هي مال، ملڪيت ۽ مايا ڪوڙا آهن. آخر ۾، توهان کي انهن کي ڇڏڻ گهرجي، ۽ ڏک ۾ وڃڻ گهرجي.
جن کي رب پنهنجي رحمت سان، گروءَ سان ملائي، رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪندو آهي.
نانڪ چوي ٿو، رات جي ٽئين وڳي ۾، اي انسان، اهي ويندا آهن، ۽ رب سان متحد آهن. ||3||
رات جي چوٿين وڳي ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، رب موڪل جو وقت ٻڌائي ٿو.
ڪامل سچي گرو جي خدمت ڪريو، اي منهنجا سوداگر دوست؛ تنهنجي زندگيءَ جي سڄي رات گذري رهي آهي.
رب جي خدمت ڪريو هر هڪ ۽ هر پل- دير نه ڪريو! تون سڄي عمر ابدي ٿيندين.
رب سان هميشه لاءِ خوشي حاصل ڪريو، ۽ جنم ۽ موت جي تڪليفن کي دور ڪريو.
ڄاڻو ته گرو، سچو گرو، ۽ توهان جي رب ۽ مالڪ ۾ ڪو به فرق ناهي. هن سان ملاقات ڪري، رب جي عبادت ۾ خوش ٿيو.
نانڪ فرمائي ٿو، اي انسان، رات جي چوٿين پهر ۾، عقيدتمند جي حياتيءَ جي رات ثمر آهي. ||4||1||3||
سري راگ، پنجين مهل:
رات جي پهرئين پڄاڻيءَ ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، رب تنهنجي روح کي پيٽ ۾ رکيو.
ڏهين مهيني ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، توهان کي انسان بڻايو ويو، ۽ توهان کي پنهنجو وقت ڏنو ويو ته توهان جي نيڪ ڪم ڪرڻ لاء.
توهان کي اهو وقت ڏنو ويو آهي نيڪ ڪم ڪرڻ لاءِ، توهان جي اڳئين مقرر ڪيل تقدير جي مطابق.
خدا توهان کي توهان جي ماء، پيء، ڀائرن، پٽن ۽ زال سان گڏ رکيو.
خدا پاڻ ئي سببن جو ڪارڻ آهي، سٺو ۽ خراب- انهن شين تي ڪنهن کي به قابو نه آهي.
نانڪ چوي ٿو، اي انسان، رات جي پهرئين وقت ۾، روح کي پيٽ ۾ رکيل آهي. ||1||
رات جي ٻئي پهر ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، تنهنجي اندر جواني جي پوريءَ لهرن وانگر اُڀري ٿي.
تون چڱائي ۽ بديءَ ۾ فرق نه ٿو ڪرين، اي منهنجا سوداگر دوست- تنهنجو دماغ انا ۾ مست آهي.
فاني مخلوق چڱائي ۽ برائي جي وچ ۾ فرق نٿا ڪن، ۽ اڳتي وڌڻ وارو رستو غدار آهي.
اهي ڪڏهن به مڪمل سچو گرو جي خدمت نه ڪندا آهن، ۽ ظالم ظالم موت سندن سرن تي بيٺو آهي.
اي مجنون، جڏهن حق پرست تو کي پڪڙي پڇا ڳاڇا ڪندو، تڏهن تون کيس ڪهڙو جواب ڏيندين؟
نانڪ چوي ٿو، رات جي ٻئي پهر ۾، اي انسان، جوانيءَ جي پوريءَ جواني تو کي طوفان جي موج وانگر اُڇلائي ٿي. ||2||
رات جي ٽئين پهر ۾ اي منهنجا سوداگر دوست، انڌو ۽ جاهل ماڻهو زهر گڏ ڪري ٿو.
اي منهنجا سوداگر دوست، هو پنهنجي زال ۽ پٽن جي جذباتي وابستگي ۾ جڪڙيل آهي، ۽ هن جي اندر ۾ لالچ جون لهرون اُڀري رهيون آهن.
هن جي اندر لالچ جون لهرون اڀرن ٿيون، ۽ هو خدا کي ياد نٿو ڪري.
هو ساد سنگت، مقدس جي صحبت ۾ شامل نه ٿيندو آهي، ۽ هو بيشمار اوتارن ذريعي سخت دردن ۾ مبتلا ٿيندو آهي.
هن خالق، پنهنجي پالڻهار ۽ پالڻهار کي وساري ڇڏيو آهي، ۽ هو هڪ لمحي لاءِ به ان جو غور نه ڪندو آهي.
نانڪ جو چوڻ آهي ته، رات جي ٽئين وڳي ۾، انڌو ۽ جاهل ماڻهو زهر گڏ ڪري ٿو. ||3||
رات جي چوٿين پهر ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، اهو ڏينهن ويجهو اچي رهيو آهي.
جيئن گرو مُخ، نالو ياد ڪر، اي منهنجا سوداگر دوست. اهو رب جي درٻار ۾ توهان جو دوست هوندو.
جيئن گرومُخ، ياد ڪر نالو، اي فاني؛ آخر ۾، اهو توهان جو واحد ساٿي هوندو.