شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 936


ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਭਾਲਿ ॥
meree meree kar mue vin naavai dukh bhaal |

”منهنجو، منهنجو!“ رڙ ڪري مري ويا آهن، پر نالي کان سواءِ کين رڳو درد ئي نظر اچي ٿو.

ਗੜ ਮੰਦਰ ਮਹਲਾ ਕਹਾ ਜਿਉ ਬਾਜੀ ਦੀਬਾਣੁ ॥
garr mandar mahalaa kahaa jiau baajee deebaan |

پوءِ انهن جا قلعا، محلات ۽ درٻار ڪٿي آهن؟ اهي هڪ مختصر ڪهاڻي وانگر آهن.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਝੂਠਾ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥
naanak sache naam vin jhootthaa aavan jaan |

اي نانڪ، سچي نالي کان سواءِ، ڪوڙو رڳو اچي ٿو.

ਆਪੇ ਚਤੁਰੁ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੨॥
aape chatur saroop hai aape jaan sujaan |42|

هو پاڻ هوشيار ۽ تمام خوبصورت آهي. هو پاڻ حڪمت وارو ۽ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ آهي. ||42||

ਜੋ ਆਵਹਿ ਸੇ ਜਾਹਿ ਫੁਨਿ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
jo aaveh se jaeh fun aae ge pachhutaeh |

جيڪي اچن ٿا، سي آخر ۾ وڃن ٿا. اهي اچن ٿا ۽ وڃن ٿا، افسوس ۽ توبه ڪن ٿا.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਘਟੈ ਨ ਵਧੈ ਉਤਾਹਿ ॥
lakh chauraaseeh medanee ghattai na vadhai utaeh |

اهي 8.4 ملين نسلن مان گذري ويندا. هي تعداد گهٽ يا وڌندو نه آهي.

ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥
se jan ubare jin har bhaaeaa |

اُهي ئي بچيل آهن، جيڪي رب سان پيار ڪن ٿا.

ਧੰਧਾ ਮੁਆ ਵਿਗੂਤੀ ਮਾਇਆ ॥
dhandhaa muaa vigootee maaeaa |

سندن دنياوي الجھنون ختم ٿي وينديون آهن، ۽ مايا فتح ٿيندي آهي.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਸੀ ਕਿਸ ਕਉ ਮੀਤੁ ਕਰੇਉ ॥
jo deesai so chaalasee kis kau meet kareo |

جيڪو ڏسبو، سو روانو ٿيندو. مون کي پنهنجو دوست بڻائڻ گهرجي؟

ਜੀਉ ਸਮਪਉ ਆਪਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਦੇਉ ॥
jeeo sampau aapanaa tan man aagai deo |

مان پنهنجي روح کي وقف ڪريان ٿو، ۽ پنهنجي جسم ۽ دماغ کي هن جي اڳيان پيش ڪريان ٿو.

ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਤਾ ਤੂ ਧਣੀ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਮੈ ਓਟ ॥
asathir karataa too dhanee tis hee kee mai ott |

تون دائمي طور تي مستحڪم آهين، اي خالق، رب ۽ مالڪ؛ مان توهان جي حمايت تي ڀروسو آهيان.

ਗੁਣ ਕੀ ਮਾਰੀ ਹਉ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਮਨਿ ਚੋਟ ॥੪੩॥
gun kee maaree hau muee sabad ratee man chott |43|

فضيلت جي فتح، انا کي ماريو ويندو آهي. لفظ لفظ سان متاثر ٿي، ذهن دنيا کي رد ڪري ٿو. ||43||

ਰਾਣਾ ਰਾਉ ਨ ਕੋ ਰਹੈ ਰੰਗੁ ਨ ਤੁੰਗੁ ਫਕੀਰੁ ॥
raanaa raau na ko rahai rang na tung fakeer |

باقي نه بادشاھ ۽ نه امير رھندا. باقي نه امير ۽ نه غريب رهندو.

ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥
vaaree aapo aapanee koe na bandhai dheer |

جڏهن ڪنهن جو موڙ اچي ته هتي ڪير به رهي نه سگهندو.

ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥
raahu buraa bheehaavalaa sar ddoogar asagaah |

رستو ڏکيو ۽ غدار آهي؛ تلاءَ ۽ جبل ناقابل برداشت آهن.

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥
mai tan avagan jhur muee vin gun kiau ghar jaah |

منهنجو جسم عيب سان ڀريل آهي؛ مان غم ۾ مري رهيو آهيان. فضيلت کان سواء، مان پنهنجي گهر ۾ ڪيئن داخل ٿي سگهان ٿو؟

ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥
guneea gun le prabh mile kiau tin milau piaar |

نيڪي وٺندڙ، ۽ خدا سان ملن ٿا. مان انهن سان پيار سان ڪيئن ملندس؟

ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
tin hee jaisee thee rahaan jap jap ridai muraar |

جيڪڏھن آءٌ انھن جھڙو ٿي سگھيس، پنھنجي دل ۾ رب جي باري ۾ منٿ ۽ غور ڪريان.

ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥
avagunee bharapoor hai gun bhee vaseh naal |

هو عيب ۽ عيب سان ڀريل آهي، پر هن جي اندر نيڪي پڻ رهي ٿي.

ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥
vin satagur gun na jaapanee jichar sabad na kare beechaar |44|

سچي گرو کان سواءِ، هو خدا جي صفتن کي نٿو ڏسي. هو خدا جي عظيم صفتن کي نه ڳائيندو آهي. ||44||

ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥
lasakareea ghar samale aae vajahu likhaae |

خدا جا سپاهي پنهنجن گهرن جو خيال رکندا آهن. دنيا ۾ اچڻ کان اڳ، سندن پگهار مقرر ٿيل آهي.

ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
kaar kamaaveh sir dhanee laahaa palai paae |

اهي پنهنجي رب ۽ مالڪ جي خدمت ڪن ٿا ۽ نفعو حاصل ڪن ٿا.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
lab lobh buriaaeea chhodde manahu visaar |

اهي لالچ، لالچ ۽ برائي کي ڇڏي ڏين ٿا ۽ انهن کي پنهنجي ذهن مان وساري ڇڏيندا آهن.

ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥
garr dohee paatisaah kee kade na aavai haar |

جسم جي قلعي ۾، اهي پنهنجي عظيم بادشاهه جي فتح جو اعلان ڪن ٿا. اهي ڪڏهن به شڪست نه آهن.

ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥
chaakar kaheeai khasam kaa sauhe utar dee |

جيڪو پاڻ کي پنھنجي پالڻھار جو ٻانهو سڏيندو آھي، ۽ ان جي باوجود ان سان بيزاري سان ڳالھائيندو آھي،

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥
vajahu gavaae aapanaa takhat na baiseh see |

هن جي اجرت کي ختم ڪري ڇڏيندو، ۽ تخت تي ويهڻ نه ڏيندو.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
preetam hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |

شاندار عظمت منهنجي محبوب جي هٿن ۾ آهي. هو ڏئي ٿو، پنهنجي مرضيءَ مطابق.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥
aap kare kis aakheeai avar na koe karee |45|

هو پاڻ ئي سڀ ڪجهه ڪري ٿو. اسان کي ٻيو ڪير پتو ڏيڻ گهرجي؟ ٻيو ڪو به نه ٿو ڪري. ||45||

ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥
beejau soojhai ko nahee bahai duleechaa paae |

مان ڪنهن ٻئي جو تصور نه ٿو ڪري سگهان، جيڪو شاهي کشن تي ويٺو هجي.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥
narak nivaaran narah nar saachau saachai naae |

انسانن جو عظيم انسان دوزخ کي ختم ڪري ٿو؛ اھو سچو آھي، ۽ سچو آھي سندس نالو.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥
van trin dtoodtat fir rahee man meh krau beechaar |

مان هن کي ڳولڻ لاءِ جهنگن ۽ ٻوٽن ۾ گھمندو رهيس. مان هن کي پنهنجي ذهن ۾ سمجهان ٿو.

ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥
laal ratan bahu maanakee satigur haath bhanddaar |

بيشمار موتي، زيور ۽ زمرد جا خزانا سچي گرو جي هٿ ۾ آهن.

ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥
aootam hovaa prabh milai ik man ekai bhaae |

خدا سان ملاقات، مان بلند ۽ بلند آهيان. مان اڪيلو رب سان پيار ڪريان ٿو.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸਿ ਮਿਲੇ ਲਾਹਾ ਲੈ ਪਰਥਾਇ ॥
naanak preetam ras mile laahaa lai parathaae |

اي نانڪ، جيڪو پيار سان پنهنجي محبوب سان ملي ٿو، اهو آخرت ۾ فائدو حاصل ڪري ٿو.

ਰਚਨਾ ਰਾਚਿ ਜਿਨਿ ਰਚੀ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਆਕਾਰੁ ॥
rachanaa raach jin rachee jin siriaa aakaar |

جنهن مخلوق کي پيدا ڪيو، تنهن جو روپ به ٺاهيو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਅੰਤੁ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪੬॥
guramukh beant dhiaaeeai ant na paaraavaar |46|

گرومخ جي حيثيت ۾، لامحدود رب تي غور ڪيو، جنهن جي ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي. ||46||

ੜਾੜੈ ਰੂੜਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਈ ॥
rraarrai roorraa har jeeo soee |

راڌا: پيارا رب خوبصورت آهي.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਾਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin raajaa avar na koee |

ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه بادشاهه ناهي.

ੜਾੜੈ ਗਾਰੁੜੁ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
rraarrai gaarurr tum sunahu har vasai man maeh |

راڌا: منتر ٻڌ، ۽ رب توهان جي ذهن ۾ اچي ويندو.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਮਤੁ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਹਿ ॥
guraparasaadee har paaeeai mat ko bharam bhulaeh |

گرو جي فضل سان، هڪ رب کي ڳولي ٿو. شڪ ۾ مبتلا نه ٿيو.

ਸੋ ਸਾਹੁ ਸਾਚਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥
so saahu saachaa jis har dhan raas |

اُهو ئي سچو بينڪر آهي، جنهن وٽ رب جي دولت جو سرمايو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥
guramukh pooraa tis saabaas |

گرومخ مڪمل آهي - هن کي ساراهيو!

ਰੂੜੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥
roorree baanee har paaeaa gurasabadee beechaar |

گرو جي باني جي خوبصورت ڪلام جي ذريعي، رب حاصل ٿئي ٿو. گرو جي ڪلام تي غور ڪريو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430