جيڪو گروءَ جي مدد سان، پنهنجي اندر جو نالو لڳائي ٿو- اي تقدير جا ڀائر، رب ان جي ذهن ۾ رهجي ٿو، ۽ هو منافقت کان آزاد آهي. ||7||
هي جسم زيور جو دڪان آهي، اي تقدير جا ڀائرو. بي مثال نالو واپار آهي.
سوداگر هن واپار کي محفوظ ڪري ٿو، اي تقدير جا ڀائرو، گرو جي ڪلام تي غور ڪرڻ سان.
برڪت وارو سوداگر، اي نانڪ، جيڪو گرو سان ملي ٿو، ۽ هن واپار ۾ مشغول آهي. ||8||2||
سورت، پهرين مهل:
جيڪي سچي گرو جي خدمت ڪندا آهن، اي محبوب، انهن جا ساٿي به بچي ويندا آهن.
اي محبوب، سندن رستو ڪير به روڪي نه ٿو، ۽ سندن زبان تي رب جو امرت آهي.
خدا جي خوف کان سواءِ، اهي ايترا ڳرا آهن جو ٻڏندا ۽ ٻڏندا، اي محبوب! پر رب، پنهنجي فضل جي نظر ڦيرائي، انهن کي پار ڪري ٿو. ||1||
مان ڪڏهن تنهنجي حمد ڪندو آهيان، اي محبوب، مان ڪڏهن تنهنجي ساراهه ڳائيندو آهيان.
ٻيڙيءَ کان سواءِ خوف جي سمنڊ ۾ غرق آهي، اي محبوب! مان پري جي ڪناري تي ڪيئن پهچي سگهان ٿو؟ ||1||روڪ||
مان حمد ڪريان ٿو رب پاڪ جي، اي محبوب! ٻيو ڪو به نه آهي جيڪو ساراهه ڪري.
جيڪي منهنجي خدا جي ساراهه ڪن ٿا، اهي سٺا آهن، اي محبوب! اهي لفظ جي ڪلام، ۽ سندس محبت سان ڀريل آهن.
جيڪڏھن آءٌ انھن سان شامل ٿي ويس، اي محبوب، مان جوهر کي ڇھي سگھندس ۽ پوءِ خوشي حاصل ڪري سگھان ٿو. ||2||
عزت جو دروازو سچ آهي، اي محبوب؛ اهو رب جي سچي نالي جو نشان رکي ٿو.
اسان دنيا ۾ آيا آهيون، ۽ وڃون ٿا، اسان جي مقدر سان لکيل ۽ اڳ کان مقرر، اي محبوب؛ ڪمانڊر جي حڪم کي سمجهڻ.
گروءَ کان سواءِ، هي حڪم سمجھ ۾ نٿو اچي، اي محبوب! سَچُ آهي سَچُ رب جي قدرت. ||3||
هن جي حڪم سان، اي محبوب، اسان کي جنم ڏنو آهي، ۽ ان جي حڪم سان، اسان جي پيٽ ۾ پيدا ٿيو.
هن جي حڪم سان، اسان پيدا ٿيا آهيون، اي محبوب، سر پهريون، مٿي کان مٿي.
گرومُخ رب جي درٻار ۾ عزت وارو آهي، اي محبوب! هو پنهنجو معاملو حل ڪرڻ کان پوءِ روانو ٿي ويو. ||4||
سندس حڪم سان، اي محبوب، دنيا ۾ اچي ٿو ۽ سندس حڪم سان، وڃي ٿو.
هن جي مرضيءَ سان، ڪي جڪڙيل آهن، جڪڙيا ويا آهن، اي محبوب! پاڻ سڳورن کي ان جي سزا ملندي آهي.
سندس حڪم سان، اي محبوب، لفظ جو لفظ، سمجهه ۾ اچي ٿو ۽ رب جي درٻار ۾ وڃي ٿو عزت سان. ||5||
حُڪم سان، ڪي حساب وٺبو آهي، اي محبوب! هن جي حڪم سان، ڪي انا ۽ دوئي ۾ مبتلا آهن.
ان جي حڪم سان، انسان وري جنم ۾ ڀڄندو، اي محبوب. گناهن ۽ خرابين کان ٺڳي، هو پنهنجي مصيبت ۾ روئي ٿو.
جيڪڏهن هن کي رب جي حڪم جو احساس ٿئي ٿو، اي محبوب، پوء هن کي سچائي ۽ عزت سان برڪت ڪئي وئي آهي. ||6||
اهو چوڻ ڏاڍو ڏکيو آهي، اي محبوب! اسان ڪيئن ڳالهائي سگهون ٿا، ۽ ٻڌي، سچو نالو؟
مان قربان آهيان انهن تي جيڪي رب جي حمد ڪن ٿا، اي محبوب.
مون کي نالو مليو آهي، ۽ مان راضي آهيان، اي محبوب! سندس فضل سان، مان سندس اتحاد ۾ متحد آهيان. ||7||
جيڪڏھن منھنجو جسم ڪاغذ بڻجي وڃي، اي محبوب، ۽ منھنجو دماغ روشن ٿي وڃي.
۽ جيڪڏهن منهنجي زبان قلم بڻجي وڃي ته اي محبوب، مان لکندس ۽ سوچيندس، سچي رب جي شان ۾.
برڪت وارو آهي اهو لکندڙ، اي نانڪ، جيڪو سچو نالو لکي، دل ۾ سمائي ٿو. ||8||3||
سورت، پهرين مهل، ڌوڪو:
تون نيڪيءَ جو عطا ڪندڙ آهين، اي پاڪ پالڻهار، پر منهنجو ذهن پاڪ ناهي، اي تقدير جا ڀائرو.
مان بيوقوف گنهگار آهيان، اي تقدير جا ڀائرو؛ فضيلت تو کان ئي ملي ٿي، رب. ||1||
اي منهنجا محبوب خالق، تون پيدا ڪرين ٿو، ۽ تون ڏس.
مان منافقي گنهگار آهيان، اي تقدير جا ڀائرو. منهنجي ذهن ۽ جسم کي پنهنجي نالي سان برڪت ڪر، اي منهنجا مالڪ. ||روڪ||