ഗുരുവില്ലാതെ ഉള്ളിലെ അഗ്നി അണയുന്നില്ല; പുറത്ത് തീ ഇപ്പോഴും കത്തുന്നു.
ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല. ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ കർത്താവിനെ അറിയാൻ കഴിയും?
മറ്റുള്ളവരെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്ന ഒരാൾ നരകത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ മങ്ങിയ ഇരുട്ട്.
തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ അറുപത്തിയെട്ട് പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് അലഞ്ഞുതിരിയുമ്പോൾ അവൻ നശിച്ചു. പാപത്തിൻ്റെ മാലിന്യം എങ്ങനെ കഴുകും? ||3||
അവൻ പൊടിയിൽ അരിച്ചുപെറുക്കുന്നു, ചാരം ദേഹത്ത് പുരട്ടുന്നു, പക്ഷേ അവൻ മായയുടെ സമ്പത്തിൻ്റെ പാത തേടുന്നു.
ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും അവൻ ഏകനായ കർത്താവിനെ അറിയുന്നില്ല; ആരെങ്കിലും അവനോട് സത്യം പറഞ്ഞാൽ അയാൾക്ക് ദേഷ്യം വരും.
അവൻ തിരുവെഴുത്തുകൾ വായിക്കുന്നു, പക്ഷേ കള്ളം പറയുന്നു; ഗുരു ഇല്ലാത്തവൻ്റെ ബുദ്ധി ഇങ്ങനെയാണ്.
നാമം ജപിക്കാതെ അയാൾക്ക് എങ്ങനെ സമാധാനം ലഭിക്കും? പേരില്ലാതെ, അവൻ എങ്ങനെ സുന്ദരനായി കാണപ്പെടും? ||4||
ചിലർ തല മൊട്ടയടിക്കുന്നു, ചിലർ തലമുടി മെതിച്ച കുരുക്കിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു; ചിലർ അത് ബ്രെയ്ഡിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു, ചിലർ മൗനം പാലിക്കുന്നു, അഹംഭാവം നിറഞ്ഞ അഹങ്കാരം.
അവരുടെ മനസ്സ് പതറുന്നു, പത്ത് ദിക്കുകളിലേക്ക് അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു, സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയും ആത്മാവിൻ്റെ പ്രബുദ്ധതയുമില്ലാതെ.
അവർ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് ഉപേക്ഷിച്ച് മായയാൽ ഭ്രാന്തനായി മാരകമായ വിഷം കുടിക്കുന്നു.
മുൻകാല പ്രവർത്തനങ്ങൾ മായ്ക്കാനാവില്ല; കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുക്കം മനസ്സിലാക്കാതെ അവർ മൃഗങ്ങളായി മാറുന്നു. ||5||
കൈയ്യിൽ പാത്രവുമായി, പാച്ച് ചെയ്ത കോട്ട് ധരിച്ച്, അവൻ്റെ മനസ്സിൽ വലിയ ആഗ്രഹങ്ങൾ മുളപൊട്ടുന്നു.
സ്വന്തം ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിച്ച് അവൻ ലൈംഗികാസക്തിയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ചിന്തകൾ മറ്റുള്ളവരുടെ ഭാര്യമാരെക്കുറിച്ചാണ്.
അവൻ പഠിപ്പിക്കുകയും പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ ശബ്ദത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നില്ല; അവനെ വാങ്ങുകയും തെരുവിൽ വിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഉള്ളിൽ വിഷം കലർത്തി അയാൾ സംശയരഹിതനാണെന്ന് നടിക്കുന്നു; അവൻ മരണത്തിൻ്റെ സന്ദേശവാഹകനാൽ നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും അപമാനിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||6||
അവൻ മാത്രമാണ് സന്ന്യാസി, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുകയും ഉള്ളിൽ നിന്ന് തൻ്റെ ആത്മാഭിമാനം നീക്കം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവൻ വസ്ത്രമോ ഭക്ഷണമോ ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല; ചോദിക്കാതെ തന്നെ കിട്ടുന്നതെന്തും അവൻ സ്വീകരിക്കുന്നു.
അവൻ ശൂന്യമായ വാക്കുകളല്ല സംസാരിക്കുന്നത്; അവൻ സഹിഷ്ണുതയുടെ സമ്പത്തിൽ ശേഖരിക്കുന്നു, നാമം കൊണ്ട് തൻ്റെ കോപം കത്തിക്കുന്നു.
ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ തൻ്റെ ബോധത്തെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന സന്ന്യാസിയും യോഗിയും അത്തരമൊരു ഗൃഹസ്ഥൻ ഭാഗ്യവാനാണ്. ||7||
പ്രത്യാശയുടെ നടുവിൽ, സന്ന്യാസി പ്രത്യാശയാൽ അനങ്ങാതെ തുടരുന്നു; അവൻ ഏകനായ കർത്താവിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
അവൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ കുടിക്കുന്നു, അങ്ങനെ സമാധാനവും സമാധാനവും കണ്ടെത്തുന്നു; സ്വന്തം ഭവനത്തിൽ, അവൻ ധ്യാനത്തിൻ്റെ അഗാധമായ മയക്കത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
അവൻ്റെ മനസ്സ് പതറുന്നില്ല; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. പുറത്തേക്ക് അലഞ്ഞുതിരിയാതെ അവൻ അതിനെ തടയുന്നു.
ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടർന്ന്, അവൻ തൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ ഭവനം അന്വേഷിക്കുകയും നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് നേടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||8||
ബ്രഹ്മാവും വിഷ്ണുവും ശിവനും ഉന്നതരാണ്, നാമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനാത്മകമായ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
സൃഷ്ടിയുടെ ഉറവിടങ്ങൾ, സംസാരം, ആകാശം, പാതാളം, എല്ലാ ജീവികളും സൃഷ്ടികളും, നിങ്ങളുടെ പ്രകാശത്താൽ സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
എല്ലാ സുഖങ്ങളും മുക്തികളും നാമത്തിൽ കാണപ്പെടുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ സ്പന്ദനങ്ങൾ; എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഞാൻ യഥാർത്ഥ നാമം പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.
നാമം കൂടാതെ ആരും രക്ഷയില്ല; ഓ നാനാക്ക്, സത്യവുമായി മറുവശത്തേക്ക് കടക്കുക. ||9||7||
മാരൂ, ആദ്യ മെഹൽ:
അമ്മയുടെയും പിതാവിൻ്റെയും സംയോജനത്തിലൂടെ ഗര്ഭപിണ്ഡം രൂപം കൊള്ളുന്നു. അണ്ഡവും ബീജവും ചേർന്ന് ശരീരം ഉണ്ടാക്കുന്നു.
ഗർഭപാത്രത്തിനുള്ളിൽ തലകീഴായി, അത് സ്നേഹപൂർവ്വം കർത്താവിൽ വസിക്കുന്നു; ദൈവം അതിനുള്ള ആഹാരം നൽകുന്നു, അവിടെ പോഷണം നൽകുന്നു. ||1||
ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രം എങ്ങനെ കടക്കാൻ കഴിയും?
ഗുരുമുഖന് ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നിഷ്കളങ്ക നാമം ലഭിക്കുന്നു; താങ്ങാനാവാത്ത പാപഭാരം നീങ്ങി. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ ഗുണങ്ങൾ ഞാൻ മറന്നിരിക്കുന്നു; എനിക്ക് ഭ്രാന്താണ് - എനിക്ക് ഇപ്പോൾ എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും?
അങ്ങ് എല്ലാവരുടെയും ശിരസ്സുകൾക്ക് മുകളിൽ കരുണാമയനായ ദാതാവാണ്. രാവും പകലും, നിങ്ങൾ സമ്മാനങ്ങൾ നൽകുന്നു, എല്ലാവരെയും പരിപാലിക്കുന്നു. ||2||
ജീവിതത്തിൻ്റെ നാല് മഹത്തായ ലക്ഷ്യങ്ങൾ നേടിയെടുക്കാനാണ് ഒരാൾ ജനിച്ചത്. ഭൗതിക ലോകത്ത് ആത്മാവ് അതിൻ്റെ ഭവനം ഏറ്റെടുത്തു.