گرو درياهه آهي، جنهن مان هميشه لاءِ پاڪ پاڻي ملي ٿو. اهو بڇڙائيءَ جي گندگي ۽ آلودگي کي ڌوئي ٿو.
سچي گرو کي ڳولڻ سان، مڪمل صفائي غسل حاصل ٿئي ٿو، جيڪو جانورن ۽ ڀوتن کي به خدا ۾ تبديل ڪري ٿو. ||2||
هن کي چيو ويندو آهي گرو، چندن جي خوشبوء سان، جيڪو پنهنجي دل جي تري تائين سچي نالي سان ڀريل آهي.
هن جي خوشبوءِ سان، ٻوٽن جي دنيا خوشبودار آهي. پيار سان پنهنجو پاڻ کي هن جي پيرن تي ڌيان ڏيو. ||3||
روح جي زندگي گرو مُخ لاءِ اُڀري ٿي. گرو مُخ خدا جي گھر وڃي ٿو.
گرومک، اي نانڪ، سچي ۾ ملائي ٿو؛ گرو مُخ نفس جي اعليٰ حالت کي حاصل ڪري ٿو. ||4||6||
پرڀاتي، پهرين مهل:
گرو جي فضل سان، روحاني علم تي غور ڪريو؛ ان کي پڙهو ۽ پڙهو، ۽ توهان کي عزت ڏني ويندي.
نفس جي اندر، نفس تڏهن ظاهر ٿئي ٿو، جڏهن انسان کي امرت وارو نالو، رب جو نالو ملي ٿو. ||1||
اي خالق، تون ئي منهنجو محسن آهين.
مان توکان فقط هڪ نعمت گهران ٿو: مهرباني ڪري مون کي پنهنجي نالي سان برڪت ڪر. ||1||روڪ||
پنج ڀڄندڙ چور پڪڙيا وڃن ٿا، ۽ ذھن جو غرور دٻجي وڃي ٿو.
فساد، برائي ۽ بڇڙائيءَ جا نظارا ڀڄن ٿا. اهائي خدا جي روحاني حڪمت آهي. ||2||
مهرباني ڪري مون کي سچائي ۽ پرهيزگاري جي چانورن، رحم جي ڪڻڪ ۽ مراقبت جي پتي جي پليٽ عطا ڪر.
مون کي سٺي ڪرم جو کير، ۽ صاف مکڻ، گهي، رحم جي نعمت ڏي. اهي تحفا آهن مان توهان کان دعا گهران ٿو، رب. ||3||
بخشش ۽ صبر کي منهنجو کير ڳئون هئڻ ڏي، ۽ منهنجي دماغ جي گابي کي هن کير ۾ وجدان سان پيئي.
مان عاجزي جا ڪپڙا ۽ رب جي حمد لاءِ دعا گهران ٿو. نانڪ رب جي پاڪائي ساراهه ڪري ٿو. ||4||7||
پرڀاتي، پهرين مهل:
ڪو به ڪنهن کي اچڻ کان روڪي نٿو سگهي. ڪنهن کي وڃڻ کان ڪيئن روڪي سگهي ٿو؟
اھو اڪيلو اھو چڱيءَ طرح سمجھي ٿو، جنھن کان سڀ شيون اچن ٿيون. سڀ هن ۾ ضم ٿي ويا آهن ۽ غرق ٿي ويا آهن. ||1||
واهه! - تون عظيم آهين، ۽ عجيب آهي تنهنجي مرضي.
جيڪو تون ڪرين ٿو سو ضرور پورو ٿئي ٿو. ٻيو ڪجهه به نه ٿو ٿي سگهي. ||1||روڪ||
فارسي ڦيٿي جي زنجير تي ٻڪريون گھمڻ؛ هڪ ٻئي کي ڀرڻ لاءِ خالي ڪري ٿو.
اهو اسان جي رب ۽ ماسٽر جي راند وانگر آهي. اهڙي آهي سندس شان جي عظمت. ||2||
وجداني شعور جي رستي تي هلڻ سان، ماڻهو دنيا کان منهن موڙي ٿو، ۽ هڪ نظر روشن ٿي وڃي ٿو.
ان ڳالهه کي پنهنجي ذهن ۾ سمجهو، ۽ ڏسو، اي روحاني استاد. ڪير آهي گهر وارو، ۽ ڪير آهي ڇڏيندڙ؟ ||3||
اميد رب کان اچي ٿي؛ هن کي تسليم ڪندي، اسين نروان جي حالت ۾ رهندا آهيون.
اسان هن کان آيا آهيون؛ کيس تسليم ڪرڻ، اي نانڪ، هڪ کي منظور ڪيو ويو آهي هڪ گهر وارو، ۽ هڪ ڇڏيندڙ. ||4||8||
پرڀاتي، پهرين مهل:
مان ان تي قربان آهيان جنهن پنهنجي بڇڙائي ۽ بگڙيل نظر کي غلاميءَ ۾ جڪڙي ڇڏيو آهي.
جنهن کي نيڪيءَ ۽ نيڪيءَ جي فرق جي خبر نه آهي، سو بيڪار گهمي ٿو. ||1||
خالق رب جو سچو نالو ڳالهايو.
پوءِ توکي وري هن دنيا ۾ اچڻو نه پوندو. ||1||روڪ||
خالق اعليٰ کي پستيءَ ۾ تبديل ڪري ٿو، ۽ ذهين کي بادشاهن ۾ تبديل ڪري ٿو.
جيڪي سڀ ڄاڻندڙ رب کي ڄاڻن ٿا، اهي هن دنيا ۾ منظور ۽ تصديق ٿيل آهن. ||2||
جيڪڏهن ڪو غلط ۽ بيوقوف آهي، توهان کي ان کي هدايت ڪرڻ گهرجي.