شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 944


ਗੁਪਤੀ ਬਾਣੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
gupatee baanee paragatt hoe |

ڪلام جي لڪيل باني پڌري ٿي.

ਨਾਨਕ ਪਰਖਿ ਲਏ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੫੩॥
naanak parakh le sach soe |53|

اي نانڪ، سچو رب نازل ٿيو ۽ ڄاتو وڃي ٿو. ||53||

ਸਹਜ ਭਾਇ ਮਿਲੀਐ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥
sahaj bhaae mileeai sukh hovai |

وجدان ۽ محبت جي ذريعي رب سان ملاقات، سڪون ملي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੈ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
guramukh jaagai need na sovai |

گرومخ بيدار ۽ باخبر رهي ٿو؛ هو ننڊ نه ڪندو آهي.

ਸੁੰਨ ਸਬਦੁ ਅਪਰੰਪਰਿ ਧਾਰੈ ॥
sun sabad aparanpar dhaarai |

هو اندر ۾ لامحدود، مطلق شبد کي گهيرو ڪري ٿو.

ਕਹਤੇ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਾਰੈ ॥
kahate mukat sabad nisataarai |

سَبَدَ جَپَڻ سان، هو آزاد ٿئي ٿو، ۽ ٻين کي به بچائي ٿو.

ਗੁਰ ਕੀ ਦੀਖਿਆ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥
gur kee deekhiaa se sach raate |

جيڪي گرو جي تعليمات تي عمل ڪن ٿا، اهي سچ سان لاڳاپيل آهن.

ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਣ ਨਹੀ ਭ੍ਰਾਤੇ ॥੫੪॥
naanak aap gavaae milan nahee bhraate |54|

اي نانڪ، جيڪي پنهنجي خودمختاري کي ختم ڪن ٿا، اهي رب سان ملن ٿا. اهي شڪ کان الڳ نه رهندا آهن. ||54||

ਕੁਬੁਧਿ ਚਵਾਵੈ ਸੋ ਕਿਤੁ ਠਾਇ ॥
kubudh chavaavai so kit tthaae |

”اها جاءِ ڪٿي آهي، جتي بڇڙا خيال ناس ٿين؟

ਕਿਉ ਤਤੁ ਨ ਬੂਝੈ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
kiau tat na boojhai chottaa khaae |

انسان حقيقت جي جوهر کي نه ٿو سمجهي. هن کي تڪليف ڇو ٿيڻ گهرجي؟"

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ ॥
jam dar baadhe koe na raakhai |

موت جي دروازي تي بند ٿيل شخص کي ڪو به بچائي نه ٿو سگهي.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਾਹੀ ਪਤਿ ਸਾਖੈ ॥
bin sabadai naahee pat saakhai |

شَبَدَ کان سواءِ، ڪنهن کي به عزت ۽ وقار ڪونهي.

ਕਿਉ ਕਰਿ ਬੂਝੈ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
kiau kar boojhai paavai paar |

”ڪنهن کي سمجھڻ ۽ پار ڪرڻ ڪيئن ٿو ملي؟

ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੁਝੈ ਗਵਾਰੁ ॥੫੫॥
naanak manamukh na bujhai gavaar |55|

اي نانڪ، بيوقوف خود ارادي وارو انسان نه ٿو سمجهي. ||55||

ਕੁਬੁਧਿ ਮਿਟੈ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
kubudh mittai gurasabad beechaar |

بڇڙا خيال ختم ٿي ويا آهن، گرو جي ڪلام تي غور ڪرڻ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
satigur bhettai mokh duaar |

سچي گروءَ سان ملڻ سان، آزاديءَ جو دروازو ملي ٿو.

ਤਤੁ ਨ ਚੀਨੈ ਮਨਮੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥
tat na cheenai manamukh jal jaae |

خود غرض انسان حقيقت جي جوهر کي نه ٿو سمجهي، ۽ جلجي خاڪ ٿي وڃي ٿو.

ਦੁਰਮਤਿ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
duramat vichhurr chottaa khaae |

هن جي بڇڙائي هن کي رب کان جدا ڪري ٿي، ۽ هو ڏکوئيندڙ آهي.

ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਸਭੇ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ॥
maanai hukam sabhe gun giaan |

رب جي حڪم کي قبول ڪرڻ سان، هو سڀني خوبين ۽ روحاني حڪمت سان برڪت وارو آهي.

ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥੫੬॥
naanak daragah paavai maan |56|

اي نانڪ، هو رب جي درٻار ۾ عزت وارو آهي. ||56||

ਸਾਚੁ ਵਖਰੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥
saach vakhar dhan palai hoe |

جنهن وٽ مال آهي، سچي نالي جو مال،

ਆਪਿ ਤਰੈ ਤਾਰੇ ਭੀ ਸੋਇ ॥
aap tarai taare bhee soe |

پار ڪري ٿو، ۽ ٻين کي به پاڻ سان پار ڪري ٿو.

ਸਹਜਿ ਰਤਾ ਬੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
sahaj rataa boojhai pat hoe |

جيڪو عقل سان سمجهي ٿو ۽ رب سان ڳنڍجي ٿو، سو عزت وارو آهي.

ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
taa kee keemat karai na koe |

ڪو به سندس قدر جو اندازو نٿو لڳائي سگهي.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
jah dekhaa tah rahiaa samaae |

جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي رب نظر اچي رهيو آهي ۽ پکڙيل آهي.

ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਪਰੈ ਸਚ ਭਾਇ ॥੫੭॥
naanak paar parai sach bhaae |57|

اي نانڪ، سچي رب جي محبت جي ذريعي، هڪ پار ڪري ٿو. ||57||

ਸੁ ਸਬਦ ਕਾ ਕਹਾ ਵਾਸੁ ਕਥੀਅਲੇ ਜਿਤੁ ਤਰੀਐ ਭਵਜਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
su sabad kaa kahaa vaas katheeale jit tareeai bhavajal sansaaro |

”شباد ڪٿي رهڻ لاءِ چيو ويو آهي؟ ڇا اسان کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري ڇڏيندو؟

ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਕਹੀਐ ਤਿਸੁ ਕਹੁ ਕਵਨੁ ਅਧਾਰੋ ॥
trai sat angul vaaee kaheeai tis kahu kavan adhaaro |

سانس، جڏهن ٻاهر ڪڍيو وڃي ٿو، ڏهن آڱرين جي ڊيگهه وڌائي ٿو. سانس جي حمايت ڇا آهي؟

ਬੋਲੈ ਖੇਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਵੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥
bolai khelai asathir hovai kiau kar alakh lakhaae |

ڳالهائڻ ۽ راند ڪرڻ، ڪيئن هڪ مستحڪم ۽ مستحڪم ٿي سگهي ٿو؟ غيب کي ڪيئن ڏٺو ويندو؟"

ਸੁਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕੁ ਪ੍ਰਣਵੈ ਅਪਣੇ ਮਨ ਸਮਝਾਏ ॥
sun suaamee sach naanak pranavai apane man samajhaae |

ٻڌ، اي مالڪ؛ نانڪ سچ پچ دعا ڪري ٿو. پنهنجي ذهن کي هدايت ڪريو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਕਰਿ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
guramukh sabade sach liv laagai kar nadaree mel milaae |

گرو مُخ محبت سان سچي شيدائيءَ سان جڙيل آهي. هن جي فضل جي نظر سان، هو اسان کي پنهنجي اتحاد ۾ متحد ڪري ٿو.

ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਮਾਏ ॥੫੮॥
aape daanaa aape beenaa poorai bhaag samaae |58|

هو پاڻ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ ۽ ڏسندڙ آهي. مڪمل تقدير سان، اسان هن ۾ ملن ٿا. ||58||

ਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਅਲਖੰ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਈ ॥
su sabad kau nirantar vaas alakhan jah dekhaa tah soee |

اهو لفظ سڀني جاندارن جي مرڪز جي اندر اندر رهجي ٿو. خدا غائب آهي؛ جتي به ڏسان ٿو، اتي کيس ڏسان ٿو.

ਪਵਨ ਕਾ ਵਾਸਾ ਸੁੰਨ ਨਿਵਾਸਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਧਰ ਸੋਈ ॥
pavan kaa vaasaa sun nivaasaa akal kalaa dhar soee |

هوا مطلق رب جي رهڻ جي جاءِ آهي. هن ۾ ڪي به خوبيون نه آهن؛ هن ۾ سڀ خوبيون آهن.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸਬਦੁ ਘਟ ਮਹਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
nadar kare sabad ghatt meh vasai vichahu bharam gavaae |

جڏهن هو پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو، تڏهن لفظ دل ۾ اچي ٿو، ۽ اندر مان شڪ ختم ٿي وڃي ٿو.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
tan man niramal niramal baanee naamuo man vasaae |

جسم ۽ دماغ پاڪ ٿي وڃن ٿا، سندس ڪلام جي پاڪيزه ڪلام ذريعي. اچو ته هن جو نالو پنهنجي ذهن ۾ رکيو وڃي.

ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਭਵਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ਇਤ ਉਤ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
sabad guroo bhavasaagar tareeai it ut eko jaanai |

شبد گرو آهي، جيڪو توهان کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار وٺي وڃي ٿو. اڪيلي رب کي ڄاڻو، هتي ۽ آخرت.

ਚਿਹਨੁ ਵਰਨੁ ਨਹੀ ਛਾਇਆ ਮਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥੫੯॥
chihan varan nahee chhaaeaa maaeaa naanak sabad pachhaanai |59|

هن جو ڪوبه روپ يا رنگ، ڇانو يا وهم ناهي. اي نانڪ، شبد جو احساس ڪريو. ||59||

ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਅਉਧੂ ਸੁੰਨ ਸਚੁ ਆਹਾਰੋ ॥
trai sat angul vaaee aaudhoo sun sach aahaaro |

اي رهاڪو، سچو، مطلق رب، نڪتل سانس جو سهارو آهي، جيڪو ڏهن آڱرين تائين پکڙيل آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਤਤੁ ਬਿਰੋਲੈ ਚੀਨੈ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ॥
guramukh bolai tat birolai cheenai alakh apaaro |

گرو مُخ حقيقت جي جوهر کي ڳالهائي ٿو ۽ منٿ ڪري ٿو، ۽ ڳجھو، لامحدود رب کي محسوس ڪري ٿو.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੈ ਸਬਦੁ ਵਸਾਏ ਤਾ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
trai gun mettai sabad vasaae taa man chookai ahankaaro |

انهن ٽنهي خوبين کي ختم ڪري، هن جي اندر ۾ لفظ سمائجي ٿو، ته پوءِ هن جي ذهن مان خود غرضي ختم ٿي وڃي ٿي.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥
antar baahar eko jaanai taa har naam lagai piaaro |

اندر ۽ ٻاهر، هو اڪيلو رب کي ڄاڻي ٿو. هو رب جي نالي سان پيار ۾ آهي.

ਸੁਖਮਨਾ ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਬੂਝੈ ਜਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥
sukhamanaa irraa pingulaa boojhai jaa aape alakh lakhaae |

هو سشمنا، اِدا ۽ پنگلا کي سمجهي ٿو، جڏهن غائب رب پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਤਿਹੁ ਤੇ ਊਪਰਿ ਸਾਚਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਏ ॥੬੦॥
naanak tihu te aoopar saachaa satigur sabad samaae |60|

اي نانڪ، سچو رب انهن ٽنهي توانائي چينلن جي مٿان آهي. سچي گروءَ جي ڪلام جي ذريعي، انسان ان سان ملي ٿو. ||60||

ਮਨ ਕਾ ਜੀਉ ਪਵਨੁ ਕਥੀਅਲੇ ਪਵਨੁ ਕਹਾ ਰਸੁ ਖਾਈ ॥
man kaa jeeo pavan katheeale pavan kahaa ras khaaee |

”هواءَ کي دماغ جو روح چئبو آهي، پر هوا ڇا کائي ٿي؟

ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਅਉਧੂ ਸਿਧ ਕੀ ਕਵਨ ਕਮਾਈ ॥
giaan kee mudraa kavan aaudhoo sidh kee kavan kamaaee |

روحاني استاد جو ڪهڙو طريقو آهي، ۽ رهجي ويل همت؟ سيد جو ڪهڙو ڪم آهي؟”


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430