ڌناسري، پنجين مهل:
هو پنهنجي عقيدتمندن کي مشڪل وقت ڏسڻ نه ڏيندو آهي. اها سندس فطري فطرت آهي.
پنهنجو هٿ ڏئي، هو پنهنجي عقيدتمند جي حفاظت ڪندو آهي. هر ساهه سان، هُن کي پالي ٿو. ||1||
منهنجو شعور خدا سان جڙيل رهي ٿو.
شروعات ۾، ۽ آخر ۾، خدا هميشه منهنجو مددگار ۽ ساٿي آهي؛ برڪت وارو منهنجو دوست آهي. ||روڪ||
منهنجو ذهن خوش ٿيو آهي، رب ۽ ماسٽر جي شاندار، شاندار عظمت کي ڏسڻ ۾.
ياد ڪرڻ، ياد ڪرڻ ۾ رب کي ياد ڪرڻ، نانڪ جوش ۾ آهي؛ خدا، پنهنجي ڪمال ۾، هن جي عزت جي حفاظت ۽ حفاظت ڪئي آهي. ||2||15||46||
ڌناسري، پنجين مهل:
جيڪو زندگيءَ جي پالڻهار، عظيم عطا ڪندڙ کي وساري ٿو، سو ڄاڻو ته اهو سڀ کان وڌيڪ بدبخت آهي.
جنهن جو ذهن رب جي ڪمل پيرن سان پيار ۾ آهي، ان کي امرت جو حوض ملي ٿو. ||1||
تنهنجو عاجز ٻانهو رب جي نالي جي محبت ۾ جاڳي ٿو.
هن جي جسم مان تمام سستي ختم ٿي وئي آهي، ۽ هن جو دماغ محبوب رب سان ڳنڍيل آهي. ||روڪ||
جتي به ڏسان ٿو، اتي رب آهي. اھو اھو تارو آھي، جنھن تي سڀني دليون ٽڙيل آھن.
نالي جو پاڻي پيئندي، خادم نانڪ ٻين سڀني محبتن کي ڇڏي ڏنو آهي. ||2||16||47||
ڌناسري، پنجين مهل:
رب جي عاجز ٻانهي جا سمورا معاملا مڪمل طور تي حل ٿي ويندا آهن.
ڪلي يوگا جي بلڪل زهريلي اونداهي دور ۾، رب پنهنجي عزت جي حفاظت ۽ حفاظت ڪندو آهي. ||1||روڪ||
ياد ڪرڻ سان، خدا، سندس پالڻهار ۽ مالڪ کي ياد ڪرڻ سان، موت جو رسول وٽس نه ايندو.
آزادي ۽ جنت ساد سنگت ۾ ملي ٿي، پاڪ جي صحبت؛ سندس عاجز خادم رب جو گهر ڳولي ٿو. ||1||
رب جا ڪنول پير سندس عاجز ٻانهن جو خزانو آهن. انهن ۾، هن کي لکين خوشيون ۽ راحتون ملن ٿيون.
هو رات ۽ ڏينهن مراقبي ۾ رب کي ياد ڪري ٿو. نانڪ هميشه لاءِ قربان آهي. ||2||17||48||
ڌناسري، پنجين مهل:
مان رب کان فقط هڪ تحفو گهران ٿو.
منهنجون سڀ خواهشون پوريون ٿي وڃن، ياد ڪرڻ سان، ۽ تنهنجي نالي کي ياد ڪرڻ سان، اي رب. ||1||روڪ||
تنهنجا پير منهنجي دل ۾ رهان، ۽ مون کي سنتن جي سوسائٽي ملي.
منهنجي ذهن کي غم جي باهه کان متاثر نه ٿئي. ڇا مان توهان جي شاندار ساراهه ڳائي سگهان ٿو، هڪ ڏينهن ۾ 24 ڪلاڪ. ||1||
مان پنهنجي ننڍپڻ ۽ جوانيء ۾ رب جي خدمت ڪريان، ۽ پنهنجي وچين ۽ وڏي عمر ۾ خدا جو ذڪر ڪريان.
اي نانڪ، جيڪو عظيم رب جي محبت سان ڀريل آهي، مرڻ لاء ٻيهر جنم نه ورتو آهي. ||2||18||49||
ڌناسري، پنجين مهل:
مان صرف رب کان هر شيء لاء دعا گهران ٿو.
مان ٻين ماڻهن کان پڇڻ ۾ مشغول آهيان. مراقبي ۾ خدا کي ياد ڪرڻ سان ئي نجات ملي ٿي. ||1||روڪ||
مون خاموش ساگرن سان مطالعو ڪيو آهي، ۽ غور سان سمرتيون، پراڻا ۽ ويد پڙهيا آهن. اهي سڀ اعلان ڪن ٿا ته،
رب جي خدمت ڪرڻ سان، رحمت جي سمنڊ، سچ کي حاصل ٿئي ٿو، ۽ دنيا ۽ آخرت ٻنهي کي سينگاريو وڃي ٿو. ||1||
مراقبي ۾ رب کي ياد ڪرڻ کان سواءِ ٻيون سڀ رسمون ۽ رسمون بيڪار آهن.
اي نانڪ، ڄمڻ ۽ موت جو خوف هٽايو ويو آهي. سائين سان ملڻ سان غم دور ٿي ويندو آهي. ||2||19||50||
ڌناسري، پنجين مهل:
رب جي نالي سان، تمنا ختم ٿئي ٿي.
عظيم امن ۽ اطمينان گرو جي ڪلام ذريعي اچي ٿو، ۽ هڪ مراقبت مڪمل طور تي خدا تي مرکوز آهي. ||1||روڪ||