ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 739
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੋਹਿ ਸਾਧਸੰਗੁ ਦੀਜੈ ॥੪॥
kar kirapaa mohi saadhasang deejai |4|مون تي رحم ڪر، ۽ مون کي ساد سنگت، پاڪ جي صحبت سان نوازيو. ||4||
ਤਉ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ਜਉ ਹੋਈਐ ਰੇਨਾ ॥
tau kichh paaeeai jau hoeeai renaa |ان کي ئي ڪجهه ملي ٿو، جيڪو سڀني جي پيرن هيٺان مٽي ٿئي ٿو.
ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਤਿਸੁ ਨਾਮੁ ਲੈਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥੨॥੮॥
jiseh bujhaae tis naam lainaa |1| rahaau |2|8|۽ اھو اڪيلو نالو ورجائي ٿو، جنھن کي خدا سمجھائي ٿو. ||1||روڪ||2||8||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |سوهي، پنجين مهل:
ਘਰ ਮਹਿ ਠਾਕੁਰੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ghar meh tthaakur nadar na aavai |پنهنجي نفس جي گهر ۾، هو پنهنجي پالڻهار جو ديدار به نٿو ڪري.
ਗਲ ਮਹਿ ਪਾਹਣੁ ਲੈ ਲਟਕਾਵੈ ॥੧॥
gal meh paahan lai lattakaavai |1|۽ اڃا تائين، هن جي ڳچيء جي چوڌاري، هن کي پٿر جي ديوتا کي پھان ٿو. ||1||
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਸਾਕਤੁ ਫਿਰਤਾ ॥
bharame bhoolaa saakat firataa |بي ايمان سنسار، شڪ ۾ گمراهه ٿي ڦري ٿو.
ਨੀਰੁ ਬਿਰੋਲੈ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮਰਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
neer birolai khap khap marataa |1| rahaau |هو پاڻي کي ڇهي ٿو، ۽ پنهنجي زندگي ضايع ڪرڻ کان پوء، هو مري ٿو. ||1||روڪ||
ਜਿਸੁ ਪਾਹਣ ਕਉ ਠਾਕੁਰੁ ਕਹਤਾ ॥
jis paahan kau tthaakur kahataa |اهو پٿر، جنهن کي هو پنهنجو ديوتا سڏي ٿو،
ਓਹੁ ਪਾਹਣੁ ਲੈ ਉਸ ਕਉ ਡੁਬਤਾ ॥੨॥
ohu paahan lai us kau ddubataa |2|اهو پٿر هن کي ڇڪي ٿو ۽ هن کي غرق ڪري ٿو. ||2||
ਗੁਨਹਗਾਰ ਲੂਣ ਹਰਾਮੀ ॥
gunahagaar loon haraamee |اي گنهگار، تون پنهنجي نفس لاءِ ڪوڙو آهين.
ਪਾਹਣ ਨਾਵ ਨ ਪਾਰਗਿਰਾਮੀ ॥੩॥
paahan naav na paaragiraamee |3|پٿر جي ٻيڙي توهان کي پار نه ڪندي. ||3||
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਨਾਨਕ ਠਾਕੁਰੁ ਜਾਤਾ ॥
gur mil naanak tthaakur jaataa |گرو سان ملاقات، اي نانڪ، مان پنهنجي رب ۽ مالڪ کي سڃاڻان ٿو.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਨ ਬਿਧਾਤਾ ॥੪॥੩॥੯॥
jal thal maheeal pooran bidhaataa |4|3|9|تقدير جو ڪامل معمار پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. ||4||3||9||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |سوهي، پنجين مهل:
ਲਾਲਨੁ ਰਾਵਿਆ ਕਵਨ ਗਤੀ ਰੀ ॥
laalan raaviaa kavan gatee ree |توهان پنهنجي پياري محبوب کي ڪيئن لطف اندوز ڪيو؟
ਸਖੀ ਬਤਾਵਹੁ ਮੁਝਹਿ ਮਤੀ ਰੀ ॥੧॥
sakhee bataavahu mujheh matee ree |1|اي ڀيڻ، مهرباني ڪري مون کي سيکاريو، مهرباني ڪري مون کي ڏيکاريو. ||1||
ਸੂਹਬ ਸੂਹਬ ਸੂਹਵੀ ॥
soohab soohab soohavee |ڳاڙهي رنگ وارو ، ڳاڙهي رنگ وارو ، ڳاڙهي رنگ وارو
ਅਪਨੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
apane preetam kai rang ratee |1| rahaau |- هي آهي روح جي ڪنوار جو رنگ جيڪو پنهنجي محبوب جي عشق ۾ سمايل آهي. ||1||روڪ||
ਪਾਵ ਮਲੋਵਉ ਸੰਗਿ ਨੈਨ ਭਤੀਰੀ ॥
paav malovau sang nain bhateeree |مان تنهنجي پيرن کي پنهنجي اکين جي لڙڪن سان ڌوئي ٿو.
ਜਹਾ ਪਠਾਵਹੁ ਜਾਂਉ ਤਤੀ ਰੀ ॥੨॥
jahaa patthaavahu jaanau tatee ree |2|جتي تون مون کي موڪليندين، اتي آءٌ ويندس. ||2||
ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਦੇਉ ਜਤੀ ਰੀ ॥
jap tap sanjam deo jatee ree |مان مراقبي، سادگي، خود نظم و ضبط ۽ برهمڻ جو واپار ڪندس،
ਇਕ ਨਿਮਖ ਮਿਲਾਵਹੁ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਾਨਪਤੀ ਰੀ ॥੩॥
eik nimakh milaavahu mohi praanapatee ree |3|جيڪڏهن مان صرف پنهنجي زندگي جي رب سان ملي سگهان ها، هڪ پل لاءِ. ||3||
ਮਾਣੁ ਤਾਣੁ ਅਹੰਬੁਧਿ ਹਤੀ ਰੀ ॥
maan taan ahanbudh hatee ree |هوءَ جيڪا پنهنجي غرور، طاقت ۽ مغرور عقل کي ختم ڪري ٿي،
ਸਾ ਨਾਨਕ ਸੋਹਾਗਵਤੀ ਰੀ ॥੪॥੪॥੧੦॥
saa naanak sohaagavatee ree |4|4|10|اي نانڪ، سچي روح جي دلہن آهي. ||4||4||10||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |سوهي، پنجين مهل:
ਤੂੰ ਜੀਵਨੁ ਤੂੰ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥
toon jeevan toon praan adhaaraa |تون منهنجي زندگي آهين، منهنجي زندگي جي سانس جو تمام گهڻو سهارو.
ਤੁਝ ਹੀ ਪੇਖਿ ਪੇਖਿ ਮਨੁ ਸਾਧਾਰਾ ॥੧॥
tujh hee pekh pekh man saadhaaraa |1|توکي ڏسي، منهنجي ذهن کي سڪون ۽ سڪون ملي ٿو. ||1||
ਤੂੰ ਸਾਜਨੁ ਤੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੇਰਾ ॥
toon saajan toon preetam meraa |تون منهنجو دوست آهين، تون منهنجو محبوب آهين.
ਚਿਤਹਿ ਨ ਬਿਸਰਹਿ ਕਾਹੂ ਬੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
chiteh na bisareh kaahoo beraa |1| rahaau |مان توکي ڪڏهن به نه وساريندس. ||1||روڪ||
ਬੈ ਖਰੀਦੁ ਹਉ ਦਾਸਰੋ ਤੇਰਾ ॥
bai khareed hau daasaro teraa |مان تنهنجو بندو خادم آهيان. مان تنهنجو غلام آهيان.
ਤੂੰ ਭਾਰੋ ਠਾਕੁਰੁ ਗੁਣੀ ਗਹੇਰਾ ॥੨॥
toon bhaaro tthaakur gunee gaheraa |2|تون منهنجو عظيم رب ۽ مالڪ آهين، عظمت جو خزانو. ||2||
ਕੋਟਿ ਦਾਸ ਜਾ ਕੈ ਦਰਬਾਰੇ ॥
kott daas jaa kai darabaare |تنهنجي درٻار ۾ لکين خادم آهن، تنهنجي شاهي دربار ۾.
ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਵਸੈ ਤਿਨੑ ਨਾਲੇ ॥੩॥
nimakh nimakh vasai tina naale |3|هر لمحي، تون انهن سان گڏ رهين ٿو. ||3||
ਹਉ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰਾ ॥
hau kichh naahee sabh kichh teraa |مان ڪجھ به نه آهيان؛ سڀ ڪجھ توھان جو آھي.
ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਨਾਨਕ ਸੰਗਿ ਬਸੇਰਾ ॥੪॥੫॥੧੧॥
ot pot naanak sang baseraa |4|5|11|ذريعي ۽ ذريعي، توهان نانڪ سان گڏ رهندا آهيو. ||4||5||11||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |سوهي، پنجين مهل:
ਸੂਖ ਮਹਲ ਜਾ ਕੇ ਊਚ ਦੁਆਰੇ ॥
sookh mahal jaa ke aooch duaare |هن جون منزلون تمام آرامده آهن، ۽ هن جا دروازا تمام بلند آهن.
ਤਾ ਮਹਿ ਵਾਸਹਿ ਭਗਤ ਪਿਆਰੇ ॥੧॥
taa meh vaaseh bhagat piaare |1|انهن جي اندر، سندس پيارا بندا رهندا آهن. ||1||
ਸਹਜ ਕਥਾ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਅਤਿ ਮੀਠੀ ॥
sahaj kathaa prabh kee at meetthee |خدا جي قدرتي تقرير ڏاڍي مٺي آهي.
ਵਿਰਲੈ ਕਾਹੂ ਨੇਤ੍ਰਹੁ ਡੀਠੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
viralai kaahoo netrahu ddeetthee |1| rahaau |ڪيڏو ناياب آهي اهو ماڻهو، جيڪو پنهنجي اکين سان ڏسي. ||1||روڪ||
ਤਹ ਗੀਤ ਨਾਦ ਅਖਾਰੇ ਸੰਗਾ ॥
tah geet naad akhaare sangaa |اتي، محفل جي ميدان ۾، ناد جو خدائي موسيقي، آواز وارو وهڪرو، ڳايو ويندو آهي.
ਊਹਾ ਸੰਤ ਕਰਹਿ ਹਰਿ ਰੰਗਾ ॥੨॥
aoohaa sant kareh har rangaa |2|اتي اولياءَ پنهنجي رب سان ملهائيندا آهن. ||2||
ਤਹ ਮਰਣੁ ਨ ਜੀਵਣੁ ਸੋਗੁ ਨ ਹਰਖਾ ॥
tah maran na jeevan sog na harakhaa |نه جنم آهي نه موت، نه درد ۽ نه خوشي.
ਸਾਚ ਨਾਮ ਕੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਰਖਾ ॥੩॥
saach naam kee amrit varakhaa |3|اُتي سچي نالي جي امرت جي برسات پوي ٿي. ||3||
ਗੁਹਜ ਕਥਾ ਇਹ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੀ ॥
guhaj kathaa ih gur te jaanee |گروءَ کان، مون کي انهيءَ ڳالهه جو راز معلوم ٿيو آهي.
ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥੪॥੬॥੧੨॥
naanak bolai har har baanee |4|6|12|نانڪ چوي ٿو رب جي، هار، هار. ||4||6||12||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |سوهي، پنجين مهل:
ਜਾ ਕੈ ਦਰਸਿ ਪਾਪ ਕੋਟਿ ਉਤਾਰੇ ॥
jaa kai daras paap kott utaare |سندن درشن جي برڪت سان، لکين گناهه ميٽي ويندا آهن.
ਭੇਟਤ ਸੰਗਿ ਇਹੁ ਭਵਜਲੁ ਤਾਰੇ ॥੧॥
bhettat sang ihu bhavajal taare |1|انهن سان ملڻ سان هي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ٿي ويندو آهي
ਓਇ ਸਾਜਨ ਓਇ ਮੀਤ ਪਿਆਰੇ ॥
oe saajan oe meet piaare |اهي منهنجا ساٿي آهن ۽ اهي منهنجا پيارا دوست آهن،
ਜੋ ਹਮ ਕਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo ham kau har naam chitaare |1| rahaau |جيڪو مون کي رب جي نالي کي ياد ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو. ||1||روڪ||
ਜਾ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸੁਨਤ ਸੁਖ ਸਾਰੇ ॥
jaa kaa sabad sunat sukh saare |سندس ڪلام ٻڌي، مون کي مڪمل سڪون ملي ٿو.
ਜਾ ਕੀ ਟਹਲ ਜਮਦੂਤ ਬਿਦਾਰੇ ॥੨॥
jaa kee ttahal jamadoot bidaare |2|جڏهن مان هن جي خدمت ڪندو آهيان، موت جو رسول ڀڄندو آهي. ||2||
ਜਾ ਕੀ ਧੀਰਕ ਇਸੁ ਮਨਹਿ ਸਧਾਰੇ ॥
jaa kee dheerak is maneh sadhaare |هن جو آرام ۽ تسلي منهنجي ذهن کي آرام ۽ سهارو ڏئي ٿي.
ਜਾ ਕੈ ਸਿਮਰਣਿ ਮੁਖ ਉਜਲਾਰੇ ॥੩॥
jaa kai simaran mukh ujalaare |3|مراقبي ۾ هن کي ياد ڪرڻ سان، منهنجو منهن چمڪندڙ ۽ روشن آهي. ||3||
ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
prabh ke sevak prabh aap savaare |خدا پنهنجي ٻانهن کي سينگاريو ۽ سهارو ڏئي ٿو.
ਸਰਣਿ ਨਾਨਕ ਤਿਨੑ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੇ ॥੪॥੭॥੧੩॥
saran naanak tina sad balihaare |4|7|13|نانڪ انهن جي حرمت جي حفاظت کي ڳولي ٿو. هو هميشه لاءِ انهن تي قربان آهي. ||4||7||13||