شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1098


ਜਿਤੁ ਲਾਈਅਨਿ ਤਿਤੈ ਲਗਦੀਆ ਨਹ ਖਿੰਜੋਤਾੜਾ ॥
jit laaeean titai lagadeea nah khinjotaarraa |

مان جتي به ساڻن شامل ٿيس، اُتي به اُهي شريڪ ٿيندا. اهي منهنجي خلاف جدوجهد نٿا ڪن.

ਜੋ ਇਛੀ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ਗੁਰਿ ਅੰਦਰਿ ਵਾੜਾ ॥
jo ichhee so fal paaeidaa gur andar vaarraa |

مون کي پنهنجي خواهشن جو ميوو ملي ٿو. گرو مون کي اندر اندر هدايت ڪئي آهي.

ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਤੁਠਾ ਭਾਇਰਹੁ ਹਰਿ ਵਸਦਾ ਨੇੜਾ ॥੧੦॥
gur naanak tutthaa bhaaeirahu har vasadaa nerraa |10|

جڏهن گرو نانڪ راضي ٿئي ٿو، اي تقدير جا ڀائرو، رب کي هٿ ۾ ويجهو رهڻو پوي ٿو. ||10||

ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |

دخاني، پنجين مهل:

ਜਾ ਮੂੰ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤੂ ਤਾ ਹਭੇ ਸੁਖ ਲਹਾਉ ॥
jaa moon aaveh chit too taa habhe sukh lahaau |

جڏهن تون منهنجي هوش ۾ ايندي آهين، تڏهن مون کي تمام سڪون ۽ راحت ملي ويندي آهي.

ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਮੰਝਿ ਰੰਗਾਵਲਾ ਪਿਰੀ ਤਹਿਜਾ ਨਾਉ ॥੧॥
naanak man hee manjh rangaavalaa piree tahijaa naau |1|

نانڪ: تنهنجي نالي سان منهنجي ذهن ۾، اي منهنجا مالڪ، مان خوش آهيان. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਕਪੜ ਭੋਗ ਵਿਕਾਰ ਏ ਹਭੇ ਹੀ ਛਾਰ ॥
kaparr bhog vikaar e habhe hee chhaar |

ڪپڙا ۽ بدعنواني خوشين جو مزو - اهي سڀ ڪجهه مٽي کان وڌيڪ نه آهن.

ਖਾਕੁ ਲੁੋੜੇਦਾ ਤੰਨਿ ਖੇ ਜੋ ਰਤੇ ਦੀਦਾਰ ॥੨॥
khaak luorredaa tan khe jo rate deedaar |2|

مان انهن جي پيرن جي مٽيءَ جي آرزو ڪريان ٿو، جيڪي رب جي نظر ۾ رهجي ويا آهن. ||2||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਕਿਆ ਤਕਹਿ ਬਿਆ ਪਾਸ ਕਰਿ ਹੀਅੜੇ ਹਿਕੁ ਅਧਾਰੁ ॥
kiaa takeh biaa paas kar heearre hik adhaar |

تون ٻين طرفن ۾ ڇو ٿو ڏسن؟ اي دل، رب جو ئي سهارو وٺ.

ਥੀਉ ਸੰਤਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਜਿਤੁ ਲਭੀ ਸੁਖ ਦਾਤਾਰੁ ॥੩॥
theeo santan kee ren jit labhee sukh daataar |3|

اوليائن جي پيرن جي مٽي ٿي وڃي، آرام واري رب کي ڳولي. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨੂਆ ਨ ਲਗੈ ॥
vin karamaa har jeeo na paaeeai bin satigur manooaa na lagai |

سٺي ڪرم کان سواءِ، پيارا رب نه ملي ٿو. سچي گرو کان سواءِ، دماغ هن سان نه ٿو جڙيل.

ਧਰਮੁ ਧੀਰਾ ਕਲਿ ਅੰਦਰੇ ਇਹੁ ਪਾਪੀ ਮੂਲਿ ਨ ਤਗੈ ॥
dharam dheeraa kal andare ihu paapee mool na tagai |

ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾ صرف ڌرم مستحڪم رهي ٿو. اهي گنهگار ڪڏهن به نه رهندا.

ਅਹਿ ਕਰੁ ਕਰੇ ਸੁ ਅਹਿ ਕਰੁ ਪਾਏ ਇਕ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਨ ਲਗੈ ॥
eh kar kare su eh kar paae ik gharree muhat na lagai |

هن هٿ سان جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، سو ٻئي هٿ سان حاصل ڪري ٿو، بنا ڪنهن لمحي جي.

ਚਾਰੇ ਜੁਗ ਮੈ ਸੋਧਿਆ ਵਿਣੁ ਸੰਗਤਿ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਭਗੈ ॥
chaare jug mai sodhiaa vin sangat ahankaar na bhagai |

مون چئن ئي دورن کي پرکيو آهي، ۽ سنگت، پاڪ جماعت کان سواءِ انا نه ٿيندي آهي.

ਹਉਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਛੁਟਈ ਵਿਣੁ ਸਾਧੂ ਸਤਸੰਗੈ ॥
haumai mool na chhuttee vin saadhoo satasangai |

ساد سنگت، حضور جي صحبت کان سواءِ انا پرستي ڪڏهن به ختم نه ٿيندي آهي.

ਤਿਚਰੁ ਥਾਹ ਨ ਪਾਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਮਨ ਭੰਗੈ ॥
tichar thaah na paavee jichar saahib siau man bhangai |

جيستائين انسان جو ذهن پنهنجي پالڻهار کان پري آهي، تيستائين کيس آرام جي جاءِ نه ملندي.

ਜਿਨਿ ਜਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਸੁ ਘਰਿ ਦੀਬਾਣੁ ਅਭਗੈ ॥
jin jan guramukh seviaa tis ghar deebaan abhagai |

اُهو عاجز، جيڪو گرو مُخ جي حيثيت ۾، رب جي خدمت ڪري ٿو، اُن کي پنهنجي دل جي گهر ۾ لافاني رب جو سهارو حاصل آهي.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗੈ ॥੧੧॥
har kirapaa te sukh paaeaa gur satigur charanee lagai |11|

رب جي فضل سان، امن حاصل ٿئي ٿو، ۽ هڪ گرو، سچو گرو جي پيرن سان ڳنڍيل آهي. ||11||

ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |

دخاني، پنجين مهل:

ਲੋੜੀਦੋ ਹਭ ਜਾਇ ਸੋ ਮੀਰਾ ਮੀਰੰਨ ਸਿਰਿ ॥
lorreedo habh jaae so meeraa meeran sir |

مون بادشاهن جي سرن مٿان بادشاهه جي ڳولا ڪئي آهي.

ਹਠ ਮੰਝਾਹੂ ਸੋ ਧਣੀ ਚਉਦੋ ਮੁਖਿ ਅਲਾਇ ॥੧॥
hatth manjhaahoo so dhanee chaudo mukh alaae |1|

اهو ماسٽر منهنجي دل ۾ آهي. مان پنهنجي وات سان سندس نالو ڳائيندو آهيان. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਮਾਣਿਕੂ ਮੋਹਿ ਮਾਉ ਡਿੰਨਾ ਧਣੀ ਅਪਾਹਿ ॥
maanikoo mohi maau ddinaa dhanee apaeh |

اي منهنجي ماءُ، مالڪ مون کي زيور سان نوازيو آهي.

ਹਿਆਉ ਮਹਿਜਾ ਠੰਢੜਾ ਮੁਖਹੁ ਸਚੁ ਅਲਾਇ ॥੨॥
hiaau mahijaa tthandtarraa mukhahu sach alaae |2|

منهنجي دل کي ٿڌ ۽ سڪون ملي ٿو، پنهنجي وات سان سچو نالو ڳائڻ سان. ||2||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਮੂ ਥੀਆਊ ਸੇਜ ਨੈਣਾ ਪਿਰੀ ਵਿਛਾਵਣਾ ॥
moo theeaaoo sej nainaa piree vichhaavanaa |

مان پنهنجي محبوب مڙس جو بسترو بڻجي چڪو آهيان. منهنجون اکيون چادر بڻجي ويون آهن.

ਜੇ ਡੇਖੈ ਹਿਕ ਵਾਰ ਤਾ ਸੁਖ ਕੀਮਾ ਹੂ ਬਾਹਰੇ ॥੩॥
je ddekhai hik vaar taa sukh keemaa hoo baahare |3|

جيڪڏهن تون مون کي ڏسندين، هڪ پل لاءِ به، ته پوءِ مون کي هر قيمت کان وڌيڪ سڪون ملي ٿو. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਮਨੁ ਲੋਚੈ ਹਰਿ ਮਿਲਣ ਕਉ ਕਿਉ ਦਰਸਨੁ ਪਾਈਆ ॥
man lochai har milan kau kiau darasan paaeea |

منهنجو دماغ رب سان ملڻ جي خواهش آهي. مان سندس درشن جي برڪت وارو نظارو ڪيئن حاصل ڪري سگهان ٿو؟

ਮੈ ਲਖ ਵਿੜਤੇ ਸਾਹਿਬਾ ਜੇ ਬਿੰਦ ਬੁੋਲਾਈਆ ॥
mai lakh virrate saahibaa je bind buolaaeea |

مون کي هزارين ملي ويندا آهن، جيڪڏهن منهنجو پالڻهار مون سان ڳالهائي، هڪ پل لاءِ به.

ਮੈ ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਭਾਲੀਆ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਨ ਸਾਈਆ ॥
mai chaare kunddaa bhaaleea tudh jevadd na saaeea |

مون چار طرفن ۾ ڳولهيو آهي. توکان وڏو ڪو ٻيو ناهي، رب.

ਮੈ ਦਸਿਹੁ ਮਾਰਗੁ ਸੰਤਹੋ ਕਿਉ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਈਆ ॥
mai dasihu maarag santaho kiau prabhoo milaaeea |

مون کي رستو ڏيکاريو، اي سنتو. مان خدا سان ڪيئن ملندو؟

ਮਨੁ ਅਰਪਿਹੁ ਹਉਮੈ ਤਜਹੁ ਇਤੁ ਪੰਥਿ ਜੁਲਾਈਆ ॥
man arapihu haumai tajahu it panth julaaeea |

مان پنهنجو دماغ هن ڏانهن وقف ڪريان ٿو، ۽ پنهنجي انا کي ڇڏي ڏيان ٿو. هي اهو رستو آهي جيڪو مان وٺندس.

ਨਿਤ ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਣਾ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਈਆ ॥
nit sevihu saahib aapanaa satasang milaaeea |

ست سنگت، سچي جماعت ۾ شامل ٿي، مان پنهنجي رب ۽ مالڪ جي مسلسل خدمت ڪندو آهيان.

ਸਭੇ ਆਸਾ ਪੂਰੀਆ ਗੁਰ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈਆ ॥
sabhe aasaa pooreea gur mahal bulaaeea |

منهنجون سڀ اميدون پوريون ٿيون. گرو مون کي رب جي حضور جي حويلي ۾ داخل ڪيو آهي.

ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਮੇਰੇ ਮਿਤ੍ਰ ਗੁੋਸਾਈਆ ॥੧੨॥
tudh jevadd hor na sujhee mere mitr guosaaeea |12|

اي منهنجا دوست، اي دنيا جا پالڻهار، مان توکان وڌيڪ ڪنهن ٻئي جو تصور به نٿو ڪري سگهان. ||12||

ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |

دخاني، پنجين مهل:

ਮੂ ਥੀਆਊ ਤਖਤੁ ਪਿਰੀ ਮਹਿੰਜੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥
moo theeaaoo takhat piree mahinje paatisaah |

مان پنهنجي محبوب رب بادشاهه جو تخت بڻجي ويو آهيان.

ਪਾਵ ਮਿਲਾਵੇ ਕੋਲਿ ਕਵਲ ਜਿਵੈ ਬਿਗਸਾਵਦੋ ॥੧॥
paav milaave kol kaval jivai bigasaavado |1|

جيڪڏهن تون پنهنجو پير مون تي رکين ته مان ڪنول جي گل وانگر ڦٽي نڪرندس. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਪਿਰੀਆ ਸੰਦੜੀ ਭੁਖ ਮੂ ਲਾਵਣ ਥੀ ਵਿਥਰਾ ॥
pireea sandarree bhukh moo laavan thee vitharaa |

جيڪڏهن منهنجو محبوب بکيو ته مان ماني بڻجي هن جي اڳيان پيش ڪندس.

ਜਾਣੁ ਮਿਠਾਈ ਇਖ ਬੇਈ ਪੀੜੇ ਨਾ ਹੁਟੈ ॥੨॥
jaan mitthaaee ikh beee peerre naa huttai |2|

ٿي سگهي ٿو ته بار بار ڪٽجي وڃان، پر ڪمند وانگر، مٺو رس ڏيڻ کان نه روڪيان. ||2||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਠਗਾ ਨੀਹੁ ਮਤ੍ਰੋੜਿ ਜਾਣੁ ਗੰਧ੍ਰਬਾ ਨਗਰੀ ॥
tthagaa neehu matrorr jaan gandhrabaa nagaree |

پنهنجي پيار کي ٽوڙي ڇڏيو خيانت ڪندڙن سان؛ سمجهو ته اهو هڪ سراب آهي.

ਸੁਖ ਘਟਾਊ ਡੂਇ ਇਸੁ ਪੰਧਾਣੂ ਘਰ ਘਣੇ ॥੩॥
sukh ghattaaoo ddooe is pandhaanoo ghar ghane |3|

توهان جي خوشي صرف ٻن لمحن لاء رهي ٿي؛ هي مسافر بيشمار گهرن ۾ گهمي ٿو. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਅਕਲ ਕਲਾ ਨਹ ਪਾਈਐ ਪ੍ਰਭੁ ਅਲਖ ਅਲੇਖੰ ॥
akal kalaa nah paaeeai prabh alakh alekhan |

خدا عقلي آلات سان نه مليو آهي. هو اڻڄاڻ ۽ اڻ ڏٺو آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430