اي نانڪ، جڏهن ڪو ماڻهو لفظ جي ڪلام ۾ مري ٿو، ته ذهن خوش ۽ مطمئن آهي. سچ پچ انهن جي شهرت آهي، جيڪي سچا آهن. ||33||
مايا سان جذباتي وابستگي درد ۽ زهر جو هڪ خيانت وارو سمنڊ آهي، جنهن کي پار نٿو ڪري سگهجي.
رڙيون ڪري، ”منهنجو، منهنجو!“، اهي سڙي مرن ٿا؛ هو پنهنجي زندگي خود غرضيءَ ۾ گذارين ٿا.
پاڻ سڳورا من موهيندڙ آهن، نه هن پاسي، نه ٻئي طرف؛ اهي وچ ۾ ڦاسي پيا آهن.
اھي ڪم ڪندا آھن جيئن اھي اڳ ۾ آھن. اهي ٻيو ڪجهه نٿا ڪري سگهن.
گرو جي تعليمات جي پيروي ڪندي، روحاني حڪمت جو زيور ذهن ۾ رهي ٿو، ۽ پوء خدا آسانيء سان سڀني ۾ نظر اچي ٿو.
اي نانڪ، ڏاڍا خوش قسمت ماڻهو سچي گرو جي ٻيڙيءَ تي چڙهندا آهن؛ اهي خوفناڪ دنيا جي سمنڊ پار ڪري ويندا آهن. ||34||
سچي گروءَ کان سواءِ، ڪو به عطائي نه آهي، جيڪو رب جي نالي جو سهارو ڏئي سگهي.
گرو جي فضل سان، نالو ذهن ۾ اچي ٿو. ان کي پنهنجي دل ۾ محفوظ رکو.
رب جي نالي جي محبت سان آرزوءَ جي باهه سڙي وڃي ٿي ۽ اطمينان حاصل ٿئي ٿو.
اي نانڪ، گرومک رب کي ڳولي ٿو، جڏهن هو پنهنجي رحمت ڏيکاري ٿو. ||35||
شبد کان سواءِ هيءَ دنيا ايتري ته چريو آهي، جو ان کي بيان به نٿو ڪري سگهجي.
جيڪي رب جي طرفان محفوظ آهن، انهن کي بچايو وڃي ٿو. اهي لفظ جي ڪلام سان پيار سان جڙيل رهن ٿا.
اي نانڪ، خالق جنهن اهو ٺاهيو اهو سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو. ||36||
پنڊت، مذهبي عالم، باهه جي نذر ڪرڻ ۽ قرباني ڪرڻ، سڀني مقدس مزارن جي زيارت ڪرڻ ۽ پراڻن پڙهڻ کان ٿڪجي ويا آهن.
پر اهي مايا جي جذباتي وابستگي جي زهر کان نجات حاصل نٿا ڪري سگهن. اُهي ايندا ۽ ويندا رهن ٿا.
سچي گروءَ سان ملڻ سان، انسان جي گندگي ڌوئي وڃي ٿي، رب پاڪ جو ذڪر ڪرڻ سان، سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ ذات.
ٻانھ نانڪ ھميشه انھن لاءِ قربان آھي جيڪي پنھنجي پالڻھار خدا جي خدمت ڪن ٿا. ||37||
انسان مايا ۽ جذباتي وابستگي کي وڏي سوچ ڏين ٿا. انهن کي وڏيون اميدون آهن، لالچ ۽ فساد ۾.
پاڻ سڳورا انسان ثابت قدم ۽ مستحڪم نه ٿيندا آهن. اهي مري ويندا آهن ۽ هڪ لمحي ۾ هليا ويندا آهن.
وڏي خوش نصيبي وارا ئي سچا گرو ملن ٿا ۽ پنهنجي انا ۽ فساد ڇڏي وڃن ٿا.
رب جي نالي سان، کين سڪون ملي ٿو. نوڪر نانڪ لفظ جي لفظ تي غور ڪري ٿو. ||38||
سچي گروءَ کان سواءِ، ڪا به عقيدتمند عبادت نه آهي، ۽ نه ئي نام، رب جي نالي سان محبت آهي.
ٻانهو نانڪ گرو لاءِ پيار ۽ پيار سان، نالي جي پوڄا ۽ پوڄا ڪندو آهي. ||39||
لالچي ماڻهن تي ڀروسو نه ڪريو، جيڪڏهن توهان ائين ڪرڻ کان پاسو ڪري سگهو ٿا.
بلڪل آخري وقت تي، اهي توهان کي اتي ٺڳيندا، جتي ڪو به مدد وارو هٿ قرض ڏيڻ جي قابل نه هوندو.
جيڪو به نفس پرست انسانن سان صحبت ڪندو، ان جو منهن ڪارو ۽ گندو ٿيندو.
انهن لالچي ماڻهن جا منهن ڪارا آهن. اهي پنهنجون زندگيون وڃائي ڇڏيندا آهن، ۽ بي عزتي ۾ ڇڏيندا آهن.
اي منهنجا مالڪ، مون کي ست سنگت، سچي جماعت ۾ شامل ٿيڻ ڏي. رب العالمين جو نالو منهنجي ذهن ۾ رهي.
ڄمڻ ۽ مرڻ جي گندگي ۽ گندگي ڌوئي ويندي آهي، اي خادم نانڪ، رب جي تسبيح جا گيت ڳائيندي. ||40||
جيڪو ڪجهه به اڳيئي مقرر ٿيل آهي رب العالمين خالق، ان کي ختم نٿو ڪري سگهجي.
جسم ۽ روح سڀ سندس آهن. رب العالمين بادشاهه سڀني کي پالي ٿو.
بدمعاش ۽ بدمعاش، بکيا مرندا، مٽيءَ ۾ لڙي ويندا. انهن جا هٿ ڪٿي به پهچي نٿا سگهن.
ظاهري طور تي، اهي سڀ صحيح ڪم ڪن ٿا، پر اهي منافق آهن. انهن جي دماغن ۽ دلين ۾، اهي ٺڳيون ۽ فريب ڪندا آهن.
جسم جي فارم ۾ جيڪو به پوکيو ويو آهي، اهو اچي ٿو ۽ آخر ۾ انهن جي اڳيان بيٺو آهي.