پر جيڪڏهن منهنجي سچي گروءَ جو ڪلام هن جي ذهن کي وڻندڙ نه هجي ته پوءِ هن جون سڀ تياريون ۽ سهڻيون سجاڳيون بيڪار آهن. ||3||
اي منھنجا دوست ۽ ساٿي، بي پرواھ ۽ بي پرواھ ھل. منهنجي رب ۽ مالڪ جي عظيم فضيلت کي ساراهيو.
خدمت ڪرڻ، گرومخ جي حيثيت ۾، منهنجي خدا کي راضي آهي. سچي گرو جي ذريعي، اڻ ڄاتل سڃاتل آهي. ||4||
عورتون ۽ مرد، سڀ مرد ۽ عورتون، سڀ هڪ پريم خدا جي طرفان آيا آهن.
منھنجو دماغ عاجز جي پيرن جي مٽي سان پيار ڪري ٿو. رب انهن کي آزاد ڪري ٿو جيڪي رب جي عاجز ٻانهن سان ملن ٿا. ||5||
ڳوٺ کان ڳوٺ، سڀني شهرن ۾ گهمي ڦري آيس. ۽ پوءِ، رب جي عاجز ٻانهن کان متاثر ٿي، مون هن کي پنهنجي دل جي اونهائي ۾ ڏٺو.
منهنجي اندر ۾ ايمان ۽ خواهش پيدا ٿي چڪي آهي، ۽ مان رب سان مليل آهيان. گرو، گرو، مون کي بچايو آهي. ||6||
منهنجي سانس جو ڌاڳو مڪمل طور تي شاندار ۽ خالص ڪيو ويو آهي. مان شبد تي غور ڪريان ٿو، سچي گرو جو ڪلام.
مان پنهنجي اندر جي گهر موٽي آيو آهيان؛ عطري جوهر ۾ پيئندي، مان دنيا کي ڏسان ٿو، اکين کان سواءِ. ||7||
مان توهان جي عظيم فضيلت کي بيان نٿو ڪري سگهان، رب؛ تون مندر آهين، ۽ مان صرف هڪ ننڍڙو کير آهيان.
نانڪ کي پنهنجي رحمت سان نوازيو، ۽ هن کي گرو سان گڏ ڪريو؛ منهنجي رب جي ياد ڪرڻ سان، منهنجي ذهن کي اطمينان ۽ تسلي ملي ٿي. ||8||5||
نات، چوٿين مهل:
اي منھنجا ذھن، وير ڪر، غور ڪر، اُن ناقابل رسائي ۽ لامحدود رب ۽ مالڪ جو.
مان اهڙو وڏو گنهگار آهيان. مان ڏاڍو نااهل آهيان. ۽ اڃا تائين گرو، پنهنجي رحم ۾، مون کي بچايو آهي. ||1||روڪ||
مون کي رب پاڪ جو پاڪ ۽ عاجز خادم مليو آهي. مان هن کي دعا ڏيان ٿو، منهنجي محبوب گرو.
مهرباني ڪري، مون کي مال، رب جي نالي جي راڄڌاني سان برڪت ڪر، ۽ منهنجي سموري بک ۽ اڃ کي دور ڪريو. ||1||
ٿلهو، هرڻ، ڀنڀور جي مک، هاٿي ۽ مڇيون برباد ٿي ويون آهن، هر هڪ هڪ جذبي سان، جيڪو انهن کي سنڀاليندو آهي.
پنج طاقتور شيطانن جي جسم ۾ آهن؛ گرو، سچو گرو انهن گناهن کي مٽائي ٿو. ||2||
مون شاسترن ۽ ويدڙن جي ڳولا ڪئي. نارد خاموش بابا به اهي لفظ ٻڌايا.
رب جي نالي سان، ڇوٽڪارو حاصل ٿئي ٿو. گرو انهن کي بچائيندو آهي ست سنگت ۾، سچي جماعت. ||3||
محبوب رب العالمين جي محبت ۾، ماڻهو هن ڏانهن ڏسندو آهي، جيئن ڪنول سج کي ڏسندي آهي.
مور جبل تي رقص ڪندو آهي، جڏهن ڪڪر گهٽ ۽ ڳرا هوندا آهن. ||4||
بي ايمان سئنڪ شايد مڪمل طور تي امرت سان ڀريل هجي، پر ان جي باوجود، هن جون سڀئي شاخون ۽ گل زهر سان ڀريل آهن.
جيترو وڌيڪ عاجزي سان بي ايمان سئنڪ جي اڳيان جهڪي ٿو، اوترو ئي هو ڀڙڪائي ٿو، ڇرڪائي ٿو ۽ پنهنجو زهر اڇلائي ٿو. ||5||
پاڪ انسان سان گڏ رهو، اوليائن جو بزرگ، جيڪو سڀني جي فائدي لاء رب جي ساراهه ڪندو آهي.
اوليائن جي بزرگن سان ملڻ سان، ذهن ڦلجي ٿو، جيئن ڪنول، پاڻي حاصل ڪري بلند ٿي. ||6||
لالچ جون لهرون چريو ڪتن وانگر آهن جن کي ريبيز آهي. سندن جنون سڀ ڪجهه برباد ڪري ٿي.
جڏهن اها خبر منهنجي آقا ۽ پالڻهار جي درٻار ۾ پهتي ته گروءَ روحاني حڪمت جي تلوار کنئي ۽ کين قتل ڪري ڇڏيو. ||7||
مون کي بچايو، مون کي بچايو، مون کي بچايو، اي منهنجا خدا. مون کي پنهنجي رحمت سان نواز، ۽ مون کي بچاء!
اي نانڪ، مون کي ٻيو ڪو به سهارو ناهي. گرو، سچو گرو، مون کي بچايو آهي. ||8||6|| ڇهن گيتن جو پهريون سٽ ||