شَبَدَ ۾ عقيدت سان، گرو ملندو آهي، ۽ اندر مان خود غرضي ختم ٿي ويندي آهي.
رات ڏينهن سچي پالڻهار جي عبادت ڪريو، عقيدت ۽ محبت سان.
نالي جو خزانو ذهن ۾ رهي ٿو. اي نانڪ، مڪمل توازن جي پوزيشن ۾، رب ۾ ضم ٿي. ||4||19||52||
سري راگ، ٽيون مهل:
جيڪي سچا گرو جي خدمت نٿا ڪن، اهي چارئي عمرن ۾ ڏکيا رهندا.
اصلي ذات انهن جي پنهنجي گهر ۾ آهي، پر اهي هن کي نٿا سڃاڻن. هو پنهنجي غرور ۽ غرور جي ڪري لٽي ويندا آهن.
سچي گرو جي لعنت، اهي سڄي دنيا ۾ ڀڄندا آهن، جيستائين اهي ختم نه ٿين.
اهي لفظ جي سچي خدمت نٿا ڪن، جيڪو انهن جي سڀني مسئلن جو حل آهي. ||1||
اي منهنجا ذهن، رب کي ڪڏهن به هٿ جي ويجهو ڏس.
هو موت ۽ وري جنم جي تڪليفن کي دور ڪندو. لفظ جو لفظ توهان کي ڀرجي ويندو. ||1||روڪ||
جيڪي سچي ذات جي ساراهه ڪن ٿا، سي سچا آهن. اصل نالو سندن سهارو آهي.
اهي سچائيءَ سان عمل ڪن ٿا، سچي پالڻهار جي محبت ۾.
سچي بادشاهه پنهنجو حڪم لکيو آهي، جنهن کي ڪير به مٽائي نٿو سگهي.
پاڻ سڳورن کي رب جي حضوري حاصل نه ٿيندي آهي. ڪوڙ کي ڪوڙ جي ذريعي لٽيو ويندو آهي. ||2||
انا ۾ مشغول، دنيا فنا ٿي. گروءَ کان سواءِ، اوندهه آهي.
مايا جي جذباتي وابستگي ۾، هنن عظيم بخشڻهار، امن ڏيڻ واري کي وساري ڇڏيو آهي.
جيڪي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا تن کي نجات ملي ٿي. اُھي سچي ذات کي پنھنجي دلين ۾ سمائي ڇڏيندا آھن.
سندس فضل سان، اسان رب کي ڳوليندا آهيون، ۽ لفظ جي سچي ڪلام تي غور ڪندا آهيون. ||3||
سچي گرو جي خدمت ڪرڻ سان، ذهن پاڪ ۽ پاڪ ٿئي ٿو. انا پرستي ۽ ڪرپشن کي ختم ڪيو وڃي.
تنهن ڪري پنهنجي خود غرضيءَ کي ڇڏي ڏيو ۽ جيئرو ئي مئل رهو. گرو جي ڪلام تي غور ڪريو.
دنياوي ڪمن جي جستجو تڏهن ختم ٿي ويندي آهي، جڏهن تون سچي ذات سان محبت کي هٿي وٺندي آهين.
جيڪي سچا آهن- انهن جا منهن سچي رب جي درٻار ۾ روشن آهن. ||4||
جن کي اصلي ذات، سچي گرو تي يقين نه آهي، ۽ جن کي شبد سان محبت نه آهي.
اُھي پنھنجي صفائيءَ لاءِ غسل ڪن ٿا، ۽ بار بار خيرات ڏين ٿا، پر آخر ۾ انھن جي دوئيءَ جي محبت ۾ ڀاڄ پئجي وڃي ٿي.
جڏهن پيارا رب پاڻ پنهنجو فضل عطا ڪري ٿو، تڏهن انهن کي نام سان پيار ڪرڻ لاءِ الهام ملي ٿو.
اي نانڪ، گرو جي لامحدود محبت جي ذريعي، پاڻ کي نام ۾ وسايو. ||5||20||53||
سري راگ، ٽيون مهل:
مان ڪنهن جي خدمت ڪندس؟ مان ڇا ڳائيندس؟ مان وڃي گرو کان پڇندس.
مان سچي گرو جي مرضي کي قبول ڪندس، ۽ اندر مان خود غرضي کي ختم ڪندس.
هن ڪم ۽ خدمت سان، نالو منهنجي ذهن ۾ اچي ويندو.
نام جي ذريعي، امن حاصل ٿئي ٿو. مان سچي ڪلام سان سينگاريل ۽ سينگاريل آهيان. ||1||
اي منھنجا ذھن، رات ڏينھن جاڳي ۽ بيدار رھ، ۽ رب جو خيال ڪر.
پنهنجي فصلن جي حفاظت ڪريو، نه ته پکي توهان جي فارم تي لهي ويندا. ||1||روڪ||
ذهن جون تمناون تڏهن پوريون ٿينديون آهن، جڏهن انسان شيدائيءَ سان ڀرجي ويندو آهي.
جيڪو ڊڄي ٿو، پيار ڪري ٿو ۽ رات ڏينهن پياري رب جي عبادت ڪري ٿو، اهو هميشه هن کي پنهنجي ويجهو ڏسي ٿو.
شڪ انهن جي جسمن کان پري ڀڄندو آهي، جن جا ذهن هميشه سچي ڪلام سان جڙيل رهندا آهن.
بي مثال رب ۽ مالڪ ملي ٿو. هو سچو آهي؛ هو عظمت جو سمنڊ آهي. ||2||
جيڪي جاڳندا ۽ باخبر رهن ٿا، سي بچي وڃن ٿا، ۽ جيڪي سمهن ٿا، سي لٽي وڃن ٿا.
اهي لفظ جي سچي ڪلام کي نه سڃاڻندا آهن، ۽ هڪ خواب وانگر، انهن جي زندگي فنا ٿي ويندي آهي.
ويران گهر ۾ مهمانن وانگر ائين ئي نڪرندا آهن جيئن اهي آيا آهن.