شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 357


ਆਸ ਪਿਆਸੀ ਸੇਜੈ ਆਵਾ ॥
aas piaasee sejai aavaa |

اميد ۽ خواهش سان، مان هن جي بستري جي ويجهو،

ਆਗੈ ਸਹ ਭਾਵਾ ਕਿ ਨ ਭਾਵਾ ॥੨॥
aagai sah bhaavaa ki na bhaavaa |2|

پر مون کي خبر ناهي ته هو مون کان راضي ٿيندو يا نه. ||2||

ਕਿਆ ਜਾਨਾ ਕਿਆ ਹੋਇਗਾ ਰੀ ਮਾਈ ॥
kiaa jaanaa kiaa hoeigaa ree maaee |

مون کي ڪيئن خبر آهي ته مون کي ڇا ٿيندو، اي منهنجي ماء؟

ਹਰਿ ਦਰਸਨ ਬਿਨੁ ਰਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har darasan bin rahan na jaaee |1| rahaau |

رب جي درشن جي برڪت واري نظر کان سواء، مان زنده رهي نه ٿو سگهان. ||1||روڪ||

ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਚਾਖਿਆ ਮੇਰੀ ਤਿਸ ਨ ਬੁਝਾਨੀ ॥
prem na chaakhiaa meree tis na bujhaanee |

مون هن جي محبت جو مزو نه چکيو آهي، ۽ منهنجي اڃ نه لڌي آهي.

ਗਇਆ ਸੁ ਜੋਬਨੁ ਧਨ ਪਛੁਤਾਨੀ ॥੩॥
geaa su joban dhan pachhutaanee |3|

منهنجي خوبصورت جواني ڀڄي وئي آهي، ۽ هاڻي مان، روح جي ڪنوار، توبهه ۽ افسوس. ||3||

ਅਜੈ ਸੁ ਜਾਗਉ ਆਸ ਪਿਆਸੀ ॥
ajai su jaagau aas piaasee |

اڃا تائين، مون کي اميد ۽ خواهش سان رکيو ويو آهي.

ਭਈਲੇ ਉਦਾਸੀ ਰਹਉ ਨਿਰਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bheele udaasee rhau niraasee |1| rahaau |

مان اداس آهيان؛ مون کي ڪا به اميد ناهي. ||1||روڪ||

ਹਉਮੈ ਖੋਇ ਕਰੇ ਸੀਗਾਰੁ ॥
haumai khoe kare seegaar |

هوءَ پنهنجي انا تي غالب اچي ٿي، ۽ پاڻ کي سينگاري ٿي.

ਤਉ ਕਾਮਣਿ ਸੇਜੈ ਰਵੈ ਭਤਾਰੁ ॥੪॥
tau kaaman sejai ravai bhataar |4|

مڙس جو رب هاڻي پنهنجي بستري تي روح-ڌڻي کي خوش ڪري ٿو. ||4||

ਤਉ ਨਾਨਕ ਕੰਤੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
tau naanak kantai man bhaavai |

پوءِ، اي نانڪ، ڪنوار پنهنجي مڙس جي دل کي خوش ڪري ٿي؛

ਛੋਡਿ ਵਡਾਈ ਅਪਣੇ ਖਸਮ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥੨੬॥
chhodd vaddaaee apane khasam samaavai |1| rahaau |26|

هوءَ پنهنجي خودغرضي کي ختم ڪري ٿي، ۽ پنهنجي رب ۽ مالڪ ۾ جذب ٿي وئي آهي. ||1||روڪ||26||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਪੇਵਕੜੈ ਧਨ ਖਰੀ ਇਆਣੀ ॥
pevakarrai dhan kharee eaanee |

منهنجي پيءُ جي گهر جي هن دنيا ۾، مان، روح جي ڪنوار، ڏاڍي ٻاراڻي ٿي ويس.

ਤਿਸੁ ਸਹ ਕੀ ਮੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥੧॥
tis sah kee mai saar na jaanee |1|

مون کي پنهنجي مڙس جي قدر جو احساس نه ٿيو. ||1||

ਸਹੁ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
sahu meraa ek doojaa nahee koee |

منھنجو مڙس ھڪڙو آھي؛ هن جهڙو ٻيو ڪوبه ناهي.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nadar kare melaavaa hoee |1| rahaau |

جيڪڏهن هو پنهنجي فضل جي نظر ڏي، ته مان ساڻس ملندس. ||1||روڪ||

ਸਾਹੁਰੜੈ ਧਨ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
saahurarrai dhan saach pachhaaniaa |

منهنجي سسر جي گھر جي ايندڙ دنيا ۾، مان، روح جي ڪنوار، سچ کي محسوس ڪندس.

ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ਅਪਣਾ ਪਿਰੁ ਜਾਣਿਆ ॥੨॥
sahaj subhaae apanaa pir jaaniaa |2|

مان پنهنجي مڙس جي آسماني سڪون کي سڃاڻي وٺندس. ||2||

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਐਸੀ ਮਤਿ ਆਵੈ ॥
guraparasaadee aaisee mat aavai |

گروءَ جي مهربانيءَ سان، مون کي اهڙي حڪمت ملي،

ਤਾਂ ਕਾਮਣਿ ਕੰਤੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥੩॥
taan kaaman kantai man bhaavai |3|

ته جيئن ڪنوار جي روح مڙس جي دل ۾ راضي ٿئي. ||3||

ਕਹਤੁ ਨਾਨਕੁ ਭੈ ਭਾਵ ਕਾ ਕਰੇ ਸੀਗਾਰੁ ॥
kahat naanak bhai bhaav kaa kare seegaar |

نانڪ چوي ٿو، هوءَ جيڪا پاڻ کي خدا جي محبت ۽ خوف سان سينگاري ٿي،

ਸਦ ਹੀ ਸੇਜੈ ਰਵੈ ਭਤਾਰੁ ॥੪॥੨੭॥
sad hee sejai ravai bhataar |4|27|

هن جي بستري تي هميشه لاءِ پنهنجي مڙس سان لطف اندوز ٿي. ||4||27||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਨ ਕਿਸ ਕਾ ਪੂਤੁ ਨ ਕਿਸ ਕੀ ਮਾਈ ॥
n kis kaa poot na kis kee maaee |

نه ڪو ڪنهن جو پٽ آهي ۽ نه ئي ڪنهن جي ماءُ آهي.

ਝੂਠੈ ਮੋਹਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥੧॥
jhootthai mohi bharam bhulaaee |1|

ڪوڙي وابستگين جي ڪري، ماڻهو شڪ ۾ گهمي ڦري ٿو. ||1||

ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਹਉ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ॥
mere saahib hau keetaa teraa |

اي منھنجا پالڻھار ۽ پالڻھار، مان توھان جي طرفان پيدا ڪيل آھيان.

ਜਾਂ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਜਪੀ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaan toon dehi japee naau teraa |1| rahaau |

جيڪڏهن تون مون کي ڏئين ته مان تنهنجو نالو ڳائيندس. ||1||روڪ||

ਬਹੁਤੇ ਅਉਗਣ ਕੂਕੈ ਕੋਈ ॥
bahute aaugan kookai koee |

اهو شخص جيڪو هر قسم جي گناهن سان ڀريل هجي رب جي درگاهه تي دعا گهري،

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਬਖਸੇ ਸੋਈ ॥੨॥
jaa tis bhaavai bakhase soee |2|

پر هن کي صرف تڏهن بخشيو ويندو جڏهن رب چاهي. ||2||

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਦੁਰਮਤਿ ਖੋਈ ॥
guraparasaadee duramat khoee |

گروءَ جي مهربانيءَ سان بڇڙائيءَ جو خاتمو ٿئي ٿو.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥੩॥
jah dekhaa tah eko soee |3|

جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي هڪڙو رب ملي ٿو. ||3||

ਕਹਤ ਨਾਨਕ ਐਸੀ ਮਤਿ ਆਵੈ ॥
kahat naanak aaisee mat aavai |

نانڪ چوي ٿو، جيڪڏهن ڪنهن کي اهڙي سمجهه اچي.

ਤਾਂ ਕੋ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੨੮॥
taan ko sache sach samaavai |4|28|

پوءِ هو سچ جي سچي ۾ جذب ٿي ويندو آهي. ||4||28||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਦੁਪਦੇ ॥
aasaa mahalaa 1 dupade |

آسا، پهرئين مهل، ڌوٻي:

ਤਿਤੁ ਸਰਵਰੜੈ ਭਈਲੇ ਨਿਵਾਸਾ ਪਾਣੀ ਪਾਵਕੁ ਤਿਨਹਿ ਕੀਆ ॥
tit saravararrai bheele nivaasaa paanee paavak tineh keea |

دنيا جي انهيءَ تلاءَ ۾، ماڻهن جا پنهنجا گهر آهن. اتي، رب پاڻي ۽ باهه پيدا ڪيو آهي.

ਪੰਕਜੁ ਮੋਹ ਪਗੁ ਨਹੀ ਚਾਲੈ ਹਮ ਦੇਖਾ ਤਹ ਡੂਬੀਅਲੇ ॥੧॥
pankaj moh pag nahee chaalai ham dekhaa tah ddoobeeale |1|

زميني وابستگي جي مٽيءَ ۾، هنن جا پير مٽيءَ جا ٿي ويا آهن، ۽ مون کين اتي ئي غرق ٿيندي ڏٺو آهي. ||1||

ਮਨ ਏਕੁ ਨ ਚੇਤਸਿ ਮੂੜ ਮਨਾ ॥
man ek na chetas moorr manaa |

اي بيوقوف ماڻهو، ڇو نه ٿا ياد هڪ رب کي؟

ਹਰਿ ਬਿਸਰਤ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਲਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har bisarat tere gun galiaa |1| rahaau |

رب کي وسارڻ سان تنهنجون خوبيون ختم ٿي وينديون. ||1||روڪ||

ਨਾ ਹਉ ਜਤੀ ਸਤੀ ਨਹੀ ਪੜਿਆ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧਾ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ॥
naa hau jatee satee nahee parriaa moorakh mugadhaa janam bheaa |

مان نه برهمچاري آهيان، نه سچو آهيان، نه عالم. مان بيوقوف ۽ جاهل پيدا ٿيو آهيان.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਤਿਨੑ ਕੀ ਸਰਣਾ ਜਿਨੑ ਤੂੰ ਨਾਹੀ ਵੀਸਰਿਆ ॥੨॥੨੯॥
pranavat naanak tina kee saranaa jina toon naahee veesariaa |2|29|

نانڪ دعا ڪري ٿو، مان انهن جي پناهه ڳوليان ٿو جيڪي توهان کي نه وساريندا آهن، رب. ||2||29||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਛਿਅ ਘਰ ਛਿਅ ਗੁਰ ਛਿਅ ਉਪਦੇਸ ॥
chhia ghar chhia gur chhia upades |

اتي ڇهه نظام آهن فلسفي جا، ڇهه استاد، ۽ ڇهه نظريا؛

ਗੁਰ ਗੁਰੁ ਏਕੋ ਵੇਸ ਅਨੇਕ ॥੧॥
gur gur eko ves anek |1|

پر استادن جو استاد هڪڙو رب آهي، جيڪو ڪيترن ئي روپن ۾ ظاهر ٿئي ٿو. ||1||

ਜੈ ਘਰਿ ਕਰਤੇ ਕੀਰਤਿ ਹੋਇ ॥
jai ghar karate keerat hoe |

اهو نظام، جتي خالق جي ساراهه ڳائي ويندي آهي

ਸੋ ਘਰੁ ਰਾਖੁ ਵਡਾਈ ਤੋਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
so ghar raakh vaddaaee tohi |1| rahaau |

- ان نظام جي تابعداري ڪريو؛ ان ۾ عظمت آهي. ||1||روڪ||

ਵਿਸੁਏ ਚਸਿਆ ਘੜੀਆ ਪਹਰਾ ਥਿਤੀ ਵਾਰੀ ਮਾਹੁ ਭਇਆ ॥
visue chasiaa gharreea paharaa thitee vaaree maahu bheaa |

جيئن سيڪنڊ، منٽ، ڪلاڪ، ڏينهن، هفتو ڏينهن مهينا

ਸੂਰਜੁ ਏਕੋ ਰੁਤਿ ਅਨੇਕ ॥
sooraj eko rut anek |

۽ موسمون سڀ هڪ سج مان نڪرنديون آهن،

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੇ ਕੇਤੇ ਵੇਸ ॥੨॥੩੦॥
naanak karate ke kete ves |2|30|

اي نانڪ، اهڙيءَ طرح سڀ روپ هڪ خالق مان پيدا ٿين ٿا. ||2||30||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430