شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 561


ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੇਲਾਵੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਹਉ ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਕਉ ਜਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur pooraa melaavai meraa preetam hau vaar vaar aapane guroo kau jaasaa |1| rahaau |

ڪامل گرو مون کي پنهنجي محبوب سان ملڻ جي هدايت ڪري ٿو. مان قربان آهيان، قربان آهيان پنهنجي گرو تي. ||1||روڪ||

ਮੈ ਅਵਗਣ ਭਰਪੂਰਿ ਸਰੀਰੇ ॥
mai avagan bharapoor sareere |

منھنجو جسم ڪرپشن سان ڀريو پيو آھي.

ਹਉ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਾ ਅਪਣੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪੂਰੇ ॥੨॥
hau kiau kar milaa apane preetam poore |2|

مان پنهنجي ڪامل محبوب سان ڪيئن ملي سگهان ٿو؟ ||2||

ਜਿਨਿ ਗੁਣਵੰਤੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਾਇਆ ॥
jin gunavantee meraa preetam paaeaa |

نيڪ ماڻهو منهنجي محبوب کي حاصل ڪن ٿا.

ਸੇ ਮੈ ਗੁਣ ਨਾਹੀ ਹਉ ਕਿਉ ਮਿਲਾ ਮੇਰੀ ਮਾਇਆ ॥੩॥
se mai gun naahee hau kiau milaa meree maaeaa |3|

مون ۾ اهي خوبيون نه آهن. آءٌ هن سان ڪيئن ملندس، اي منهنجي ماءُ؟ ||3||

ਹਉ ਕਰਿ ਕਰਿ ਥਾਕਾ ਉਪਾਵ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
hau kar kar thaakaa upaav bahutere |

مان اهي سڀ ڪوششون ڪندي تمام ٿڪل آهيان.

ਨਾਨਕ ਗਰੀਬ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਮੇਰੇ ॥੪॥੧॥
naanak gareeb raakhahu har mere |4|1|

مهرباني ڪري نانڪ جي حفاظت ڪريو، نرمل، اي منهنجا رب. ||4||1||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
vaddahans mahalaa 4 |

واھڙا، چوٿين مھل:

ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁੰਦਰੁ ਮੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥
meraa har prabh sundar mai saar na jaanee |

منهنجو رب خدا تمام خوبصورت آهي. مون کي سندس قدر جي خبر ناهي.

ਹਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਣੀ ॥੧॥
hau har prabh chhodd doojai lobhaanee |1|

پنهنجي پالڻهار خدا کي ڇڏي، مان دوکي ۾ پئجي ويو آهيان. ||1||

ਹਉ ਕਿਉ ਕਰਿ ਪਿਰ ਕਉ ਮਿਲਉ ਇਆਣੀ ॥
hau kiau kar pir kau milau eaanee |

مان پنهنجي مڙس سان ڪيئن ملي سگهان ٿو؟ مون کي ناهي خبر.

ਜੋ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਾਈ ਪਿਰ ਕਉ ਮਿਲੈ ਸਿਆਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo pir bhaavai saa sohaagan saaee pir kau milai siaanee |1| rahaau |

هوءَ جيڪا پنهنجي مڙس کي راضي ڪري ٿي، اها هڪ خوش روح دلہن آهي. هوءَ پنهنجي مڙس سان ملي ٿي - هوءَ ڏاڍي عقلمند آهي. ||1||روڪ||

ਮੈ ਵਿਚਿ ਦੋਸ ਹਉ ਕਿਉ ਕਰਿ ਪਿਰੁ ਪਾਵਾ ॥
mai vich dos hau kiau kar pir paavaa |

مان عيب سان ڀريل آهيان؛ مان پنهنجي مڙس کي ڪيئن حاصل ڪري سگهان ٿو؟

ਤੇਰੇ ਅਨੇਕ ਪਿਆਰੇ ਹਉ ਪਿਰ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਾ ॥੨॥
tere anek piaare hau pir chit na aavaa |2|

تو وٽ ڪيتريون ئي محبتون آهن، پر مان تنهنجي خيال ۾ ناهيان، اي منهنجا مالڪ! ||2||

ਜਿਨਿ ਪਿਰੁ ਰਾਵਿਆ ਸਾ ਭਲੀ ਸੁਹਾਗਣਿ ॥
jin pir raaviaa saa bhalee suhaagan |

هوءَ جيڪا پنهنجي مڙس سان لطف اندوز ٿئي ٿي، اُها نيڪ دل دلہن آهي.

ਸੇ ਮੈ ਗੁਣ ਨਾਹੀ ਹਉ ਕਿਆ ਕਰੀ ਦੁਹਾਗਣਿ ॥੩॥
se mai gun naahee hau kiaa karee duhaagan |3|

مون ۾ اهي خوبيون نه آهن؛ مان ڇا ڪري سگهان ٿو، رد ٿيل دلہن، ڇا ڪري سگهان ٿو؟ ||3||

ਨਿਤ ਸੁਹਾਗਣਿ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ॥
nit suhaagan sadaa pir raavai |

روح- ڪنوار مسلسل، مسلسل پنهنجي مڙس سان لطف اندوز ٿي.

ਮੈ ਕਰਮਹੀਣ ਕਬ ਹੀ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ॥੪॥
mai karamaheen kab hee gal laavai |4|

مون کي ڪا سٺي قسمت نه آهي. ڇا هو ڪڏهن مون کي پنهنجي ڀاڪر ۾ ويجھو رکندو؟ ||4||

ਤੂ ਪਿਰੁ ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਉ ਅਉਗੁਣਿਆਰਾ ॥
too pir gunavantaa hau aauguniaaraa |

تون، اي خاوند رب، لائق آهين، جڏهن ته مان بي نياز آهيان.

ਮੈ ਨਿਰਗੁਣ ਬਖਸਿ ਨਾਨਕੁ ਵੇਚਾਰਾ ॥੫॥੨॥
mai niragun bakhas naanak vechaaraa |5|2|

مان بيوقوف آهيان؛ مهرباني ڪري نانڪ، نرمل کي معاف ڪريو. ||5||2||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨ ॥
vaddahans mahalaa 4 ghar 2 |

واھڙا، چوٿون مھل، ٻيو گھر:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਮੈ ਮਨਿ ਵਡੀ ਆਸ ਹਰੇ ਕਿਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਪਾਵਾ ॥
mai man vaddee aas hare kiau kar har darasan paavaa |

منهنجي ذهن ۾ اهڙي وڏي آرزو آهي. مون کي رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڪيئن حاصل ٿيندو؟

ਹਉ ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਅਪਨੇ ਸਤਗੁਰੈ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਮਨੁ ਮੁਗਧੁ ਸਮਝਾਵਾ ॥
hau jaae puchhaa apane satagurai gur puchh man mugadh samajhaavaa |

مان وڃان ٿو ۽ پنهنجي سچي گرو کان پڇان ٿو. گرو جي صلاح سان، مان پنهنجي بيوقوف ذهن کي سيکاريندس.

ਭੂਲਾ ਮਨੁ ਸਮਝੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਏ ॥
bhoolaa man samajhai gurasabadee har har sadaa dhiaae |

بيوقوف ذهن کي گرو جي ڪلام ۾ هدايت ڪئي وئي آهي، ۽ هميشه لاء رب، هار، هار تي ڌيان ڏئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੧॥
naanak jis nadar kare meraa piaaraa so har charanee chit laae |1|

اي نانڪ، جيڪو منهنجي محبوب جي رحمت سان برڪت وارو آهي، پنهنجي شعور کي رب جي پيرن تي مرکوز ڪري ٿو. ||1||

ਹਉ ਸਭਿ ਵੇਸ ਕਰੀ ਪਿਰ ਕਾਰਣਿ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਭਾਵਾ ॥
hau sabh ves karee pir kaaran je har prabh saache bhaavaa |

مان پنهنجي مڙس لاءِ هر قسم جا ڪپڙا پائيندي آهيان، ته جيئن منهنجو سچو رب راضي ٿئي.

ਸੋ ਪਿਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੈ ਨਦਰਿ ਨ ਦੇਖੈ ਹਉ ਕਿਉ ਕਰਿ ਧੀਰਜੁ ਪਾਵਾ ॥
so pir piaaraa mai nadar na dekhai hau kiau kar dheeraj paavaa |

پر منھنجو محبوب مڙس منھنجي طرف ھڪ نظر به نه ٿو رکي. مون کي ڪيئن تسلي ٿي سگهي ٿو؟

ਜਿਸੁ ਕਾਰਣਿ ਹਉ ਸੀਗਾਰੁ ਸੀਗਾਰੀ ਸੋ ਪਿਰੁ ਰਤਾ ਮੇਰਾ ਅਵਰਾ ॥
jis kaaran hau seegaar seegaaree so pir rataa meraa avaraa |

هن جي واسطي مان پاڻ کي سينگار سان سينگاريان ٿو، پر منهنجو مڙس ٻئي جي محبت ۾ جڪڙيل آهي.

ਨਾਨਕ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਿਨਿ ਪਿਰੁ ਰਾਵਿਅੜਾ ਸਚੁ ਸਵਰਾ ॥੨॥
naanak dhan dhan dhan sohaagan jin pir raaviarraa sach savaraa |2|

اي نانڪ، برڪت وارو، برڪت وارو، برڪت وارو آهي اها روح- دلہن، جيڪا پنهنجي سچي، عظيم مڙس رب کي حاصل ڪري ٿي. ||2||

ਹਉ ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਸੋਹਾਗ ਸੁਹਾਗਣਿ ਤੁਸੀ ਕਿਉ ਪਿਰੁ ਪਾਇਅੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ॥
hau jaae puchhaa sohaag suhaagan tusee kiau pir paaeiarraa prabh meraa |

مان وڃان ٿو ۽ خوش قسمت، خوش روح دلہن کان پڇان ٿو، "توهان کي ڪيئن حاصل ڪيو - توهان جي مڙس رب، منهنجو خدا؟"

ਮੈ ਊਪਰਿ ਨਦਰਿ ਕਰੀ ਪਿਰਿ ਸਾਚੈ ਮੈ ਛੋਡਿਅੜਾ ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ॥
mai aoopar nadar karee pir saachai mai chhoddiarraa meraa teraa |

هوءَ جواب ڏئي ٿي، ”منهنجي سچي مڙس مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو، مون پنهنجي ۽ تنهنجي وچ ۾ فرق ڇڏي ڏنو.

ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਜੀਉ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਇਤੁ ਮਾਰਗਿ ਭੈਣੇ ਮਿਲੀਐ ॥
sabh man tan jeeo karahu har prabh kaa it maarag bhaine mileeai |

سڀ ڪجهه وقف ڪريو، دماغ، جسم ۽ روح، خداوند خدا کي؛ هي آهي ساڻس ملڻ جو رستو، اي ڀيڻ“.

ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਨਾਨਕ ਜੋਤਿ ਜੋਤੀ ਰਲੀਐ ॥੩॥
aapanarraa prabh nadar kar dekhai naanak jot jotee raleeai |3|

جيڪڏهن هن جو خدا هن تي احسان سان ڏسندو آهي، اي نانڪ، هن جي روشني نور ۾ ملائي ٿي. ||3||

ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਮੈ ਦੇਇ ਸਨੇਹਾ ਤਿਸੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਪਣਾ ਦੇਵਾ ॥
jo har prabh kaa mai dee sanehaa tis man tan apanaa devaa |

مان پنهنجو دماغ ۽ جسم ان لاءِ وقف ڪريان ٿو جيڪو مون کي منهنجي رب جي طرفان پيغام پهچائي ٿو.

ਨਿਤ ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਸੇਵ ਕਮਾਵਾ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਪਾਣੀ ਢੋਵਾਂ ॥
nit pakhaa feree sev kamaavaa tis aagai paanee dtovaan |

مان هر روز هن جي مٿان پنکھ لڙڪائيندو آهيان، هن جي خدمت ڪندو آهيان ۽ هن لاءِ پاڻي کڻندو آهيان.

ਨਿਤ ਨਿਤ ਸੇਵ ਕਰੀ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਏ ॥
nit nit sev karee har jan kee jo har har kathaa sunaae |

مسلسل ۽ مسلسل، مان رب جي عاجز ٻانهي جي خدمت ڪندو آهيان، جيڪو مون کي رب، هار، هار جو واعظ پڙهي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430