ڳائڻ ۽ ٻڌندڙ ٻئي آزاد ٿي ويندا آهن، جڏهن، گرومخ جي حيثيت ۾، اهي رب جي نالي ۾ پيئندا آهن، هڪ پل لاءِ به. ||1||
رب، هار، هار جي نالي جو نفيس جوهر منهنجي ذهن ۾ سمايل آهي.
گرو مُخ جي حيثيت ۾، مون کي نام جو ٿڌو، آرام ڏيندڙ پاڻي مليو آهي. مان رب، هار، هار جي اسم جي شاندار جوهر ۾ شوق سان پيئندو آهيان. ||1||روڪ||
جن جون دليون رب جي محبت سان ڀريل آهن، تن جي پيشانيءَ تي پاڪيزگي جو نشان هوندو آهي.
رب جي عاجز ٻانهي جو شان سڄي دنيا ۾ ظاهر آهي، جيئن چنڊ تارن ۾. ||2||
جن جون دليون رب جي نالي سان ڀريل نه آهن، انهن جا سڀ ڪم بيڪار ۽ بيڪار آهن.
اهي پنهنجي جسم کي سينگار ۽ سينگار ڪري سگهن ٿا، پر ان جي نالي کان سواء، اهي ائين لڳندا آهن، ڄڻ ته انهن جي نڪ ڪٽي وئي آهي. ||3||
غالب رب هر هڪ دل ۾ داخل ٿئي ٿو. هڪ رب هر جڳهه تي پکڙيل آهي.
رب پنهنجي ٻانهن نانڪ تي رحم ڪيو آهي. گرو جي تعليمات جي ڪلام ذريعي، مون هڪ پل ۾ رب تي غور ڪيو آهي. ||4||3||
پرڀاتي، چوٿين مهل:
خدا، ناقابل رسائی ۽ رحم ڪندڙ، مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو آهي. مان پنهنجي وات سان رب، هار، هار جو نالو ڳائيندو آهيان.
مان گنهگارن کي پاڪ ڪندڙ رب جي نالي تي غور ڪندو آهيان. مان پنهنجي سڀني گناهن ۽ غلطين کان پاڪ آهيان. ||1||
اي ذھن، سڄڻ رب جو نالو ڳايو.
مان رب جي ساراهه ڳايان ٿو، نرمل تي رحم ڪندڙ، درد کي ختم ڪندڙ. گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، مان نالي جي دولت، رب جي نالي ۾ گڏ ڪريان ٿو. ||1||روڪ||
جسم ڳوٺ ۾ رب رهي ٿو. گرو جي تعليمات جي حڪمت جي ذريعي، رب، هار، هار، نازل ٿيو آهي.
جسم جي ڍنڍ ۾، رب جو نالو نازل ٿيو آهي. مون کي پنهنجي گهر ۽ حويلي ۾، رب العالمين حاصل ڪيو آهي. ||2||
اُهي مخلوق جيڪي شڪ جي بيابان ۾ ڀڄن ٿا- اهي بي ايمان سنسار بيوقوف آهن، ۽ لٽيل آهن.
اُهي هرڻ وانگر آهن: مشڪ جي خوشبو پنهنجي نانءَ مان اچي ٿي، پر اُهو اُن جي چوڌاري گهمي ڦري ٿو، جڙين ۾ ڳولي ٿو. ||3||
تون عظيم ۽ بي مثال آهين؛ توهان جي حڪمت، خدا، وسيع ۽ ناقابل فهم آهي. مهرباني ڪري مون کي اها حڪمت سان برڪت ڪر، جنهن جي ذريعي مان توهان کي حاصل ڪري سگهان ٿو، اي خداوند خدا.
گرو نانڪ تي هٿ رکيو. هو رب جو نالو ڳائيندو آهي. ||4||4||
پرڀاتي، چوٿين مهل:
منهنجو ذهن رب، هار، هار جي نالي سان پيار ۾ آهي. مان عظيم رب العالمين جو ذڪر ڪريان ٿو.
سچي گرو جو ڪلام منهنجي دل کي وڻندڙ ٿي ويو آهي. رب العالمين مون کي پنهنجي فضل سان نوازيو آهي. ||1||
اي منهنجا دماغ، هر لمحي رب جي نالي تي هلو ۽ غور ڪيو.
ڪامل گرو مون کي رب، هار، هار جي نالي جي تحفي سان نوازيو آهي. رب جو نالو منهنجي ذهن ۽ جسم ۾ رهي ٿو. ||1||روڪ||
رب منهنجي ڳوٺ، ڳوٺ، گهر ۽ محلات ۾ رهي ٿو. گرومخ جي حيثيت ۾، مان هن جي شان تي غور ڪريان ٿو.
هتي ۽ آخرت، رب جي عاجز بندن کي سينگاريو ويو آهي ۽ بلند آهي. انهن جا منهن چمڪندڙ آهن؛ گرو مُخ جي حيثيت ۾، اُهي پار ڪيا ويندا آهن. ||2||
مان بي خوف رب، ھار، ھار، ھار سان پيار ڪريان ٿو. گرو جي ذريعي، مون رب کي هڪ پل ۾ پنهنجي دل ۾ ويهاري ڇڏيو آهي.
رب جي عاجز ٻانهي جا لکين ڪروڙين عيب ۽ غلطيون سڀ هڪ پل ۾ دور ٿي وڃن ٿيون. ||3||
تنهنجا عاجز بندا فقط تنهنجي معرفت سڃاتا وڃن ٿا، اي خدا. توهان کي ڄاڻڻ سان، اهي عظيم ٿي ويندا آهن.