جيڪي هر ساهه ۽ کاڌي جي لقميءَ سان رب کي نه وساريندا آهن، سي ئي ڪامل ۽ مشهور آهن.
سندس فضل سان کين سچو گرو ملندو آهي. رات ۽ ڏينهن، اهي غور ڪن ٿا.
مان انهن ماڻهن جي سماج ۾ شامل ٿيان ٿو، ۽ ائين ڪرڻ سان، مان رب جي درٻار ۾ عزت وارو آهيان.
سمهڻ مهل، ”واهه واهه! واهه!“ ۽ جاڳندي، ”واهه! پڻ.
اي نانڪ، انهن جا منهن چمڪندڙ آهن، جيڪي هر روز صبح جو اٿندا آهن، ۽ رب تي ويهندا آهن. ||1||
چوٿين مهل:
پنهنجي سچي گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان، انسان، لاتعداد رب جو نالو حاصل ڪري ٿو.
ٻوڙيندڙ شخص کي خوفناڪ عالمي سمنڊ مان مٿي کنيو وڃي ٿو. عظيم عطا ڪندڙ رب جي نالي جو تحفو ڏئي ٿو.
برڪت وارا، برڪت وارا آهن اهي بينڪ وارا جيڪي نالي جو واپار ڪن ٿا.
سک، سوداگر اچن ٿا، ۽ سندس ڪلام جي ذريعي، پار ڪري وڃن ٿا.
اي ٻانهو نانڪ، اُهي ئي خلقيندڙ رب جي خدمت ڪن ٿا، جن کي سندس فضل ملي ٿو. ||2||
پورو:
جيڪي سچي رب جي عبادت ۽ پوڄا ڪن ٿا، سي ئي سچي رب جا عاجز بندا آهن.
اُهي گرومُخ جيڪي ڳوليندا ۽ ڳوليندا آهن، اُهي پاڻ ۾ سچي ذات کي ڳوليندا آهن.
جيڪي پنهنجي سچي پالڻهار جي سچي خدمت ڪن ٿا، اُهي عذاب ڪندڙ موت کي غالب ۽ فتح ڪن ٿا.
سچو هڪ واقعي سڀني کان وڏو آهي. جيڪي سچي ذات جي خدمت ڪن ٿا، سي سچي ذات سان مليا آهن.
برڪت وارو ۽ ساراهيل آهي سچ جو سچو؛ سچ جي سچي جي خدمت ڪندي، هڪ ڦل ڦٽي نڪرندو آهي. ||22||
سالڪ، چوٿون مهل:
پاڻ سڳورا بيوقوف آهي. هو رب جي نالي کان سواءِ گھمي ٿو.
گرو جي بغير، هن جو ذهن مستحڪم نه آهي، ۽ هو ٻيهر ٻيهر جنم وٺندو آهي.
پر جڏهن رب خود مٿس رحم اچي ٿو، تڏهن سچو گرو ساڻس ملڻ لاءِ اچي ٿو.
اي نوڪر نانڪ، نالي جي ساراهه ڪر. ڄمڻ ۽ موت جي تڪليف ختم ٿي ويندي. ||1||
چوٿين مهل:
مان ڪيترن ئي طريقن سان پنهنجي گرو جي ساراهه ڪريان ٿو، خوشي سان پيار ۽ پيار سان.
منهنجو ذهن سچي گرو سان ڀريل آهي؛ هن ان جي ٺهڻ جو سامان محفوظ ڪيو آهي.
منهنجي زبان ان جي ساراهه ڪرڻ سان مطمئن نه آهي. هن منهنجي شعور کي رب، منهنجي محبوب سان ڳنڍيو آهي.
اي نانڪ، منهنجو دماغ رب جي نالي لاء بکيو آهي. منهنجو دماغ مطمئن آهي، رب جي عظيم ذات کي چکڻ. ||2||
پورو:
سچو رب واقعي پنهنجي تمام طاقتور تخليقي فطرت لاءِ مشهور آهي؛ هن ڏينهن ۽ راتيون ترتيب ڏنيون.
مان ان سچي رب جي ساراهه ڪريان ٿو، هميشه لاءِ؛ سچي رب جي شان جي شان آهي.
سچا آهن ساراهه واري سچي رب جي ساراهه. سچي پالڻهار جو قدر نٿو ڪري سگهجي.
جڏهن ڪو ماڻهو مڪمل سچو گرو سان ملندو آهي، تڏهن سندس شاندار حضور نظر ايندو آهي.
اُهي گرومُخ جيڪي سچي پالڻهار جي ساراهه ڪندا آهن، اُنهن جي سڀ بک ختم ٿي ويندي آهي. ||23||
سالڪ، چوٿون مهل:
منهنجي ذهن ۽ جسم جي ڳولا ۽ جانچ ڪندي، مون کي اهو خدا مليو آهي، جنهن جي مون کي آرزو هئي.
مون کي گرو مليو آهي، خدائي وچولي، جنهن مون کي رب العالمين سان ملايو آهي. ||1||
ٽيون مهل:
جيڪو مايا سان جڙيل آهي، اهو بلڪل انڌو ۽ ٻوڙو آهي.
هو نه ٻڌندو آهي ڪلام جو ڪلام؛ هو وڏو گوڙ ۽ گوڙ مچائي ٿو.
گرو مُخ شَبَدَ جو گپ ۽ غور ڪن ٿا، ۽ محبت سان اُن تي پنهنجو شعور مرڪز ڪن ٿا.
اھي ٻڌي ۽ مڃيندا آھن رب جو نالو؛ اهي رب جي نالي ۾ جذب ٿي ويا آهن.
جيڪو خدا کي راضي ٿئي ٿو، هو ان کي انجام ڏئي ٿو.
اي نانڪ، انسان اُهي اوزار آهن، جيڪي وائبرٽ ڪن ٿا جيئن خدا انهن کي وڄائي ٿو. ||2||