گوري، پنجين مهل:
مان گرو وٽ آيو آهيان، يوگا جو طريقو سکڻ لاءِ.
سچي گرو مون کي لفظ جي ذريعي اهو ظاهر ڪيو آهي. ||1||روڪ||
هو دنيا جي نون براعظمن ۾ موجود آهي، ۽ هن جسم جي اندر؛ هر لمحي، مان هن کي عاجزي سان سجدو ڪريان ٿو.
مون گرو جي تعليمات کي پنهنجو ڪنڌ بڻائي ڇڏيو آهي، ۽ مون پنهنجي وجود ۾ هڪ بي صورت رب کي سمايو آهي. ||1||
مون پنجن شاگردن کي گڏ ڪيو آهي، ۽ اهي هاڻي هڪ ذهن جي ڪنٽرول هيٺ آهن.
جڏهن ڏهه هرميت رب جي فرمانبردار ٿي ويا آهن، تڏهن مان هڪ بي مثال يوگي بڻجي ويو آهيان. ||2||
مون پنهنجي شڪ کي ساڙي ڇڏيو آهي، ۽ منهنجي جسم کي خاڪ سان ملائي ڇڏيو آهي. منهنجو رستو هڪ ۽ واحد رب کي ڏسڻ آهي.
مون ان وجداني امن کي پنهنجو کاڌو بڻايو آهي. رب سائين منهنجي پيشانيءَ تي هي اڳواٽ مقدر لکي ڇڏيو آهي. ||3||
ان جاءِ تي جتي ڪوبه خوف نه آهي، مون پنهنجي يوگڪ پوزيشن کي فرض ڪيو آهي. سندس باني جو اڻ کٽ راڳ منهنجو سڱ آهي.
مون پنهنجي يوگڪ اسٽاف کي لازمي حقيقت تي غور ڪيو آهي. منهنجي ذهن ۾ نالي جي محبت منهنجي يوگڪ طرز زندگي آهي. ||4||
وڏي خوش نصيبي سان اهڙو يوگي ملندو آهي، جيڪو مايا جا بند ڪٽي ڇڏيندو آهي.
نانڪ هن عجيب ماڻهوءَ جي خدمت ڪري ٿو ۽ سندس پيرن کي چمي ٿو. ||5||11||132||
گوري، پنجين مهل:
نالو، رب جو نالو، هڪ بي مثال خوبصورت خزانو آهي. اي دوستو، سڀڪو ٻڌو، ۽ ان تي غور ڪريو.
اهي، جن کي گرو رب جي دوا ڏني آهي، انهن جا ذهن خالص ۽ بي عيب ٿي ويندا آهن. ||1||روڪ||
اونداهي ان جسم مان دور ٿي ويندي آهي، جنهن ۾ گروءَ جي ڪلام جي ديوي روشني چمڪي ٿي.
شڪ جي ڦڙي انهن ماڻهن کان ڪٽجي وڃي ٿي، جيڪي ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ ايمان رکن ٿا. ||1||
ساد سنگت جي ٻيڙيءَ ۾ خيانت ۽ خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ٿي ويو آهي.
منهنجي من جون مرادون پوريون ٿيون، گروءَ سان ملڻ سان، رب جي محبت ۾. ||2||
ديوتائن کي نام جو خزانو مليو آهي. انهن جا ذهن ۽ جسم مطمئن ۽ مطمئن آهن.
اي نانڪ، پيارا رب اهو صرف انهن کي ڏئي ٿو جيڪي رب جي حڪم کي تسليم ڪن ٿا. ||3||12||133||
گوري، پنجين مهل:
مهرباني ڪري مهربان ۽ رحم ڪر، اي منهنجي زندگي جا رب؛ مان لاچار آهيان، ۽ مان تنهنجي پناهه ڳوليان ٿو، خدا.
مھرباني ڪري، مون کي پنھنجو ھٿ ڏي، ۽ مون کي اوندھہ اوندھہ مان اٿاريو. مون وٽ ڪا به چالاڪ چال نه آهي. ||1||روڪ||
تون آهين ڪرڻ وارو، سببن جو ڪارڻ- تون ئي آهين سڀ ڪجهه. تون تمام طاقتور آهين؛ توهان کان سواء ٻيو ڪوبه ناهي.
تون ئي ڄاڻين ٿو تنهنجي حالت ۽ حد. اهي ئي تنهنجا ٻانها ٿين ٿا، جن جي پيشانيءَ تي اهڙي سٺي قسمت لکيل آهي. ||1||
تون پنھنجي ٻانھي، خدا سان ڀريل آھين. توهان جا عقيدتمند توهان جي ڪپڙي ۾، ذريعي ۽ ذريعي ونڊيل آهن.
اي پيارا پيارا، اهي تنهنجي نالي ۽ تنهنجي درشن جي برڪت واري نظاري لاءِ، چاڪوي پکيءَ وانگر، جيڪو چنڊ ڏسڻ لاءِ ترسندو آهي. ||2||
رب ۽ سندس بزرگ جي وچ ۾، ڪوبه فرق ناهي. سوين هزارين ۽ لکين ماڻهن جي وچ ۾، شايد ئي هڪ عاجز آهي.
جن جي دلين ۾ الله تعاليٰ جو نور آهي، اهي رات ڏينهن پنهنجي زبان سان سندس تسبيح جا گيت ڳائين ٿا. ||3||
تون تمام طاقتور ۽ لامحدود آهين، تمام اعليٰ ۽ اعلىٰ، امن ڏيندڙ آهين. اي خدا تون ئي آهين ساهه جو سهارو.
مهرباني ڪري نانڪ تي رحم ڪر، اي خدا، ته هو سنتن جي سوسائٽي ۾ رهي. ||4||13||134||