هڪ عالمگير خالق خدا. نالو سچ آهي. تخليقي شخصيت. ڪو خوف. نه نفرت. اڻڄاڻ جي تصوير، پيدائش کان ٻاهر، خود موجود. گرو جي مهرباني ~
گپ ۽ مراقبو:
ابتدائي شروعات ۾ سچ. سڄي عمر سچ.
صحيح هتي ۽ هاڻي. اي نانڪ، هميشه ۽ هميشه سچ. ||1||
سوچڻ سان، هن کي گهٽ نه ٿو ڪري سگهجي، سو هزارين ڀيرا سوچڻ سان به.
خاموش رهڻ سان، اندروني خاموشي حاصل نه ٿيندي آهي، ايستائين جو اندر ۾ محبت سان جذب ٿيڻ سان.
دنياوي سامان جي ڍير سان به بک نه مُٽي.
هزارين چالاڪ چالون، پر انهن مان هڪ به نه ته آخر ۾ توهان سان گڏ هلندي.
پوءِ تون سچو ڪيئن ٿي سگهين ٿو؟ ۽ ڀلائي جو پردو ڪيئن ٽٽي سگهندو؟
اي نانڪ، لکيل آهي ته تون هن جي حڪم جي فرمانبرداري ڪر، ۽ هن جي واٽ ۾ هل. ||1||
سندس حڪم سان، جسم پيدا ٿين ٿا. سندس حڪم بيان نٿو ڪري سگهجي.
سندس حڪم سان روح وجود ۾ اچي ٿو. سندس حڪم سان شان ۽ عظمت حاصل ٿئي ٿي.
سندس حڪم سان ڪي بلند ۽ ڪي پست آهن. سندس لکيل حڪم سان، درد ۽ خوشي حاصل ٿئي ٿي.
ڪي، سندس حڪم سان، برڪت وارا ۽ بخشيا ويا آهن. ٻيا، سندس حڪم سان، هميشه لاءِ بي مقصد گهمي رهيا آهن.
هر ڪو سندس حڪم جي تابع آهي. ڪو به سندس حڪم کان ٻاهر نه آهي.
اي نانڪ، جيڪو سندس حڪم کي سمجهي ٿو، سو انا ۾ نه ڳالهائيندو آهي. ||2||
سندس قدرت جا ڪي گيت ڳائين- اها طاقت ڪنهن وٽ آهي؟
ڪجھ سندس تحفا ڳايو، ۽ سندس نشاني ۽ نشان ڄاڻو.
ڪي سندس عاليشان فضيلت، عظمت ۽ حسن جا گيت ڳائين ٿا.
هن کان حاصل ڪيل علم جا ڪجهه گيت، ڏکين فلسفياڻي اڀياس ذريعي.
ڪي ڳائيندا آهن ته هو جسم کي فيشن ڏئي ٿو، ۽ پوءِ وري ان کي مٽي ۾ تبديل ڪري ٿو.
ڪي ڳائيندا آهن ته هو زندگي کسي وٺندو آهي، ۽ پوءِ ٻيهر بحال ڪندو آهي.
ڪي ڳائن ٿا ته هو تمام گهڻو پري ٿو لڳي.