رب جا اولياءَ هميشه لاءِ قائم ۽ دائم آهن. اُھي سندس پوڄا ڪندا آھن ۽ سندس پوڄا ڪندا آھن، ۽ رب جي نالي کي سڏيندا آھن.
جن تي رب العالمين جي طرفان رحم ڪيو ويو آهي، اهي ست سنگت، سچي جماعت ۾ شامل ٿين ٿا. ||3||
ماءُ، پيءُ، زال، اولاد ۽ مال آخرت سان گڏ نه ويندا.
ڪبير چوي ٿو، اي چريو، رب تي غور ۽ فڪر ڪر. توهان جي زندگي بيڪار ضايع ٿي رهي آهي. ||4||1||
مون کي تنهنجي شاهي آشرم جي حدن جي خبر ناهي.
مان تنهنجي اوليائن جو غلام آهيان. ||1||روڪ||
جيڪو کلندو وڃي ٿو اهو روئي ٿو ۽ جيڪو روئي ٿو اهو کلندو موٽي ٿو.
جيڪو آباد آهي سو ويران ٿي ويندو آهي ۽ جيڪو ويران هوندو آهي سو آباد ٿيندو آهي. ||1||
پاڻي ريگستان ۾ بدلجي ٿو، ريگستان کوهه ۾ تبديل ٿئي ٿو ۽ کوهه جبل ۾ تبديل ٿي وڃي ٿو.
زمين کان، انسان کي آسماني ايٿرز تائين بلند ڪيو ويو آهي؛ ۽ مٿاهين آسمان کان، هن کي ٻيهر هيٺ اڇلايو ويو آهي. ||2||
فقير بادشاھه ۽ بادشاھ فقير ۾ بدلجي وڃي ٿو.
بيوقوف بيوقوف پنڊت، مذهبي عالم ۽ پنڊت بيوقوف ۾ تبديل ٿي ويندو آهي. ||3||
عورت مرد ۾ تبديل ٿي وئي آهي، ۽ مرد عورتن ۾.
ڪبير چوي ٿو، خدا پاڪ بزرگن جو محبوب آهي. مان هن جي تصوير تي قربان آهيان. ||4||2||
سارنگ، لفظ نام ديوي جي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اي انسان فساد جي جنگل ۾ ڇو پيو وڃين؟
توهان کي زهر واري دوا کائڻ ۾ گمراهه ڪيو ويو آهي. ||1||روڪ||
تون پاڻيءَ ۾ رهندڙ مڇيءَ وانگر آهين.
تون موت جو ڄار نه ڏسندين.
ذائقو چکڻ جي ڪوشش ڪندي، توهان ٿلهو نگلندا آهيو.
توهان مال ۽ عورت جي وابستگي سان پابند آهيو. ||1||
ماکيءَ جي ماکيءَ کي گڏ ڪري ٿي.
پوءِ ڪو اچي ٿو ۽ ماکي کڻي ٿو، ۽ ان جي وات ۾ مٽي اڇلائي ٿو.
ڳئون کير جو بار گڏ ڪري ٿي.
پوءِ کير وارو اچي ان کي ڳچيءَ سان ڳنڍي ٿو ۽ کير ڏئي ٿو. ||2||
مايا لاءِ، فاني سخت محنت ڪري ٿو.
هو مايا جي دولت وٺي، زمين ۾ دفن ڪري ٿو.
هو گهڻو ڪجهه حاصل ڪري ٿو، پر بيوقوف ان جو قدر نٿو ڪري.
سندس دولت زمين ۾ دفن رهي ٿي، جڏهن ته سندس جسم مٽي ٿي وڃي ٿو. ||3||
هو زبردست جنسي خواهش، غير حل ٿيل ڪاوڙ ۽ خواهش ۾ جلندو آهي.
هو ڪڏهن به ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ شامل نه ٿيندو آهي.
نام ديوي چوي ٿو، خدا جي پناهه ڳوليو.
بي خوف رهو، ۽ خداوند خدا تي وير ڪريو. ||4||1||
اي دولت جا پالڻھار، مون سان شرط ڇو نه رکي؟
مالڪ کان نوڪر اچي ٿو، ۽ نوڪر مان، مالڪ اچي ٿو. هي اها راند آهي جيڪا مان توهان سان کيڏندي آهيان. ||1||روڪ||
تون ئي ديوتا آهين، ۽ تون ئي عبادت جو مندر آهين. تون ئي عبادت ڪندڙ آهين.
پاڻيءَ مان لھرون اڀرن ٿيون، ۽ موج مان، پاڻي. اهي صرف تقرير جي انگن اکرن ۾ مختلف آهن. ||1||
تون ئي ڳائين ٿو، ۽ تون ئي رقص ڪرين ٿو. تون پاڻ ئي بگل ڦوڪيو.
نام ديوي چوي ٿو، تون منهنجو رب ۽ مالڪ آهين. توهان جو عاجز خادم ناممڪن آهي. توهان مڪمل صحيح آهيو. ||2||2||
خدا فرمائي ٿو ته منهنجو ٻانهو فقط مون لاءِ وقف آهي. هو منهنجي تصوير ۾ آهي.
هن کي ڏسڻ سان، هڪ پل لاءِ، ٽنهي بخارن جو علاج ٿئي ٿو. هن جو لمس گهريلو معاملن جي اونداهي اوندهه مان ڇوٽڪارو ڏياري ٿو. ||1||روڪ||
عقيدتمند ڪنهن کي به منهنجي غلاميءَ مان آزاد ڪري سگهي ٿو، پر مان ڪنهن کي به هن جي غلاميءَ مان آزاد نٿو ڪري سگهان.