هڪ عالمگير خالق خدا. سچ جو نالو آهي. تخليقي شخصيت. ڪو خوف. نه نفرت. The Undying جي تصوير. ڄمڻ کان ٻاهر. پاڻ ۾ موجود. گرو جي مهرباني:
راگ جيجاونتي، نائين مهل:
رب جي ياد ۾ غور ڪريو - رب تي غور ڪريو؛ اهو اڪيلو توهان لاء مفيد ٿيندو.
مايا سان صحبت کي ڇڏي، خدا جي حرم ۾ پناهه وٺ.
ياد رکو ته دنيا جون لذتون ڪوڙو آهن. هي سڄو شو صرف هڪ فريب آهي. ||1||روڪ||
توهان کي اهو سمجهڻ گهرجي ته هي دولت صرف هڪ خواب آهي. ايڏو غرور ڇو آهين؟
ڌرتيءَ جون سلطنتون رڻ جي ديوارن وانگر آهن. ||1||
ٻانهو نانڪ سچ ٿو چوي: تنهنجو جسم فنا ٿي ويندو.
پل پل، ڪالهه گذري ويو. اڄ به ائين گذري رهيو آهي. ||2||1||
جيجاونتي، نائين مهل:
رب تي غور ڪريو - رب تي ويرڻ؛ توهان جي زندگي ختم ٿي رهي آهي.
مان توکي اهو بار بار ڇو ٻڌائي رهيو آهيان؟ بيوقوف- ڇو نٿو سمجهين؟
تنهنجو جسم اولا پٿر وانگر آهي. اهو سڀ ڪجهه وقت ۾ پگھلجي ٿو. ||1||روڪ||
تنهن ڪري پنهنجا سڀ شڪ ڇڏي، ۽ رب جو نالو ڳالهاءِ.
آخري گهڙيءَ ۾، هي اڪيلو توهان سان گڏ هلندو. ||1||
فساد جي زهريلي گناهن کي وساري، پنهنجي دل ۾ خدا جي حمد کي قائم ڪر.
خادم نانڪ اعلان ڪري ٿو ته هي موقعو ڦٽي رهيو آهي. ||2||2||
جيجاونتي، نائين مهل:
اي انسان، تنهنجو ڪهڙو حال هوندو؟
هن دنيا ۾، توهان رب جو نالو نه ٻڌو آهي.
توهان مڪمل طور تي فساد ۽ گناهه ۾ مصروف آهيو؛ توهان پنهنجي ذهن کي انهن کان پري نه ڪيو آهي. ||1||روڪ||
تو کي هيءَ انساني زندگي ملي وئي، پر تو هڪ لمحي لاءِ به رب کي ياد نه ڪيو آهي.
لذت خاطر تون پنهنجي عورت جي تابع ٿي وئين ۽ هاڻي تنهنجا پير جڙيل آهن. ||1||
خدمتگار نانڪ اعلان ڪري ٿو ته هن دنيا جي وسيع وسيع صرف هڪ خواب آهي.
رب تي غور ڇو نه ڪيو؟ مايا به سندس ٻانهن آهي. ||2||3||
جيجاونتي، نائين مهل:
ڦٽي وڃڻ - توهان جي زندگي بيڪار ٿي چڪي آهي.
اي جاهل بيوقوف، تون رات ڏينهن پراڻا ٻڌندو آهين، پر نه سمجهين ٿو!
موت اچي ويو آهي؛ هاڻي تون ڪيڏانهن ڊوڙندين؟ ||1||روڪ||