جڏهن ڪو کيس راضي ڪرڻ جي ڪوشش ڪندو،
پوءِ هوءَ پاڻ تي فخر ڪري ٿي.
پر جڏهن ڪو هن کي پنهنجي خيالن مان ڪڍي ٿو،
پوءِ هوءَ غلام وانگر هن جي خدمت ڪري ٿي. ||2||
هوءَ خوش ٿي لڳي، پر آخر ۾ هوءَ ٺڳي ٿي.
هوءَ ڪنهن هڪ جاءِ تي نه رهي.
هن ڪيترين ئي دنيان کي جادو ڪيو آهي.
رب جي عاجز ٻانهن هن کي ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏيو. ||3||
جيڪو به هن کان دعا گهري ٿو سو بکيو رهي ٿو.
جيڪو به هن سان مگن آهي، تنهن کي ڪجهه به حاصل نه ٿو ٿئي.
پر جيڪو ان کي ڇڏي ڏئي، ۽ سنتن جي سوسائٽي ۾ شامل ٿئي،
وڏي خوش قسمتي سان، اي نانڪ، بچايو ويو آهي. ||4||18||29||
رامڪلي، پنجين مهل:
ڏسو رب، عالمگير روح، سڀني ۾.
هڪ خدا مڪمل آهي، ۽ تمام وسيع آهي.
ڄاڻو ته قيمتي زيور توهان جي پنهنجي دل ۾ آهي.
سمجھو ته توھان جو جوھر توھان جي اندر آھي. ||1||
اوليائن جي مهربانيءَ سان امرت ۾ پيئو.
جنهن کي اعليٰ تقدير ملي ٿي، اهو حاصل ڪري ٿو. زبان کان سواءِ ذائقو ڪيئن معلوم ٿيندو؟ ||1||روڪ||
ٻوڙو ماڻهو اٺن پراڻن ۽ ويدن کي ڪيئن ٻڌي سگهندو؟
انڌو ماڻهو لکين روشنيون به ڏسي نه ٿو سگهي.
جانور گھاس سان پيار ڪندو آهي، ۽ ان سان ڳنڍيل رهي ٿو.
جنهن کي نه سيکاريو ويو آهي- اهو ڪيئن سمجهي سگهندو؟ ||2||
الله تعاليٰ سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو.
هو پنهنجي عقيدتمندن سان گڏ، ذريعي ۽ ذريعي آهي.
جيڪي خوشيءَ ۽ خوشيءَ سان خدا جي حمد جا گيت ڳائين ٿا،
اي نانڪ - موت جو رسول به انهن جي ويجهو نه ٿو اچي. ||3||19||30||
رامڪلي، پنجين مهل:
مون کي پنهنجي نالي سان برڪت ڪندي، هن مون کي پاڪ ۽ پاڪ ڪيو آهي.
رب جي دولت منهنجو سرمايو آهي. ڪوڙي اميد مون کي ڇڏي وئي آهي. هي منهنجو مال آهي.
منهنجي بندن کي ٽوڙي، رب مون کي پنهنجي خدمت سان ڳنڍيو آهي.
مان رب جو عقيدت آهيان، هار، هار؛ مان رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو. ||1||
اڻڄاتل آواز موجوده وائبرٽ ۽ گونج ٿو.
رب جا عاجز ٻانهن پيار ۽ خوشيءَ سان سندس شان جا گيت ڳائين ٿا؛ انهن کي ديوي گرو طرفان عزت ڏني وئي آهي. ||1||روڪ||
منهنجي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير چالو ٿي چڪي آهي.
مان بيشمار اوتارن جي ننڊ مان جاڳي چڪو آهيان.
ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، منهنجي بيزاري ختم ٿي وئي.
منهنجو دماغ ۽ جسم رب جي محبت سان ڀريل آهي. ||2||
ٻاجھاري ڇوٽڪارو ڏيندڙ رب مون کي بچايو آھي.
مون وٽ ڪا به خدمت يا ڪم نه آهي منهنجي ڪريڊٽ لاءِ.
پنهنجي رحمت ۾، خدا مون تي رحم ڪيو آهي.
هن مون کي مٿي کنيو ۽ مون کي ٻاهر ڪڍيو، جڏهن مون کي تڪليف هئي. ||3||
ٻڌندي، سندس ساراهه ٻڌي، منهنجي ذهن ۾ خوشي پيدا ٿي وئي.
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، مان رب جي ساراهه ڳائيندو آهيان.
ڳائڻ، سندس تسبيح ڳائڻ سان، مون کي وڏو درجو مليو آهي.
گرو جي فضل سان، نانڪ پيار سان رب تي مرکوز آهي. ||4||20||31||
رامڪلي، پنجين مهل:
هڪ خول جي بدلي ۾، هو هڪ زيور ڏئي ٿو.
هو حاصل ڪرڻ جي ڪوشش ڪري ٿو جيڪو هن کي ڇڏڻ گهرجي.
هو اهي شيون گڏ ڪري ٿو جيڪي بيڪار آهن.
مايا جي لالچ ۾، هو ٽڙيل رستو وٺي ٿو. ||1||
تون بدقسمت انسان- توکي شرم نٿو اچي؟
توهان کي پنهنجي ذهن ۾ امن جو سمنڊ ياد نه آهي، مڪمل ماورائي رب خدا. ||1||روڪ||
امرت تو کي ڪچو لڳي ٿو، ۽ زهر مٺو آهي.
تنهنجي اها حالت آهي، اي بي ايماني، جيڪا مون پنهنجي اکين سان ڏٺي آهي.
تون ڪوڙ، فريب ۽ انا پرستي جو شوقين آهين.