രാവും പകലും തൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ എന്നേക്കും നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന ഒരുവനെ - തൻ്റെ കരുണയിൽ, ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനാ ശുശ്രൂഷ നടത്താൻ ഭഗവാൻ അവനെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു. ||6||
മനസ്സെന്ന ഈ ക്ഷേത്രത്തിൽ മനസ്സ് ചുറ്റിത്തിരിയുന്നു.
വൈക്കോൽ പോലെ സന്തോഷം ഉപേക്ഷിച്ച്, അത് ഭയങ്കരമായ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണാതെ അത് വിശ്രമിക്കാൻ ഇടം കണ്ടെത്തുകയില്ല; അദ്ദേഹം തന്നെയാണ് ഈ നാടകം അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. ||7||
അവൻ തന്നെ അനന്തനാണ്; അവൻ തന്നെത്തന്നെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
മികവിൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ അവൻ തന്നെ ഐക്യം നൽകുന്നു.
പാവപ്പെട്ട ജീവികൾക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും? പാപമോചനം നൽകി, അവൻ അവരെ തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||8||
പരിപൂർണ്ണനായ ഭഗവാൻ അവരെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു.
ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ അവൻ അവരെ ധീരരായ ആത്മീയ നായകന്മാരാക്കുന്നു.
അവരെ തന്നോട് ചേർത്തുകൊണ്ട്, അവൻ മഹത്വമുള്ള മഹത്വം നൽകുന്നു; അവരുടെ ബോധം യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ അവൻ അവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു. ||9||
യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഉള്ളിലാണ്.
ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ഇത് തിരിച്ചറിയുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്.
നാമത്തിൻ്റെ നിധി അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നു; അവർ നാവുകൊണ്ട് നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||10||
അവൻ വിദേശ രാജ്യങ്ങളിലൂടെ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു, പക്ഷേ തൻ്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കുന്നില്ല.
മായയോട് ചേർന്ന്, അവനെ മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ ബന്ധിക്കുകയും വായ കെട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവൻ്റെ കഴുത്തിലെ മരണത്തിൻ്റെ കുരുക്ക് ഒരിക്കലും അഴിക്കില്ല; ദ്വൈതതയുടെ പ്രണയത്തിൽ, അവൻ പുനർജന്മത്തിൽ അലയുന്നു. ||11||
യഥാർത്ഥ ജപമോ ധ്യാനമോ തപസ്സോ ആത്മനിയന്ത്രണമോ ഇല്ല,
ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരാൾ ജീവിക്കാത്തിടത്തോളം.
ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം സ്വീകരിച്ചാൽ ഒരാൾക്ക് സത്യം ലഭിക്കും; സത്യത്തിലൂടെ, ഒരാൾ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു. ||12||
ലൈംഗികാഭിലാഷവും കോപവും ലോകത്ത് വളരെ ശക്തമാണ്.
അവ എല്ലാത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങളിലേക്കും നയിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഇവ എല്ലാ വേദനകളും കൂട്ടുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; അവർ യഥാർത്ഥ ശബ്ദവുമായി ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||13||
വായു, ജലം, അഗ്നി എന്നിവ ശരീരം ഉണ്ടാക്കുന്നു.
മായയോടുള്ള വൈകാരികമായ അടുപ്പം എല്ലാവരുടെയും ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ ഭരിക്കുന്നു.
തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചവനെ തിരിച്ചറിയുമ്പോൾ മായയോടുള്ള വൈകാരികമായ അടുപ്പം ഇല്ലാതാകുന്നു. ||14||
ചിലർ മായയോടും അഹങ്കാരത്തോടുമുള്ള വൈകാരിക ബന്ധത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
അവർ സ്വയം അഹങ്കാരികളും അഹംഭാവികളുമാണ്.
അവർ ഒരിക്കലും മരണത്തിൻ്റെ ദൂതനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നില്ല; അവസാനം, അവർ പശ്ചാത്തപിച്ചും പശ്ചാത്തപിച്ചും പോകുന്നു. ||15||
അത് സൃഷ്ടിച്ച വഴി അവനു മാത്രമേ അറിയൂ.
ശബ്ദത്തിൽ അനുഗ്രഹീതനായ ഗുരുമുഖൻ അവനെ തിരിച്ചറിയുന്നു.
സ്ലേവ് നാനാക്ക് ഈ പ്രാർത്ഥന നടത്തുന്നു; കർത്താവേ, എൻ്റെ ബോധം യഥാർത്ഥ നാമത്തോട് ചേർന്നിരിക്കട്ടെ. ||16||2||16||
മാരൂ, മൂന്നാം മെഹൽ:
കാലത്തിൻ്റെ ആരംഭം മുതൽ, യുഗങ്ങളിലുടനീളം, കരുണാമയനായ കർത്താവ് മഹത്തായ ദാതാവാണ്.
തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ വചനമായ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവൻ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു.
നിന്നെ സേവിക്കുന്നവർ നിന്നിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. നിങ്ങളുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ നിങ്ങൾ അവരെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||1||
നിങ്ങൾ അപ്രാപ്യവും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതുമാണ്; നിങ്ങളുടെ പരിധികൾ കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല.
എല്ലാ ജീവികളും സൃഷ്ടികളും നിൻ്റെ സങ്കേതം തേടുന്നു.
അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടം പോലെ, അങ്ങ് ഞങ്ങളെ നയിക്കുന്നു; നിങ്ങൾ തന്നെ ഞങ്ങളെ പാതയിൽ നിർത്തുന്നു. ||2||
യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ഉണ്ട്, എപ്പോഴും ഉണ്ടായിരിക്കും.
അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു - മറ്റൊന്നില്ല.
സമാധാനം നൽകുന്നവൻ എല്ലാവരെയും പരിപാലിക്കുന്നു; അവൻ തന്നെ അവരെ താങ്ങി നിർത്തുന്നു. ||3||
നിങ്ങൾ അപ്രാപ്യവും അഗ്രാഹ്യവും അദൃശ്യവും അനന്തവുമാണ്;
നിങ്ങളുടെ വ്യാപ്തി ആർക്കും അറിയില്ല.
നിങ്ങൾ തന്നെ സ്വയം തിരിച്ചറിയുക. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, നിങ്ങൾ സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ||4||
നിങ്ങളുടെ സർവ്വശക്തമായ കൽപ്പന എല്ലായിടത്തും നിലനിൽക്കുന്നു