شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1417


ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਨੀਐ ਸਾਚੇ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥੩੩॥
naanak sabad marai man maaneeai saache saachee soe |33|

اي نانڪ، جڏهن ڪو ماڻهو لفظ جي ڪلام ۾ مري ٿو، ته ذهن خوش ۽ مطمئن آهي. سچ پچ انهن جي شهرت آهي، جيڪي سچا آهن. ||33||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਦੁਖੁ ਸਾਗਰੁ ਹੈ ਬਿਖੁ ਦੁਤਰੁ ਤਰਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥
maaeaa mohu dukh saagar hai bikh dutar tariaa na jaae |

مايا سان جذباتي وابستگي درد ۽ زهر جو هڪ خيانت وارو سمنڊ آهي، جنهن کي پار نٿو ڪري سگهجي.

ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਦੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਵਿਹਾਇ ॥
meraa meraa karade pach mue haumai karat vihaae |

رڙيون ڪري، ”منهنجو، منهنجو!“، اهي سڙي مرن ٿا؛ هو پنهنجي زندگي خود غرضيءَ ۾ گذارين ٿا.

ਮਨਮੁਖਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ਹੈ ਅਧ ਵਿਚਿ ਰਹੇ ਲਪਟਾਇ ॥
manamukhaa uravaar na paar hai adh vich rahe lapattaae |

پاڻ سڳورا من موهيندڙ آهن، نه هن پاسي، نه ٻئي طرف؛ اهي وچ ۾ ڦاسي پيا آهن.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
jo dhur likhiaa su kamaavanaa karanaa kachhoo na jaae |

اھي ڪم ڪندا آھن جيئن اھي اڳ ۾ آھن. اهي ٻيو ڪجهه نٿا ڪري سگهن.

ਗੁਰਮਤੀ ਗਿਆਨੁ ਰਤਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸੁਭਾਇ ॥
guramatee giaan ratan man vasai sabh dekhiaa braham subhaae |

گرو جي تعليمات جي پيروي ڪندي، روحاني حڪمت جو زيور ذهن ۾ رهي ٿو، ۽ پوء خدا آسانيء سان سڀني ۾ نظر اچي ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੋਹਿਥੈ ਵਡਭਾਗੀ ਚੜੈ ਤੇ ਭਉਜਲਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇ ॥੩੪॥
naanak satigur bohithai vaddabhaagee charrai te bhaujal paar langhaae |34|

اي نانڪ، ڏاڍا خوش قسمت ماڻهو سچي گرو جي ٻيڙيءَ تي چڙهندا آهن؛ اهي خوفناڪ دنيا جي سمنڊ پار ڪري ويندا آهن. ||34||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਆਧਾਰੁ ॥
bin satigur daataa ko nahee jo har naam dee aadhaar |

سچي گروءَ کان سواءِ، ڪو به عطائي نه آهي، جيڪو رب جي نالي جو سهارو ڏئي سگهي.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
gur kirapaa te naau man vasai sadaa rahai ur dhaar |

گرو جي فضل سان، نالو ذهن ۾ اچي ٿو. ان کي پنهنجي دل ۾ محفوظ رکو.

ਤਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ਤਿਪਤਿ ਹੋਇ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
tisanaa bujhai tipat hoe har kai naae piaar |

رب جي نالي جي محبت سان آرزوءَ جي باهه سڙي وڃي ٿي ۽ اطمينان حاصل ٿئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਅਪਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੩੫॥
naanak guramukh paaeeai har apanee kirapaa dhaar |35|

اي نانڪ، گرومک رب کي ڳولي ٿو، جڏهن هو پنهنجي رحمت ڏيکاري ٿو. ||35||

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗਤੁ ਬਰਲਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
bin sabadai jagat baraliaa kahanaa kachhoo na jaae |

شبد کان سواءِ هيءَ دنيا ايتري ته چريو آهي، جو ان کي بيان به نٿو ڪري سگهجي.

ਹਰਿ ਰਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਬਦਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
har rakhe se ubare sabad rahe liv laae |

جيڪي رب جي طرفان محفوظ آهن، انهن کي بچايو وڃي ٿو. اهي لفظ جي ڪلام سان پيار سان جڙيل رهن ٿا.

ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਰਖੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥੩੬॥
naanak karataa sabh kichh jaanadaa jin rakhee banat banaae |36|

اي نانڪ، خالق جنهن اهو ٺاهيو اهو سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو. ||36||

ਹੋਮ ਜਗ ਸਭਿ ਤੀਰਥਾ ਪੜਿੑ ਪੰਡਿਤ ਥਕੇ ਪੁਰਾਣ ॥
hom jag sabh teerathaa parri panddit thake puraan |

پنڊت، مذهبي عالم، باهه جي نذر ڪرڻ ۽ قرباني ڪرڻ، سڀني مقدس مزارن جي زيارت ڪرڻ ۽ پراڻن پڙهڻ کان ٿڪجي ويا آهن.

ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਨ ਮਿਟਈ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥
bikh maaeaa mohu na mittee vich haumai aavan jaan |

پر اهي مايا جي جذباتي وابستگي جي زهر کان نجات حاصل نٿا ڪري سگهن. اُهي ايندا ۽ ويندا رهن ٿا.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਮਲੁ ਉਤਰੀ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
satigur miliaai mal utaree har japiaa purakh sujaan |

سچي گروءَ سان ملڻ سان، انسان جي گندگي ڌوئي وڃي ٿي، رب پاڪ جو ذڪر ڪرڻ سان، سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ ذات.

ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੩੭॥
jinaa har har prabh seviaa jan naanak sad kurabaan |37|

ٻانھ نانڪ ھميشه انھن لاءِ قربان آھي جيڪي پنھنجي پالڻھار خدا جي خدمت ڪن ٿا. ||37||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਹੁ ਚਿਤਵਦੇ ਬਹੁ ਆਸਾ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰ ॥
maaeaa mohu bahu chitavade bahu aasaa lobh vikaar |

انسان مايا ۽ جذباتي وابستگي کي وڏي سوچ ڏين ٿا. انهن کي وڏيون اميدون آهن، لالچ ۽ فساد ۾.

ਮਨਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਨਾ ਥੀਐ ਮਰਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਖਿਨ ਵਾਰ ॥
manamukh asathir naa theeai mar binas jaae khin vaar |

پاڻ سڳورا انسان ثابت قدم ۽ مستحڪم نه ٿيندا آهن. اهي مري ويندا آهن ۽ هڪ لمحي ۾ هليا ويندا آهن.

ਵਡ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਹਉਮੈ ਤਜੈ ਵਿਕਾਰ ॥
vadd bhaag hovai satigur milai haumai tajai vikaar |

وڏي خوش نصيبي وارا ئي سچا گرو ملن ٿا ۽ پنهنجي انا ۽ فساد ڇڏي وڃن ٿا.

ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਜਪਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥੩੮॥
har naamaa jap sukh paaeaa jan naanak sabad veechaar |38|

رب جي نالي سان، کين سڪون ملي ٿو. نوڪر نانڪ لفظ جي لفظ تي غور ڪري ٿو. ||38||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
bin satigur bhagat na hovee naam na lagai piaar |

سچي گروءَ کان سواءِ، ڪا به عقيدتمند عبادت نه آهي، ۽ نه ئي نام، رب جي نالي سان محبت آهي.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੩੯॥
jan naanak naam araadhiaa gur kai het piaar |39|

ٻانهو نانڪ گرو لاءِ پيار ۽ پيار سان، نالي جي پوڄا ۽ پوڄا ڪندو آهي. ||39||

ਲੋਭੀ ਕਾ ਵੇਸਾਹੁ ਨ ਕੀਜੈ ਜੇ ਕਾ ਪਾਰਿ ਵਸਾਇ ॥
lobhee kaa vesaahu na keejai je kaa paar vasaae |

لالچي ماڻهن تي ڀروسو نه ڪريو، جيڪڏهن توهان ائين ڪرڻ کان پاسو ڪري سگهو ٿا.

ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਤਿਥੈ ਧੁਹੈ ਜਿਥੈ ਹਥੁ ਨ ਪਾਇ ॥
ant kaal tithai dhuhai jithai hath na paae |

بلڪل آخري وقت تي، اهي توهان کي اتي ٺڳيندا، جتي ڪو به مدد وارو هٿ قرض ڏيڻ جي قابل نه هوندو.

ਮਨਮੁਖ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਕਰੇ ਮੁਹਿ ਕਾਲਖ ਦਾਗੁ ਲਗਾਇ ॥
manamukh setee sang kare muhi kaalakh daag lagaae |

جيڪو به نفس پرست انسانن سان صحبت ڪندو، ان جو منهن ڪارو ۽ گندو ٿيندو.

ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨੑ ਲੋਭੀਆਂ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
muh kaale tina lobheean jaasan janam gavaae |

انهن لالچي ماڻهن جا منهن ڪارا آهن. اهي پنهنجون زندگيون وڃائي ڇڏيندا آهن، ۽ بي عزتي ۾ ڇڏيندا آهن.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
satasangat har mel prabh har naam vasai man aae |

اي منهنجا مالڪ، مون کي ست سنگت، سچي جماعت ۾ شامل ٿيڻ ڏي. رب العالمين جو نالو منهنجي ذهن ۾ رهي.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੪੦॥
janam maran kee mal utarai jan naanak har gun gaae |40|

ڄمڻ ۽ مرڻ جي گندگي ۽ گندگي ڌوئي ويندي آهي، اي خادم نانڪ، رب جي تسبيح جا گيت ڳائيندي. ||40||

ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥
dhur har prabh karatai likhiaa su mettanaa na jaae |

جيڪو ڪجهه به اڳيئي مقرر ٿيل آهي رب العالمين خالق، ان کي ختم نٿو ڪري سگهجي.

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
jeeo pindd sabh tis daa pratipaal kare har raae |

جسم ۽ روح سڀ سندس آهن. رب العالمين بادشاهه سڀني کي پالي ٿو.

ਚੁਗਲ ਨਿੰਦਕ ਭੁਖੇ ਰੁਲਿ ਮੁਏ ਏਨਾ ਹਥੁ ਨ ਕਿਥਾਊ ਪਾਇ ॥
chugal nindak bhukhe rul mue enaa hath na kithaaoo paae |

بدمعاش ۽ بدمعاش، بکيا مرندا، مٽيءَ ۾ لڙي ويندا. انهن جا هٿ ڪٿي به پهچي نٿا سگهن.

ਬਾਹਰਿ ਪਾਖੰਡ ਸਭ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਕਮਾਇ ॥
baahar paakhandd sabh karam kareh man hiradai kapatt kamaae |

ظاهري طور تي، اهي سڀ صحيح ڪم ڪن ٿا، پر اهي منافق آهن. انهن جي دماغن ۽ دلين ۾، اهي ٺڳيون ۽ فريب ڪندا آهن.

ਖੇਤਿ ਸਰੀਰਿ ਜੋ ਬੀਜੀਐ ਸੋ ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ॥
khet sareer jo beejeeai so ant khaloaa aae |

جسم جي فارم ۾ جيڪو به پوکيو ويو آهي، اهو اچي ٿو ۽ آخر ۾ انهن جي اڳيان بيٺو آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430