شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 313


ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਪੁਰਖ ਪਰਧਾਨ ॥
jinaa saas giraas na visarai se poore purakh paradhaan |

جيڪي هر ساهه ۽ کاڌي جي لقميءَ سان رب کي نه وساريندا آهن، سي ئي ڪامل ۽ مشهور آهن.

ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਲਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥
karamee satigur paaeeai anadin lagai dhiaan |

سندس فضل سان کين سچو گرو ملندو آهي. رات ۽ ڏينهن، اهي غور ڪن ٿا.

ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਦਰਗਹ ਪਾਈ ਮਾਨੁ ॥
tin kee sangat mil rahaa daragah paaee maan |

مان انهن ماڻهن جي سماج ۾ شامل ٿيان ٿو، ۽ ائين ڪرڻ سان، مان رب جي درٻار ۾ عزت وارو آهيان.

ਸਉਦੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਉਚਰਹਿ ਉਠਦੇ ਭੀ ਵਾਹੁ ਕਰੇਨਿ ॥
saude vaahu vaahu uchareh utthade bhee vaahu karen |

سمهڻ مهل، ”واهه واهه! واهه!“ ۽ جاڳندي، ”واهه! پڻ.

ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿ ਨਿਤ ਉਠਿ ਸੰਮਾਲੇਨਿ ॥੧॥
naanak te mukh ujale ji nit utth samaalen |1|

اي نانڪ، انهن جا منهن چمڪندڙ آهن، جيڪي هر روز صبح جو اٿندا آهن، ۽ رب تي ويهندا آهن. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੀਐ ਆਪਣਾ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
satigur seveeai aapanaa paaeeai naam apaar |

پنهنجي سچي گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان، انسان، لاتعداد رب جو نالو حاصل ڪري ٿو.

ਭਉਜਲਿ ਡੁਬਦਿਆ ਕਢਿ ਲਏ ਹਰਿ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥
bhaujal ddubadiaa kadt le har daat kare daataar |

ٻوڙيندڙ شخص کي خوفناڪ عالمي سمنڊ مان مٿي کنيو وڃي ٿو. عظيم عطا ڪندڙ رب جي نالي جو تحفو ڏئي ٿو.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੇ ਸਾਹ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
dhan dhan se saah hai ji naam kareh vaapaar |

برڪت وارا، برڪت وارا آهن اهي بينڪ وارا جيڪي نالي جو واپار ڪن ٿا.

ਵਣਜਾਰੇ ਸਿਖ ਆਵਦੇ ਸਬਦਿ ਲਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
vanajaare sikh aavade sabad laghaavanahaar |

سک، سوداگر اچن ٿا، ۽ سندس ڪلام جي ذريعي، پار ڪري وڃن ٿا.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਈ ਤਿਨ ਸੇਵਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੨॥
jan naanak jin kau kripaa bhee tin seviaa sirajanahaar |2|

اي ٻانهو نانڪ، اُهي ئي خلقيندڙ رب جي خدمت ڪن ٿا، جن کي سندس فضل ملي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੇ ਜਨ ਭਗਤ ਹਹਿ ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ॥
sach sache ke jan bhagat heh sach sachaa jinee araadhiaa |

جيڪي سچي رب جي عبادت ۽ پوڄا ڪن ٿا، سي ئي سچي رب جا عاجز بندا آهن.

ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਢੰਢੋਲਿਆ ਤਿਨ ਅੰਦਰਹੁ ਹੀ ਸਚੁ ਲਾਧਿਆ ॥
jin guramukh khoj dtandtoliaa tin andarahu hee sach laadhiaa |

اُهي گرومُخ جيڪي ڳوليندا ۽ ڳوليندا آهن، اُهي پاڻ ۾ سچي ذات کي ڳوليندا آهن.

ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਜਿਨੀ ਸੇਵਿਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਤਿਨੀ ਸਾਧਿਆ ॥
sach saahib sach jinee seviaa kaal kanttak maar tinee saadhiaa |

جيڪي پنهنجي سچي پالڻهار جي سچي خدمت ڪن ٿا، اُهي عذاب ڪندڙ موت کي غالب ۽ فتح ڪن ٿا.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਲਾਧਿਆ ॥
sach sachaa sabh doo vaddaa hai sach sevan se sach ralaadhiaa |

سچو هڪ واقعي سڀني کان وڏو آهي. جيڪي سچي ذات جي خدمت ڪن ٿا، سي سچي ذات سان مليا آهن.

ਸਚੁ ਸਚੇ ਨੋ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸੇਵਿ ਫਲਾਧਿਆ ॥੨੨॥
sach sache no saabaas hai sach sachaa sev falaadhiaa |22|

برڪت وارو ۽ ساراهيل آهي سچ جو سچو؛ سچ جي سچي جي خدمت ڪندي، هڪ ڦل ڦٽي نڪرندو آهي. ||22||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਮਨਮੁਖੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਨਾਮਹੀਣ ਭਰਮਾਇ ॥
manamukh praanee mugadh hai naamaheen bharamaae |

پاڻ سڳورا بيوقوف آهي. هو رب جي نالي کان سواءِ گھمي ٿو.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਨੂਆ ਨਾ ਟਿਕੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇ ॥
bin gur manooaa naa ttikai fir fir joonee paae |

گرو جي بغير، هن جو ذهن مستحڪم نه آهي، ۽ هو ٻيهر ٻيهر جنم وٺندو آهي.

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਦਇਆਲ ਹੋਹਿ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
har prabh aap deaal hohi taan satigur miliaa aae |

پر جڏهن رب خود مٿس رحم اچي ٿو، تڏهن سچو گرو ساڻس ملڻ لاءِ اچي ٿو.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
jan naanak naam salaeh too janam maran dukh jaae |1|

اي نوڪر نانڪ، نالي جي ساراهه ڪر. ڄمڻ ۽ موت جي تڪليف ختم ٿي ويندي. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਰੰਗਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gur saalaahee aapanaa bahu bidh rang subhaae |

مان ڪيترن ئي طريقن سان پنهنجي گرو جي ساراهه ڪريان ٿو، خوشي سان پيار ۽ پيار سان.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰਖਿਆ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
satigur setee man rataa rakhiaa banat banaae |

منهنجو ذهن سچي گرو سان ڀريل آهي؛ هن ان جي ٺهڻ جو سامان محفوظ ڪيو آهي.

ਜਿਹਵਾ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
jihavaa saalaeh na rajee har preetam chit laae |

منهنجي زبان ان جي ساراهه ڪرڻ سان مطمئن نه آهي. هن منهنجي شعور کي رب، منهنجي محبوب سان ڳنڍيو آهي.

ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਕੀ ਮਨਿ ਭੁਖ ਹੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥੨॥
naanak naavai kee man bhukh hai man tripatai har ras khaae |2|

اي نانڪ، منهنجو دماغ رب جي نالي لاء بکيو آهي. منهنجو دماغ مطمئن آهي، رب جي عظيم ذات کي چکڻ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੀਐ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਿਨਿ ਬਣਾਈਆ ॥
sach sachaa kudarat jaaneeai din raatee jin banaaeea |

سچو رب واقعي پنهنجي تمام طاقتور تخليقي فطرت لاءِ مشهور آهي؛ هن ڏينهن ۽ راتيون ترتيب ڏنيون.

ਸੋ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥
so sach salaahee sadaa sadaa sach sache keea vaddiaaeea |

مان ان سچي رب جي ساراهه ڪريان ٿو، هميشه لاءِ؛ سچي رب جي شان جي شان آهي.

ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹ ਸਚੁ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥
saalaahee sach salaah sach sach keemat kinai na paaeea |

سچا آهن ساراهه واري سچي رب جي ساراهه. سچي پالڻهار جو قدر نٿو ڪري سگهجي.

ਜਾ ਮਿਲਿਆ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤਾ ਹਾਜਰੁ ਨਦਰੀ ਆਈਆ ॥
jaa miliaa pooraa satiguroo taa haajar nadaree aaeea |

جڏهن ڪو ماڻهو مڪمل سچو گرو سان ملندو آهي، تڏهن سندس شاندار حضور نظر ايندو آهي.

ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਸਲਾਹਿਆ ਤਿਨਾ ਭੁਖਾ ਸਭਿ ਗਵਾਈਆ ॥੨੩॥
sach guramukh jinee salaahiaa tinaa bhukhaa sabh gavaaeea |23|

اُهي گرومُخ جيڪي سچي پالڻهار جي ساراهه ڪندا آهن، اُنهن جي سڀ بک ختم ٿي ويندي آهي. ||23||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਮੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਖੋਜਿ ਖੋਜੇਦਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲਧਾ ਲੋੜਿ ॥
mai man tan khoj khojediaa so prabh ladhaa lorr |

منهنجي ذهن ۽ جسم جي ڳولا ۽ جانچ ڪندي، مون کي اهو خدا مليو آهي، جنهن جي مون کي آرزو هئي.

ਵਿਸਟੁ ਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਿਤਾ ਜੋੜਿ ॥੧॥
visatt guroo mai paaeaa jin har prabh ditaa jorr |1|

مون کي گرو مليو آهي، خدائي وچولي، جنهن مون کي رب العالمين سان ملايو آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਅਤਿ ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ॥
maaeaadhaaree at anaa bolaa |

جيڪو مايا سان جڙيل آهي، اهو بلڪل انڌو ۽ ٻوڙو آهي.

ਸਬਦੁ ਨ ਸੁਣਈ ਬਹੁ ਰੋਲ ਘਚੋਲਾ ॥
sabad na sunee bahu rol ghacholaa |

هو نه ٻڌندو آهي ڪلام جو ڪلام؛ هو وڏو گوڙ ۽ گوڙ مچائي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh jaapai sabad liv laae |

گرو مُخ شَبَدَ جو گپ ۽ غور ڪن ٿا، ۽ محبت سان اُن تي پنهنجو شعور مرڪز ڪن ٿا.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
har naam sun mane har naam samaae |

اھي ٻڌي ۽ مڃيندا آھن رب جو نالو؛ اهي رب جي نالي ۾ جذب ٿي ويا آهن.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥
jo tis bhaavai su kare karaaeaa |

جيڪو خدا کي راضي ٿئي ٿو، هو ان کي انجام ڏئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਵਜਦਾ ਜੰਤੁ ਵਜਾਇਆ ॥੨॥
naanak vajadaa jant vajaaeaa |2|

اي نانڪ، انسان اُهي اوزار آهن، جيڪي وائبرٽ ڪن ٿا جيئن خدا انهن کي وڄائي ٿو. ||2||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430