ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1239
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰੇ ਸੋਇ ਸਾਲਾਹਿ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai kare soe saalaeh |സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവനെ എന്തിന് സ്തുതിക്കുന്നു? എല്ലാം സൃഷ്ടിച്ചവനെ സ്തുതിക്കുക.
ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਦਾਤਾ ਨਾਹਿ ॥
naanak ekee baaharaa doojaa daataa naeh |ഓ നാനാക്ക്, ഏക നാഥനല്ലാതെ മറ്റൊരു ദാതാവില്ല.
ਕਰਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕੀਤਾ ਆਕਾਰੁ ॥
karataa so saalaaheeai jin keetaa aakaar |സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ച സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുക.
ਦਾਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
daataa so saalaaheeai ji sabhasai de aadhaar |എല്ലാവർക്കും ഉപജീവനം നൽകുന്ന മഹാദാതാവിനെ സ്തുതിക്കുക.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਸਦੀਵ ਹੈ ਪੂਰਾ ਜਿਸੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥
naanak aap sadeev hai pooraa jis bhanddaar |ഓ നാനാക്ക്, നിത്യനായ ഭഗവാൻ്റെ നിധി കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നു.
ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੨॥
vaddaa kar saalaaheeai ant na paaraavaar |2|അവസാനമോ പരിമിതികളോ ഇല്ലാത്തവനെ സ്തുതിക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുക. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
har kaa naam nidhaan hai seviaai sukh paaee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം ഒരു നിധിയാണ്. അത് സേവിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും.
ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਉਚਰਾਂ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਂਈ ॥
naam niranjan ucharaan pat siau ghar jaanee |ഞാൻ നിഷ്കളങ്കനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു, അങ്ങനെ ഞാൻ ബഹുമാനത്തോടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകും.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਈ ॥
guramukh baanee naam hai naam ridai vasaaee |ഗുർമുഖിൻ്റെ വാക്ക് നാമമാണ്; ഞാൻ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ നാമത്തെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਮਤਿ ਪੰਖੇਰੂ ਵਸਿ ਹੋਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧਿਆੲਂੀ ॥
mat pankheroo vas hoe satiguroo dhiaaenee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെ ബുദ്ധി എന്ന പക്ഷി ഒരാളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലാകുന്നു.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਨਾਮੇ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੪॥
naanak aap deaal hoe naame liv laaee |4|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ കാരുണ്യവാനാണെങ്കിൽ, മർത്യൻ സ്നേഹപൂർവ്വം നാമത്തിലേക്ക് ട്യൂൺ ചെയ്യുന്നു. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |സലോക്, രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕੈਸਾ ਬੋਲਣਾ ਜਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
tis siau kaisaa bolanaa ji aape jaanai jaan |നമുക്ക് അവനെക്കുറിച്ച് എങ്ങനെ സംസാരിക്കാനാകും? അവൻ മാത്രമേ അവനെ അറിയൂ.
ਚੀਰੀ ਜਾ ਕੀ ਨਾ ਫਿਰੈ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
cheeree jaa kee naa firai saahib so paravaan |അവൻ്റെ ഉത്തരവിനെ വെല്ലുവിളിക്കാനാവില്ല; അവൻ നമ്മുടെ പരമേശ്വരനും യജമാനനുമാണ്.
ਚੀਰੀ ਜਿਸ ਕੀ ਚਲਣਾ ਮੀਰ ਮਲਕ ਸਲਾਰ ॥
cheeree jis kee chalanaa meer malak salaar |അവൻ്റെ കൽപ്പന പ്രകാരം, രാജാക്കന്മാരും പ്രഭുക്കന്മാരും സൈന്യാധിപന്മാരും പോലും സ്ഥാനമൊഴിയണം.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
jo tis bhaavai naanakaa saaee bhalee kaar |നാനാക്ക്, അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിന് ഇഷ്ടമുള്ളതെന്തും ഒരു നല്ല പ്രവൃത്തിയാണ്.
ਜਿਨੑਾ ਚੀਰੀ ਚਲਣਾ ਹਥਿ ਤਿਨੑਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
jinaa cheeree chalanaa hath tinaa kichh naeh |അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ ഞങ്ങൾ നടക്കുന്നു; ഒന്നും നമ്മുടെ കൈകളിൽ ഇരിക്കുന്നില്ല.
ਸਾਹਿਬ ਕਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ਹੋਇ ਉਠੀ ਕਰਲੈ ਪਾਹਿ ॥
saahib kaa furamaan hoe utthee karalai paeh |നമ്മുടെ കർത്താവിൽ നിന്നും യജമാനനിൽ നിന്നും കൽപ്പന വരുമ്പോൾ, എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റ് റോഡിലേക്ക് പോകണം.
ਜੇਹਾ ਚੀਰੀ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਹਿ ॥
jehaa cheeree likhiaa tehaa hukam kamaeh |അവൻ്റെ കൽപ്പന പുറപ്പെടുവിച്ചതുപോലെ, അവൻ്റെ കൽപ്പനയും അനുസരിക്കുന്നു.
ਘਲੇ ਆਵਹਿ ਨਾਨਕਾ ਸਦੇ ਉਠੀ ਜਾਹਿ ॥੧॥
ghale aaveh naanakaa sade utthee jaeh |1|അയക്കപ്പെട്ടവരേ, നാനാക്ക് വരൂ; തിരികെ വിളിക്കുമ്പോൾ അവർ പോയി പോകുന്നു. ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਿਫਤਿ ਜਿਨਾ ਕਉ ਬਖਸੀਐ ਸੇਈ ਪੋਤੇਦਾਰ ॥
sifat jinaa kau bakhaseeai seee potedaar |കർത്താവ് തൻ്റെ സ്തുതികളാൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവരാണ് യഥാർത്ഥ നിധി സൂക്ഷിപ്പുകാർ.
ਕੁੰਜੀ ਜਿਨ ਕਉ ਦਿਤੀਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲੇ ਭੰਡਾਰ ॥
kunjee jin kau diteea tinaa mile bhanddaar |താക്കോൽ കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർ - അവർക്ക് മാത്രമാണ് നിധി ലഭിക്കുന്നത്.
ਜਹ ਭੰਡਾਰੀ ਹੂ ਗੁਣ ਨਿਕਲਹਿ ਤੇ ਕੀਅਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jah bhanddaaree hoo gun nikaleh te keeeh paravaan |ആ നിധി, അതിൽ നിന്ന് പുണ്യം പൊന്തിവരുന്നു - ആ നിധി അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਨਦਰਿ ਤਿਨੑਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਨਾਮੁ ਜਿਨੑਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nadar tinaa kau naanakaa naam jinaa neesaan |2|അവൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർ, നാനാക്ക്, നാമത്തിൻ്റെ ചിഹ്നം വഹിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸੁਣਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
naam niranjan niramalaa suniaai sukh hoee |നാമം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, കളങ്കരഹിതവും ശുദ്ധവുമാണ്; അതു കേട്ടാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും.
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈਐ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥
sun sun man vasaaeeai boojhai jan koee |കേൾക്കുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അത് മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു; അത് തിരിച്ചറിയുന്ന വിനീതൻ എത്ര വിരളമാണ്.
ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਾਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
bahadiaa utthadiaa na visarai saachaa sach soee |ഇരുന്നു എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കുമ്പോൾ, സത്യത്തിൻ്റെ വിശ്വസ്തനായ അവനെ ഞാൻ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല.
ਭਗਤਾ ਕਉ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
bhagataa kau naam adhaar hai naame sukh hoee |അവൻ്റെ ഭക്തർക്ക് അവൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ പിന്തുണയുണ്ട്; അവൻ്റെ നാമത്തിൽ അവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੫॥
naanak man tan rav rahiaa guramukh har soee |5|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും വ്യാപിക്കുന്നു; അവനാണ് കർത്താവ്, ഗുരുവിൻ്റെ വചനം. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਤੁਲੀਅਹਿ ਤੋਲ ਜੇ ਜੀਉ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ॥
naanak tuleeeh tol je jeeo pichhai paaeeai |ഓ നാനാക്ക്, ആത്മാവിനെ തുലാസിൽ വയ്ക്കുമ്പോൾ ഭാരം കുറയുന്നു.
ਇਕਸੁ ਨ ਪੁਜਹਿ ਬੋਲ ਜੇ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਮਿਲੈ ॥
eikas na pujeh bol je poore pooraa kar milai |പരിപൂർണ്ണനായ കർത്താവുമായി നമ്മെ സമ്പൂർണ്ണമായി ഒന്നിപ്പിക്കുന്നവനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിന് തുല്യമായ ഒന്നും തന്നെയില്ല.
ਵਡਾ ਆਖਣੁ ਭਾਰਾ ਤੋਲੁ ॥
vaddaa aakhan bhaaraa tol |അവനെ മഹത്വമേറിയവനും മഹാനുമായി വിളിക്കുന്നത് അത്രയും വലിയ ഭാരം വഹിക്കുന്നു.
ਹੋਰ ਹਉਲੀ ਮਤੀ ਹਉਲੇ ਬੋਲ ॥
hor haulee matee haule bol |മറ്റ് ബൗദ്ധികതകൾ കനംകുറഞ്ഞതാണ്; മറ്റു വാക്കുകളും ഭാരം കുറഞ്ഞവയാണ്.
ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ ਪਰਬਤ ਭਾਰੁ ॥
dharatee paanee parabat bhaar |ഭൂമിയുടെയും വെള്ളത്തിൻ്റെയും പർവതങ്ങളുടെയും ഭാരം
ਕਿਉ ਕੰਡੈ ਤੋਲੈ ਸੁਨਿਆਰੁ ॥
kiau kanddai tolai suniaar |- സ്വർണ്ണപ്പണിക്കാരന് അത് എങ്ങനെ സ്കെയിലിൽ തൂക്കാം?
ਤੋਲਾ ਮਾਸਾ ਰਤਕ ਪਾਇ ॥
tolaa maasaa ratak paae |ഏത് ഭാരങ്ങൾക്ക് സ്കെയിലിനെ സന്തുലിതമാക്കാൻ കഴിയും?
ਨਾਨਕ ਪੁਛਿਆ ਦੇਇ ਪੁਜਾਇ ॥
naanak puchhiaa dee pujaae |ഓ നാനാക്ക്, ചോദ്യം ചെയ്തപ്പോൾ ഉത്തരം ലഭിക്കുന്നു.
ਮੂਰਖ ਅੰਧਿਆ ਅੰਧੀ ਧਾਤੁ ॥
moorakh andhiaa andhee dhaat |അന്ധനായ വിഡ്ഢി അന്ധനെ നയിച്ച് ഓടുന്നു.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਨਿ ਆਪੁ ॥੧॥
keh keh kahan kahaaein aap |1|അവർ കൂടുതൽ പറയുന്തോറും അവർ സ്വയം തുറന്നുകാട്ടുന്നു. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸੁਨਣਿ ਅਉਖਾ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪੀ ਆਖਿ ॥
aakhan aaukhaa sunan aaukhaa aakh na jaapee aakh |അത് ജപിക്കാൻ പ്രയാസമാണ്; അത് കേൾക്കാൻ പ്രയാസമാണ്. വായ് കൊണ്ട് ജപിക്കാനാവില്ല.
ਇਕਿ ਆਖਿ ਆਖਹਿ ਸਬਦੁ ਭਾਖਹਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
eik aakh aakheh sabad bhaakheh aradh uradh din raat |ചിലർ വായ് കൊണ്ട് സംസാരിക്കുകയും ശബാദിൻ്റെ വചനം ഉച്ചരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു - താഴ്ന്നതും ഉയർന്നതും, രാവും പകലും.
ਜੇ ਕਿਹੁ ਹੋਇ ਤ ਕਿਹੁ ਦਿਸੈ ਜਾਪੈ ਰੂਪੁ ਨ ਜਾਤਿ ॥
je kihu hoe ta kihu disai jaapai roop na jaat |അവൻ എന്തെങ്കിലും ആയിരുന്നെങ്കിൽ, അവൻ പ്രത്യക്ഷനാകുമായിരുന്നു. അവൻ്റെ രൂപവും അവസ്ഥയും കാണാൻ കഴിയില്ല.
ਸਭਿ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਘਟ ਅਉਘਟ ਘਟ ਥਾਪਿ ॥
sabh kaaran karataa kare ghatt aaughatt ghatt thaap |സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ എല്ലാ കർമ്മങ്ങളും ചെയ്യുന്നു; ഉയർന്നവരുടെയും താഴ്ന്നവരുടെയും ഹൃദയങ്ങളിൽ അവൻ സ്ഥിരത കൈവരിക്കുന്നു.