سنياسي سندس جسم کي خاڪ سان ڍڪيندي آهي.
ٻين مردن جي عورتن کي ڇڏي، هو برهمڻ جي مشق ڪندو آهي.
مان صرف هڪ بيوقوف آهيان، رب؛ مان تو ۾ اميدون رکان ٿو! ||2||
خشتريا بهادري سان ڪم ڪري ٿو، ۽ هڪ جنگجو طور سڃاتو وڃي ٿو.
شودرا ۽ ويشا ٻين جا ڪم ۽ غلام آهن.
مان صرف بيوقوف آهيان - مان رب جي نالي سان بچايو ويو آهيان. ||3||
سڄي ڪائنات تنهنجي آهي. تون پاڻ ان کي پکڙيل ۽ پکڙيل آهين.
اي نانڪ، گرومخن کي شاندار عظمت سان نوازيو ويو آهي.
مان انڌو آهيان- مون رب کي پنهنجو سهارو ورتو آهي. ||4||1||39||
گوري گوارايري، چوٿين مھل:
رب جو ڪلام تمام اعليٰ ڪلام آهي، ڪنهن به صفت کان پاڪ آهي.
ان تي وائبريٽ ڪريو، ان تي غور ڪريو، ۽ ساد سنگت، مقدس جي ڪمپني ۾ شامل ٿيو.
خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري، رب جي اڻ ٻڌايل تقرير ٻڌي. ||1||
اي ڪائنات جا پالڻھار، مون کي ست سنگت، سچي جماعت سان گڏ ڪر.
منهنجي زبان رب جي عظيم ذات جو ذائقو وٺندي آهي، رب جي تسبيح جا گيت ڳائيندي آهي. ||1||روڪ||
اُهي عاجز آهن جيڪي رب جي نالي تي غور ڪن ٿا، هار، هار
مهرباني ڪري مون کي انهن جي ٻانهن جو غلام ڪر، رب.
پنهنجي ٻانهن جي خدمت ڪرڻ ئي بهترين ڪم آهي. ||2||
جيڪو رب جو ڪلام ڳائيندو آهي
اهو عاجز خادم منهنجي شعوري ذهن کي خوش ڪري ٿو.
جن کي وڏي نعمت ملي ٿي، تن کي عاجز جي پيرن جي مٽي ملي ٿي. ||3||
جن کي اهڙي اڳئين مقرر ڪيل تقدير سان نوازيو ويو آهي
عاجز سنتن سان پيار ۾ آهن.
اهي عاجز، اي نانڪ، رب جي نالي ۾ سمايل آهن. ||4||2||40||
گوري گوارايري، چوٿين مھل:
ماءُ پنهنجي پٽ کي کائيندي ڏسي پيار ڪندي آهي.
مڇيءَ کي پاڻيءَ ۾ وهنجڻ پسند آهي.
سچو گرو پنهنجي گرو سک جي وات ۾ کاڌو رکڻ پسند ڪندو آهي. ||1||
ڪاش مان رب جي انهن عاجز بندن سان ملي سگهان ها، اي منهنجا محبوب!
ساڻن ملڻ سان، منهنجا ڏک دور ٿي ويندا آهن. ||1||روڪ||
جيئن ڳئون پنهنجي گمراهه گابي کي پنهنجي محبت ڏيکاري ٿي،
۽ جيئن ڪنوار پنهنجي مڙس لاءِ پنهنجي پيار کي ظاهر ڪري ٿي جڏهن هو گهر موٽي ٿو،
اهڙيءَ طرح رب جو عاجز ٻانهو رب جي ساراهه ڳائڻ پسند ڪندو آهي. ||2||
مينهن وارو پکي مينهن جو پاڻي پياريندو آهي، وهڪرن ۾ گرندو آهي.
بادشاهه پنهنجي دولت کي نمائش ۾ ڏسڻ پسند ڪندو آهي.
رب جو عاجز ٻانهو بي صورت رب جو غور ڪرڻ پسند ڪندو آهي. ||3||
فاني انسان مال ۽ ملڪيت گڏ ڪرڻ پسند ڪندو آهي.
گرو سک گرو سان ملڻ ۽ گلي ڪرڻ پسند ڪندو آهي.
ٻانهو نانڪ پاڪ جي پيرن کي چمڻ پسند ڪندو آهي. ||4||3||41||
گوري گوارايري، چوٿين مھل:
فقير کي مالدار زميندار کان خيرات وٺڻ پسند آهي.
بکايل ماڻهوءَ کي ماني کائڻ پسند آهي.
گرو سک گرو سان ملڻ سان اطمينان حاصل ڪرڻ پسند ڪندو آهي. ||1||
اي منهنجا مالڪ، مون کي پنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو عطا ڪر. مان تو ۾ اميدون رکان ٿو، رب.
مون کي پنهنجي رحمت سان نواز، ۽ منهنجي خواهش پوري ڪر. ||1||روڪ||
گيت-پکي پنهنجي منهن ۾ چمڪندڙ سج کي پسند ڪندو آهي.
محبوب سان ملڻ، سندس سڀ درد ڇڏي وڃي ٿو.
گرو سک گرو جي منهن کي ڏسڻ سان پيار ڪندو آهي. ||2||
گابي کي پنهنجي ماءُ جو کير پيارڻ پسند آهي.
هن جي دل پنهنجي ماءُ کي ڏسي ڪري ڦڙڪي ٿي.
گرو سک گرو جي منهن کي ڏسڻ سان پيار ڪندو آهي. ||3||
مايا سان ٻيون سڀ محبتون ۽ جذباتي وابستگي ڪوڙا آهن.
اهي گم ٿي ويندا، جهڙوڪ غلط ۽ عارضي سينگار.
ٻانهو نانڪ پورو ٿيو، سچي گرو جي محبت سان. ||4||4||42||