شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1330


ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥
aape khel kare sabh karataa aaisaa boojhai koee |3|

خالق پاڻ سڀ رانديون کيڏي ٿو. صرف ٿورا سمجھن ٿا. ||3||

ਨਾਉ ਪ੍ਰਭਾਤੈ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈਐ ਛੋਡਹੁ ਦੁਨੀ ਪਰੀਤਾ ॥
naau prabhaatai sabad dhiaaeeai chhoddahu dunee pareetaa |

نالي تي غور ڪريو، ۽ لفظ جو لفظ، صبح جو سوير کان اڳ ۾؛ پنهنجي دنياوي الجھن کي ڇڏي ڏيو.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਜਗਿ ਹਾਰਿਆ ਤਿਨਿ ਜੀਤਾ ॥੪॥੯॥
pranavat naanak daasan daasaa jag haariaa tin jeetaa |4|9|

نانڪ دعا ڪري ٿو، خدا جي ٻانهن جو غلام: دنيا هارائي، ۽ هو کٽي. ||4||9||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |

پرڀاتي، پهرين مهل:

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮਨੁ ਧਾਇਆ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਆਕਾਸਿ ॥
man maaeaa man dhaaeaa man pankhee aakaas |

دماغ مايا آهي، دماغ هڪ چيز آهي. ذهن آسمان ۾ اڏامندڙ پکي آهي.

ਤਸਕਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਨਗਰੁ ਵੁਠਾ ਸਾਬਾਸਿ ॥
tasakar sabad nivaariaa nagar vutthaa saabaas |

شبد جي زور تي چور غالب ٿين ٿا، ۽ پوءِ لاش ڳوٺ خوشحال ۽ جشن ملهائي ٿو.

ਜਾ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਰਾਖਿ ਲੈਹਿ ਸਾਬਤੁ ਹੋਵੈ ਰਾਸਿ ॥੧॥
jaa too raakheh raakh laihi saabat hovai raas |1|

رب، جڏهن توهان ڪنهن کي بچايو، هو بچايو ويو آهي. سندس سرمايو محفوظ ۽ محفوظ آهي. ||1||

ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਧਿ ਮੇਰੈ ॥
aaisaa naam ratan nidh merai |

اهو منهنجو خزانو آهي، نام جو زيور.

ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਹਿ ਲਗਉ ਪਗਿ ਤੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramat dehi lgau pag terai |1| rahaau |

مهرباني ڪري مون کي گرو جي تعليمات سان نوازيو، ته جيئن مان توهان جي پيرن تي ڪري سگهان. ||1||روڪ||

ਮਨੁ ਜੋਗੀ ਮਨੁ ਭੋਗੀਆ ਮਨੁ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
man jogee man bhogeea man moorakh gaavaar |

ذهن هڪ يوگي آهي، ذهن هڪ خوشي ڳولڻ وارو آهي. ذهن بيوقوف ۽ جاهل آهي.

ਮਨੁ ਦਾਤਾ ਮਨੁ ਮੰਗਤਾ ਮਨ ਸਿਰਿ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
man daataa man mangataa man sir gur karataar |

ذهن آهي ڏيڻ وارو، ذهن آهي فقير. ذهن عظيم گرو، خالق آهي.

ਪੰਚ ਮਾਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥
panch maar sukh paaeaa aaisaa braham veechaar |2|

پنجن چورن کي فتح ڪيو ويو، ۽ امن حاصل ڪيو ويو. اهڙي خدا جي فڪري حڪمت آهي. ||2||

ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਕਹਉ ਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
ghatt ghatt ek vakhaaneeai khau na dekhiaa jaae |

چيو ويندو آهي ته هڪ رب هر هڪ دل ۾ آهي، پر ڪو به کيس ڏسي نٿو سگهي.

ਖੋਟੋ ਪੂਠੋ ਰਾਲੀਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥
khotto poottho raaleeai bin naavai pat jaae |

ڪوڙن کي وري جنم جي پيٽ ۾ مٿي اڇلايو ويندو آهي. نالي جي بغير، اهي پنهنجي عزت وڃائي ڇڏيندا آهن.

ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾਂ ਜਾਂ ਤੇਰੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੩॥
jaa too meleh taa mil rahaan jaan teree hoe rajaae |3|

جن کي تون متحد ڪرين ٿو، اهي متحد رهو، جيڪڏهن اها تنهنجي مرضي آهي. ||3||

ਜਾਤਿ ਜਨਮੁ ਨਹ ਪੂਛੀਐ ਸਚ ਘਰੁ ਲੇਹੁ ਬਤਾਇ ॥
jaat janam nah poochheeai sach ghar lehu bataae |

خدا سماجي طبقي يا پيدائش بابت نه پڇندو آهي. توهان کي پنهنجو حقيقي گهر ڳولڻ گهرجي.

ਸਾ ਜਾਤਿ ਸਾ ਪਤਿ ਹੈ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
saa jaat saa pat hai jehe karam kamaae |

اھو آھي توھان جو سماجي طبقو ۽ اھو آھي توھان جي حيثيت - اھو آھي جيڪو توھان ڪيو آھي.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਾਟੀਐ ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਨਾਇ ॥੪॥੧੦॥
janam maran dukh kaatteeai naanak chhoottas naae |4|10|

موت ۽ جنم جا درد ٽٽي ويندا آهن. اي نانڪ، نجات رب جي نالي ۾ آهي. ||4||10||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |

پرڀاتي، پهرين مهل:

ਜਾਗਤੁ ਬਿਗਸੈ ਮੂਠੋ ਅੰਧਾ ॥
jaagat bigasai moottho andhaa |

هو جاڳندو به آهي، خوش به آهي، پر لٽي پيو آهي- هو انڌو آهي!

ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਧੰਧਾ ॥
gal faahee sir maare dhandhaa |

هن جي ڳچيءَ ۾ ڦل آهي، تنهن هوندي به هن جو مٿو دنياوي ڪمن ۾ مصروف آهي.

ਆਸਾ ਆਵੈ ਮਨਸਾ ਜਾਇ ॥
aasaa aavai manasaa jaae |

اميد ۾، هو اچي ٿو ۽ خواهش ۾، هو ڇڏي ٿو.

ਉਰਝੀ ਤਾਣੀ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥੧॥
aurajhee taanee kichh na basaae |1|

هن جي زندگيءَ جا تارا سمايل آهن؛ هو بلڪل بي وس آهي. ||1||

ਜਾਗਸਿ ਜੀਵਣ ਜਾਗਣਹਾਰਾ ॥
jaagas jeevan jaaganahaaraa |

شعور جو پالڻھار، جيئري جو پالڻھار بيدار ۽ باخبر آھي.

ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੰਡਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sukh saagar amrit bhanddaaraa |1| rahaau |

هو امن جو سمنڊ آهي، امرت جو خزانو آهي. ||1||روڪ||

ਕਹਿਓ ਨ ਬੂਝੈ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝੈ ਭੋਂਡੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥
kahio na boojhai andh na soojhai bhonddee kaar kamaaee |

هو نه ٿو سمجهي ته هن کي ڇا چيو ويو آهي؛ هو انڌو آهي - هو نٿو ڏسي، تنهنڪري هو پنهنجا بڇڙا ڪم ڪري ٿو.

ਆਪੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਕਰਮੀ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੨॥
aape preet prem paramesur karamee milai vaddaaee |2|

مافوق الفطرت رب پاڻ پنهنجي پيار ۽ پيار جي بارش ڪري ٿو. پنهنجي فضل سان، هو عظيم عظمت عطا ڪري ٿو. ||2||

ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਤਿਲੁ ਛੀਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਘਟਾਈ ॥
din din aavai til til chheejai maaeaa mohu ghattaaee |

هر هڪ ڏينهن جي اچڻ سان، هن جي زندگي ختم ٿي رهي آهي، ٿوري دير سان؛ پر تڏهن به، هن جي دل مايا سان جڙيل آهي.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੋ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਜਬ ਲਗ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥੩॥
bin gur booddo tthaur na paavai jab lag doojee raaee |3|

گروءَ کان سواءِ، هو غرق ٿي وڃي ٿو، ۽ آرام جي جاءِ نه ٿو ملي، جيستائين هو دوکي ۾ گرفتار آهي. ||3||

ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮੑਾਲੈ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥
ahinis jeea dekh samaalai sukh dukh purab kamaaee |

ڏينهن ۽ رات، خدا پنهنجي جاندارن کي سنڀاليندو ۽ سنڀاليندو آهي. انهن کي پنهنجي ماضي جي عملن جي مطابق خوشي ۽ درد ملندو آهي.

ਕਰਮਹੀਣੁ ਸਚੁ ਭੀਖਿਆ ਮਾਂਗੈ ਨਾਨਕ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੪॥੧੧॥
karamaheen sach bheekhiaa maangai naanak milai vaddaaee |4|11|

نانڪ، بدقسمتي سان، سچ جي خيرات لاء دعا گهري ٿو. مهرباني ڪري هن کي هن شان سان نوازيو. ||4||11||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |

پرڀاتي، پهرين مهل:

ਮਸਟਿ ਕਰਉ ਮੂਰਖੁ ਜਗਿ ਕਹੀਆ ॥
masatt krau moorakh jag kaheea |

جيڪڏهن خاموش رهيس ته دنيا مونکي بيوقوف سڏيندي.

ਅਧਿਕ ਬਕਉ ਤੇਰੀ ਲਿਵ ਰਹੀਆ ॥
adhik bkau teree liv raheea |

جيڪڏهن مان تمام گهڻو ڳالهائيندو آهيان، مان توهان جي محبت کي وڃايو.

ਭੂਲ ਚੂਕ ਤੇਰੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
bhool chook terai darabaar |

منهنجين خطائن ۽ خطائن جو فيصلو تنهنجي عدالت ۾ ڪيو ويندو.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਆਚਾਰ ॥੧॥
naam binaa kaise aachaar |1|

رب جي نالي کان سواءِ مان نيڪ اخلاق ڪيئن رکان؟ ||1||

ਐਸੇ ਝੂਠਿ ਮੁਠੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥
aaise jhootth mutthe sansaaraa |

اهو ڪوڙ آهي جيڪو دنيا کي ڦري رهيو آهي.

ਨਿੰਦਕੁ ਨਿੰਦੈ ਮੁਝੈ ਪਿਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nindak nindai mujhai piaaraa |1| rahaau |

بدمعاش مون کي بدمعاشي، پر ان جي باوجود، مون کي هن سان پيار آهي. ||1||روڪ||

ਜਿਸੁ ਨਿੰਦਹਿ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jis nindeh soee bidh jaanai |

اُهو ئي رستو ڄاڻي ٿو، جنهن کي بدنام ڪيو ويو آهي.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥
gur kai sabade dar neesaanai |

گرو جي ڪلام جي ذريعي، هن جي درٻار ۾ رب جي نشاني سان مهر ڪيو ويو آهي.

ਕਾਰਣ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰ ਗਤਿ ਜਾਣੈ ॥
kaaran naam antar gat jaanai |

هن کي پنهنجي اندر اندر، اسم، سببن جي سببن جو احساس ٿئي ٿو.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥
jis no nadar kare soee bidh jaanai |2|

اُهو ئي رستو ڄاڻي ٿو، جنهن کي رب جي فضل جي نظر اچي ٿي. ||2||

ਮੈ ਮੈਲੌ ਊਜਲੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
mai mailau aoojal sach soe |

مان گندو ۽ گندو آهيان؛ سچو رب پاڪ ۽ عظيم آهي.

ਊਤਮੁ ਆਖਿ ਨ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
aootam aakh na aoochaa hoe |

پاڻ کي اعليٰ سڏڻ سان، بلند نه ٿيندو آهي.

ਮਨਮੁਖੁ ਖੂਲਿੑ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
manamukh khooli mahaa bikh khaae |

پاڻ سڳورن جو وڏو زهر کائيندو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਰਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥
guramukh hoe su raachai naae |3|

پر جيڪو گرو مُخ ٿي وڃي ٿو سو ئي نالي ۾ جذب ٿئي ٿو. ||3||

ਅੰਧੌ ਬੋਲੌ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥
andhau bolau mugadh gavaar |

مان انڌو، ٻوڙو، بيوقوف ۽ جاهل آهيان،


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430