مقدس دريائن جي زيارت ڪرڻ، ڇهن رسمن جو مشاهدو ڪرڻ، مٽيءَ جا ۽ ٽنگيل وار پائڻ، باهه جي قرباني ڪرڻ ۽ رسم الخط سان هلڻ - انهن مان ڪو به ڪم نه آهي. ||1||
هر قسم جون ڪوششون، محنتون، ويڙهاڪيون ۽ مختلف تقريرون- انهن مان ڪو به توهان کي رب جي جاءِ جي ڳولا ۾ نه آڻيندو.
اي نانڪ، مون سڀني ڳالهين تي غور ڪيو آهي، پر امن صرف هن جي نالي سان وائبرٽ ڪرڻ ۽ غور ڪرڻ سان اچي ٿو. ||2||2||39||
ڪنارا، پنجين مهل، نائين بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
گنھگارن کي پاڪ ڪرڻ وارو، پنھنجي ٻانھن جو عاشق، خوف کي ختم ڪرڻ وارو- ھو اسان کي ٻئي طرف وٺي وڃي ٿو. ||1||روڪ||
منهنجون اکيون اطمينان آهن، سندس درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسي؛ سندس ساراهه ٻڌي، منهنجا ڪن مطمئن ٿي ويا آهن. ||1||
هو پرانا جو مالڪ آهي، زندگي جو ساهه؛ هو بي سهارن کي سهارو ڏيڻ وارو آهي. مان حليم ۽ غريب آهيان - مان رب ڪائنات جي حرمت کي ڳوليان ٿو.
هو اميدن کي پورو ڪندڙ، دردن کي ختم ڪرڻ وارو آهي. نانڪ رب جي پيرن جو سهارو پڪڙي ٿو. ||2||1||40||
ڪنارا، پنجين مهل:
مان پنھنجي ٻاجھاري پالڻھار جي پيرن جي پناهه گھران ٿو. مان ٻيو ڪٿي به نه وڃان.
گنهگارن کي پاڪ ڪرڻ اسان جي رب ۽ مالڪ جي فطري فطرت آهي. جيڪي رب کي ياد ڪن ٿا تن کي نجات ملي ٿي. ||1||روڪ||
دنيا شر ۽ فساد جي دلدل آهي. انڌو گنهگار جذباتي وابستگي ۽ غرور جي سمنڊ ۾ غرق ٿي ويو آهي،
مايا جي ڦڦڙن کان حيران ٿي ويو.
خدا پاڻ مون کي هٿ سان کنيو آهي ۽ مون کي ان مان مٿي کنيو آهي. مون کي بچائي، اي رب العالمين. ||1||
هو بي پرواهه جو مالڪ، اوليائن جو سهارو ڏيندڙ، ڪروڙين گناهن کان بي نياز ڪندڙ آهي.
منهنجو ذهن هن جي درشن جي برڪت واري نظر لاءِ اڃ آهي.
الله پاڪ فضيلت جو پورو خزانو آهي.
اي نانڪ، رب جي شاندار حمد جا گيت ڳايو ۽ مزو ڪريو، دنيا جي مهربان ۽ رحمدل رب. ||2||2||41||
ڪنارا، پنجين مهل:
بيشمار ڀيرا، مان قربان آهيان، قربان آهيان
امن جي اُن لمحي تائين، اُن رات جڏهن مان پنهنجي محبوب سان ملي ويو هوس. ||1||روڪ||
سون جا محل، ۽ ريشمي چادرن جا پلنگ- اي ڀينرون، مون کي انهن سان ڪو به پيار نه آهي. ||1||
موتي، زيور ۽ بيشمار نعمتون، اي نانڪ، رب جي نالي کان سواءِ بيڪار ۽ برباد آهن.
مانيءَ جي سڪل ڪڙين ۽ سخت فرش تي، جنهن تي سمهڻ لاءِ، منهنجي زندگي پنهنجي محبوب سان سڪون ۽ سڪون ۾ گذري ٿي، اي ڀينرون. ||2||3||42||
ڪنارا، پنجين مهل:
پنهنجي انا کي ڇڏي ڏيو، ۽ پنهنجو منهن خدا ڏانهن ڦيرايو.
اچو ته توهان جي دل کي سڏي، "گرو، گرو".
منھنجو محبوب عاشق آھي. ||1||روڪ||
توهان جي گهر جو بسترو آرامده هوندو، ۽ توهان جو صحن آرامده هوندو. انهن بندن کي ٽوڙيو ۽ ٽوڙيو جيڪي توهان کي پنجن چورن سان ڳنڍيندا آهن. ||1||
تون نه ايندين ۽ نه وري جنم وٺندين؛ تون اندر ۾ پنهنجي ئي گهر ۾ رهندينءَ، ۽ تنهنجي دل جي اُلٽ پلٽل لوطس ڦٽي پوندي.
انا پرستيءَ جي انت کي خاموش ڪيو ويندو.
نانڪ ڳائي ٿو - هو خدا جي ساراهه ڳائي ٿو، فضيلت جو سمنڊ. ||2||4||43||
ڪنارا، پنجين مهل، نائين بيت:
اِن ڪري تو کي گهرجي ته اُن جو ذڪر ۽ غور ڪريو، اي ذهن.
ويد ۽ سنت چون ٿا ته رستو خيانت وارو ۽ ڏکيو آهي. تون جذباتي وابستگي ۽ انا پرستي جي بخار ۾ لت پت آهين. ||روڪ||
جيڪي بيڪار مايا ۾ مگن ۽ مست آهن، سي جذباتي وابستگي جي تڪليفن ۾ مبتلا ٿين ٿا. ||1||
اُهو عاجز بچيل آهي، جيڪو نالو ڳائيندو آهي. تون پاڻ ئي کيس بچائي.
جذباتي وابستگي، خوف ۽ شڪ دور ٿي ويا آهن، اي نانڪ، سنتن جي فضل سان. ||2||5||44||