ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1204
ਪੂਛਉ ਪੂਛਉ ਦੀਨ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਕੋਊ ਕਹੈ ਪ੍ਰਿਅ ਦੇਸਾਂਗਿਓ ॥
poochhau poochhau deen bhaant kar koaoo kahai pria desaangio |مون پڇيومانس ۽ عاجزيءَ سان، ”ڪير ٻڌائي سگهي ٿو ته منهنجو مڙس ڪهڙي ملڪ ۾ رهي ٿو؟
ਹੀਂਓੁ ਦੇਂਉ ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਉ ਸੀਸੁ ਚਰਣ ਪਰਿ ਰਾਖਿਓ ॥੨॥
heeno denau sabh man tan arpau sees charan par raakhio |2|مان پنهنجي دل کي هن لاءِ وقف ڪندس، مان پنهنجو دماغ ۽ جسم ۽ سڀ ڪجهه پيش ڪريان ٿو. مان پنهنجو مٿو سندس پيرن تي رکان ٿو. ||2||
ਚਰਣ ਬੰਦਨਾ ਅਮੋਲ ਦਾਸਰੋ ਦੇਂਉ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਰਦਾਗਿਓ ॥
charan bandanaa amol daasaro denau saadhasangat aradaagio |مان رب جي رضاڪار ٻانهن جي پيرن تي سجدو ڪريان ٿو. مان کيس عرض ٿو ڪريان ته مون کي ساد سنگت، حضور جي صحبت سان نوازي.
ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵਹੁ ਨਿਮਖ ਦਰਸੁ ਪੇਖਾਗਿਓ ॥੩॥
karahu kripaa mohi prabhoo milaavahu nimakh daras pekhaagio |3|مون تي رحم ڪر، ته مان الله سان مليان، ۽ سندس درشن جي برڪت وارو نظارو هر پل ڏسان. ||3||
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭਈ ਤਬ ਭੀਤਰਿ ਆਇਓ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਸੀਤਲਾਗਿਓ ॥
drisatt bhee tab bheetar aaeio meraa man anadin seetalaagio |جڏهن هو مون تي مهربان آهي، هو منهنجي وجود ۾ اچي ٿو. رات ۽ ڏينهن، منهنجو ذهن پرسکون ۽ پرامن آهي.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਰਸਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਬਾਜਿਓ ॥੪॥੫॥
kahu naanak ras mangal gaae sabad anaahad baajio |4|5|نانڪ چوي ٿو، مان گيت ڳايان ٿو خوشين جا؛ شبد جو اڻ کٽ لفظ منهنجي اندر ۾ گونجي ٿو. ||4||5||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |سارنگ، پنجين مهل:
ਮਾਈ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਾਧਾ ॥
maaee sat sat sat har sat sat sat saadhaa |اي ماءُ، سچو، سچو، سچو رب، ۽ سچو، سچو، سچو سندس مقدس سنت آهي.
ਬਚਨੁ ਗੁਰੂ ਜੋ ਪੂਰੈ ਕਹਿਓ ਮੈ ਛੀਕਿ ਗਾਂਠਰੀ ਬਾਧਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bachan guroo jo poorai kahio mai chheek gaanttharee baadhaa |1| rahaau |جيڪو ڪلام ڪامل گرو فرمايو آهي، سو مون پنهنجي چادر سان ڳنڍيو آهي. ||1||روڪ||
ਨਿਸਿ ਬਾਸੁਰ ਨਖਿਅਤ੍ਰ ਬਿਨਾਸੀ ਰਵਿ ਸਸੀਅਰ ਬੇਨਾਧਾ ॥
nis baasur nakhiatr binaasee rav saseear benaadhaa |رات ۽ ڏينهن، ۽ آسمان ۾ تارا غائب ٿي ويندا. سج ۽ چنڊ غائب ٿي ويندا.
ਗਿਰਿ ਬਸੁਧਾ ਜਲ ਪਵਨ ਜਾਇਗੋ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਅਟਲਾਧਾ ॥੧॥
gir basudhaa jal pavan jaaeigo ik saadh bachan attalaadhaa |1|جبل، زمين، پاڻي ۽ هوا سڀ گذري ويندا. صرف پاڪ بزرگ جو ڪلام برداشت ڪندو. ||1||
ਅੰਡ ਬਿਨਾਸੀ ਜੇਰ ਬਿਨਾਸੀ ਉਤਭੁਜ ਸੇਤ ਬਿਨਾਧਾ ॥
andd binaasee jer binaasee utabhuj set binaadhaa |جيڪي آنڊن مان پيدا ٿين ٿا سي مري ويندا، ۽ جيڪي پيٽ مان پيدا ٿيا سي مري ويندا. جيڪي ڌرتيءَ ۽ پگهر مان پيدا ٿيا سي به گذري ويندا.
ਚਾਰਿ ਬਿਨਾਸੀ ਖਟਹਿ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਨਿਹਚਲਾਧਾ ॥੨॥
chaar binaasee khatteh binaasee ik saadh bachan nihachalaadhaa |2|چار ويد ختم ٿي ويندا، ۽ ڇهه شاستر گذري ويندا. صرف پاڪ بزرگ جو ڪلام ابدي آهي. ||2||
ਰਾਜ ਬਿਨਾਸੀ ਤਾਮ ਬਿਨਾਸੀ ਸਾਤਕੁ ਭੀ ਬੇਨਾਧਾ ॥
raaj binaasee taam binaasee saatak bhee benaadhaa |راجس، توانائيءَ واري سرگرميءَ جو معيار ختم ٿي ويندو. تماس، سست اونداهي جي معيار گذري ويندي. Saatvas، پرامن روشني جي معيار پڻ گذري ويندي.
ਦ੍ਰਿਸਟਿਮਾਨ ਹੈ ਸਗਲ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਆਗਾਧਾ ॥੩॥
drisattimaan hai sagal binaasee ik saadh bachan aagaadhaa |3|جيڪو ڏٺو ويندو سو سڀ گذري ويندو. صرف پاڪ بزرگ جو ڪلام تباهي کان ٻاهر آهي. ||3||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪ ਹੀ ਆਪੇ ਸਭੁ ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਦਿਖਾਧਾ ॥
aape aap aap hee aape sabh aapan khel dikhaadhaa |هو پاڻ ئي پاڻ ئي آهي. اهو سڀ ڪجهه ڏسڻ ۾ اچي ٿو سندس راند آهي.
ਪਾਇਓ ਨ ਜਾਈ ਕਹੀ ਭਾਂਤਿ ਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਲਾਧਾ ॥੪॥੬॥
paaeio na jaaee kahee bhaant re prabh naanak gur mil laadhaa |4|6|هو ڪنهن به صورت ۾ ڳولي نه ٿو سگهي. اي نانڪ، گرو سان ملڻ، خدا ملي ٿو. ||4||6||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |سارنگ، پنجين مهل:
ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਬਾਸਿਬੋ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥
merai man baasibo gur gobind |گرو، ڪائنات جو رب، منهنجي ذهن ۾ رهجي ٿو.
ਜਹਾਂ ਸਿਮਰਨੁ ਭਇਓ ਹੈ ਠਾਕੁਰ ਤਹਾਂ ਨਗਰ ਸੁਖ ਆਨੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jahaan simaran bheio hai tthaakur tahaan nagar sukh aanand |1| rahaau |جتي به منهنجي رب ۽ آقا کي ياد ڪيو ويندو آهي - اهو ڳوٺ امن ۽ خوشي سان ڀريل آهي. ||1||روڪ||
ਜਹਾਂ ਬੀਸਰੈ ਠਾਕੁਰੁ ਪਿਆਰੋ ਤਹਾਂ ਦੂਖ ਸਭ ਆਪਦ ॥
jahaan beesarai tthaakur piaaro tahaan dookh sabh aapad |جتي ڪٿي منهنجو محبوب ۽ آقا وساريو ويندو آهي، اتي سڀ مصيبت ۽ مصيبت آهي.
ਜਹ ਗੁਨ ਗਾਇ ਆਨੰਦ ਮੰਗਲ ਰੂਪ ਤਹਾਂ ਸਦਾ ਸੁਖ ਸੰਪਦ ॥੧॥
jah gun gaae aanand mangal roop tahaan sadaa sukh sanpad |1|جتي منهنجي رب جي ساراهه، نعمت ۽ خوشي جي مجسمي کي ڳايو وڃي ٿو - دائمي امن ۽ دولت آهي. ||1||
ਜਹਾ ਸ੍ਰਵਨ ਹਰਿ ਕਥਾ ਨ ਸੁਨੀਐ ਤਹ ਮਹਾ ਭਇਆਨ ਉਦਿਆਨਦ ॥
jahaa sravan har kathaa na suneeai tah mahaa bheaan udiaanad |جتي به هو رب جون ڳالهيون پنهنجن ڪنن سان نه ٻڌندا آهن - بلڪل ويران بيابان آهي.
ਜਹਾਂ ਕੀਰਤਨੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰਸੁ ਤਹ ਸਘਨ ਬਾਸ ਫਲਾਂਨਦ ॥੨॥
jahaan keeratan saadhasangat ras tah saghan baas falaanad |2|جتي ساد سنگت ۾ رب جي حمد جا گيت پيار سان ڳايا وڃن ٿا - اتي خوشبو ۽ ميوو ۽ خوشي تمام گهڻي آهي. ||2||
ਬਿਨੁ ਸਿਮਰਨ ਕੋਟਿ ਬਰਖ ਜੀਵੈ ਸਗਲੀ ਅਉਧ ਬ੍ਰਿਥਾਨਦ ॥
bin simaran kott barakh jeevai sagalee aaudh brithaanad |رب جي ياد کان سواءِ، ماڻهو لکين سال زنده رهي سگهي ٿو، پر سندس زندگي بلڪل بيڪار آهي.
ਏਕ ਨਿਮਖ ਗੋਬਿੰਦ ਭਜਨੁ ਕਰਿ ਤਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜੀਵਾਨਦ ॥੩॥
ek nimakh gobind bhajan kar tau sadaa sadaa jeevaanad |3|پر جيڪڏهن هو هڪ لمحي لاءِ به ڪائنات جي پالڻهار جو تذڪرو ۽ غور ڪري، ته پوءِ هو هميشه لاءِ زندهه رهندو. ||3||
ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਵਉ ਦੀਜੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਿਰਪਾਨਦ ॥
saran saran saran prabh paavau deejai saadhasangat kirapaanad |اي خدا، مان توهان جي حرمت جي ڳولا ڪريان ٿو، توهان جي حرمت، توهان جي حرمت؛ مهرباني ڪري مون کي ساد سنگت، حضور جي صحبت سان نوازيو.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਸਰਬ ਮੈ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਬਿਧਿ ਜਾਂਨਦ ॥੪॥੭॥
naanak poor rahio hai sarab mai sagal gunaa bidh jaanad |4|7|اي نانڪ، رب هر جڳهه تي، سڀني جي وچ ۾ پکڙيل آهي. هو سڀني جي خوبين ۽ حالتن کي ڄاڻي ٿو. ||4||7||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |سارنگ، پنجين مهل:
ਅਬ ਮੋਹਿ ਰਾਮ ਭਰੋਸਉ ਪਾਏ ॥
ab mohi raam bharosau paae |هاڻي مون کي رب جو سهارو ملي ويو آهي.
ਜੋ ਜੋ ਸਰਣਿ ਪਰਿਓ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਤੇ ਤੇ ਭਵਹਿ ਤਰਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo jo saran pario karunaanidh te te bhaveh taraae |1| rahaau |جيڪي بحر رحمت جي پناهه گهرن ٿا، سي دنيا جي سمنڊ پار ڪري وڃن ٿا. ||1||روڪ||
ਸੁਖਿ ਸੋਇਓ ਅਰੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਓ ਸਹਸਾ ਗੁਰਹਿ ਗਵਾਏ ॥
sukh soeio ar sahaj samaaeio sahasaa gureh gavaae |اهي آرام سان سمهندا آهن، ۽ وجدان سان رب ۾ ملن ٿا. گروءَ انهن جي بيوقوفي ۽ شڪ کي دور ڪري ٿو.
ਜੋ ਚਾਹਤ ਸੋਈ ਹਰਿ ਕੀਓ ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਪਾਏ ॥੧॥
jo chaahat soee har keeo man baanchhat fal paae |1|جيڪي گھرندا آھن، سو پاليندو آھي. اهي پنهنجي ذهن جي خواهشن جو ميوو حاصل ڪن ٿا. ||1||
ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਨੇਤ੍ਰ ਧਿਆਨੁ ਲਾਵਉ ਸ੍ਰਵਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਏ ॥
hiradai jpau netr dhiaan laavau sravanee kathaa sunaae |منهنجي دل ۾، مان هن تي غور ڪريان ٿو. منهنجي اکين سان، مان هن تي پنهنجو مراقبو مرکوز ڪريان ٿو. مان پنهنجي ڪنن سان سندس واعظ ٻڌندو آهيان.