ٻيو مهل:
تخليق جي ساراهه ڇو ڪجي؟ ان جي ساراهه ڪريو جنهن سڀني کي پيدا ڪيو.
اي نانڪ، هڪ رب کان سواءِ ٻيو ڪو به عطا ڪرڻ وارو ناهي.
سُبْحَانَ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ، جنهن مخلوق کي پيدا ڪيو.
سُبْحَانَ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ، جيڪو سڀني کي روزي ڏيندو آهي.
اي نانڪ، ابدي رب جو خزانو ڀرجي ويو آهي.
ان ذات جي ساراهه ۽ تعظيم ڪريو، جنهن جي ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي. ||2||
پورو:
رب جو نالو خزانو آهي. ان جي خدمت ڪرڻ سان سڪون حاصل ٿيندو آهي.
مان رب جو نالو ڳائيندو آهيان ته جيئن عزت سان گهر وڃان.
گرو مُخ جو ڪلام نالو آهي؛ مان نام کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو.
سچي گروءَ جي توفيق ڪرڻ سان، عقل جو پکي ڪنهن جي قبضي ۾ اچي ٿو.
اي نانڪ، جيڪڏهن رب رحم ڪري ٿو، فاني محبت سان هن جي نالي سان ڳنڍيندو آهي. ||4||
سالڪ، ٻيو محل:
اسان هن جي باري ۾ ڪيئن ڳالهائي سگهون ٿا؟ صرف هو پاڻ کي ڄاڻي ٿو.
سندس فرمان کي چئلينج نٿو ڪري سگهجي. هو اسان جو عظيم رب ۽ مالڪ آهي.
سندس فرمان موجب بادشاهن، اميرن ۽ سردارن کي به استعيفيٰ ڏيڻي پوندي.
اي نانڪ، جيڪو سندس مرضي مطابق آهي، اهو سٺو عمل آهي.
سندس فرمان سان، اسين هلون ٿا؛ اسان جي هٿن ۾ ڪجهه به ناهي.
جڏهن اسان جي پالڻهار ۽ ماسٽر طرفان حڪم اچي، سڀني کي اٿڻ گهرجي ۽ رستي ڏانهن وٺي.
جيئن سندس فرمان جاري ٿئي ٿو، تيئن سندس حڪم جي تعميل ڪئي وڃي ٿي.
جيڪي موڪليا ويا، اچن، اي نانڪ. جڏهن انهن کي واپس سڏيو وڃي ٿو، اهي هليا وڃن ٿا. ||1||
ٻيو مهل:
جن کي رب پنهنجي حمد سان نوازي ٿو، اُهي ئي خزاني جا سچا محافظ آهن.
جن کي ڪنجي سان برڪت حاصل آهي - اهي اڪيلو خزانو حاصل ڪن ٿا.
اُهو خزانو، جنهن مان نيڪي نڪرندي آهي- اهو خزانو منظور ٿيل آهي.
جن کي سندس فضل جي نظر سان برڪت حاصل آهي، اي نانڪ، نالو جو نشان کڻندا آهن. ||2||
پورو:
نالو، رب جو نالو، بي مثال ۽ خالص آهي؛ ٻڌڻ سان سڪون ملي ٿو.
ٻڌڻ ۽ ٻڌڻ، اهو ذهن ۾ رکيل آهي؛ ڪيترو ٿورڙو آهي اهو عاجز انسان جنهن کي اهو احساس هجي.
بيٺو ۽ بيٺو، مان هن کي ڪڏهن به نه وساريندس، سچ جو سچو.
سندس عبادت ڪندڙن کي سندس نالي جو سهارو آهي. هن جي نالي ۾، اهي امن ڳوليندا آهن.
اي نانڪ، هو دماغ ۽ جسم کي ڦهلائي ٿو. هو رب آهي، گرو جو ڪلام. ||5||
سالڪ، پھريون مھل:
اي نانڪ، وزن تڏهن ٿيندو آهي، جڏهن روح کي ماپ تي رکيو ويندو آهي.
ڪا به شيءِ ان جي چوڻ جي برابر ناهي، جيڪو اسان کي مڪمل رب سان گڏ ڪري ٿو.
هن کي عظيم ۽ عظيم سڏڻ تمام گهڻو وزن آهي.
ٻيون دانشوريون هلڪيون آهن. ٻيا لفظ پڻ وزن وارا آهن.
زمين، پاڻي ۽ جبلن جو وزن
- سونار ان کي ماپي تي ڪيئن ٿو وزن ڪري؟
ڪهڙا وزن ماپ کي توازن ڪري سگهن ٿا؟
اي نانڪ، جڏهن سوال ڪيو، جواب ڏنو ويو آهي.
انڌو بيوقوف ڊوڙندو، انڌن جي اڳواڻي ڪندو.
وڌيڪ اهي چون ٿا، وڌيڪ اهي پاڻ کي ظاهر ڪن ٿا. ||1||
پهرين مهل:
اهو چوڻ ڏکيو آهي؛ ان کي ٻڌڻ ڏکيو آهي. اهو وات سان نه ٿو ڳڻي سگهجي.
ڪي ماڻهو پنهنجي وات سان ڳالهائيندا آهن ۽ لفظ شبد جا نعرا ڪندا آهن - گهٽ ۽ بلند، ڏينهن ۽ رات.
جيڪڏهن هو ڪا شيءِ هجي ها ته هو ظاهر ٿئي ها. سندس صورت ۽ حالت ڏسي نه ٿو سگهجي.
خالق رب سڀ ڪم ڪري ٿو. هو اعليٰ ۽ پستيءَ جي دلين ۾ قائم آهي.