شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 466


ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥
sookham moorat naam niranjan kaaeaa kaa aakaar |

پر اُن نامياري نالي جي ذيلي تصوير تي، اهي جسم جي صورت ۾ لاڳو ٿين ٿا.

ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥
sateea man santokh upajai denai kai veechaar |

نيڪن جي ذهنن ۾، سڪون پيدا ٿئي ٿو، انهن جي ڏيڻ بابت سوچڻ.

ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
de de mangeh sahasaa goonaa sobh kare sansaar |

اهي ڏين ٿا ۽ ڏين ٿا، پر هڪ هزار گنا وڌيڪ پڇن ٿا، ۽ اميد آهي ته دنيا انهن جي عزت ڪندي.

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥
choraa jaaraa tai koorriaaraa khaaraabaa vekaar |

چور، زنا ڪندڙ، ڪوڙو، بدڪار ۽ گنهگار

ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥
eik hodaa khaae chaleh aaithaaoo tinaa bhi kaaee kaar |

- استعمال ڪرڻ کان پوءِ جيڪي سٺا ڪارناما هئا، اهي هليا ويا. ڇا هنن هتي ڪي سٺا ڪم ڪيا آهن؟

ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥
jal thal jeea pureea loaa aakaaraa aakaar |

پاڻيءَ ۾ ۽ زمين تي، جھانن ۽ ڪائناتن ۾ جاندار ۽ جاندار آهن، شڪل صورت ۾ آهن.

ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥
oe ji aakheh su toonhai jaaneh tinaa bhi teree saar |

جيڪي چوندا آھن، توھان ڄاڻو ٿا؛ توهان انهن سڀني جو خيال رکجو.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
naanak bhagataa bhukh saalaahan sach naam aadhaar |

اي نانڪ، ڀوتن جي بک تنهنجي ساراهه ڪرڻ آهي. اصل نالو ئي سندن سهارو آهي.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥
sadaa anand raheh din raatee gunavantiaa paa chhaar |1|

اهي ابدي نعمتن ۾ رهن ٿا، ڏينهن ۽ رات؛ اهي نيڪن جي پيرن جي مٽي آهن. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਮਿਟੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੀ ਪੇੜੈ ਪਈ ਕੁਮਿੑਆਰ ॥
mittee musalamaan kee perrai pee kumiaar |

مسلمانن جي قبر جي مٽي پوتر جي چيلهه لاءِ مٽي ٿي ويندي آهي.

ਘੜਿ ਭਾਂਡੇ ਇਟਾ ਕੀਆ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
gharr bhaandde ittaa keea jaladee kare pukaar |

اُن مان ٿانوَ ۽ سرون ٺھيل آھن، ۽ اُھا سڙي سڙندي روئي ٿي.

ਜਲਿ ਜਲਿ ਰੋਵੈ ਬਪੁੜੀ ਝੜਿ ਝੜਿ ਪਵਹਿ ਅੰਗਿਆਰ ॥
jal jal rovai bapurree jharr jharr paveh angiaar |

غريب جي مٽي سڙي ٿي، سڙي ٿي ۽ روئي ٿي، جيئن ان تي ٻرندڙ ڪوئلي ڪر.

ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ਸੋ ਜਾਣੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥੨॥
naanak jin karatai kaaran keea so jaanai karataar |2|

اي نانڪ، خالق مخلوق کي پيدا ڪيو؛ خالق ئي رب ڄاڻي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
bin satigur kinai na paaeio bin satigur kinai na paaeaa |

سچي گروءَ کان سواءِ، ڪنهن کي به رب نه مليو آهي. سچي گرو کان سواءِ، ڪنهن کي به رب نه مليو آهي.

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਆਪੁ ਰਖਿਓਨੁ ਕਰਿ ਪਰਗਟੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥
satigur vich aap rakhion kar paragatt aakh sunaaeaa |

هن پاڻ کي سچو گرو جي اندر رکيو آهي. پاڻ کي ظاھر ڪندي، اھو پڌرو ڪري ٿو.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
satigur miliaai sadaa mukat hai jin vichahu mohu chukaaeaa |

سچي گروءَ سان ملڻ سان، ابدي آزادي ملي ٿي. هن اندر مان وابستگي ختم ڪري ڇڏي آهي.

ਉਤਮੁ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
autam ehu beechaar hai jin sache siau chit laaeaa |

اهو اعليٰ فڪر آهي، جنهن جو شعور سچي رب سان جڙيل هجي.

ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ॥੬॥
jagajeevan daataa paaeaa |6|

اهڙيءَ طرح رب العالمين، عظيم عطا ڪندڙ حاصل ٿئي ٿو. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਹਉ ਵਿਚਿ ਆਇਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਗਇਆ ॥
hau vich aaeaa hau vich geaa |

انا ۾ اهي اچن ٿا، ۽ انا ۾ اهي وڃن ٿا.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਜੰਮਿਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਮੁਆ ॥
hau vich jamiaa hau vich muaa |

انا ۾ پيدا ٿين ٿا، ۽ انا ۾ مرن ٿا.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਦਿਤਾ ਹਉ ਵਿਚਿ ਲਇਆ ॥
hau vich ditaa hau vich leaa |

انا ۾ ڏين ٿا، ۽ انا ۾ وٺن ٿا.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਖਟਿਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਗਇਆ ॥
hau vich khattiaa hau vich geaa |

انا ۾ اهي ڪمائيندا آهن، ۽ انا ۾ اهي وڃائيندا آهن.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਸਚਿਆਰੁ ਕੂੜਿਆਰੁ ॥
hau vich sachiaar koorriaar |

انا ۾ اهي سچا يا ڪوڙا بڻجي ويندا آهن.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਵੀਚਾਰੁ ॥
hau vich paap pun veechaar |

انا ۾ اهي نيڪي ۽ گناهه تي ڌيان ڏين ٿا.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰੁ ॥
hau vich narak surag avataar |

انا ۾ اهي جنت يا دوزخ ۾ ويندا آهن.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਹਸੈ ਹਉ ਵਿਚਿ ਰੋਵੈ ॥
hau vich hasai hau vich rovai |

انا ۾ کلندا آھن ۽ انا ۾ روئندا آھن.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਭਰੀਐ ਹਉ ਵਿਚਿ ਧੋਵੈ ॥
hau vich bhareeai hau vich dhovai |

انا ۾ اهي گندا ٿي ويندا آهن، ۽ انا ۾ اهي ڌوئي ويندا آهن.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਜਾਤੀ ਜਿਨਸੀ ਖੋਵੈ ॥
hau vich jaatee jinasee khovai |

انا ۾ اهي سماجي حيثيت ۽ طبقي کي وڃائي ڇڏيندا آهن.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਮੂਰਖੁ ਹਉ ਵਿਚਿ ਸਿਆਣਾ ॥
hau vich moorakh hau vich siaanaa |

انا ۾ اهي جاهل آهن، ۽ انا ۾ اهي عقلمند آهن.

ਮੋਖ ਮੁਕਤਿ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ॥
mokh mukat kee saar na jaanaa |

اهي نجات ۽ آزاديءَ جي قيمت نه ٿا ڄاڻن.

ਹਉ ਵਿਚਿ ਮਾਇਆ ਹਉ ਵਿਚਿ ਛਾਇਆ ॥
hau vich maaeaa hau vich chhaaeaa |

انا ۾ اهي مايا سان پيار ڪن ٿا، ۽ انا ۾ اهي مايا جي اونداهين ۾ آهن.

ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇਆ ॥
haumai kar kar jant upaaeaa |

انا ۾ رهندڙ، فاني مخلوق پيدا ٿين ٿا.

ਹਉਮੈ ਬੂਝੈ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥
haumai boojhai taa dar soojhai |

جڏهن انسان انا کي سمجهي ٿو، تڏهن رب جي دروازي کي سڃاڻي ٿو.

ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਕਥਿ ਕਥਿ ਲੂਝੈ ॥
giaan vihoonaa kath kath loojhai |

روحاني حڪمت کان سواء، اهي بڪ ۽ بحث ڪن ٿا.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੀਐ ਲੇਖੁ ॥
naanak hukamee likheeai lekh |

اي نانڪ، رب جي حڪم سان، تقدير لکيل آهي.

ਜੇਹਾ ਵੇਖਹਿ ਤੇਹਾ ਵੇਖੁ ॥੧॥
jehaa vekheh tehaa vekh |1|

جيئن رب اسان کي ڏسي ٿو، تيئن اسان کي ڏٺو وڃي ٿو. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਹਉਮੈ ਏਹਾ ਜਾਤਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
haumai ehaa jaat hai haumai karam kamaeh |

انا جي اها فطرت آهي، جو ماڻهو پنهنجا ڪم انا ۾ ڪري ٿو.

ਹਉਮੈ ਏਈ ਬੰਧਨਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹਿ ॥
haumai eee bandhanaa fir fir jonee paeh |

اها انا جي غلامي آهي، جنهن ۾ وري وري جنم وٺن ٿا.

ਹਉਮੈ ਕਿਥਹੁ ਊਪਜੈ ਕਿਤੁ ਸੰਜਮਿ ਇਹ ਜਾਇ ॥
haumai kithahu aoopajai kit sanjam ih jaae |

انا ڪٿان آئي؟ ان کي ڪيئن ختم ڪري سگهجي ٿو؟

ਹਉਮੈ ਏਹੋ ਹੁਕਮੁ ਹੈ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥
haumai eho hukam hai peaai kirat firaeh |

هي انا رب جي حڪم سان موجود آهي؛ ماڻهو پنهنجي ماضيءَ جي ڪمن مطابق ڀڄندا آهن.

ਹਉਮੈ ਦੀਰਘ ਰੋਗੁ ਹੈ ਦਾਰੂ ਭੀ ਇਸੁ ਮਾਹਿ ॥
haumai deeragh rog hai daaroo bhee is maeh |

انا هڪ دائمي مرض آهي، پر ان جو پنهنجو علاج پڻ آهي.

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਹਿ ॥
kirapaa kare je aapanee taa gur kaa sabad kamaeh |

جيڪڏهن رب پنهنجي فضل عطا ڪري ٿو، هڪ گرو جي شيد جي تعليمات جي مطابق عمل ڪري ٿو.

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸੁਣਹੁ ਜਨਹੁ ਇਤੁ ਸੰਜਮਿ ਦੁਖ ਜਾਹਿ ॥੨॥
naanak kahai sunahu janahu it sanjam dukh jaeh |2|

نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، ماڻهو: اهڙيءَ طرح مصيبتون دور ٿي وڃن ٿيون. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430