭੁ ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਦਿਖਾਧਾ ॥

aape aap aap hee aape sabh aapan khel dikhaadhaa |

அவரே அவராலேயே அவரே. காண்பதெல்லாம் அவன் நாடகம்.

ਪਾਇਓ ਨ ਜਾਈ ਕਹੀ ਭਾਂਤਿ ਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਲਾਧਾ ॥੪॥੬॥

paaeio na jaaee kahee bhaant re prabh naanak gur mil laadhaa |4|6|

அவரை எந்த வகையிலும் கண்டுபிடிக்க முடியாது. ஓ நானக், குருவை சந்தித்தால் கடவுள் கிடைத்தார். ||4||6||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥

saarag mahalaa 5 |

சாரங், ஐந்தாவது மெஹல்:

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਬਾਸਿਬੋ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥

merai man baasibo gur gobind |

பிரபஞ்சத்தின் அதிபதியான குரு என் மனதில் குடிகொண்டிருக்கிறார்.

ਜਹਾਂ ਸਿਮਰਨੁ ਭਇਓ ਹੈ ਠਾਕੁਰ ਤਹਾਂ ਨਗਰ ਸੁਖ ਆਨੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jahaan simaran bheio hai tthaakur tahaan nagar sukh aanand |1| rahaau |

என் இறைவனும் குருவும் எங்கு தியானத்தில் நினைவுகூரப்படுகிறாரோ - அந்த கிராமம் அமைதியும் ஆனந்தமும் நிறைந்தது. ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਜਹਾਂ ਬੀਸਰੈ ਠਾਕੁਰੁ ਪਿਆਰੋ ਤਹਾਂ ਦੂਖ ਸਭ ਆਪਦ ॥

jahaan beesarai tthaakur piaaro tahaan dookh sabh aapad |

என் அன்பிற்குரிய ஆண்டவரும் எஜமானரும் எங்கெல்லாம் மறக்கப்படுகிறாரோ - அங்கே எல்லா துன்பங்களும் துரதிர்ஷ்டங்களும் உள்ளன.

ਜਹ ਗੁਨ ਗਾਇ ਆਨੰਦ ਮੰਗਲ ਰੂਪ ਤਹਾਂ ਸਦਾ ਸੁਖ ਸੰਪਦ ॥੧॥

jah gun gaae aanand mangal roop tahaan sadaa sukh sanpad |1|

ஆனந்தம் மற்றும் மகிழ்ச்சியின் திருவுருவமான என் இறைவனின் துதிகள் பாடப்படும் இடத்தில் - நித்திய அமைதியும் செல்வமும் இருக்கும். ||1||

ਜਹਾ ਸ੍ਰਵਨ ਹਰਿ ਕਥਾ ਨ ਸੁਨੀਐ ਤਹ ਮਹਾ ਭਇਆਨ ਉਦਿਆਨਦ ॥

jahaa sravan har kathaa na suneeai tah mahaa bheaan udiaanad |

அவர்கள் காதுகளால் இறைவனின் கதைகளைக் கேட்காத இடங்களிலெல்லாம் முற்றிலும் பாழடைந்த வனாந்திரம் இருக்கிறது.

ਜਹਾਂ ਕੀਰਤਨੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰਸੁ ਤਹ ਸਘਨ ਬਾਸ ਫਲਾਂਨਦ ॥੨॥

jahaan keeratan saadhasangat ras tah saghan baas falaanad |2|

சாத் சங்கத்தில் இறைவனின் கீர்த்தனை அன்புடன் பாடப்படும் இடத்தில் - மணமும் கனியும் மகிழ்ச்சியும் மிகுதியாக இருக்கும். ||2||

ਬਿਨੁ ਸਿਮਰਨ ਕੋਟਿ ਬਰਖ ਜੀਵੈ ਸਗਲੀ ਅਉਧ ਬ੍ਰਿਥਾਨਦ ॥

bin simaran kott barakh jeevai sagalee aaudh brithaanad |

இறைவனைப் பற்றிய தியான நினைவு இல்லாவிட்டால், ஒருவன் மில்லியன் கணக்கான ஆண்டுகள் வாழ்ந்தாலும் அவனுடைய வாழ்க்கை முற்றிலும் பயனற்றதாகிவிடும்.

ਏਕ ਨਿਮਖ ਗੋਬਿੰਦ ਭਜਨੁ ਕਰਿ ਤਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜੀਵਾਨਦ ॥੩॥

ek nimakh gobind bhajan kar tau sadaa sadaa jeevaanad |3|

ஆனால் அவன் அதிர்வுற்று பிரபஞ்சத்தின் இறைவனை ஒரு கணம் கூட தியானித்தால், அவன் என்றென்றும் வாழ்வான். ||3||

ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਵਉ ਦੀਜੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਿਰਪਾਨਦ ॥

saran saran saran prabh paavau deejai saadhasangat kirapaanad |

கடவுளே, நான் உமது சரணாலயத்தையும், உமது சரணாலயத்தையும், உமது சரணாலயத்தையும் தேடுகிறேன்; தயவு செய்து கருணையுடன் எனக்கு சாத் சங்கத், புனிதர்களின் நிறுவனத்தை அருள்வாயாக.

ਨਾਨਕ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਸਰਬ ਮੈ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਬਿਧਿ ਜਾਂਨਦ ॥੪॥੭॥

naanak poor rahio hai sarab mai sagal gunaa bidh jaanad |4|7|

ஓ நானக், இறைவன் எல்லா இடங்களிலும், எல்லாவற்றிலும் வியாபித்திருக்கிறார். எல்லாருடைய குணங்களையும், நிலையையும் அவன் அறிவான். ||4||7||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥

saarag mahalaa 5 |

சாரங், ஐந்தாவது மெஹல்:

ਅਬ ਮੋਹਿ ਰਾਮ ਭਰੋਸਉ ਪਾਏ ॥

ab mohi raam bharosau paae |

இப்போது, நான் இறைவனின் ஆதரவைப் பெற்றுள்ளேன்.

ਜੋ ਜੋ ਸਰਣਿ ਪਰਿਓ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਤੇ ਤੇ ਭਵਹਿ ਤਰਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jo jo saran pario karunaanidh te te bhaveh taraae |1| rahaau |

கருணைப் பெருங்கடலின் சரணாலயத்தைத் தேடுபவர்கள் உலகப் பெருங்கடல் முழுவதும் கொண்டு செல்லப்படுகிறார்கள். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਸੁਖਿ ਸੋਇਓ ਅਰੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਓ ਸਹਸਾ ਗੁਰਹਿ ਗਵਾਏ ॥

sukh soeio ar sahaj samaaeio sahasaa gureh gavaae |

அவர்கள் நிம்மதியாக உறங்குகிறார்கள், உள்ளுணர்வாக இறைவனுடன் இணைகிறார்கள். குரு அவர்களின் சிடுமூஞ்சித்தனத்தையும் சந்தேகத்தையும் போக்குகிறார்.

ਜੋ ਚਾਹਤ ਸੋਈ ਹਰਿ ਕੀਓ ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਪਾਏ ॥੧॥

jo chaahat soee har keeo man baanchhat fal paae |1|

அவர்கள் எதை விரும்பினாலும், கர்த்தர் செய்வார்; அவர்கள் தங்கள் மனதின் ஆசைகளின் பலனைப் பெறுகிறார்கள். ||1||

ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਨੇਤ੍ਰ ਧਿਆਨੁ ਲਾਵਉ ਸ੍ਰਵਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਏ ॥

hiradai jpau netr dhiaan laavau sravanee kathaa sunaae |

என் இதயத்தில், நான் அவரை தியானிக்கிறேன்; என் கண்களால், நான் என் தியானத்தை அவர் மீது செலுத்துகிறேன். என் காதுகளால், அவருடைய பிரசங்கத்தை நான் கேட்கிறேன்.