ڪامل گرو مون کي پنهنجي محبوب سان ملڻ جي هدايت ڪري ٿو. مان قربان آهيان، قربان آهيان پنهنجي گرو تي. ||1||روڪ||
منھنجو جسم ڪرپشن سان ڀريو پيو آھي.
مان پنهنجي ڪامل محبوب سان ڪيئن ملي سگهان ٿو؟ ||2||
نيڪ ماڻهو منهنجي محبوب کي حاصل ڪن ٿا.
مون ۾ اهي خوبيون نه آهن. آءٌ هن سان ڪيئن ملندس، اي منهنجي ماءُ؟ ||3||
مان اهي سڀ ڪوششون ڪندي تمام ٿڪل آهيان.
مهرباني ڪري نانڪ جي حفاظت ڪريو، نرمل، اي منهنجا رب. ||4||1||
واھڙا، چوٿين مھل:
منهنجو رب خدا تمام خوبصورت آهي. مون کي سندس قدر جي خبر ناهي.
پنهنجي پالڻهار خدا کي ڇڏي، مان دوکي ۾ پئجي ويو آهيان. ||1||
مان پنهنجي مڙس سان ڪيئن ملي سگهان ٿو؟ مون کي ناهي خبر.
هوءَ جيڪا پنهنجي مڙس کي راضي ڪري ٿي، اها هڪ خوش روح دلہن آهي. هوءَ پنهنجي مڙس سان ملي ٿي - هوءَ ڏاڍي عقلمند آهي. ||1||روڪ||
مان عيب سان ڀريل آهيان؛ مان پنهنجي مڙس کي ڪيئن حاصل ڪري سگهان ٿو؟
تو وٽ ڪيتريون ئي محبتون آهن، پر مان تنهنجي خيال ۾ ناهيان، اي منهنجا مالڪ! ||2||
هوءَ جيڪا پنهنجي مڙس سان لطف اندوز ٿئي ٿي، اُها نيڪ دل دلہن آهي.
مون ۾ اهي خوبيون نه آهن؛ مان ڇا ڪري سگهان ٿو، رد ٿيل دلہن، ڇا ڪري سگهان ٿو؟ ||3||
روح- ڪنوار مسلسل، مسلسل پنهنجي مڙس سان لطف اندوز ٿي.
مون کي ڪا سٺي قسمت نه آهي. ڇا هو ڪڏهن مون کي پنهنجي ڀاڪر ۾ ويجھو رکندو؟ ||4||
تون، اي خاوند رب، لائق آهين، جڏهن ته مان بي نياز آهيان.
مان بيوقوف آهيان؛ مهرباني ڪري نانڪ، نرمل کي معاف ڪريو. ||5||2||
واھڙا، چوٿون مھل، ٻيو گھر:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
منهنجي ذهن ۾ اهڙي وڏي آرزو آهي. مون کي رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڪيئن حاصل ٿيندو؟
مان وڃان ٿو ۽ پنهنجي سچي گرو کان پڇان ٿو. گرو جي صلاح سان، مان پنهنجي بيوقوف ذهن کي سيکاريندس.
بيوقوف ذهن کي گرو جي ڪلام ۾ هدايت ڪئي وئي آهي، ۽ هميشه لاء رب، هار، هار تي ڌيان ڏئي ٿو.
اي نانڪ، جيڪو منهنجي محبوب جي رحمت سان برڪت وارو آهي، پنهنجي شعور کي رب جي پيرن تي مرکوز ڪري ٿو. ||1||
مان پنهنجي مڙس لاءِ هر قسم جا ڪپڙا پائيندي آهيان، ته جيئن منهنجو سچو رب راضي ٿئي.
پر منھنجو محبوب مڙس منھنجي طرف ھڪ نظر به نه ٿو رکي. مون کي ڪيئن تسلي ٿي سگهي ٿو؟
هن جي واسطي مان پاڻ کي سينگار سان سينگاريان ٿو، پر منهنجو مڙس ٻئي جي محبت ۾ جڪڙيل آهي.
اي نانڪ، برڪت وارو، برڪت وارو، برڪت وارو آهي اها روح- دلہن، جيڪا پنهنجي سچي، عظيم مڙس رب کي حاصل ڪري ٿي. ||2||
مان وڃان ٿو ۽ خوش قسمت، خوش روح دلہن کان پڇان ٿو، "توهان کي ڪيئن حاصل ڪيو - توهان جي مڙس رب، منهنجو خدا؟"
هوءَ جواب ڏئي ٿي، ”منهنجي سچي مڙس مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو، مون پنهنجي ۽ تنهنجي وچ ۾ فرق ڇڏي ڏنو.
سڀ ڪجهه وقف ڪريو، دماغ، جسم ۽ روح، خداوند خدا کي؛ هي آهي ساڻس ملڻ جو رستو، اي ڀيڻ“.
جيڪڏهن هن جو خدا هن تي احسان سان ڏسندو آهي، اي نانڪ، هن جي روشني نور ۾ ملائي ٿي. ||3||
مان پنهنجو دماغ ۽ جسم ان لاءِ وقف ڪريان ٿو جيڪو مون کي منهنجي رب جي طرفان پيغام پهچائي ٿو.
مان هر روز هن جي مٿان پنکھ لڙڪائيندو آهيان، هن جي خدمت ڪندو آهيان ۽ هن لاءِ پاڻي کڻندو آهيان.
مسلسل ۽ مسلسل، مان رب جي عاجز ٻانهي جي خدمت ڪندو آهيان، جيڪو مون کي رب، هار، هار جو واعظ پڙهي ٿو.