شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1239


ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰੇ ਸੋਇ ਸਾਲਾਹਿ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai kare soe saalaeh |

تخليق جي ساراهه ڇو ڪجي؟ ان جي ساراهه ڪريو جنهن سڀني کي پيدا ڪيو.

ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਦਾਤਾ ਨਾਹਿ ॥
naanak ekee baaharaa doojaa daataa naeh |

اي نانڪ، هڪ رب کان سواءِ ٻيو ڪو به عطا ڪرڻ وارو ناهي.

ਕਰਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕੀਤਾ ਆਕਾਰੁ ॥
karataa so saalaaheeai jin keetaa aakaar |

سُبْحَانَ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ، جنهن مخلوق کي پيدا ڪيو.

ਦਾਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
daataa so saalaaheeai ji sabhasai de aadhaar |

سُبْحَانَ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ، جيڪو سڀني کي روزي ڏيندو آهي.

ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਸਦੀਵ ਹੈ ਪੂਰਾ ਜਿਸੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥
naanak aap sadeev hai pooraa jis bhanddaar |

اي نانڪ، ابدي رب جو خزانو ڀرجي ويو آهي.

ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੨॥
vaddaa kar saalaaheeai ant na paaraavaar |2|

ان ذات جي ساراهه ۽ تعظيم ڪريو، جنهن جي ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
har kaa naam nidhaan hai seviaai sukh paaee |

رب جو نالو خزانو آهي. ان جي خدمت ڪرڻ سان سڪون حاصل ٿيندو آهي.

ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਉਚਰਾਂ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਂਈ ॥
naam niranjan ucharaan pat siau ghar jaanee |

مان رب جو نالو ڳائيندو آهيان ته جيئن عزت سان گهر وڃان.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਈ ॥
guramukh baanee naam hai naam ridai vasaaee |

گرو مُخ جو ڪلام نالو آهي؛ مان نام کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو.

ਮਤਿ ਪੰਖੇਰੂ ਵਸਿ ਹੋਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧਿਆੲਂੀ ॥
mat pankheroo vas hoe satiguroo dhiaaenee |

سچي گروءَ جي توفيق ڪرڻ سان، عقل جو پکي ڪنهن جي قبضي ۾ اچي ٿو.

ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਨਾਮੇ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੪॥
naanak aap deaal hoe naame liv laaee |4|

اي نانڪ، جيڪڏهن رب رحم ڪري ٿو، فاني محبت سان هن جي نالي سان ڳنڍيندو آهي. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕੈਸਾ ਬੋਲਣਾ ਜਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
tis siau kaisaa bolanaa ji aape jaanai jaan |

اسان هن جي باري ۾ ڪيئن ڳالهائي سگهون ٿا؟ صرف هو پاڻ کي ڄاڻي ٿو.

ਚੀਰੀ ਜਾ ਕੀ ਨਾ ਫਿਰੈ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
cheeree jaa kee naa firai saahib so paravaan |

سندس فرمان کي چئلينج نٿو ڪري سگهجي. هو اسان جو عظيم رب ۽ مالڪ آهي.

ਚੀਰੀ ਜਿਸ ਕੀ ਚਲਣਾ ਮੀਰ ਮਲਕ ਸਲਾਰ ॥
cheeree jis kee chalanaa meer malak salaar |

سندس فرمان موجب بادشاهن، اميرن ۽ سردارن کي به استعيفيٰ ڏيڻي پوندي.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
jo tis bhaavai naanakaa saaee bhalee kaar |

اي نانڪ، جيڪو سندس مرضي مطابق آهي، اهو سٺو عمل آهي.

ਜਿਨੑਾ ਚੀਰੀ ਚਲਣਾ ਹਥਿ ਤਿਨੑਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
jinaa cheeree chalanaa hath tinaa kichh naeh |

سندس فرمان سان، اسين هلون ٿا؛ اسان جي هٿن ۾ ڪجهه به ناهي.

ਸਾਹਿਬ ਕਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ਹੋਇ ਉਠੀ ਕਰਲੈ ਪਾਹਿ ॥
saahib kaa furamaan hoe utthee karalai paeh |

جڏهن اسان جي پالڻهار ۽ ماسٽر طرفان حڪم اچي، سڀني کي اٿڻ گهرجي ۽ رستي ڏانهن وٺي.

ਜੇਹਾ ਚੀਰੀ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਹਿ ॥
jehaa cheeree likhiaa tehaa hukam kamaeh |

جيئن سندس فرمان جاري ٿئي ٿو، تيئن سندس حڪم جي تعميل ڪئي وڃي ٿي.

ਘਲੇ ਆਵਹਿ ਨਾਨਕਾ ਸਦੇ ਉਠੀ ਜਾਹਿ ॥੧॥
ghale aaveh naanakaa sade utthee jaeh |1|

جيڪي موڪليا ويا، اچن، اي نانڪ. جڏهن انهن کي واپس سڏيو وڃي ٿو، اهي هليا وڃن ٿا. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਸਿਫਤਿ ਜਿਨਾ ਕਉ ਬਖਸੀਐ ਸੇਈ ਪੋਤੇਦਾਰ ॥
sifat jinaa kau bakhaseeai seee potedaar |

جن کي رب پنهنجي حمد سان نوازي ٿو، اُهي ئي خزاني جا سچا محافظ آهن.

ਕੁੰਜੀ ਜਿਨ ਕਉ ਦਿਤੀਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲੇ ਭੰਡਾਰ ॥
kunjee jin kau diteea tinaa mile bhanddaar |

جن کي ڪنجي سان برڪت حاصل آهي - اهي اڪيلو خزانو حاصل ڪن ٿا.

ਜਹ ਭੰਡਾਰੀ ਹੂ ਗੁਣ ਨਿਕਲਹਿ ਤੇ ਕੀਅਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jah bhanddaaree hoo gun nikaleh te keeeh paravaan |

اُهو خزانو، جنهن مان نيڪي نڪرندي آهي- اهو خزانو منظور ٿيل آهي.

ਨਦਰਿ ਤਿਨੑਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਨਾਮੁ ਜਿਨੑਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nadar tinaa kau naanakaa naam jinaa neesaan |2|

جن کي سندس فضل جي نظر سان برڪت حاصل آهي، اي نانڪ، نالو جو نشان کڻندا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸੁਣਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
naam niranjan niramalaa suniaai sukh hoee |

نالو، رب جو نالو، بي مثال ۽ خالص آهي؛ ٻڌڻ سان سڪون ملي ٿو.

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈਐ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥
sun sun man vasaaeeai boojhai jan koee |

ٻڌڻ ۽ ٻڌڻ، اهو ذهن ۾ رکيل آهي؛ ڪيترو ٿورڙو آهي اهو عاجز انسان جنهن کي اهو احساس هجي.

ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਾਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
bahadiaa utthadiaa na visarai saachaa sach soee |

بيٺو ۽ بيٺو، مان هن کي ڪڏهن به نه وساريندس، سچ جو سچو.

ਭਗਤਾ ਕਉ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
bhagataa kau naam adhaar hai naame sukh hoee |

سندس عبادت ڪندڙن کي سندس نالي جو سهارو آهي. هن جي نالي ۾، اهي امن ڳوليندا آهن.

ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੫॥
naanak man tan rav rahiaa guramukh har soee |5|

اي نانڪ، هو دماغ ۽ جسم کي ڦهلائي ٿو. هو رب آهي، گرو جو ڪلام. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਨਾਨਕ ਤੁਲੀਅਹਿ ਤੋਲ ਜੇ ਜੀਉ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ॥
naanak tuleeeh tol je jeeo pichhai paaeeai |

اي نانڪ، وزن تڏهن ٿيندو آهي، جڏهن روح کي ماپ تي رکيو ويندو آهي.

ਇਕਸੁ ਨ ਪੁਜਹਿ ਬੋਲ ਜੇ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਮਿਲੈ ॥
eikas na pujeh bol je poore pooraa kar milai |

ڪا به شيءِ ان جي چوڻ جي برابر ناهي، جيڪو اسان کي مڪمل رب سان گڏ ڪري ٿو.

ਵਡਾ ਆਖਣੁ ਭਾਰਾ ਤੋਲੁ ॥
vaddaa aakhan bhaaraa tol |

هن کي عظيم ۽ عظيم سڏڻ تمام گهڻو وزن آهي.

ਹੋਰ ਹਉਲੀ ਮਤੀ ਹਉਲੇ ਬੋਲ ॥
hor haulee matee haule bol |

ٻيون دانشوريون هلڪيون آهن. ٻيا لفظ پڻ وزن وارا آهن.

ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ ਪਰਬਤ ਭਾਰੁ ॥
dharatee paanee parabat bhaar |

زمين، پاڻي ۽ جبلن جو وزن

ਕਿਉ ਕੰਡੈ ਤੋਲੈ ਸੁਨਿਆਰੁ ॥
kiau kanddai tolai suniaar |

- سونار ان کي ماپي تي ڪيئن ٿو وزن ڪري؟

ਤੋਲਾ ਮਾਸਾ ਰਤਕ ਪਾਇ ॥
tolaa maasaa ratak paae |

ڪهڙا وزن ماپ کي توازن ڪري سگهن ٿا؟

ਨਾਨਕ ਪੁਛਿਆ ਦੇਇ ਪੁਜਾਇ ॥
naanak puchhiaa dee pujaae |

اي نانڪ، جڏهن سوال ڪيو، جواب ڏنو ويو آهي.

ਮੂਰਖ ਅੰਧਿਆ ਅੰਧੀ ਧਾਤੁ ॥
moorakh andhiaa andhee dhaat |

انڌو بيوقوف ڊوڙندو، انڌن جي اڳواڻي ڪندو.

ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਨਿ ਆਪੁ ॥੧॥
keh keh kahan kahaaein aap |1|

وڌيڪ اهي چون ٿا، وڌيڪ اهي پاڻ کي ظاهر ڪن ٿا. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸੁਨਣਿ ਅਉਖਾ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪੀ ਆਖਿ ॥
aakhan aaukhaa sunan aaukhaa aakh na jaapee aakh |

اهو چوڻ ڏکيو آهي؛ ان کي ٻڌڻ ڏکيو آهي. اهو وات سان نه ٿو ڳڻي سگهجي.

ਇਕਿ ਆਖਿ ਆਖਹਿ ਸਬਦੁ ਭਾਖਹਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
eik aakh aakheh sabad bhaakheh aradh uradh din raat |

ڪي ماڻهو پنهنجي وات سان ڳالهائيندا آهن ۽ لفظ شبد جا نعرا ڪندا آهن - گهٽ ۽ بلند، ڏينهن ۽ رات.

ਜੇ ਕਿਹੁ ਹੋਇ ਤ ਕਿਹੁ ਦਿਸੈ ਜਾਪੈ ਰੂਪੁ ਨ ਜਾਤਿ ॥
je kihu hoe ta kihu disai jaapai roop na jaat |

جيڪڏهن هو ڪا شيءِ هجي ها ته هو ظاهر ٿئي ها. سندس صورت ۽ حالت ڏسي نه ٿو سگهجي.

ਸਭਿ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਘਟ ਅਉਘਟ ਘਟ ਥਾਪਿ ॥
sabh kaaran karataa kare ghatt aaughatt ghatt thaap |

خالق رب سڀ ڪم ڪري ٿو. هو اعليٰ ۽ پستيءَ جي دلين ۾ قائم آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430