اُهي گرسيخ، جن تي رب راضي ٿئي، اُهي سچي گروءَ جو ڪلام قبول ڪن.
اُهي گرومُخ جيڪي هن نالي تي غور ڪن ٿا، اُهي رب جي محبت جي چئن رنگن رنگن ۾ رنگين آهن. ||12||
سالڪ، ٽيون مهل:
خود غرض انسان بزدل ۽ بدصورت آهي. رب جي نالي کان سواء، سندس نڪ بي عزتي ۾ ڪٽي ويندي آهي.
رات ڏينهن دنياوي ڪمن ۾ مشغول آهي ۽ خوابن ۾ به سڪون نٿو ملي.
اي نانڪ، جيڪڏهن هو گرومخ ٿي وڃي، ته هو بچي ويندو. ٻي صورت ۾، هو غلامي ۾ جڪڙيل آهي، ۽ درد ۾ مبتلا آهي. ||1||
ٽيون مهل:
رب جي درٻار ۾ گرومخ هميشه سهڻي نظر اچن ٿا. اهي گرو جي ڪلام تي عمل ڪن ٿا.
انهن جي اندر هڪ دائمي امن ۽ خوشي آهي؛ سچي رب جي درٻار ۾ کين عزت ملي ٿي.
اي نانڪ، گرو مُخش، رب جي نالي سان برڪت وارا آهن. اهي اڻڄاڻ طور تي سچي رب ۾ ضم ٿي ويندا آهن. ||2||
پورو:
جيئن گرومک، پرهلاد رب تي غور ڪيو، ۽ بچايو ويو.
گرومک جي حيثيت ۾، جنڪ پيار سان پنهنجي شعور کي رب جي نالي تي مرکوز ڪيو.
گرومخ جي حيثيت ۾، وششت رب جي تعليمات کي سيکاريو.
اي منهنجا ڀائرو، گروءَ کان سواءِ، ڪنهن کي به رب جو نالو نه مليو آهي.
رب سائين گرومک کي عقيدت سان نوازي ٿو. ||13||
سالڪ، ٽيون مهل:
جنهن کي سچي گرو تي يقين نه آهي ۽ جنهن کي ڪلام سان محبت نه آهي،
ڪو به سڪون نه ملندو، جيتوڻيڪ هو سوين دفعا اچي ۽ هليو وڃي.
اي نانڪ، گرو مُخ سچي رب سان فطري آسانيءَ سان ملي ٿو. هو رب سان پيار ۾ آهي. ||1||
ٽيون مهل:
اي ذهن، اهڙي سچي گرو جي ڳولا ڪر، جنهن جي خدمت ڪرڻ سان جنم ۽ مرڻ جا ڏک دور ٿين.
شڪ توهان کي ڪڏهن به تڪليف نه ڏيندو، ۽ توهان جي انا کي لفظ جي ڪلام ذريعي ساڙيو ويندو.
توهان جي اندر مان ڪوڙ جو پردو کڄي ويندو ۽ سچ ذهن ۾ اچي ويندو.
امن ۽ خوشي توهان جي دماغ کي اندر اندر ڀريندو، جيڪڏهن توهان سچائي ۽ خود نظم و ضبط جي مطابق عمل ڪيو.
اي نانڪ، ڪامل سٺي ڪرم سان، تون سچي گرو سان ملندو، ۽ پوءِ پيارا رب، پنهنجي مٺي مرضي سان، توهان کي پنهنجي رحمت سان برڪت ڏيندو. ||2||
پورو:
سڄي دنيا ان جي قبضي ۾ اچي ٿي جنهن جو گهر رب بادشاهه سان ڀريل آهي.
هو ڪنهن ٻئي جي حڪمراني جي تابع ناهي، ۽ رب، بادشاهه، سڀني کي پنهنجي پيرن تي ڪري ٿو.
ھڪڙو ماڻھو ٻين ماڻھن جي عدالتن مان ڀڄي سگھي ٿو، پر ڪو ماڻھو خدا جي بادشاھت کان ڀڄي سگھي ٿو؟
رب اهڙو بادشاهه آهي، جيڪو پنهنجي بندن جي دلين ۾ رهي ٿو. هو ٻين کي آڻي ٿو، ۽ انهن کي پنهنجي عقيدتمندن جي اڳيان بيٺو ڪري ٿو.
رب جي نالي جي شاندار عظمت صرف سندس فضل سان ملي ٿي. ڪيترا ٿورا آهن گرو مُخ جيڪي هن تي غور ڪن ٿا. ||14||
سالڪ، ٽيون مهل:
سچي گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، دنيا جا ماڻهو مري ويا آهن. اهي پنهنجي زندگي بيڪار ۾ ضايع ڪن ٿا.
دوئي سان پيار ۾، اهي خوفناڪ دردناڪ آهن. اهي مري ويندا آهن، ۽ ٻيهر جنم وٺندا آهن، ۽ اچڻ ۽ وڃڻ جاري رکندا آهن.
اهي مٽيءَ ۾ رهن ٿا، ۽ وري جنم وٺن ٿا.
اي نانڪ، بغير نالي جي، موت جو رسول انهن کي سزا ڏئي ٿو. آخر ۾، اهي افسوس ۽ توبهه ڪري ڇڏيندا آهن. ||1||
ٽيون مهل:
هن دنيا ۾، هڪ مڙس رب آهي. ٻيا سڀ مخلوق سندس ڪنوار آهن.