اهو ئي جڙيل آهي، جنهن کي رب پاڻ ڳنڍي ٿو.
روحاني حڪمت جو زيور اندر اندر جاڳندو آهي.
بڇڙائيءَ جو خاتمو ٿئي ٿو، ۽ اعليٰ مرتبو حاصل ٿئي ٿو.
گرو جي فضل سان، نالو، رب جي نالي تي غور ڪريو. ||3||
پنھنجن ھٿن کي گڏجي دٻائي، مان پنھنجي نماز پڙھان ٿو.
جيڪڏهن اهو توهان کي راضي ڪري، رب، مهرباني ڪري مون کي برڪت ڏي ۽ مون کي پورو ڪيو.
پنهنجي رحمت عطا ڪر، رب، ۽ مون کي عقيدت سان برڪت ڪر.
ٻانهو نانڪ هميشه خدا تي غور ڪندو آهي. ||4||2||
سوهي، پنجين مهل:
برڪت وارو آهي اها روح- دلہن، جيڪا خدا کي سڃاڻي ٿي.
هوءَ سندس حڪم جي فرمانبرداري ڪندي آهي، ۽ پنهنجي خودغرضي کي ڇڏي ڏيندي آهي.
پنهنجي محبوب سان گڏ، هوء خوشيء سان جشن ڪري ٿي. ||1||
ٻڌ، اي منهنجا ساٿيو، هي نشانيون آهن الله سان ملڻ جي واٽ تي.
پنهنجو دماغ ۽ جسم هن ڏانهن وقف ڪريو؛ ٻين کي خوش ڪرڻ لاءِ جيئڻ بند ڪريو. ||1||روڪ||
هڪ روح جي ڪنوار ٻي کي صلاح،
صرف اهو ڪرڻ لاء جيڪو خدا کي راضي ڪري ٿو.
اهڙي روح دلہن خدا جي ذات ۾ ضم ٿي وڃي ٿي. ||2||
جيڪو غرور جي گرفت ۾ آهي، ان کي رب جي درٻار حاصل نه ٿي ٿئي.
هوءَ افسوس ۽ توبهه ڪندي آهي، جڏهن هن جي زندگي جي رات گذري ويندي آهي.
بدقسمت خود غرض انسان درد ۾ مبتلا آهن. ||3||
مان خدا کان دعا گهران ٿو، پر مان سمجهان ٿو ته هو پري آهي.
خدا غير فاني ۽ ابدي آهي؛ هو هر طرف پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.
ٻانهو نانڪ هن جا ڳائي ٿو؛ مان هن کي هر هنڌ حاضر آهيان. ||4||3||
سوهي، پنجين مهل:
عطا ڪندڙ منهنجي هن گهر واريءَ کي پنهنجي قبضي هيٺ ڪري ڇڏيو آهي. مان هاڻي رب جي گهر جي مالڪ آهيان.
منھنجو پالڻھار ڏھن حواس ۽ عضون کي منھنجو ٻانھو بڻايو آھي.
مون هن گهر جي سڀني فيڪلٽي ۽ سهولتن کي گڏ ڪيو آهي.
مان پنهنجي مڙس جي خواهش ۽ آرزو سان اڃايل آهيان. ||1||
مان پنهنجي محبوب مڙس جون ڪهڙيون خوبيون بيان ڪريان؟
هو سڀ ڄاڻندڙ، تمام خوبصورت ۽ رحم ڪندڙ آهي. هو انا جو ناس ڪندڙ آهي. ||1||روڪ||
مان سچائيءَ سان سينگاريل آهيان، ۽ مون پنهنجي اکين تي خوف خدا جو نقاب لڳايو آهي.
مون رب جي نامور اسم جي پني کي چيڀاٽيو آهي.
منهنجا ڪنگڻ، پوشاڪ ۽ زيور مون کي سهڻي نموني سينگاريندا آهن.
ڪنوار بلڪل خوش ٿي ويندي آهي، جڏهن هن جو مڙس هن جي گهر ايندو آهي. ||2||
نيڪيءَ جي ڪرم سان، مون پنهنجي رب کي رغبت ۽ رغبت ڏني آهي.
هو منهنجي طاقت هيٺ آهي - گرو منهنجي شڪ کي دور ڪري ڇڏيو آهي.
منهنجي حويلي تمام بلند ۽ بلند آهي.
ٻين سڀني ڪنوارن کي ڇڏي، منهنجو محبوب منهنجو عاشق ٿي ويو آهي. ||3||
سج اڀري چڪو آهي، ۽ ان جي روشني چمڪندڙ چمڪندڙ آهي.
مون پنهنجي بستري کي لامحدود خيال ۽ ايمان سان تيار ڪيو آهي.
منهنجو پيارو پيارو نئون ۽ تازو آهي. هو مون کي مزو ڏيڻ لاءِ منهنجي بستري تي آيو آهي.
اي ٻانهو نانڪ، منهنجو مڙس آيو آهي؛ روح جي دلہن کي امن مليو آهي. ||4||4||
سوهي، پنجين مهل:
منهنجي دل ۾ خدا سان ملڻ جي شديد تمنا پيدا ٿي وئي.
مان پنهنجي محبوب مڙس کي ڳولڻ لاءِ ٻاهر نڪري آيو آهيان.
پنهنجي محبوب جي خبر ٻڌي، مون پنهنجي گهر ۾ بسترو ويهاريو آهي.
ڀڄندو، چوڌاري ڦرندو، آيو، پر مون کيس ڏٺو به نه. ||1||
هن غريب دل کي ڪيئن تسلي ٿيندي؟
اچو ۽ مون سان ملن، اي دوست؛ مان توکان قربان آهيان. ||1||روڪ||
ڪنوار ۽ سندس مڙس جي لاءِ هڪڙو بسترو پکڙيل آهي.
ڪنوار سمهي رهي آهي، جڏهن ته سندس مڙس هميشه جاڳندو آهي.
ڪنوار نشي ۾ لت پت ڄڻ شراب پيئي آهي.
ڪنوار تڏهن ئي جاڳندي آهي، جڏهن سندس مڙس کيس سڏيندو آهي. ||2||
هوءَ اميد وڃائي چڪي آهي - ڪيترائي ڏينهن گذري ويا آهن.
مون سڀني ملڪن ۽ ملڪن جو سير ڪيو آهي.