ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 66
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਪੰਖੀ ਬਿਰਖਿ ਸੁਹਾਵੜਾ ਸਚੁ ਚੁਗੈ ਗੁਰ ਭਾਇ ॥
pankhee birakh suhaavarraa sach chugai gur bhaae |ശരീരമെന്ന മനോഹരമായ വൃക്ഷത്തിലെ പ്രാണപക്ഷി ഗുരുവിനോടുള്ള സ്നേഹത്തോടെ സത്യത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਉਡੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
har ras peevai sahaj rahai uddai na aavai jaae |അവൾ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ പാനം ചെയ്യുന്നു, അവബോധജന്യമായ അനായാസത്തിൽ വസിക്കുന്നു; അവൾ വരുന്നതും പോകുന്നതും പറക്കുന്നില്ല.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
nij ghar vaasaa paaeaa har har naam samaae |1|അവൾ സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ അവളുടെ വീട് നേടുന്നു; അവൾ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിച്ചു, ഹർ, ഹർ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
man re gur kee kaar kamaae |ഹേ മനസ്സേ, ഗുരുവിനെ സേവിക്കാൻ പ്രവർത്തിക്കുക.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਚਹਿ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kai bhaanai je chaleh taa anadin raacheh har naae |1| rahaau |ഗുരുവിൻ്റെ ഹിതമനുസരിച്ച് നിങ്ങൾ നടന്നാൽ, നിങ്ങൾ രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ മുഴുകും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਪੰਖੀ ਬਿਰਖ ਸੁਹਾਵੜੇ ਊਡਹਿ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਜਾਹਿ ॥
pankhee birakh suhaavarre aooddeh chahu dis jaeh |മനോഹരമായ മരങ്ങളിലെ പക്ഷികൾ നാലു ദിക്കിലേക്കും പറക്കുന്നു.
ਜੇਤਾ ਊਡਹਿ ਦੁਖ ਘਣੇ ਨਿਤ ਦਾਝਹਿ ਤੈ ਬਿਲਲਾਹਿ ॥
jetaa aooddeh dukh ghane nit daajheh tai bilalaeh |അവർ എത്രത്തോളം പറക്കുന്നുവോ അത്രയധികം അവർ കഷ്ടപ്പെടുന്നു; അവർ കത്തുകയും വേദനയോടെ നിലവിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਪਈ ਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਪਾਹਿ ॥੨॥
bin gur mahal na jaapee naa amrit fal paeh |2|ഗുരുവിനെ കൂടാതെ, അവർ ഭഗവാൻ്റെ സാന്നിധ്യമുള്ള മന്ദിരം കണ്ടെത്തുന്നില്ല, അവർക്ക് അംബ്രോസിയൽ ഫലം ലഭിക്കുന്നില്ല. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹਰੀਆਵਲਾ ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
guramukh braham hareeaavalaa saachai sahaj subhaae |ഗുർമുഖ് ദൈവത്തിൻ്റെ വൃക്ഷം പോലെയാണ്, എല്ലായ്പ്പോഴും പച്ചയാണ്, യഥാർത്ഥമായവൻ്റെ ഉദാത്തമായ സ്നേഹത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവനാണ്, അവബോധജന്യമായ സമാധാനവും സമനിലയും.
ਸਾਖਾ ਤੀਨਿ ਨਿਵਾਰੀਆ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
saakhaa teen nivaareea ek sabad liv laae |അവൻ മൂന്ന് ഗുണങ്ങളുടെ മൂന്ന് ശാഖകൾ മുറിച്ചുമാറ്റി, ശബ്ദത്തിൻ്റെ ഒരു വചനത്തോടുള്ള സ്നേഹം ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਹਰਿ ਏਕੁ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਖਵਾਇ ॥੩॥
amrit fal har ek hai aape dee khavaae |3|ഭഗവാൻ മാത്രമാണ് അംബ്രോസിയൽ ഫലം; അവൻ തന്നെ അത് നമുക്ക് ഭക്ഷിക്കാൻ തരുന്നു. ||3||
ਮਨਮੁਖ ਊਭੇ ਸੁਕਿ ਗਏ ਨਾ ਫਲੁ ਤਿੰਨਾ ਛਾਉ ॥
manamukh aoobhe suk ge naa fal tinaa chhaau |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖങ്ങൾ അവിടെ നിന്നുകൊണ്ട് വരണ്ടുപോകുന്നു; അവ ഫലം കായ്ക്കുന്നില്ല, തണലൊരുക്കുന്നില്ല.
ਤਿੰਨਾ ਪਾਸਿ ਨ ਬੈਸੀਐ ਓਨਾ ਘਰੁ ਨ ਗਿਰਾਉ ॥
tinaa paas na baiseeai onaa ghar na giraau |അവരുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കാൻ പോലും മെനക്കെടരുത് - അവർക്ക് വീടോ ഗ്രാമമോ ഇല്ല.
ਕਟੀਅਹਿ ਤੈ ਨਿਤ ਜਾਲੀਅਹਿ ਓਨਾ ਸਬਦੁ ਨ ਨਾਉ ॥੪॥
katteeeh tai nit jaaleeeh onaa sabad na naau |4|അവ ഓരോ ദിവസവും വെട്ടി കത്തിക്കുന്നു; അവർക്ക് ശബാദോ ഭഗവാൻ്റെ നാമമോ ഇല്ല. ||4||
ਹੁਕਮੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਫਿਰਾਉ ॥
hukame karam kamaavane peaai kirat firaau |കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പന അനുസരിച്ച്, ആളുകൾ അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു; അവരുടെ മുൻകാല പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കർമ്മത്താൽ നയിക്കപ്പെടുന്ന അവർ ചുറ്റിനടക്കുന്നു.
ਹੁਕਮੇ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣਾ ਜਹ ਭੇਜਹਿ ਤਹ ਜਾਉ ॥
hukame darasan dekhanaa jah bhejeh tah jaau |ഭഗവാൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ, അവർ അവൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനം കാണുന്നു. അവൻ അവരെ എവിടെ അയയ്ക്കുന്നുവോ അവിടെ അവർ പോകുന്നു.
ਹੁਕਮੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹੁਕਮੇ ਸਚਿ ਸਮਾਉ ॥੫॥
hukame har har man vasai hukame sach samaau |5|അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ, കർത്താവ്, ഹർ, ഹർ, നമ്മുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു; അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ ഞങ്ങൾ സത്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||5||
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਬਪੁੜੇ ਭੂਲੇ ਫਿਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥
hukam na jaaneh bapurre bhoole fireh gavaar |നികൃഷ്ടരായ വിഡ്ഢികൾ കർത്താവിൻ്റെ ഇഷ്ടം അറിയുന്നില്ല; അവർ തെറ്റുകൾ ചെയ്തുകൊണ്ട് അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു.
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰੁ ॥
manahatth karam kamaavade nit nit hohi khuaar |അവർ ശാഠ്യത്തോടെയാണ് തങ്ങളുടെ കച്ചവടം നടത്തുന്നത്; അവർ എന്നെന്നേക്കും അപമാനിതരാകുന്നു.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾ ਸਚਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੬॥
antar saant na aavee naa sach lagai piaar |6|ആന്തരിക സമാധാനം അവർക്ക് ലഭിക്കുന്നില്ല; അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. ||6||
ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਮੁਹ ਸੋਹਣੇ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥
guramukheea muh sohane gur kai het piaar |ഗുരുവിനോട് സ്നേഹവും വാത്സല്യവും പേറുന്ന ഗുരുമുഖന്മാരുടെ മുഖങ്ങൾ മനോഹരമാണ്.
ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਸਚਿ ਰਤੇ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰ ॥
sachee bhagatee sach rate dar sachai sachiaar |യഥാർത്ഥ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിലൂടെ അവർ സത്യവുമായി ഇണങ്ങിച്ചേരുന്നു; യഥാർത്ഥ വാതിലിൽ, അവ സത്യമാണെന്ന് കണ്ടെത്തി.
ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਸਭ ਕੁਲ ਕਾ ਕਰਹਿ ਉਧਾਰੁ ॥੭॥
aae se paravaan hai sabh kul kaa kareh udhaar |7|അവരുടെ ആവിർഭാവം അനുഗ്രഹീതമാണ്; അവർ തങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരെയെല്ലാം വീണ്ടെടുക്കുന്നു. ||7||
ਸਭ ਨਦਰੀ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰਿ ਨ ਕੋਇ ॥
sabh nadaree karam kamaavade nadaree baahar na koe |കർത്താവിൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ എല്ലാവരും തങ്ങളുടെ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു; ആരും അവൻ്റെ ദർശനത്തിന് അതീതരല്ല.
ਜੈਸੀ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸਚਾ ਤੈਸਾ ਹੀ ਕੋ ਹੋਇ ॥
jaisee nadar kar dekhai sachaa taisaa hee ko hoe |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് നമ്മെ കാണുന്ന കൃപയുടെ നോട്ടമനുസരിച്ച്, നാമും അങ്ങനെ ആയിത്തീരുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਾਈਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੮॥੩॥੨੦॥
naanak naam vaddaaeea karam paraapat hoe |8|3|20|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിൻ്റെ മഹത്തായ മഹത്വം, കർത്താവിൻ്റെ നാമം, അവൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. ||8||3||20||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
guramukh naam dhiaaeeai manamukh boojh na paae |ഗുരുമുഖന്മാർ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു; സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਮੁਖ ਊਜਲੇ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
guramukh sadaa mukh aoojale har vasiaa man aae |ഗുരുമുഖന്മാരുടെ മുഖം എപ്പോഴും പ്രസന്നമാണ്; അവരുടെ മനസ്സിൽ കർത്താവ് വന്നിരിക്കുന്നു.
ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥
sahaje hee sukh paaeeai sahaje rahai samaae |1|അവബോധജന്യമായ ധാരണയിലൂടെ അവർ സമാധാനത്തിലാണ്, അവബോധജന്യമായ ധാരണയിലൂടെ അവർ കർത്താവിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നു. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਹੋਇ ॥
bhaaee re daasan daasaa hoe |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമകളായിരിക്കുക.
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਹੈ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kee sevaa gur bhagat hai viralaa paae koe |1| rahaau |ഗുരുസേവനമാണ് ഗുരുവിനുള്ള ആരാധന. അത് ലഭിക്കുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്! ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਦਾ ਸੁਹਾਗੁ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
sadaa suhaag suhaaganee je chaleh satigur bhaae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഇച്ഛയ്ക്ക് അനുസൃതമായി നടക്കുകയാണെങ്കിൽ, സന്തോഷകരമായ ആത്മാവ്-വധു എപ്പോഴും തൻ്റെ ഭർത്താവ് കർത്താവിൻ്റെ കൂടെയുണ്ട്.
ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਪਾਈਐ ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥
sadaa pir nihachal paaeeai naa ohu marai na jaae |അവൾ ഒരിക്കലും മരിക്കുകയോ പോകുകയോ ചെയ്യാത്ത തൻ്റെ നിത്യമായ, സ്ഥിരതയുള്ള ഭർത്താവിനെ പ്രാപിക്കുന്നു.
ਸਬਦਿ ਮਿਲੀ ਨਾ ਵੀਛੁੜੈ ਪਿਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
sabad milee naa veechhurrai pir kai ank samaae |2|ശബാദിൻ്റെ വചനവുമായി ചേർന്ന്, അവൾ വീണ്ടും വേർപിരിയുകയില്ല. അവൾ തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ മടിയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||2||
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਊਜਲਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
har niramal at aoojalaa bin gur paaeaa na jaae |കർത്താവ് നിഷ്കളങ്കനും പ്രകാശമാനവുമാണ്; ഗുരുവില്ലാതെ അവനെ കണ്ടെത്താനാവില്ല.
ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਨਾ ਬੂਝਈ ਭੇਖੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
paatth parrai naa boojhee bhekhee bharam bhulaae |തിരുവെഴുത്തുകൾ വായിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ല; കബളിപ്പിക്കുന്ന നടന്മാർ സംശയത്താൽ വഞ്ചിതരാകുന്നു.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਸਦਾ ਪਾਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਮਾਇ ॥੩॥
guramatee har sadaa paaeaa rasanaa har ras samaae |3|ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, ഭഗവാനെ എപ്പോഴും കണ്ടെത്തി, നാവിൽ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ വ്യാപിക്കുന്നു. ||3||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
maaeaa mohu chukaaeaa guramatee sahaj subhaae |മായയോടുള്ള വൈകാരികമായ അടുപ്പം ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെ ചൊരിയപ്പെടുന്നു.