شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 319


ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਦਾਮਨੀ ਚਮਤਕਾਰ ਤਿਉ ਵਰਤਾਰਾ ਜਗ ਖੇ ॥
daamanee chamatakaar tiau varataaraa jag khe |

روشنيءَ جي چمڪ وانگر، دنيا جا معاملا فقط هڪ لمحي لاءِ رهن ٿا.

ਵਥੁ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਇ ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਜਪੰਦੋ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ॥੨॥
vath suhaavee saae naanak naau japando tis dhanee |2|

اي نانڪ، فقط اها ئي شيءِ خوش ڪندڙ آهي، جيڪا انسان کي آقا جي نالي تي غور ڪرڻ لاءِ ترغيب ڏئي ٿي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੋਧਿ ਸਭਿ ਕਿਨੈ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀ ॥
simrit saasatr sodh sabh kinai keem na jaanee |

ماڻهن سمرتن ۽ شاسترن کي ڳولي لڌو آهي، پر ڪنهن کي به رب جي قدر جي خبر نه آهي.

ਜੋ ਜਨੁ ਭੇਟੈ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸੋ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥
jo jan bhettai saadhasang so har rang maanee |

اها ذات، جيڪو ساد سنگت ۾ شامل ٿئي ٿو، اهو رب جي محبت حاصل ڪري ٿو.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਏਹ ਰਤਨਾ ਖਾਣੀ ॥
sach naam karataa purakh eh ratanaa khaanee |

سچو نالو آهي، خالق جو نالو، اصلي ذات. اها قيمتي جواهرن جي خاني آهي.

ਮਸਤਕਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪਰਾਣੀ ॥
masatak hovai likhiaa har simar paraanee |

اُهو انسان، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي، اُهو رب جي ياد ۾ ياد ڪري ٿو.

ਤੋਸਾ ਦਿਚੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਮਿਹਮਾਣੀ ॥੪॥
tosaa dichai sach naam naanak mihamaanee |4|

اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري نانڪ کي برڪت ڏي، پنهنجي عاجز مهمان، سچي نالي جي سامان سان. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੈਣੀ ਸੁਖੀ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰੈ ਭੁਖ ॥
antar chintaa nainee sukhee mool na utarai bhukh |

هو پنهنجي اندر ۾ پريشانيءَ کي رکي ٿو، پر اکين ۾ هو خوش نظر اچي ٿو. هن جي بک ڪڏهن به ختم نه ٿيندي.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੋ ਦੁਖੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin kisai na latho dukh |1|

اي نانڪ، سچي نالي کان سواءِ، ڪنهن جو به غم دور نه ٿيو آهي. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਮੁਠੜੇ ਸੇਈ ਸਾਥ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਨ ਲਦਿਆ ॥
muttharre seee saath jinee sach na ladiaa |

اهي قافلا جن سچ نه ڀريا سي لٽي ويا.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਸਾਬਾਸਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਇਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥੨॥
naanak se saabaas jinee gur mil ik pachhaaniaa |2|

اي نانڪ، جيڪي سچا گرو سان ملن ٿا، ۽ هڪ رب کي مڃين ٿا، اهي مبارڪ آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਥੈ ਬੈਸਨਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹੰਦਾ ॥
jithai baisan saadh jan so thaan suhandaa |

سهڻي آهي اها جاءِ، جتي مقدس ماڻهو رهن ٿا.

ਓਇ ਸੇਵਨਿ ਸੰਮ੍ਰਿਥੁ ਆਪਣਾ ਬਿਨਸੈ ਸਭੁ ਮੰਦਾ ॥
oe sevan samrith aapanaa binasai sabh mandaa |

اهي پنهنجي تمام طاقتور رب جي عبادت ڪن ٿا، ۽ اهي پنهنجن سڀني بڇڙن طريقن کي ڇڏي ڏين ٿا.

ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੰਤ ਬੇਦੁ ਕਹੰਦਾ ॥
patit udhaaran paarabraham sant bed kahandaa |

سنت ۽ ويداس اعلان ڪن ٿا، ته عظيم رب خدا گنهگارن جي بچاء واري فضل آهي.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਤੇਰਾ ਬਿਰਦੁ ਹੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਵਰਤੰਦਾ ॥
bhagat vachhal teraa birad hai jug jug varatandaa |

تون پنهنجي بندن جو عاشق آهين- اهو تنهنجو فطري طريقو آهي، هر دور ۾.

ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭਾਵੰਦਾ ॥੫॥
naanak jaachai ek naam man tan bhaavandaa |5|

نانڪ هڪ ئي اسم لاءِ پڇي ٿو، جيڪو سندس ذهن ۽ جسم کي وڻندڙ آهي. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਚਿੜੀ ਚੁਹਕੀ ਪਹੁ ਫੁਟੀ ਵਗਨਿ ਬਹੁਤੁ ਤਰੰਗ ॥
chirree chuhakee pahu futtee vagan bahut tarang |

چُرڻا چِرندا آهن، ۽ صبح ٿيو آهي. واءُ موجن کي اُڀاري ٿو.

ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਸੰਤਨ ਰਚੇ ਨਾਨਕ ਨਾਮਹਿ ਰੰਗ ॥੧॥
acharaj roop santan rache naanak naameh rang |1|

اهڙي عجيب شيءِ سنتن ٺاهي آهي، اي نانڪ، نام جي محبت ۾. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਘਰ ਮੰਦਰ ਖੁਸੀਆ ਤਹੀ ਜਹ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ॥
ghar mandar khuseea tahee jah too aaveh chit |

گھر، محلات ۽ آسائشون اُتي آھن، جتي تون ياد اچين، اي پالڻھار.

ਦੁਨੀਆ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਨਾਨਕ ਸਭਿ ਕੁਮਿਤ ॥੨॥
duneea keea vaddiaaeea naanak sabh kumit |2|

اي نانڪ، سموري دنياوي عظمت، ڪوڙي ۽ بڇڙي دوستن وانگر آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੀ ਰਾਸਿ ਹੈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤਾ ॥
har dhan sachee raas hai kinai viralai jaataa |

رب جي دولت حقيقي سرمايو آهي. ڪيڏا ٿورڙا آهن جيڪي اهو سمجهن ٿا.

ਤਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਭਾਇਰਹੁ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ਬਿਧਾਤਾ ॥
tisai paraapat bhaaeirahu jis dee bidhaataa |

اي تقدير جا ڀائرو، جنهن کي تقدير جو معمار ڏئي ٿو، اُهو ئي اُهو حاصل ڪري ٿو.

ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਨੁ ਰਾਤਾ ॥
man tan bheetar mauliaa har rang jan raataa |

سندس ٻانهو رب جي محبت سان ڀريل آهي. هن جو جسم ۽ دماغ ڦٽي ٿو.

ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ਸਭਿ ਦੋਖਹ ਖਾਤਾ ॥
saadhasang gun gaaeaa sabh dokhah khaataa |

ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، هو رب جي حمد ڳائيندو آهي، ۽ سندس سڀ ڏک دور ٿي ويندا آهن.

ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਿ ਇਕੁ ਪਛਾਤਾ ॥੬॥
naanak soee jeeviaa jin ik pachhaataa |6|

اي نانڪ، اھو اڪيلو رھندو آھي، جيڪو ھڪڙي رب کي مڃيندو آھي. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਖਖੜੀਆ ਸੁਹਾਵੀਆ ਲਗੜੀਆ ਅਕ ਕੰਠਿ ॥
khakharreea suhaaveea lagarreea ak kantth |

swallow-wort ٻوٽي جو ميوو خوبصورت ڏسڻ ۾ اچي ٿو، وڻ جي شاخ سان ڳنڍيل آهي؛

ਬਿਰਹ ਵਿਛੋੜਾ ਧਣੀ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਸਹਸੈ ਗੰਠਿ ॥੧॥
birah vichhorraa dhanee siau naanak sahasai gantth |1|

پر جڏهن اهو پنهنجي مالڪ جي ڏاڙهيءَ کان ڌار ٿئي ٿو، اي نانڪ، تڏهن هزارين ٽڪرن ۾ ورهائجي وڃي ٿو. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਵਿਸਾਰੇਦੇ ਮਰਿ ਗਏ ਮਰਿ ਭਿ ਨ ਸਕਹਿ ਮੂਲਿ ॥
visaarede mar ge mar bhi na sakeh mool |

جيڪي رب کي وسارين ٿا، سي مري وڃن ٿا، پر مڪمل موت نه ٿا مرن.

ਵੇਮੁਖ ਹੋਏ ਰਾਮ ਤੇ ਜਿਉ ਤਸਕਰ ਉਪਰਿ ਸੂਲਿ ॥੨॥
vemukh hoe raam te jiau tasakar upar sool |2|

جيڪي رب کان منهن موڙيندا آهن، اهي اهڙيون تڪليفون برداشت ڪن ٿا، جيئن چور ڦاسي جي تختي تي چڙهيل آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੁ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸੁਣਿਆ ॥
sukh nidhaan prabh ek hai abinaasee suniaa |

ھڪڙو خدا امن جو خزانو آھي. مون ٻڌو آهي ته هو ابدي ۽ لافاني آهي.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਹਰਿ ਭਣਿਆ ॥
jal thal maheeal pooriaa ghatt ghatt har bhaniaa |

هو مڪمل طور تي پاڻي، زمين ۽ آسمان تي پکڙيل آهي. رب چيو ويندو آهي ته هر هڪ دل ۾ ڦهليل آهي.

ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ਕੀਟ ਹਸਤੀ ਬਣਿਆ ॥
aooch neech sabh ik samaan keett hasatee baniaa |

هو اوچائي ۽ هيٺاهين، چيتي ۽ هاٿي تي هڪجهڙا نظر اچن ٿا.

ਮੀਤ ਸਖਾ ਸੁਤ ਬੰਧਿਪੋ ਸਭਿ ਤਿਸ ਦੇ ਜਣਿਆ ॥
meet sakhaa sut bandhipo sabh tis de janiaa |

دوست، ساٿي، اولاد ۽ مائٽ سڀ سندس پيدا ڪيل آهن.

ਤੁਸਿ ਨਾਨਕੁ ਦੇਵੈ ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਣਿਆ ॥੭॥
tus naanak devai jis naam tin har rang maniaa |7|

اي نانڪ، جيڪو نالو سان برڪت وارو آهي، رب جي پيار ۽ پيار مان لطف اندوز ٿئي ٿو. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਮਨਿ ਮੰਤੁ ॥
jinaa saas giraas na visarai har naamaan man mant |

جيڪي رب کي نه وساريندا آهن، هر ساهه ۽ کاڌي جي لقميءَ سان، جن جا ذهن رب جي نالي جي منتر سان ڀريل هوندا آهن.

ਧੰਨੁ ਸਿ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਪੂਰਨੁ ਸੋਈ ਸੰਤੁ ॥੧॥
dhan si seee naanakaa pooran soee sant |1|

- اهي اڪيلو برڪت وارا آهن؛ اي نانڪ، اهي مڪمل سنت آهن. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਅਠੇ ਪਹਰ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਖਾਵਣ ਸੰਦੜੈ ਸੂਲਿ ॥
atthe pahar bhaudaa firai khaavan sandarrai sool |

ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، هو چوڌاري گهمي ڦري ٿو، پنهنجي کاڌي جي بک جي ڪري.

ਦੋਜਕਿ ਪਉਦਾ ਕਿਉ ਰਹੈ ਜਾ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਇ ਰਸੂਲਿ ॥੨॥
dojak paudaa kiau rahai jaa chit na hoe rasool |2|

جهنم ۾ وڃڻ کان ڪيئن بچي سگھندو، جڏهن هن کي نبيءَ جو ذڪر ئي ناهي. ||2||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430