جيئن تون مون کي ڳالهائڻ جو سبب بڻائين، تيئن آءٌ ڳالهائيان ٿو، اي رب مالڪ. مون وٽ ٻي ڪهڙي طاقت آهي؟
ساد سنگت ۾، پاڪ جي صحبت، اي نانڪ، سندس ساراهه ڳايو؛ اهي خدا کي تمام پيارا آهن. ||8||1||8||
گوجري، پنجين مھل، چوٿون گھر:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اي رب، انسان-شير اوتار، غريبن جو ساٿي، گنهگارن جو خدائي پاڪائيندڙ؛
اي خوف ۽ خوف کي ختم ڪندڙ، مهربان رب مالڪ، عظمت جو خزانو، توهان جي خدمت آهي. ||1||
اي پالڻھار، دنيا جو پالڻھار، گرو- پالڻھار ڪائنات.
مان تنهنجي پيرن جي پناهه گهران ٿو، اي مهربان رب. مون کي خوفناڪ عالمي سمنڊ جي پار وٺي وڃو. ||1||روڪ||
اي جنسي خواهشن ۽ غضب کي ختم ڪندڙ، نشا ۽ وابستگي کي ختم ڪندڙ، انا کي ختم ڪندڙ، دماغ جي ماکي؛
مون کي جنم ۽ موت کان آزاد ڪر، اي زمين جي پالڻهار، ۽ منهنجي عزت جي حفاظت ڪر، اي عظيم نعمت جي مجسم. ||2||
مايا جي خواهش جون ڪيتريون ئي موجون سڙي وينديون آهن، جڏهن گرو جي روحاني حڪمت، گرو جي منتر جي ذريعي دل ۾ داخل ٿي ويندي آهي.
اي مهربان رب، منهنجي غرور کي ناس ڪر. منهنجي پريشاني دور ڪر، اي لامحدود پريم رب. ||3||
مراقبي ۾ رب العالمين کي ياد ڪريو، هر پل ۽ هر پل؛ سماڌي جي آسماني امن ۾ خدا تي غور ڪريو.
اي مهربانن تي رحم ڪندڙ، مڪمل نعمتن واري رب، مان حضور جي پيرن جي مٽي لاء دعا گهران ٿو. ||4||
جذباتي وابستگي ڪوڙو آهي، خواهش گندي آهي، ۽ خواهش خراب آهي.
مهرباني ڪري، منهنجي ايمان کي بچايو، منهنجي ذهن مان اهي شڪ دور ڪر، ۽ مون کي بچايو، اي بي مثال رب. ||5||
اهي مالدار ٿي ويا آهن، رب جي دولت جي خزانن سان ڀريل؛ انهن وٽ ڪپڙا به نه هئا.
بيوقوف، بيوقوف ۽ بي حس ماڻهو نيڪ ۽ صابر بڻجي ويا آهن، جن کي دولت جي مالڪ جي مهرباني نظر اچي ٿي. ||6||
جيون-مکتا ٿي وڃو، جيئرو ئي آزاد ٿيو، ڪائنات جي پالڻھار جو خيال ڪرڻ سان، اي دماغ، ۽ پنھنجي دل ۾ مٿس ايمان برقرار رکڻ سان.
سڀني مخلوقن تي رحم ۽ رحم ڪر، ۽ سمجھو ته رب هر جڳهه تي پکڙيل آهي. اهو روشن روح، عظيم سوان جي زندگي جو طريقو آهي. ||7||
هو انهن کي پنهنجي درشن جو برڪت وارو نظارو عطا ڪري ٿو، جيڪي سندس ساراهه ٻڌن ٿا، ۽ جيڪي پنهنجي زبان سان، هن جو نالو ڳائين ٿا.
اھي حصو ۽ پارسل آھن، زندگي ۽ عضوا خداوند خدا سان؛ اي نانڪ، اهي خدا جي لمس کي محسوس ڪن ٿا، گنهگارن جو نجات ڏيندڙ. ||8||1||2||5||1||1||2||57||
گوجري جي وار، ٽيون مهل، سڪندر ۽ برهمڻ جي آواز ۾ ڳايو ويو:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
سالڪ، ٽيون مهل:
هي دنيا وابستگي ۽ ملڪيت ۾ فنا ٿي رهي آهي. زندگي جو رستو ڪو نه ٿو ڄاڻي.
جيڪو گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلندو آهي، سو زندگيءَ جو اعليٰ درجو حاصل ڪري وٺندو آهي.
اهي عاجز جيڪي پنهنجي شعور کي رب جي پيرن تي مرکوز ڪن ٿا، هميشه هميشه زندهه رهندا آهن.
اي نانڪ، پنهنجي فضل سان، رب گرومڪن جي ذهنن ۾ رهي ٿو، جيڪي آسماني نعمتن ۾ ملن ٿا. ||1||
ٽيون مهل:
نفس جي اندر ۾ شڪ جو درد آهي. دنياوي ڪمن ۾ مشغول ٿي پاڻ کي ماري رهيا آهن.
دوئي جي عشق ۾ سمايل، اُهي ڪڏهن نه جاڳندا. اهي پيار ۾ آهن، ۽ مايا سان جڙيل آهن.
اهي رب جي اسم کي نٿا سمجهن، ۽ اهي لفظ جي لفظ تي غور نٿا ڪن. اِهو عمل آهي نفس پرست انسانن جو.