پنجين مهل:
روشنيءَ جي چمڪ وانگر، دنيا جا معاملا فقط هڪ لمحي لاءِ رهن ٿا.
اي نانڪ، فقط اها ئي شيءِ خوش ڪندڙ آهي، جيڪا انسان کي آقا جي نالي تي غور ڪرڻ لاءِ ترغيب ڏئي ٿي. ||2||
پورو:
ماڻهن سمرتن ۽ شاسترن کي ڳولي لڌو آهي، پر ڪنهن کي به رب جي قدر جي خبر نه آهي.
اها ذات، جيڪو ساد سنگت ۾ شامل ٿئي ٿو، اهو رب جي محبت حاصل ڪري ٿو.
سچو نالو آهي، خالق جو نالو، اصلي ذات. اها قيمتي جواهرن جي خاني آهي.
اُهو انسان، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي، اُهو رب جي ياد ۾ ياد ڪري ٿو.
اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري نانڪ کي برڪت ڏي، پنهنجي عاجز مهمان، سچي نالي جي سامان سان. ||4||
سالڪ، پنجون مهل:
هو پنهنجي اندر ۾ پريشانيءَ کي رکي ٿو، پر اکين ۾ هو خوش نظر اچي ٿو. هن جي بک ڪڏهن به ختم نه ٿيندي.
اي نانڪ، سچي نالي کان سواءِ، ڪنهن جو به غم دور نه ٿيو آهي. ||1||
پنجين مهل:
اهي قافلا جن سچ نه ڀريا سي لٽي ويا.
اي نانڪ، جيڪي سچا گرو سان ملن ٿا، ۽ هڪ رب کي مڃين ٿا، اهي مبارڪ آهن. ||2||
پورو:
سهڻي آهي اها جاءِ، جتي مقدس ماڻهو رهن ٿا.
اهي پنهنجي تمام طاقتور رب جي عبادت ڪن ٿا، ۽ اهي پنهنجن سڀني بڇڙن طريقن کي ڇڏي ڏين ٿا.
سنت ۽ ويداس اعلان ڪن ٿا، ته عظيم رب خدا گنهگارن جي بچاء واري فضل آهي.
تون پنهنجي بندن جو عاشق آهين- اهو تنهنجو فطري طريقو آهي، هر دور ۾.
نانڪ هڪ ئي اسم لاءِ پڇي ٿو، جيڪو سندس ذهن ۽ جسم کي وڻندڙ آهي. ||5||
سالڪ، پنجون مهل:
چُرڻا چِرندا آهن، ۽ صبح ٿيو آهي. واءُ موجن کي اُڀاري ٿو.
اهڙي عجيب شيءِ سنتن ٺاهي آهي، اي نانڪ، نام جي محبت ۾. ||1||
پنجين مهل:
گھر، محلات ۽ آسائشون اُتي آھن، جتي تون ياد اچين، اي پالڻھار.
اي نانڪ، سموري دنياوي عظمت، ڪوڙي ۽ بڇڙي دوستن وانگر آهي. ||2||
پورو:
رب جي دولت حقيقي سرمايو آهي. ڪيڏا ٿورڙا آهن جيڪي اهو سمجهن ٿا.
اي تقدير جا ڀائرو، جنهن کي تقدير جو معمار ڏئي ٿو، اُهو ئي اُهو حاصل ڪري ٿو.
سندس ٻانهو رب جي محبت سان ڀريل آهي. هن جو جسم ۽ دماغ ڦٽي ٿو.
ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، هو رب جي حمد ڳائيندو آهي، ۽ سندس سڀ ڏک دور ٿي ويندا آهن.
اي نانڪ، اھو اڪيلو رھندو آھي، جيڪو ھڪڙي رب کي مڃيندو آھي. ||6||
سالڪ، پنجون مهل:
swallow-wort ٻوٽي جو ميوو خوبصورت ڏسڻ ۾ اچي ٿو، وڻ جي شاخ سان ڳنڍيل آهي؛
پر جڏهن اهو پنهنجي مالڪ جي ڏاڙهيءَ کان ڌار ٿئي ٿو، اي نانڪ، تڏهن هزارين ٽڪرن ۾ ورهائجي وڃي ٿو. ||1||
پنجين مهل:
جيڪي رب کي وسارين ٿا، سي مري وڃن ٿا، پر مڪمل موت نه ٿا مرن.
جيڪي رب کان منهن موڙيندا آهن، اهي اهڙيون تڪليفون برداشت ڪن ٿا، جيئن چور ڦاسي جي تختي تي چڙهيل آهي. ||2||
پورو:
ھڪڙو خدا امن جو خزانو آھي. مون ٻڌو آهي ته هو ابدي ۽ لافاني آهي.
هو مڪمل طور تي پاڻي، زمين ۽ آسمان تي پکڙيل آهي. رب چيو ويندو آهي ته هر هڪ دل ۾ ڦهليل آهي.
هو اوچائي ۽ هيٺاهين، چيتي ۽ هاٿي تي هڪجهڙا نظر اچن ٿا.
دوست، ساٿي، اولاد ۽ مائٽ سڀ سندس پيدا ڪيل آهن.
اي نانڪ، جيڪو نالو سان برڪت وارو آهي، رب جي پيار ۽ پيار مان لطف اندوز ٿئي ٿو. ||7||
سالڪ، پنجون مهل:
جيڪي رب کي نه وساريندا آهن، هر ساهه ۽ کاڌي جي لقميءَ سان، جن جا ذهن رب جي نالي جي منتر سان ڀريل هوندا آهن.
- اهي اڪيلو برڪت وارا آهن؛ اي نانڪ، اهي مڪمل سنت آهن. ||1||
پنجين مهل:
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، هو چوڌاري گهمي ڦري ٿو، پنهنجي کاڌي جي بک جي ڪري.
جهنم ۾ وڃڻ کان ڪيئن بچي سگھندو، جڏهن هن کي نبيءَ جو ذڪر ئي ناهي. ||2||