ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 835
ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਸਤਤਿ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਖਿ ਰਖਿ ਚਰਣ ਹਰਿ ਤਾਲ ਪੂਰਈਆ ॥੫॥
har har usatat karai din raatee rakh rakh charan har taal pooreea |5|مان رب جي ساراهه ڪريان ٿو، ڏينهن ۽ رات، پنهنجا پير ڊرم جي تاڪ ڏانهن منتقل ڪري ٿو. ||5||
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਗਾਵੈ ਰਸਿ ਰਸਾਲ ਰਸਿ ਸਬਦੁ ਰਵਈਆ ॥
har kai rang rataa man gaavai ras rasaal ras sabad raveea |رب جي محبت سان ڀريل، منهنجو ذهن هن جي ساراهه ڳائيندو آهي، خوشيءَ سان شبد کي ڳائيندو آهي، امرت ۽ نعمت جو سرچشمو.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਧਾਰ ਚੁਐ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੬॥
nij ghar dhaar chuaai at niramal jin peea tin hee sukh laheea |6|بي عيب پاڪائيءَ جو وهڪرو پنهنجي اندر جي گهر مان وهي ٿو. جيڪو ان ۾ پيئي ٿو، ان کي سڪون ملي ٿو. ||6||
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ਜਿਉ ਬਾਲਕ ਬਾਲੂ ਘਰ ਉਸਰਈਆ ॥
manahatth karam karai abhimaanee jiau baalak baaloo ghar usareea |ضدي ذهن وارو، مغرور ۽ مغرور ماڻهو ته رسمون ته ڪندو آهي، پر اهي ريل جي قلعن وانگر آهن، جيڪي ٻارن جي ٺاهيل آهن.
ਆਵੈ ਲਹਰਿ ਸਮੁੰਦ ਸਾਗਰ ਕੀ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਢਹਿ ਪਈਆ ॥੭॥
aavai lahar samund saagar kee khin meh bhin bhin dteh peea |7|سمنڊ جون لهرون جڏهن اندر اچن ٿيون ته هڪ ئي وقت ۾ ٽڪرائجي وڃن ٿيون. ||7||
ਹਰਿ ਸਰੁ ਸਾਗਰੁ ਹਰਿ ਹੈ ਆਪੇ ਇਹੁ ਜਗੁ ਹੈ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਖੇਲਈਆ ॥
har sar saagar har hai aape ihu jag hai sabh khel kheleea |رب حوض آهي، ۽ رب پاڻ سمنڊ آهي. هيءَ دنيا سڀ هڪ راند آهي جنهن کي هن اسٽيج ڪيو آهي.
ਜਿਉ ਜਲ ਤਰੰਗ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਰਮਈਆ ॥੮॥੩॥੬॥
jiau jal tarang jal jaleh samaaveh naanak aape aap rameea |8|3|6|جيئن پاڻيءَ جون لهرون وري پاڻيءَ ۾ ملن ٿيون، اي نانڪ، ائين هو پاڻ ۾ ملي ٿو. ||8||3||6||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
bilaaval mahalaa 4 |بلاول، چوٿين مهل:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਰਚੈ ਮਨਿ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਪਾਈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਤਨਿ ਭਸਮ ਦ੍ਰਿੜਈਆ ॥
satigur parachai man mundraa paaee gur kaa sabad tan bhasam drirreea |منهنجو ذهن سچي گرو جي واقفيت جي ڪنن کي ڳنڍيندو آهي؛ مان پنهنجي جسم تي گروءَ جي ڪلام جي راھ کي لڳائيان ٿو.
ਅਮਰ ਪਿੰਡ ਭਏ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਊ ਮਿਟਿ ਗਈਆ ॥੧॥
amar pindd bhe saadhoo sang janam maran doaoo mitt geea |1|ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، منهنجو جسم امر ٿي ويو آهي. مون لاءِ جنم ۽ موت ٻئي ختم ٿي ويا آهن. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਆ ॥
mere man saadhasangat mil raheea |اي منھنجا دماغ، ساد سنگت سان گڏ رھ.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਮਧਸੂਦਨ ਮਾਧਉ ਮੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਾਧੂ ਚਰਣ ਪਖਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kripaa karahu madhasoodan maadhau mai khin khin saadhoo charan pakheea |1| rahaau |مون تي رحم ڪر، اي پالڻھار؛ هر هڪ پل، مون کي پاڪ پيرن کي ڌوئڻ ڏيو. ||1||روڪ||
ਤਜੈ ਗਿਰਸਤੁ ਭਇਆ ਬਨ ਵਾਸੀ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਮਨੂਆ ਟਿਕੈ ਨ ਟਿਕਈਆ ॥
tajai girasat bheaa ban vaasee ik khin manooaa ttikai na ttikeea |خانداني زندگيءَ کي ڇڏي، هو جنگل ۾ ڀڄندو رهي ٿو، پر هن جو ذهن هڪ لمحي لاءِ به آرام ۾ نه ٿو رهي.
ਧਾਵਤੁ ਧਾਇ ਤਦੇ ਘਰਿ ਆਵੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਵਈਆ ॥੨॥
dhaavat dhaae tade ghar aavai har har saadhoo saran paveea |2|حيران ذهن تڏهن ئي گهر موٽندو آهي، جڏهن هو رب جي پاڪ ماڻهن جي پناهه گاهه کي ڳوليندو آهي. ||2||
ਧੀਆ ਪੂਤ ਛੋਡਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਆਸਾ ਆਸ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਕਰਈਆ ॥
dheea poot chhodd saniaasee aasaa aas man bahut kareea |سنياسي پنهنجي ڌيئرن ۽ پٽن کي ڇڏي ڏئي ٿو، پر سندس ذهن اڃا تائين هر قسم جي اميدن ۽ خواهشن کي گڏ ڪري ٿو.
ਆਸਾ ਆਸ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਿਰਾਸ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੩॥
aasaa aas karai nahee boojhai gur kai sabad niraas sukh laheea |3|انهن اميدن ۽ خواهشن سان، هو اڃا تائين اهو نه سمجهي سگهيو آهي ته گرو جي ڪلام جي ذريعي ئي انسان خواهشن کان آزاد ٿي سگهي ٿو، ۽ امن حاصل ڪري ٿو. ||3||
ਉਪਜੀ ਤਰਕ ਦਿਗੰਬਰੁ ਹੋਆ ਮਨੁ ਦਹ ਦਿਸ ਚਲਿ ਚਲਿ ਗਵਨੁ ਕਰਈਆ ॥
aupajee tarak diganbar hoaa man dah dis chal chal gavan kareea |جڏهن دنيا کان لاتعلقي پنهنجي اندر ۾ پکڙجي وڃي ٿي، تڏهن هو هڪ ننگا رهاڪو بڻجي وڃي ٿو، پر ان جي باوجود، هن جو ذهن ڏهن طرفن ۾ گهمي ٿو، ڀوڳي ٿو.
ਪ੍ਰਭਵਨੁ ਕਰੈ ਬੂਝੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਿਲਿ ਸੰਗਿ ਸਾਧ ਦਇਆ ਘਰੁ ਲਹੀਆ ॥੪॥
prabhavan karai boojhai nahee trisanaa mil sang saadh deaa ghar laheea |4|هو گهمي ڦري ٿو، پر سندس خواهشون پوريون نه ٿيون ٿين. ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ شامل ٿيڻ سان، هن کي رحم ۽ شفقت جو گهر ملندو آهي. ||4||
ਆਸਣ ਸਿਧ ਸਿਖਹਿ ਬਹੁਤੇਰੇ ਮਨਿ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਚੇਟਕ ਚੇਟਕਈਆ ॥
aasan sidh sikheh bahutere man maageh ridh sidh chettak chettakeea |سڌن ڪيترن ئي يوگين جي پوزيشن کي سکندا آهن، پر انهن جا ذهن اڃا تائين دولت، معجزاتي طاقت ۽ توانائي لاء چاهيندا آهن.
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਿਧਿ ਪਈਆ ॥੫॥
tripat santokh man saant na aavai mil saadhoo tripat har naam sidh peea |5|اطمينان، سڪون ۽ سڪون سندن ذهن ۾ نه ٿو اچي. پر اوليائن سان ملڻ سان، اهي مطمئن ٿين ٿا، ۽ رب جي نالي سان، روحاني ڪمال حاصل ٿئي ٿو. ||5||
ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਸਭਿ ਵਰਨ ਰੂਪ ਜੀਅ ਜੰਤ ਉਪਈਆ ॥
anddaj jeraj setaj utabhuj sabh varan roop jeea jant upeea |زندگي اوندهه مان، پيٽ مان، پگهر مان ۽ زمين مان پيدا ٿئي ٿي. خدا سڀني شين ۽ مخلوقات کي سڀني رنگن ۽ شڪلن جي پيدا ڪيو آهي.
ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਰੈ ਸੋ ਉਬਰੈ ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਵੈਸੁ ਚੰਡਾਲੁ ਚੰਡਈਆ ॥੬॥
saadhoo saran parai so ubarai khatree braahaman sood vais chanddaal chanddeea |6|جيڪو پاڪ جي درٻار کي ڳولي ٿو ان کي ڇوٽڪارو ملي ٿو، چاهي اهو خشتري هجي، برهمڻ هجي، سودر هجي، وشيش هجي يا اڇوتن مان سڀ کان وڌيڪ اڇوت هجي. ||6||
ਨਾਮਾ ਜੈਦੇਉ ਕੰਬੀਰੁ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਅਉਜਾਤਿ ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਿਆਰੁ ਚਮਈਆ ॥
naamaa jaideo kanbeer trilochan aaujaat ravidaas chamiaar chameea |نام ديوي، جئه ديوي، ڪبير، ترلوچن ۽ روي داس، جيڪي گهٽ ذات وارا چمڙا ڪم ڪندڙ هئا،
ਜੋ ਜੋ ਮਿਲੈ ਸਾਧੂ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ਜਟੁ ਸੈਣੁ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਦਈਆ ॥੭॥
jo jo milai saadhoo jan sangat dhan dhanaa jatt sain miliaa har deea |7|برڪت ڌن ۽ سين؛ اهي سڀئي جيڪي عاجز ساد سنگت ۾ شامل ٿيا، مهربان رب سان ملاقات ڪئي. ||7||
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕਰਈਆ ॥
sant janaa kee har paij rakhaaee bhagat vachhal angeekaar kareea |رب پنهنجي عاجز ٻانهن جي عزت جي حفاظت ڪندو آهي. هو پنهنجي بندن جو عاشق آهي- هو انهن کي پنهنجو ڪري ٿو.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਜਗਜੀਵਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਖਈਆ ॥੮॥੪॥੭॥
naanak saran pare jagajeevan har har kirapaa dhaar rakheea |8|4|7|نانڪ رب جي حرمت ۾ داخل ٿيو آهي، دنيا جي زندگي، جنهن هن تي پنهنجي رحمت نازل ڪئي، ۽ کيس بچايو. ||8||||4||7||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
bilaaval mahalaa 4 |بلاول، چوٿين مهل:
ਅੰਤਰਿ ਪਿਆਸ ਉਠੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਸੁਣਿ ਗੁਰ ਬਚਨ ਮਨਿ ਤੀਰ ਲਗਈਆ ॥
antar piaas utthee prabh keree sun gur bachan man teer lageea |خدا جي اڃ منهنجي اندر ۾ تمام گهڻي پکڙيل آهي. گرو جي تعليمات جو ڪلام ٻڌي، منهنجو ذهن هن جي تير سان سوراخ ٿي ويو آهي.