شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 312


ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਿਖੀ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
tis agai pichhai dtoee naahee gurasikhee man veechaariaa |

هن کي ڪا به پناهه نه ملندي، هتي يا آخرت. گرو سکن پنهنجي ذهن ۾ اهو محسوس ڪيو آهي.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥
satiguroo no mile seee jan ubare jin hiradai naam samaariaa |

اھو عاجز جيڪو سچو گرو سان ملندو آھي بچي ويندو آھي. هو پنهنجي دل ۾ رب جي نالي کي پالي ٿو.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਤਹਹੁ ਹਰਿ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੨॥
jan naanak ke gurasikh putahahu har japiahu har nisataariaa |2|

ٻانهو نانڪ فرمائي ٿو: اي گرسخ، اي منهنجا پٽ، رب جو غور ڪريو. صرف رب توهان کي بچائيندو. ||2||

ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਖਿਆ ਬਿਕਾਰ ॥
haumai jagat bhulaaeaa duramat bikhiaa bikaar |

انا پرستي دنيا کي گمراهه ڪري ڇڏيو آهي، بڇڙائي ۽ فساد جي زهر سان گڏ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅੰਧਿਆਰ ॥
satigur milai ta nadar hoe manamukh andh andhiaar |

سچي گرو سان ملاقات، اسان کي رب جي فضل جي نظر سان برڪت ملي آهي، جڏهن ته خود ارادي وارو انسان اونداهين ۾ چوڌاري ڦرندو آهي.

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਜਿਸ ਨੋ ਸਬਦਿ ਲਾਏ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
naanak aape mel le jis no sabad laae piaar |3|

اي نانڪ، رب انهن کي پاڻ ۾ جذب ڪري ٿو، جن کي هو پنهنجي لفظ جي ڪلام سان پيار ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰੁ ਭਿਜੈ ॥
sach sache kee sifat salaah hai so kare jis andar bhijai |

سچي ذات جي ساراهه ۽ شان آهن؛ هو اڪيلو انهن کي ڳالهائيندو آهي، جنهن جي ذهن اندر نرم آهي.

ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਕੰਧੁ ਨ ਕਬਹੂ ਛਿਜੈ ॥
jinee ik man ik araadhiaa tin kaa kandh na kabahoo chhijai |

جيڪي اڪيلائيءَ سان هڪ رب جي پوڄا ڪن ٿا، تن جو جسم ڪڏهن به فنا نه ٿيندو.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਪੁਰਖ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਜੈ ॥
dhan dhan purakh saabaas hai jin sach rasanaa amrit pijai |

برڪت وارو، برڪت وارو ۽ سڳورو آهي اُهو شخص، جنهن پنهنجي زبان سان اسمِ سچيءَ جو ذائقو چکيو.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਮਨਿ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਲਿਜੈ ॥
sach sachaa jin man bhaavadaa se man sachee daragah lijai |

جنهن جو ذهن سچي جي سچي سان راضي هجي، اهو سچ جي درٻار ۾ قبول ٿيندو آهي.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਸਚਿਆਰੀਆ ਮੁਖ ਉਜਲ ਸਚੁ ਕਰਿਜੈ ॥੨੦॥
dhan dhan janam sachiaareea mukh ujal sach karijai |20|

برڪت وارو، برڪت وارو آهي انهن سچن جو جنم؛ سچو رب انهن جي منهن کي روشن ڪري ٿو. ||20||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਸਾਕਤ ਜਾਇ ਨਿਵਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
saakat jaae niveh gur aagai man khotte koorr koorriaare |

بي ايمان بزدل ماڻهو وڃي گرو جي اڳيان جهڪي وڃن ٿا، پر انهن جا ذهن خراب ۽ ڪوڙا، بلڪل ڪوڙا آهن.

ਜਾ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਉਠਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਬਹਿ ਜਾਹਿ ਘੁਸਰਿ ਬਗੁਲਾਰੇ ॥
jaa gur kahai utthahu mere bhaaee beh jaeh ghusar bagulaare |

جڏهن گرو چوي ٿو، "اٿو، منهنجي تقدير جا ڀائر،" اهي ويهندا آهن، ڪنارن وانگر ڀريل.

ਗੁਰਸਿਖਾ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਰਤੈ ਚੁਣਿ ਕਢੇ ਲਧੋਵਾਰੇ ॥
gurasikhaa andar satigur varatai chun kadte ladhovaare |

سچو گرو پنهنجي گرو سکن جي وچ ۾ غالب آهي. اهي ٻاهر ڪڍن ٿا ۽ ويندڙن کي ٻاهر ڪڍن ٿا.

ਓਇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਬਹਿ ਮੁਹੁ ਛਪਾਇਨਿ ਨ ਰਲਨੀ ਖੋਟੇਆਰੇ ॥
oe agai pichhai beh muhu chhapaaein na ralanee khotteaare |

هيڏانهن هوڏانهن ويٺي، منهن لڪائين ٿا. جعلي هجڻ ڪري، اهي اصل سان ملائي نٿا سگهن.

ਓਨਾ ਦਾ ਭਖੁ ਸੁ ਓਥੈ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕੂੜੁ ਲਹਨਿ ਭੇਡਾਰੇ ॥
onaa daa bhakh su othai naahee jaae koorr lahan bheddaare |

اتي هنن لاءِ کاڌو نه آهي. ڪوڙا رڍن وانگر گندگي ۾ وڃن ٿا.

ਜੇ ਸਾਕਤੁ ਨਰੁ ਖਾਵਾਈਐ ਲੋਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਢੈ ਮੁਖਿ ਉਗਲਾਰੇ ॥
je saakat nar khaavaaeeai locheeai bikh kadtai mukh ugalaare |

جيڪڏهن تون ڪافر کي کارائڻ جي ڪوشش ڪندين ته هو پنهنجي وات مان زهر ڪڍي ڇڏيندو.

ਹਰਿ ਸਾਕਤ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਓਇ ਮਾਰੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
har saakat setee sang na kareeahu oe maare sirajanahaare |

اي پالڻھار، مون کي بي ايمان سني جي صحبت ۾ نه رھڻ، جنھن تي خالق رب جي لعنت آھي.

ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਸੋਈ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
jis kaa ihu khel soee kar vekhai jan naanak naam samaare |1|

هي ڊرامو رب جو آهي؛ هو ان کي انجام ڏئي ٿو، ۽ هو ان جي نگراني ڪري ٿو. ٻانهو نانڪ، رب جي نالي کي پالي ٿو. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
satigur purakh agam hai jis andar har ur dhaariaa |

سچو گرو، پريم ذات، ناقابل رسائي آهي. هن پنهنجي دل ۾ رب جو نالو رکيو آهي.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
satiguroo no aparr koe na sakee jis val sirajanahaariaa |

ڪو به سچو گرو برابر نٿو ڪري سگهي. خالق رب هن جي پاسي آهي.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਖੜਗੁ ਸੰਜੋਉ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਜਿਤੁ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa kharrag sanjoau har bhagat hai jit kaal kanttak maar viddaariaa |

رب جي عقيدتمند عبادت سچي گرو جي تلوار ۽ هٿيار آهي. هن کي ماريو ۽ ٻاهر ڪڍيو موت، تشدد ڪندڙ.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਰਖਣਹਾਰਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਪਿਛੈ ਹਰਿ ਸਭਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa rakhanahaaraa har aap hai satiguroo kai pichhai har sabh ubaariaa |

رب پاڻ سچو گرو جو محافظ آهي. رب انهن سڀني کي بچائيندو آهي جيڪي سچي گرو جي نقش قدم تي هلن ٿا.

ਜੋ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਸੋ ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰੈ ਮਾਰਿਆ ॥
jo mandaa chitavai poore satiguroo kaa so aap upaavanahaarai maariaa |

جيڪو پورو سچو گرو جي بڇڙائيءَ جو خيال رکي ٿو - خالق رب خود ان کي تباهه ڪري ٿو.

ਏਹ ਗਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੇ ਕੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਗਮੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥੨॥
eh gal hovai har daragah sache kee jan naanak agam veechaariaa |2|

اهي لفظ رب جي درٻار ۾ سچا ثابت ٿيندا. خادم نانڪ هن راز کي ظاهر ڪري ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਚੁ ਸੁਤਿਆ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਾ ਉਠੇ ਤਾ ਸਚੁ ਚਵੇ ॥
sach sutiaa jinee araadhiaa jaa utthe taa sach chave |

جيڪي سمهڻ مهل سچي رب جي عبادت ڪندا آهن، اُهي جاڳندي ئي سچو نالو ڪندا آهن.

ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਰਵੇ ॥
se virale jug meh jaaneeeh jo guramukh sach rave |

دنيا ۾ ڪيڏا گهٽ آهن اُهي گرومُخ، جيڪي سچي ربّ کي سڪون سان ٿا هڻن.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਲਵੇ ॥
hau balihaaree tin kau ji anadin sach lave |

مان انهن تي قربان آهيان، جيڪي ڏينهن رات سچا نام ڪندا آهن.

ਜਿਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਚਾ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥
jin man tan sachaa bhaavadaa se sachee daragah gave |

سچو پالڻھار سندن ذهن ۽ جسم تي راضي آھي. اهي سچي رب جي درٻار ۾ ويندا آهن.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਦਾ ਨਵੇ ॥੨੧॥
jan naanak bolai sach naam sach sachaa sadaa nave |21|

ٻانهو نانڪ سچو نالو ڳائيندو آهي. سچ پچ، سچو رب هميشه لاءِ نئون آهي. ||21||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਕਿਆ ਸਵਣਾ ਕਿਆ ਜਾਗਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
kiaa savanaa kiaa jaaganaa guramukh te paravaan |

ڪير سمهي پيو، ۽ ڪير جاڳيو؟ جيڪي گورمک آهن، اهي منظور آهن.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430