ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 659
ਸਾਚੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਮ ਤੁਮ ਸਿਉ ਜੋਰੀ ॥
saachee preet ham tum siau joree |مان توهان سان سچي محبت ۾ شامل آهيان، رب.
ਤੁਮ ਸਿਉ ਜੋਰਿ ਅਵਰ ਸੰਗਿ ਤੋਰੀ ॥੩॥
tum siau jor avar sang toree |3|مان توهان سان شامل ٿي چڪو آهيان، ۽ مون ٻين سڀني سان ٽوڙي ڇڏيو آهي. ||3||
ਜਹ ਜਹ ਜਾਉ ਤਹਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ॥
jah jah jaau tahaa teree sevaa |جتي به وڃان ٿو، اتي تنهنجي خدمت ڪريان ٿو.
ਤੁਮ ਸੋ ਠਾਕੁਰੁ ਅਉਰੁ ਨ ਦੇਵਾ ॥੪॥
tum so tthaakur aaur na devaa |4|توکان سواءِ ٻيو ڪو به مالڪ ڪونهي، اي خدائي رب. ||4||
ਤੁਮਰੇ ਭਜਨ ਕਟਹਿ ਜਮ ਫਾਂਸਾ ॥
tumare bhajan katteh jam faansaa |توسان غور ڪرڻ سان، موت جو ڦڙو ڪٽجي ويندو آهي.
ਭਗਤਿ ਹੇਤ ਗਾਵੈ ਰਵਿਦਾਸਾ ॥੫॥੫॥
bhagat het gaavai ravidaasaa |5|5|عقيدت جي پوڄا حاصل ڪرڻ لاء، روي داس توهان کي ڳائي ٿو، رب. ||5||5||
ਜਲ ਕੀ ਭੀਤਿ ਪਵਨ ਕਾ ਥੰਭਾ ਰਕਤ ਬੁੰਦ ਕਾ ਗਾਰਾ ॥
jal kee bheet pavan kaa thanbhaa rakat bund kaa gaaraa |جسم پاڻيءَ جي هڪ ديوار آهي، جنهن کي هوا جي ٿنڀن سان سهارو ڏنو ويو آهي. انڊا ۽ سپرم مارٽر آهن.
ਹਾਡ ਮਾਸ ਨਾੜਂੀ ਕੋ ਪਿੰਜਰੁ ਪੰਖੀ ਬਸੈ ਬਿਚਾਰਾ ॥੧॥
haadd maas naarranee ko pinjar pankhee basai bichaaraa |1|فريم ورڪ هڏا، گوشت ۽ رڳن مان ٺهيل آهي؛ غريب روح پکي ان جي اندر ۾ رهندو آهي. ||1||
ਪ੍ਰਾਨੀ ਕਿਆ ਮੇਰਾ ਕਿਆ ਤੇਰਾ ॥
praanee kiaa meraa kiaa teraa |اي انسان، منهنجو ڇا آهي ۽ تنهنجو ڇا آهي؟
ਜੈਸੇ ਤਰਵਰ ਪੰਖਿ ਬਸੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaise taravar pankh baseraa |1| rahaau |روح هڪ وڻ تي ويٺل پکي وانگر آهي. ||1||روڪ||
ਰਾਖਹੁ ਕੰਧ ਉਸਾਰਹੁ ਨੀਵਾਂ ॥
raakhahu kandh usaarahu neevaan |تون بنياد وڌو ۽ ديوار ٺاھيو.
ਸਾਢੇ ਤੀਨਿ ਹਾਥ ਤੇਰੀ ਸੀਵਾਂ ॥੨॥
saadte teen haath teree seevaan |2|پر آخر ۾، ساڍا ٽي هٿ توهان جي ماپ جي جاء هوندي. ||2||
ਬੰਕੇ ਬਾਲ ਪਾਗ ਸਿਰਿ ਡੇਰੀ ॥
banke baal paag sir dderee |تون پنهنجا وار خوبصورت ڪر، ۽ پنهنجي مٿي تي سجيل پگڙي پائڻ.
ਇਹੁ ਤਨੁ ਹੋਇਗੋ ਭਸਮ ਕੀ ਢੇਰੀ ॥੩॥
eihu tan hoeigo bhasam kee dteree |3|پر آخر ۾ اهو جسم سڙي خاڪ ٿي ويندو. ||3||
ਊਚੇ ਮੰਦਰ ਸੁੰਦਰ ਨਾਰੀ ॥
aooche mandar sundar naaree |تنهنجا محل بلند آهن، ۽ تنهنجون ڪنوارون سهڻيون آهن.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੪॥
raam naam bin baajee haaree |4|پر رب جي نالي کان سواء، توهان کي مڪمل طور تي راند وڃائي ڇڏيندو. ||4||
ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ਕਮੀਨੀ ਪਾਂਤਿ ਕਮੀਨੀ ਓਛਾ ਜਨਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥
meree jaat kameenee paant kameenee ochhaa janam hamaaraa |منهنجي سماجي حيثيت گهٽ آهي، منهنجو نسب پست آهي، ۽ منهنجي زندگي خراب آهي.
ਤੁਮ ਸਰਨਾਗਤਿ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਚੰਦ ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਚਮਾਰਾ ॥੫॥੬॥
tum saranaagat raajaa raam chand keh ravidaas chamaaraa |5|6|آءٌ تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان، اي روشن رب، منهنجا بادشاهه. ائين چوي ٿو روي داس، جوتا ٺاهيندڙ. ||5||6||
ਚਮਰਟਾ ਗਾਂਠਿ ਨ ਜਨਈ ॥
chamarattaa gaantth na janee |مان هڪ جوتا ٺاهيندڙ آهيان، پر مون کي خبر ناهي ته بوٽن کي ڪيئن سنڀالي.
ਲੋਗੁ ਗਠਾਵੈ ਪਨਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
log gatthaavai panahee |1| rahaau |ماڻهو مون وٽ اچي پنهنجا جوتا صاف ڪرڻ لاءِ. ||1||روڪ||
ਆਰ ਨਹੀ ਜਿਹ ਤੋਪਉ ॥
aar nahee jih topau |مون کي انهن کي سلائي ڪرڻ لاء ڪو به اولو نه آهي.
ਨਹੀ ਰਾਂਬੀ ਠਾਉ ਰੋਪਉ ॥੧॥
nahee raanbee tthaau ropau |1|مون وٽ ڪو به چاقو نه آهي ته انهن کي ڇڪي. ||1||
ਲੋਗੁ ਗੰਠਿ ਗੰਠਿ ਖਰਾ ਬਿਗੂਚਾ ॥
log gantth gantth kharaa bigoochaa |ٺاهه، ٺاهه، ماڻهو پنهنجون زندگيون برباد ۽ پاڻ کي برباد ڪري ٿو.
ਹਉ ਬਿਨੁ ਗਾਂਠੇ ਜਾਇ ਪਹੂਚਾ ॥੨॥
hau bin gaantthe jaae pahoochaa |2|پنهنجو وقت ضايع ڪرڻ جي بغير، مون کي رب مليو آهي. ||2||
ਰਵਿਦਾਸੁ ਜਪੈ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ॥
ravidaas japai raam naamaa |روي داس رب جو نالو ڳائيندو آهي؛
ਮੋਹਿ ਜਮ ਸਿਉ ਨਾਹੀ ਕਾਮਾ ॥੩॥੭॥
mohi jam siau naahee kaamaa |3|7|کيس موت جي رسول سان ڪوبه واسطو نه آهي. ||3||7||
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਭੀਖਨ ਕੀ ॥
raag soratth baanee bhagat bheekhan kee |راگ سورت، ڀڳت ڀِيخان جيئي جو ڪلام:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਨੈਨਹੁ ਨੀਰੁ ਬਹੈ ਤਨੁ ਖੀਨਾ ਭਏ ਕੇਸ ਦੁਧ ਵਾਨੀ ॥
nainahu neer bahai tan kheenaa bhe kes dudh vaanee |منهنجي اکين ۾ ڳوڙها اچي ويا آهن، منهنجو جسم ڪمزور ٿي ويو آهي، ۽ منهنجا وار اڇا اڇا ٿي ويا آهن.
ਰੂਧਾ ਕੰਠੁ ਸਬਦੁ ਨਹੀ ਉਚਰੈ ਅਬ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਪਰਾਨੀ ॥੧॥
roodhaa kantth sabad nahee ucharai ab kiaa kareh paraanee |1|منهنجو ڳلو تنگ آهي، ۽ مان هڪ لفظ به نه ٿو ڳالهائي سگهان. مان هاڻي ڇا ڪري سگهان ٿو؟ مان صرف هڪ فاني آهيان. ||1||
ਰਾਮ ਰਾਇ ਹੋਹਿ ਬੈਦ ਬਨਵਾਰੀ ॥
raam raae hohi baid banavaaree |اي منهنجا مالڪ، منهنجا بادشاهه، دنيا جي باغن جو باغ، منهنجو طبيب ٿي،
ਅਪਨੇ ਸੰਤਹ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
apane santah lehu ubaaree |1| rahaau |۽ مون کي بچايو، تنهنجو صاحب. ||1||روڪ||
ਮਾਥੇ ਪੀਰ ਸਰੀਰਿ ਜਲਨਿ ਹੈ ਕਰਕ ਕਰੇਜੇ ਮਾਹੀ ॥
maathe peer sareer jalan hai karak kareje maahee |منهنجو مٿو درد آهي، منهنجو جسم سڙي رهيو آهي، ۽ منهنجي دل ڏک سان ڀريل آهي.
ਐਸੀ ਬੇਦਨ ਉਪਜਿ ਖਰੀ ਭਈ ਵਾ ਕਾ ਅਉਖਧੁ ਨਾਹੀ ॥੨॥
aaisee bedan upaj kharee bhee vaa kaa aaukhadh naahee |2|اها بيماري آهي جيڪا مون کي ماريو آهي؛ ان کي علاج ڪرڻ لاء ڪا دوا ناهي. ||2||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਨਿਰਮਲੁ ਇਹੁ ਅਉਖਧੁ ਜਗਿ ਸਾਰਾ ॥
har kaa naam amrit jal niramal ihu aaukhadh jag saaraa |رب جو نالو، امرت وارو، بي نياز پاڻي، دنيا جي بهترين دوا آهي.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਕਹੈ ਜਨੁ ਭੀਖਨੁ ਪਾਵਉ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੩॥੧॥
guraparasaad kahai jan bheekhan paavau mokh duaaraa |3|1|گروءَ جي مهربانيءَ سان، ٻانهو ڀينخان چوي ٿو، مون کي نجات جو دروازو مليو آهي. ||3||1||
ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਰਮੋਲਕੁ ਪੁੰਨਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ॥
aaisaa naam ratan niramolak pun padaarath paaeaa |اهو نالو آهي، رب جو نالو، انمول زيور، تمام اعليٰ دولت، جيڪا مون نيڪ عملن سان ملي آهي.
ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਹਿਰਦੈ ਰਾਖਿਆ ਰਤਨੁ ਨ ਛਪੈ ਛਪਾਇਆ ॥੧॥
anik jatan kar hiradai raakhiaa ratan na chhapai chhapaaeaa |1|مختلف ڪوششن سان، مون ان کي پنهنجي دل ۾ سمايو آهي. هن زيور کي لڪائي نه ٿو سگهجي. ||1||
ਹਰਿ ਗੁਨ ਕਹਤੇ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥
har gun kahate kahan na jaaee |رب جي شان جي ساراهه ڳالهائڻ سان نه ٿي ڪري سگهجي.
ਜੈਸੇ ਗੂੰਗੇ ਕੀ ਮਿਠਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaise goonge kee mitthiaaee |1| rahaau |اهي مٺي مٺائي وانگر آهن جيڪي گونگي کي ڏني وينديون آهن. ||1||روڪ||
ਰਸਨਾ ਰਮਤ ਸੁਨਤ ਸੁਖੁ ਸ੍ਰਵਨਾ ਚਿਤ ਚੇਤੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
rasanaa ramat sunat sukh sravanaa chit chete sukh hoee |زبان ڳالهائي ٿي، ڪن ٻڌن ٿا، ۽ ذهن رب جو خيال ڪري ٿو. اهي آرام ۽ آرام ڳوليندا آهن.
ਕਹੁ ਭੀਖਨ ਦੁਇ ਨੈਨ ਸੰਤੋਖੇ ਜਹ ਦੇਖਾਂ ਤਹ ਸੋਈ ॥੨॥੨॥
kahu bheekhan due nain santokhe jah dekhaan tah soee |2|2|چوي ٿو ڀيانڪ، منھنجون اکيون راضي آھن. جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي رب نظر اچي ٿو. ||2||2||